บอดี้การ์ดที่ติดตามมาด้วยกำลังรัวกระสุนใส่ฝ่ายตรงข้าม เพื่อปกป้องเจ้านายทั้งสองที่อยู่ภายในรถหรู มือหนาคว้าปืนที่เหน็บเอวอยู่ข้างหลังออกมา ขณะแขนอีกข้างก็คอยโอบกอดหญิงสาวในอ้อมแขนไว้ไม่ห่าง เขารู้ว่าเธอกลัวและตกใจกับสถานการณ์ในตอนนี้เป็นอย่างมาก ทว่าอีกใจหนึ่งก็รู้สึกรำคาญเสียงร้องแสบแก้วหูที่ดังไม่แพ้เสียงปืน มันทำให้ชายหนุ่มไม่มีสมาธิ เพราะไม่รู้ว่าวิถีกระสุนจากคนร้ายมาจากทางใดของความมืดบ้าง
“เบลล่าหยุด! หยุดร้องก่อน” เสียงทุ้มสั่งหญิงสาวในอ้อมกอดเสียงเข้ม
“เซฟคะ เบลล่ากลัว”
“ใจเย็น! คุณอยู่กับผมไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้น” ชายหนุ่มเอ่ยด้วยเสียงอบอุ่น หญิงสาวในชุดราตรีสีแดงเพลิงกระชับกอดเอวสอบไว้แน่น ใบหน้าซุกซบกับอกกว้าง ชายหนุ่มก็ไม่ได้ขัดขืน สิ่งที่เขาสนใจมากกว่าคือคนร้ายที่ลอบยิงพวกตนต่างหาก โชคดีที่รถทุกคันของตระกูลบิลยาเลตดินอฟติดกระจกกันกระสุนอย่างดี
“บอสครับ ผมว่าบอสกับคุณเบลล่าลงมาจากรถก่อนดีกว่านะครับ ขืนอยู่ในรถแบบนี้เสร็จพวกมันแน่” แวนบอดี้การ์ดคนสนิทเปิดประตูรถหรูเรียกเจ้านาย
“ไม่เอา แกจะบ้าเหรอให้ฉันกับเซฟลงไปหากระสุนพวกมันนี่นะ ได้ตายกันหมดพอดี” หญิงสาวแหวดเสียงใส่บอดี้การ์ดที่ในมือถือปืนไว้มั่น
“เบลล่าทำตามที่แวนบอก ลงไปก่อน” ชายหนุ่มคลายอ้อมแขนแล้วผลักเธอเบาๆ ไปหาคนสนิท
“แต่เซฟคะ เบลล่ากลัว” เธอหันไปส่งเสียงอ้อนคู่หมั้นหนุ่ม
“ถ้ายังไม่อยากตายก็ลงไปเร็ว!!” ไม่พูดให้มากความ ผู้เป็นนายหันไปพยักหน้าให้แก่ลูกน้อง มือหนาของบอดี้การ์ดหนุ่มก็ดึงข้อมือบางของหญิงสาววิ่งไปหลบยังต้นไม้ใหญ่ที่อยู่ใกล้ที่สุดอย่างรวดเร็ว
“เซฟ!...” เธอหันไปเรียกเขาที่ยังหลบวิถีกระสุนจากพวกมันออกมาไม่ได้
ชายหนุ่มยังคงหลบอยู่ข้างรถ ก่อนจะตัดสินใจยิงปะทะพลางสายตาคมพลางหันไปมองเห็นการ์ดหลายคนถูกยิงและได้รับแผลบาดเจ็บสาหัส
“บอสครับ ผมยิงคุ้มกันให้มาเร็ว” ด้วยความเป็นห่วงเจ้านายแวนรีบตะโกนบอกแข่งกับเสียงปืน
“ไม่แวน นายคุ้มกันคุณเบลล่า ไม่ต้องห่วงฉัน” ชายหนุ่มตะโกนบอกแล้วหันไปยิงโต้กลับเป็นระยะ
ยังไม่ทันได้ขาดคำ แวนก็วิ่งออกมาจากที่หลบ และชายหนุ่มเห็นคนร้ายวิ่งออกมาจะยิงใส่แวนร่างสูงจึงกระโดดเข้าไปดึงตัวลูกน้องให้หลบแต่ก็ยังช้ากว่ากระสุนทำให้ถูกยิงที่แขน
“แวนระวัง!!...อ๊าก!!” สองร่างสูงล้มลงนอนกับพื้นไม่เป็นท่า ทว่าเมื่อตั้งตัวได้ก็หันไปยิงคนร้ายโดนหัวและหัวใจอย่างแม่นยำ
“หัวหน้า บอสเป็นยังไงบ้างครับ” การ์ดร่างยักษ์รีบเข้ามาหาเจ้านายเมื่อพวกมันถอยไป เสียงการปะทะเงียบสงบลงไปในที่สุด
“บอสถูกยิง” แวนเอ่ย ลุกยืนพร้อมเจ้านายที่นิ่วหน้าด้วยความเจ็บจากแผลที่ถูกยิงมีเลือดไหลออกมา
“เซฟ เป็นยังไงบ้างคะ” เมื่อเห็นว่าทุกอย่างเรียบร้อย เบลล่าก็ออกมาจากที่หลบและรีบดูแผลที่แขนกำยำภายใต้เสื้อสูทสีดำราคาแพงด้วยสีหน้าเป็นห่วง
“ไม่เป็นไรหรอก...คุณไม่เป็นไรใช่ไหมเบลล่า” ถึงแม้ว่าตัวเองจะเจ็บ แต่ด้วยความเป็นสุภาพบุรุษก็ต้องรีบถามถึงสวัสดิภาพของฝ่ายหญิงที่ตนทำหน้าที่มาส่ง แต่ยังไม่ถึงบ้านก็มาเกิดเรื่องขึ้นเสียก่อน
“ไม่เป็นไรค่ะ แต่คุณถูกยิง...”
“บอสไปหาหมอก่อนเถอะครับ” แวนเอ่ย
“จัดการเคลียร์ให้เรียบร้อย แล้วไปสืบมาว่ามันเป็นใคร” น้ำเสียงน่าเกรงขามสั่งลูกน้อง ก่อนที่จะเดินไปยังรถอีกคันที่บอดี้การ์ดขับตามมา เพราะคันที่เขานั่งมาคนขับถูกยิงเสียชีวิตคารถ ส่วนทางนี้ปล่อยให้ลูกน้องจัดการก็น่าจะเรียบร้อย