สัญญารักฉบับแรกว่าเร่าร้อนแล้ว สัญญารักฉบับต่อมากลับร้อนแรงยิ่งกว่า ‘เขา’ อยากจะรู้มากเหลือเกินว่า เพราะเงิน เพราะอยากเรียนรู้ประสบการณ์รัก หรือเพราะอะไรกันแน่ สาวเฉิ่มๆเชยๆอย่างเธอถึงได้ยอมเซ็นสัญญาร้อนๆฉบับนั้น ‘เธอ’ อยากจะปฏิเสธบทรักวาบหวามของเขามากเหลือเกิน แต่ก็อยากรู้อยากลองว่าบทรักต่อไปจะให้ความรู้สึกอย่างไรจึงยอมให้เขารุกหน้าต่อ แต่...เพราะแค่อยากรู้เท่านั้นหรือ “คุณมันเป็นอสูรร้ายบ้ากาม” “ผมยอมรับเฉพาะกับคุณคนเดียวนะ” เธอ ‘ยัดเยียด’ เขาอีกหลายข้อหา แต่เมื่อคนตัวโตทาบทับลงมา เธอกลับอ้ารับในสิ่งที่เขา ‘หยิบยื่น’ ให้ ด้วยกายที่สั่นสะท้านทุกครั้งไป
ธนาวิน วงศ์พิพัฒน์ กำลังยืนเท้าสะเอวมองหาใครบางคน ที่มีรูปร่างหน้าตาและลักษณะการแต่งตัวคล้ายกับคนที่น้องสาวสุดที่รักของเขาบอกมา
“พี่วินคะ วันนี้เพื่อนของวรรณจะแต่งตัวคล้ายๆ กับพจมานแห่งบ้านทรายทองเลยค่ะ เธอใส่ชุดกระโปรงลายดอกผีเสื้อสีชมพูอ่อน สะพายกระเป๋าใบเล็กสีน้ำตาลทอง ยัยจินชอบถักผมเปียสองข้าง สวมแว่นตาหนาเตอะ หน้าตาดีใช้ได้ เพื่อนรักของวรรณคนนี้สังเกตได้ไม่ยากหรอกค่ะ”
จินดารา เลิศอักษร สาวน้อยวัยใสกำลังเดินทางจากบ้านนอกมาสู่เมืองกรุงฯ เพื่อมาเที่ยวหาเพื่อนรักและเหนือสิ่งอื่นใด หญิงสาวเดินทางมาเพื่อมาหาประสบการณ์ในการทำงานที่เธอรัก
‘ยัยวรรณอยู่ไหนน้า...ทำไมยังไม่มารับเรานะ เอ๊ะ...หรือว่ารถติด’
พลั่ก!!
“อุ๊ย! เขาะ...ขอโทษค่ะ” จินดารารีบกล่าวขอโทษเมื่อเดินชนเข้ากับใครบางคนโดยไม่ได้ตั้งใจ รอยยิ้มเจื่อนๆ ระบายขึ้นบนแก้มนวลใสที่เริ่มเป็นสีแดงระเรื่อ เมื่อต้องสบตากับบุรุษตรงหน้า แม้ว่าชายหนุ่มจะสวมแว่นตากันแดดสีเข้ม แต่รัศมีความหล่อเหลาของเขาก็ยังเปล่งประกายเจิดจ้า จนสาวๆ ที่อยู่บริเวณนั้นต่างก็หันหน้ามองร่างสูงโดดเด่นราวกับนายแบบนั้นกันเป็นแถวๆ
“คุณ...ใช่ จินดารา เพื่อนรักของยัยวรรณใช่หรือเปล่า”
จินดาราอึ้งไปชั่วครู่ เมื่อถูกชายแปลกหน้าที่ถามเธอด้วยชื่อเต็มๆ ของเธอเอง และเขายังรู้จักธีระวรรณเพื่อนรักของเธออีกด้วย
“เอ่อ ใช่ค่ะ...แล้วคุณเป็นใครคะ ทำไมถึงรู้จักฉัน”
“ยัยวรรณให้ผมมารับคุณ ผมเป็นพี่ชายของเขา ทีนี้คุณจะไปกับผมได้หรือยังครับ” ธนาวินรีบตอบคำถามของหญิงสาวเพื่อตัดความรำคาญ เพราะเขามารอและมองหาหล่อนมานานหลายนาทีแล้ว
“เพื่อความสบายใจ จินขอดูหลักฐานบางอย่างที่แสดงว่าคุณเป็นพี่ชายตัวจริงของยัยวรรณได้ไหมคะ”
จินดารายังจำที่ธีระวรรณเพื่อนรักของเธอบอกได้ ‘พี่ชายของฉันน่ะ มีตำหนิที่ใบหูข้างซ้าย พี่วินเขาจะมีปานแดงเล็กๆ อยู่หลังใบหู ลองเปิดดูสิ ของจริงต้องมีรอยปานแดงใกล้กับติ่งหูนะจ๊ะ’
“คุณนี่ เรื่องมากจริงๆ เลยนะ มายืนดูใกล้ๆ สิ อยากจะดูอะไรก็เชิญ”
สีหน้าที่เริ่มรำคาญแสดงออกมาอย่างเห็นได้ชัด เมื่อเด็กสาวที่เขามารับทำท่าไม่ไว้ใจเขาขึ้นมา
ทันใดร่างเพรียวบางสมส่วนก็ขยับเข้ามาใกล้คนที่ตัวโตสูงชะลูดปานนายแบบ แล้วเขย่งเท้าเอื้อมมือเรียวเล็กไปเปิดผมที่ใบหูข้างซ้ายของชายหนุ่มแวบหนึ่ง จนธนาวินอึ้งไปหลายวินาที มองหน้าจินดาราตาปริบๆ ด้วยความแปลกใจ
“ยัยวรรณบอกว่า ถ้าคุณเป็นพี่ชายตัวจริงของเขา คุณต้องมีตำหนิที่ใบหูข้างซ้าย แล้วคุณก็มีจริงๆ ด้วยฮ่าๆ” จินดาราหัวเราะในขณะที่ธนาวินทำหน้าบึ้งใส่ จนหล่อนต้องหุบยิ้มในทันทีที่เห็นท่าทีของคนที่กำลังมองเธอคล้ายจะตำหนิ
“เอ่อ ขอโทษค่ะ จินลืมตัวไปหน่อย” สาวเปิ่นจอมโก๊ะกล่าวขอโทษเสียงอ่อยยิ้มแหยๆ อย่างสำนึกผิด ที่ทำให้ชายหนุ่มต้องอับอายในสายตาของคนที่เดินผ่านไปมาแถวนั้น
ธนาวินทำหน้ามุ่ยก่อนที่จะพาเพื่อนจอมโก๊ะของน้องสาวตัวแสบไปขึ้นรถ ร่างเล็กเดินตามเขาไปโดยไม่มีข้อโต้แย้งใดๆ อีก
ประมาณหนึ่งชั่วโมงต่อมาธนาวินก็พาจินดารามาที่บ้านพักสุดหรูของน้องสาวในแถบชานเมือง
“วรรณ!” จินดาราตะโกนเรียกเพื่อนรักทันทีที่เห็นหน้าธีระวรรณ สองเท้ารีบก้าวลงจากรถและรีบวิ่งไปหาคนที่กำลังอ้าแขนรับทันที
“จิน!” ธีระวรรณเองก็รีบวิ่งโผเข้าไปกอดเพื่อนรักด้วยความดีใจมากไม่แพ้กัน
ทั้งสองสาวปล่อยให้สารถีหนุ่มที่กลายเป็นส่วนเกินของพวกเธอ ยืนกอดอกพิงขอบประตูรถเก๋งคันหรูอยู่คนเดียว
“นี่บ้านแกเหรอวรรณ สวยน่าอยู่จัง อย่างกับบ้านในฝันของฉันแน่ะ”
สาวบ้านนอกอย่างจินดาราเอ่ยชมออกมาอย่างจริงใจไม่ปิดบัง ด้วยใบหน้าที่ยิ้มละไมดั่งกุหลาบแรกแย้ม จนธนาวินต้องแอบมองด้วยความชื่นชม ท่าทางโก๊ะๆ กังๆ ของหญิงสาว และรอยยิ้มสดใสของหล่อน ทำให้ชายหนุ่มอดที่จะยิ้มตามไม่ได้
“ใช่ นี่บ้านฉันเอง พ่อฉันซื้อให้เมื่อไม่กี่เดือนมานี้เอง ถ้าแกชอบก็มาอยู่กับฉันนานๆ สิ” ธีระวรรณชวนเพื่อนรักด้วยแววตาพราวระยับ เพราะเธอเองก็ไม่อยากนอนในบ้านหลังใหญ่โตแบบนี้คนเดียวนักหรอก
“อยู่นานๆ ได้แน่นะ”
“ได้สิ ทำไมจะไม่ได้ล่ะ บ้านออกจะใหญ่โตกว้างขวาง ถ้าได้แกมาอยู่เป็นเพื่อนก็ดีน่ะสิ จะได้ไม่เหงา”
“ขอบใจนะ”
“อื้อ”
1 พ่ายปรารถนาเจ้ารัตติกาล 2 กระหายรักใต้เงาจันทร์ 3 พิศวาสหวามข้ามกาลเวลา(ภาคจบ) ร่างสูงเคลื่อนเข้ามาใกล้ชิดรวดเร็ว จับบ่าบอบบางสองข้างเอาไว้แน่น จ้องลึกเข้าไปในดวงตาคู่สวยที่ทั้งกล้าหาญและหวาดหวั่น “คุณเลือกทางของคุณเองนะ ณิชา เกิดอะไรขึ้นอย่ามาโทษผม” “ฉะ...ฉันไม่กลัว” “คุณกำลังกลัวมากที่สุดต่างหากล่ะณิชา” ร่างเล็กถูกกระชากเข้ามาบดจูบด้วยความกระหาย ‘ณิชา ยอดรักของข้า’ เขาไม่พูดคำว่ารักออกมาให้เธอได้ยิน แต่ส่งผ่านความรู้สึกนั้นด้วยเซ็กส์ที่ทรงพลัง... เขาทะยานไปข้างหน้ารุนแรง ตอกย้ำกายใหญ่เข้าหาราวกับจะแทงทะลุให้ถึงจิตวิญญาณ ราตรีนี้ความต้องการทางกายของแวมไพร์หนุ่มจะทวีความรุนแรงขึ้นอีกหลายเท่า เขาหลอกล่อเธอด้วยไฟพิศวาสร้อนแรง เพื่อจะดับไฟแค้นในหัวใจ ส่วนเธอทั้งรักทั้งหลงเขา ไม่อาจห้ามใจสักครั้งเมื่อได้ชิดใกล้ แต่เมื่อรู้ความจริงว่าเขาคือใคร ดวงตะวันจะเลือนหายไปจากเธอและเขาหรือเปล่า วันเวลาหมุนเวียน ทุกสิ่งรอบกายเปลี่ยนผัน มีเพียงดวงจิตที่ผูกพัน ร้อยปีผันผ่านยังเฝ้าคอย ‘เชอร์ลีน ยอดรักของข้า “ไม่ใช่ ฉันไม่ใช่เชอร์ลีน ฉันชื่อกิรณา และฉันไม่เคยไปทำความเดือดร้อนให้ใคร ไม่เคยรู้จักคุณ แล้วคุณจับฉันมาทำไม”
‘ทั้งๆ ที่รักแต่ไม่อาจครอบครอง ของของเขา เธอจะแย่งมาได้อย่างไร’ “เลิกคิดเถอะ คุณไม่เหมาะสมกับผมสักนิด และสเปคผู้หญิงของผมก็คงไม่ใช่เด็กสาวกะโปโลอย่างคุณ กลับไปเรียนหนังสือให้จบแล้วมีคนอื่นไปซะ ไม่ต้องมายั่วผมอีก เข้าใจที่ผมพูดมั้ย” เธอเข้าใจ... จึงเดินวกกลับมาจูบเขาอย่างยั่วยวนอีกครั้งพร้อมกับรอยยิ้มหวาน “ถ้าเรียนจบแล้ว แพรจะกลับมา อย่าเพิ่งแต่งงานนะคะ...” ทว่าเมื่อเรียนจบกลับมาหาเขาอีกครั้ง ได้ใกล้ชิดชายหนุ่มอีกหน ครานี้เธอ ‘ยั่ว’ เขาหนักขึ้น แต่... เธอก็ต้องมาพบกับความร้ายกาจของผู้หญิงของเขา ที่ต้องการจะ ‘เอาเธอให้ถึงตาย!’ ลูกแพรจึงต้อง ‘ร้าย’ กลับบ้าง ‘ร้ายเพราะรัก มันต้องร้ายให้ลึกที่สุด!’
“ผมจะยอมแต่งงานกับคุณก็ได้ แต่ผมมีข้อแลกเปลี่ยนสามข้อ คุณจะยอมรับได้ไหมแต่คุณต้องผ่านการทดสอบของผมในคืนนี้ให้ได้ก่อนนะ แล้วเราค่อยมาตกลงกัน” ความเป็นชายของเขาก็กำลังร้อนเป็นไฟ เธอมองเขาด้วยสายตาวิงวอน เธอกำลังกลัว กลัวมากที่สุด! “อย่ากลัวผมเลยนะ คุณรู้มั้ยว่าคุณน่ารักไปทั้งตัว คุณสวยจนผมอดใจไม่ไหว แล้วก็หอมหวานจนผมแทบจะคลั่งตายอยู่แล้ว” กฤตภพเก่งกาจเกินกว่าที่เธอจะต้านทานไหว เขาใช้ประสบการณ์อันช่ำชองพาให้เธอเคลิบเคลิ้ม และคล้อยตามเขาไปทุกหนทุกแห่ง ไม่ว่าเขาจะดึงขึ้นสวรรค์หรือดิ่งลงนรก เธอก็โบยบินตามเขาไปทุกที่ ตามที่เขาปรารถนา อาภรณ์ชิ้นสุดท้ายหลุดออกจากเรียวขาเมื่อไหร่ไม่ทันได้รู้สึกตัว แต่รู้สึกตัวอีกทีก็เมื่อเห็นร่างกายกำยำของเขายืนตรงปลายเตียง
ฟรานซิส ฟาร์นองเดซ เจ้าพ่อธุรกิจไวน์รายใหญ่ที่สุดแห่งอัลซาส ประเทศฝรั่งเศส เขาไม่ต่างกับอสูรร้ายที่ร้ายกาจ ป่าเถื่อน เพียงเพื่อจะกำจัด ‘ผู้หญิงที่หวังรวยทางลัด’ อัญญาลิน ทายาทสาวเพียงคนเดียวของเจ้าของบริษัทไวน์เนอรี่ชั้นแนวหน้าของไทย เธอตั้งใจไปเที่ยวฝรั่งเศส เพียงเพื่อจะหาความรู้เรื่องการผลิตไวน์มาบริหารงานช่วยผู้เป็นพ่อเท่านั้น แต่ไม่คิดเลยว่าจะมาเจอ ‘น้องชายของเขา’ “คุณกำลังเข้าใจผิด” “เปล่า ผมกำลังเข้าใจถูกต่างหาก และผมก็รู้ว่าจริงๆ แล้วคุณเองก็คงแอบมีใจให้ผมไม่น้อย ไม่อย่างนั้นคุณจะยั่วผมท้าทายผม ด้วยการขัดคำสั่งผมเหรอ เพราะคุณก็รู้ดีอยู่แล้วนี่ ว่าเวลาที่คุณขัดคำสั่งผมแล้ว ผมจะลงโทษคุณอย่างไรบ้าง ต้องการแบบนี้ใช่มั้ย ได้...ผมจะจัดให้” ศีรษะดกดำโน้มต่ำลงมาทันที อัญญาลินคิดเสมอว่าฟรานซิสรังเกียจเธอ หญิงสาวอยากจะรู้จังว่า ในสมองของเขาเคยคิดถึงเธอในแง่ดีบ้างหรือเปล่า หรือคิดแต่จะหาเรื่องทำให้เธอเป็นคนผิดที่คิดขัดคำสั่งเขาแล้วหาทางลงโทษเธอตามอำเภอใจ ‘ผู้ชายไม่มีหัวใจ’ อัญญาลินคิดได้แค่นี้ แล้วสติสัมปชัญญะของเธอก็ดับวูบลงทันที “ก็ได้! ในเมื่อคุณไม่เคยเห็นผมเป็นคนดีในสายตา ผมก็จะขอเป็นคนเลวอย่างที่คุณประณามก็แล้วกัน” ฟรานซิสสะกดเสียงต่ำลอดไรฟัน มองหน้าคนดื้อรั้นไม่ยอมฟังเหตุผลด้วยประกายตาแข็งกร้าววาววับ ด้วยอารมรณ์คุกรุ่นผสมผสานกับอารมณ์ปรารถนาของร่างกายที่อัดแน่นมานานแล้ว เขาผลักร่างบอบบางที่มีเพียงผ้าแพรปกปิดร่างกายให้นอนราบลงไปกับที่นอน ก่อนที่จะคร่อมทับร่างของเธอเอาไว้ สวมบทอสูรร้ายบ้ากามทันทีโดยไม่ฟังเสียงร้องอ้อนวอนใดๆ จากหญิงสาวอีกต่อไป
ด้วยอำนาจแห่งมนตรา หรือเพราะพรหมลิขิต ชักนำเธอเข้าสู่อ้อมกอดแห่งรัตติกาล ที่ทั้ง ‘เร่าร้อน’ และ ‘เหน็บหนาว’ ในคราวเดียวกัน ครั้งแรกที่สบตากับเขา ‘รุ้งราตรี’ ไม่รู้ตัวเลยว่าเธอกำลังเผชิญอยู่กับอะไร ทันทีที่ได้ใกล้ชิด โลกทั้งใบก็ดูเหมือนจะหยุดหมุน และแค่เพียงปลายนิ้วสัมผัส เธอก็รับรู้ได้ถึงความน่ากลัวบางอย่าง แต่ทำไมถึงได้หวั่นไหวนัก แค่เพียงจุมพิตแรก หัวใจที่เหมือนถูกแช่แข็งมานานของ ‘แดเนียล’ ก็เริ่มสั่นคลอน แค่จูบเดียวก็เหมาเอาว่า เธอเป็น ‘เนื้อคู่’ ของเขา แล้วใครจะเชื่อ เธอไม่อยากเข้าใกล้เขานัก แต่ความจำเป็นบางอย่าง เธอจึงพาตัวองเข้าสู่ ‘คฤหาสน์ที่น่าสะพรึงกลัว’ เป็นหนที่สอง
“คุณพลประภัทร คุณมันเป็นเจ้าหนี้ที่เผด็จการมากที่สุด ทำไมจะต้องให้ฉันไปถ่ายโฆษณากับหมอนั่นด้วย” ...นายอลัน...นายเป็นญาติฝ่ายไหนของคุณพลประภัทร... แล้วเธอจะรู้หรือเปล่า...ว่าความจริงแล้วสองคนนี้เป็นคนๆ เดียวกัน “คงถึงเวลาที่ฉันจะเริ่มคิดดอกเบี้ยเธอแล้วนะสาวน้อย” “ฉันเกลียดคุณ เกลียดที่สุด คุณมันไม่เป็นสุภาพบุรุษ ออกไปจากตัวฉันเดี๋ยวนี้นะ!” อลันรู้สึกเจ็บแสบขึ้นมาทันที และรู้สึกโมโหคนใต้ร่างมากขึ้น จึงใช้กำลังข่มเหงรุกรานหญิงสาวอีกครั้ง เขาบดขยี้เรียวปากอิ่มสีกุลาบอย่างไม่ปรานี... แล้วเมื่อความจริงปรากฏ สมองของดุจดาวก็พร่าเลือนไปหมด แต่ไฟปรารถนาที่กำลังลุกโชนท่วมร่างแกร่งกำยำของเขา มันกำลังพร้อมที่จะแผดเผาร่างของเธอให้หลอมละลาย อะไรก็หยุดเขาไม่ได้! “คุณพลประภัทร อย่าทำอะไรฉันเลยนะ ฉันกลัว” “ผมกำลังจะมอบความสุขให้กับคุณ จะกลัวทำไม” แต่คุณกำลังจะข่มขืนฉันอยู่นะ” คนไม่มีทางสู้เริ่มขึ้นเสียง “ผมไม่ได้ข่มขืนคุณสักหน่อย เขาเรียกว่าเรียกร้องสิทธิ์ต่างหาก อย่าลืมสิว่าคุณเป็นลูกหนี้ผม และคุณทำผิดสัญญา คุณก็ต้องชดใช้”
หลังจากแต่งงานได้ 2 ปี ในที่สุดเจียงเนี่ยนอันก็ตั้งครรภ์สักที ความดีอกดีใจของเธอแต่กลับแลกกับคำขอหย่าของสามี หลังจากการสมคบคิด เธอนอนในกองเลือด และต้องการขอร้องเขาให้ช่วยเด็กเอาไว้ แต่กลับไม่สามารถติดต่อกับอีกฝ่ายได้ ด้วยความสิ้นหวังเธอจึงออกจากประเทศไป ต่อมาในงานแต่งงานของเจียงเหนียนอัน คุณกู้เสียการควบคุมและคุกเข่าลง ดวงตาของเขาแดงก่ำ "มีลูกของฉัน แล้วเธออยากจะแต่งงานกับใครกัน?"
‘ทริปฮันนิมูนที่ไม่ได้มีแค่เรา แต่ฉันและเขายังมีผู้ร่วม ทริปเข้ามาสร้างสีสันอีกมากมาย’ หลังแต่งงาน ตฤณก็พาภรรยาสาววัยละอ่อนอย่างยี่หวาไปฮันนิมูนเหมือนคู่สามีภรรยาคู่อื่น ๆ แต่การเดินทางไปดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์กับสามีผู้เป็นนักธุรกิจในครั้งนี้ กลับทำให้ยี่หวาได้รู้ว่าตฤณสามีของเธอมีรสนิยมทางเพศแบบไหน และที่สำคัญยิ่งไปกว่านั้นคือ เขาทำให้เธอได้รู้จักตัวตนของตัวเองอย่างที่เธอไม่คิดว่าจะได้รู้จักด้วยซ้ำ ตฤณจะพายี่หวาไปฮันนิมูนที่ไหน อย่างไร และกับใคร ติดตามอ่านได้ใน “ฉ่ำรักเมียนักธุรกิจ” แนะนำตัวละคร ยี่หวา : สาวสวยวัย 24 ปี ผู้มีผิวขาว และรูปร่างอวบอัด แต่น่าทะนุถนอม นิสัยอ่อนหวาน ว่าง่าย แต่เป็นคนอยากรู้อยากลอง ยี่หวาเพิ่งจะรู้ว่าสิ่งที่ตฤณทำกับเธอในห้องหอนั้นมันก็แค่น้ำจิ้ม เพราะเมื่อเดินทางไปฮันนิมูนกับตฤณจริง ๆ เธอกลับได้เรียนรู้ประสบการณ์ใหม่ จนเธอติดอกติดใจอย่างยากจะถอนตัว สำหรับยี่หวาแล้ว 'คืนเข้าหอที่เคยคิดว่าเด็ด ยังไม่เผ็ดเท่าทริปฮันนิมูนที่สามีหนุ่มจัดให้' ตฤณ : นักธุรกิจหนุ่มวัย 34 ปีหนุ่มลูกเสี้ยว บ้างาน แต่เวลาคลายเครียดก็สนุกสุดเหวี่ยง โดยเฉพาะเรื่องเซ็กส์ ตฤณหมั้นหมายกับยี่หวาตามความเห็นชอบของผู้ใหญ่เพราะถูกใจในความน่ารัก แต่ยิ่งไปกว่านั้นคือเพราะยี่หวาเป็นเด็กดี และไม่เคยดื้อกับเขาเลยสักครั้ง ว่านอนสอนง่ายแบบนี้สิ ถึงจะใช้ชีวิตคู่ไปด้วยกันตลอดรอดฝั่ง
เสิ่นชิงชิว หลานสาวของเศรษฐีที่รวยที่สุดในเมืองไห้ คบหาอยู่กับลู่จั๋วมาเป็นเวลาสามปีแล้ว แต่ความจริงใจของเธอกลับสูญเปล่า ลู่จั๋วปฏิบัติกับเธอเพียงในฐานะหญิงบ้านนอกคนหนึ่ง และทอดทิ้งเธอในวันแต่งงาน โดยไปหารักแรกของเขา หลังจากเลิกรากันอย่างเด็ดขาด เสิ่นชิงชิวก็กลับมามีสถานะเป็นสาวรวยอีกครั้ง ได้รับมรดกมูลค่าหลายร้อยพันล้าน และเริ่มต้นชีวิตที่รุ่งโรจน์ที่สุด แต่แล้วมักจะมีคนโผล่มาทไให้กับเธอหงุดหงิดอยู่เสมอ! ขณะที่เธอกำลังจัดการกับผู้ร้าย คุณชายฟู่ผู้มีอำนาจนั้นก็ปรบมือและโห่ร้องว่า "ที่รักของฉันสุดยอดมากจริงๆ"
อวิ๋นเจินอาศัยอยู่ในตระกูลอวิ๋นมาเป็นเวลา 20 ปี กลับพบว่าเธอเป็นลูกสาวปลอม พ่อแม่บุญธรรมของเธอวางยาเธอเพื่ออยากจะได้เงินมาลงทุน หลังจากที่อวิ๋นเจินรู้เรื่องนี้ เธอก็ถูกไล่กลับไปที่ชนบท จากนั้นเธอก็ค้นพบว่าตัวเองคือลูกสาวแท้ๆ ของตระกูลเฉียวและมีชีวิตที่หรูหราสุด ๆ หลังจากกลับมา เธอได้รับความรักจากครอบครัวและมีชื่อเสียงโด่งดัง น้องสาวจอมปลอมใส่ร้ายอวิ๋นเจิน แต่เธอไม่คาดคิดว่าอวิ๋นเจินจะมีความสามารถต่างๆ เมื่อต้องเผชิญกับการยั่วยุ เธอได้แสดงความสามารถและทักษะต่างๆ มากมายเพื่อจัดการผู้รังแก มีข่าวลือกันว่าอวิ๋นเจินยังคงโสด และชายหนุ่มชื่อดังแห่งเมืองงก็ผลักเธอไปเข้ากำแพง "คุณนายกู้ ถึงตามราเปิดเผยตัวตนได้แล้วนะ"
หลังจากแต่งงานกันมาสองปี สามีของเธอไม่เคยเหยียบเข้าไปในบ้านและมองดู 'ภรรยาขี้เหร่' ของเขาเลย แถมเขาก็มีเรื่องอื้อฉาวกับดาราหน้าใหม่หลายคนทุกวัน ซูเหว่ยทนไม่ไหวอีกต่อไป เธอตัดสินใจปล่อยเขาไป ต่อไปก็ต่างคนต่างไปเลย แต่เมื่อเธอเสนอเรื่องหย่า... ฟู่เหยียนอันพบว่านักออกแบบในบริษัทนั้นสะดุดตาเป็นพิเศษ เขาค่อยๆ ทำความรู้จักกับเธอเรื่อยๆ จนกระทั่งวันหนึ่งเขาค้นพบตัวตนที่แท้จริงของเธอเข้า เขาเสียใจแล้ว
ตลอดสิบปีที่ฉู่จินเหอรักเหลิ่งมู่หยวนฝ่ายเดียว เอาใจใส่กับเขาอย่างเต็มที่ แต่เธอไม่เคยคิดว่าที่แท้เธอเป็นแค่ตัวตลกคนหนึ่งเท่านั้น ที่สำนักงานเขตเพื่อทำการหย่า เหลิ่งมู่หยวนมองดูฉู่จินเหอด้วยความเย็นชาและพูดอย่างเหยียดหยามว่า "ถ้าเธอคุกเข่าลงและขอร้องฉัน ฉันอาจจะให้โอกาสเธอกอีกครั้ง ฉู่จินเหอเซ็นอย่างไม่ลังเลและออกจากตระกูลเหลิ่ง สามเดือนต่อมา ฉู่จินเหอปรากฏตัวอย่างเปิดเผย ในเวลานั้น เธอเป็นประธานเบื้องหลังของ LX นักออกแบบลับที่ล้ำค่าที่สุดในโลก และเจ้าของเหมืองที่มีมูลค่าหลายร้อยล้าน ทางตระกูลเหลิ่งคุกเข่าลงและขอร้องให้คืนดีและขอการให้อภัย ฉู่จินเหอแยู่ในโอบกอดของซีอีโอโจว ซึ่งเป็นคนใหญ่คนโตในโลกธุรกิจอย่างมีความุข เธอเลิกคิ้วพลางเยาะเย้ย "ฉันในตอนนี้ไม่ใช่คนที่พวกคุณมาเกี่ยวข้องได้"