อเล็คซานเดอร์ เชอร์ราวิน CEO หนุ่มหล่อจากแดนหมีขาว กับเกมการหลอก “ล่อ” กระต่ายป่าในชุดพยาบาลสีขาวบริสุทธิ์ เขารู้สึกเสียหน้า เมื่อหยอดคำหวานให้สาวเจ้า กลับได้รับกลับมาแค่ความเฉยชา เขาจึงขอแก้หน้าโดยการกระชากพรหมจรรย์ของ พิชญ์สินี สิทธิเดชเดชาเป็นการแก้หน้าแทน ที่หญิงผู้นั้นทำให้ตัวเองต้องอับอายขายหน้า การล้างอายเริ่มต้นขึ้นโดยที่เธอไม่เคยรู้ตัวมาก่อน ว่าตัวเองกำลังตกในบ่วงแร้วที่ชายผู้นั้นวางล่อเอาไว้ หัวใจอ่อนแอแหลกยับ ตอนที่ได้รับเช็คเป็นค่าตัว หลังจากเธอพลีกายให้เขาด้วยความรักทั้งหมดที่มี
บทที่1. ที่ทำงานแห่งใหม่
พิชญ์สินี สิทธิเดชเดชาสาวใสใบหน้าหวานหยด เธอก้าวเดินด้วยสองเท้าที่มั่นคง มีความมั่นใจเต็มเปี่ยม เมื่อเดินตรงไปยังตัวอาคารโอ่อ่าตระการตาเบื้องหน้า “รามานเอ็นเตอร์ไพรส์” เมื่อเธอสมัครงานผ่านทางเว็บไซต์ของบริษัทข้ามชาติที่เขาลงประกาศรับสมัครพนักงานเอาไว้ ในตำแหน่งนางพยาบาลประจำห้องพยาบาลของบริษัท เป็นรายได้เสริมอีกทางที่หญิงสาวต้องการเพิ่มรายได้ให้ตัวเอง พิชญ์สินีเป็นเด็กกำพร้าเธอเติบโตขึ้นมาในสถานเลี้ยงเด็กแบบขาดแคลน ยามเมื่อมีโอกาสได้ร่ำเรียนทางสายอาชีพพยาบาล เธอจึงขยันและขวนขวายมากกว่าใครเพื่อน เพื่อจะเจียดเงินเดือนส่วนหนึ่งให้น้องๆ ที่สถานเลี้ยงเด็กที่เคยพำนักจนเติบใหญ่ เธออยากมีส่วนช่วยเหลือในการที่เด็กๆ ขาดแคลนเหล่านั้นจะได้มีโอกาสอันดีในโลกยุคปัจจุบันเหมือนกับที่เธอเคยได้รับโอกาสนั้นมา
“สวัสดีค่ะดิฉันมีนัดสัมภาษณ์งาน ไม่ทราบว่าดิฉันต้องไปติดต่อทางฝ่ายไหนคะ” หญิงสาวส่งซองจดหมายเรียกตัวมาสัมภาษณ์ให้ประชาสัมพันธ์คนสวยได้พิจารณาเป็นการยืนยัน
“สัมภาษณ์กับคุณทรรศนาเชิญชั้น3เลยค่ะ” สาวสวยประชาสัมพันธ์ยิ้มหวานส่งให้พิชญ์สินีด้วยความอัธยาศัยดีพร้อมทั้งชี้ทางให้ด้วยความกระตือรือร้น
“ขอบคุณค่ะ” พิชญ์สินีรับเอกสารคืนมา ก่อนเธอจะเดินไปตามทางที่ประชาสัมพันธ์บอกกล่าวไว้ให้ เพื่อไปรอการสัมภาษณ์จากหัวหน้าในหน่วยงานนั้น
ห้องโถงกว้าง โอ่อ่าสมกับเป็นบริษัทชั้นนำเกี่ยวกับการแปรรูปกาซธรรมชาติ การที่รัสเซียจับมือกับฝ่ายไทย ในการแปรรูปกาซธรรมชาติให้ได้ใช้ประโยชน์ได้เต็มที่ หลังจากค้นพบแหล่งกาซธรรมชาติในจุดหนึ่งของประเทศไทยและรัสเซียเป็นผู้ประมูลได้สัมปทานนั้นมา บริษัทไทยรามานเอ็นเตอร์ไพรส์เปิดใหม่แต่มีทุนจดทะเบียนสูงสุด เพราะกาซที่แปรรูปได้กำลังเป็นที่ต้องการของทั่วโลก มีทั้งโครงการสร้างโรงถลุงแยกกาซและส่วนสำนักงาน บรรยากาศเงียบสงบเมื่อพนักงานทุกคนตั้งใจทำงานตามหน้าที่ ให้สมกับอัตราค่าจ้างที่สูงลิ่ว เมื่อนายทุนจากแดนไกลไม่เอาเปรียบลูกน้องใต้บังคับบัญชา
แววตาเด็ดเดียวและมุ่งมั่นประกอบกับคำพูดคำจามีหลักการ ทำให้ฝ่ายบุคคลตกลงปลงใจรับพิชญ์สินีเข้าทำงานในอัตราค่าจ้างที่หญิงสาวพอใจ หลังจากเซ็นสัญญาจ้างงาน ฝ่ายบุคคลจึงพาหญิงสาวไปดูสถานที่ทำงานแห่งใหม่ ในตัวอาคาร ห้องปฐมพยาบาลสะอาดสะอ้านมีเพื่อนร่วมงานหนึ่งคนประจำทำหน้าที่อยู่อย่างแข็งขัน
“ยินดีต้อนรับค่ะ...พี่ศรีนวลนะคะ ดีใจที่ได้เพื่อนร่วมงานหน้าตาสวยๆ มาอยู่เป็นเพื่อนค่ะ” พยาบาลสาวรุ่นพี่เอ่ยทักทายอย่างเป็นกันเอง หลังจากฝ่ายบุคลแนะนำให้รู้จักและขอตัวกลับไปทำงานหน้าที่ของตัวเองต่อ โดยปล่อยให้พิชญ์สินีทำความรู้จักกับเพื่อนร่วมงานเพียงลำพัง
“พิชญ์สินีค่ะ เรียกหนูแหวนก็ได้ค่ะพี่ศรีนวล”
“หนูแหวนเหรอคะ ชื่อน่ารักจังเลย” รุ่นพี่เอ่ยยิ้มๆ
“พวกพี่ๆ ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าตั้งให้น่ะค่ะ หนูแหวนโตมาในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าไม่มีญาติพี่น้องที่ไหนอีก” หญิงสาวบอกกล่าวอย่างไม่อายชาติกำเนิด เมื่อมันคือเรื่องจริงที่ตัวเองต้องยอมรับ... ว่าเธอตัวคนเดียวกลางโลกกว้าง ไร้ญาติพี่น้องเหมือนคนอื่นๆ
“เหรอคะน่าสงสารจัง แต่หนูแหวนเก่งนะที่เติบโตขึ้นมาอย่างมีคุณภาพ”
“คุณครูที่สถานเลี้ยงเด็กดุค่ะ เลยต้องทำตัวดีๆ หน่อยไม่อย่างนั้นจะไม่มีใครให้ความรัก”
“น่าตาสวยๆ แบบนี้คงไม่มีใครในโลก ที่ไม่รักหนูแหวนหรอกมั้งคะ”
“อิๆ ค่ะ”
“แล้วฝ่ายบุคคลให้หนูแหวนเริ่มงานได้เมื่อไรล่ะคะ” ศรีนวลเปลี่ยนเรื่องคุย เธอรู้สึกสงสารหญิงสาวตรงหน้าอย่างยิ่ง ถึงพึ่งจะรู้กันวันแรก แต่เธอก็รู้สึกเห็นใจและสงสาร เมื่ออีกฝ่ายต้องพบเจอความอ้างว้างมาตั้งแต่เยาว์วัย
“ต้นเดือนค่ะ หนูแหวนต้องเคลียร์งานที่ทำงานเก่าก่อนค่ะ ถึงจะมาเริ่มงานที่นี่ได้”
“ดีจัง พี่กำลังเหง๊าเหงา ห้องกว้างๆ แต่อยู่คนเดียว นิดาคนพยาบาลคนเก่าเขาลาออกกะทันหัน ดีนะว่าช่วงนี้งานไม่ยุ่งเท่าไร ไม่งั้นพี่คงจะแย่”
“อ้าว! ลาออกทำไมกันคะ เงินเดือนที่นี่ดีออกค่ะ หนูแหวนยังเสียดายเลยน่าจะมาตั้งแต่เพื่อนชวนครั้งแรกๆ แล้ว บอกปัดไปเพราะว่าตอนนั้นกำลังยุ่งกับที่ทำงานเดิม คนกำลังขาดและมีเจ้าหน้าที่ไม่พอนะค่ะ”
ยี่หวาไม่เคยคิดว่าปลายทางชีวิตของเธอจะจบลงแบบนี้ ก่อนที่เธอจะทิ้งอนาคตที่เหลือไปอย่างไร้ค่า เนื่องจากสุดที่จะทนกับความชอกช้ำที่ได้รับมาจากสามีคนเดียว เธอตัดสินใจฝากดวงใจของตัวเองไว้กับน้องสาวฝาแฝด น้องสาวที่ไม่มีคนรอบตัวรู้จัก มันคือความลับที่เธอปิดบังพวกเขาไว้ สมัยเด็กๆ พ่อกับแม่แยกทางกัน ทั้งสองท่านเลยแบ่งลูกไปเลี้ยงดูคนละคน ยี่หวาอยู่กับแม่ ส่วนญาดาไปอยู่กับบิดา สองสาวที่เหมือนกันทุกกระบิ แตกต่างที่นิสัย คนหนึ่งเรียบร้อย พูดน้อย น่ารัก ส่วนอีกคนตรงข้ามทุกอย่าง แกร่ง และกล้าท้าชน… และเพราะแค้นใจแทนพี่สาว ญาดาเลยรับปากก่อนยี่หวาสิ้นลม เธอจะเอาคืนทั้งสองคนนั้นให้สาสม ไม่ว่าจะเป็นปกป้องสามีสุดที่รักของยี่หวา หรือแม้แต่...ฉันทา ว่าที่ภรรยาคนใหม่แสนผยองคนนั้น สองคนนี้ต้องหาความสุขไม่ได้ เธอจะรังควานพวกเขา ให้เหมือนตกนรกทั้งเป็น...การจองเวรคืองานที่เธอควรทำ…ถ้าเป็นดั่งที่ตั้งใจไว้ ญาดาคงไม่กลุ้มใจหนัก ‘ความรัก’ บทจะมาก็มาประชิด เธออยากแก้แค้น แต่ดันไปหลงรัก ผู้ชายเลวคนนั้นเสียอีก หลังจากเฉดหัวฉันทา คงต้องหาทางมัดใจปกป้อง อย่างน้อยก็ทำเพื่อหลาน ถ้าเธอตกนรก เธอจะลากปกป้องตามไปด้วย...
คงไม่มีความซวยไหนเลวร้ายเท่ากับการถูกตราหน้าว่าเป็น ‘เด็กดริ้ง’ ความตั้งใจของณิรินคือไปจับผิดว่าที่พี่เขย แต่กลับกลายเป็นว่าเธอถูกเข้าใจผิดเสียเอง แถมผู้ชายคนนั้นดันเป็นคนสำคัญที่เธอต้องคอยดูแลระหว่างที่เขามาเจรจา เพื่อเป็นคู่ค้ากับบริษัทของลุงกับป้า หน้าที่นั้นเลยถูกโยนมาให้ณิรินรับผิดชอบ ผู้ชายปากร้ายเอาแต่ใจตัวเอง ค่อนข้างงี่เง่าคนนั้น เขาคิดว่าเธอมีอาชีพเสริม และพยายามเกาะแกะจนณิรินโมโห บางครั้งณิรินก็อดคิดไม่ได้ มันเป็นเพราะช่วงเบญจเพศของเธอหรือเปล่า เรื่องซวยๆ เลยเกิดขึ้นกับเธอไม่หยุดหย่อน
เสียงของเขาดังก้องอยู่ในหู ฉันไม่สามารถสลัดเสียงแหบๆ ของเขาออกไปจากความทรงจำได้เลย นี่เกิดอะไรขึ้นกับฉันนะ สิ่งที่ฉันคิดอยู่นี่คือ...ความผิด แม้จะเป็นแค่ความคิด แต่มันเป็นก้าวแรกที่ฉันตั้งใจทำผิดศีลธรรม กับผู้ชายที่มีภรรยาแล้ว!! ฉันกำลังเป็นคนเลว และอีกไม่ช้า ฉันคงโดนคนทั้งโลกประณามหากฉันไม่หยุดความคิดทุเรศๆ นั่นเสียตั้งแต่ตอนนี้ จะทำยังไงดีล่ะ? ฉันคิดอะไรไม่ออกเลย มีเพียงเสียงแหบๆ ของคน คนนั้นดังก้องอยู่ในหูเท่านั้น “สามีของเธอเดินทางไปทำธุรกิจ” “เธอบอกว่าสามีของเธอจะไม่อยู่ประมาณหนึ่งอาทิตย์!!” “มันจะดีแค่ไหนนะ หากฉันเปลี่ยนสิ่งที่ได้ยินได้ เขาน่าจะไปซัก7ปี” ผมพยายามข่มใจให้รู้สึกเศร้าตาม แต่หัวใจของผมกลับเต้นระรัวเกินกว่าจะควบคุมได้ “คุณอยู่ที่ไหน?
รัชศกปีที่สิบ มันเป็นช่วงเวลาแสนสุขที่ลืมไม่ลง แม้เวลาจะผ่านมาเนิ่นนาน ครั้งหนึ่ง ข้าเคยเป็น ‘สาวงาม’ ที่ผู้คนทั้งเมืองหลงใหล เมืองหลวงกว้างใหญ่ใต้แผ่นฟ้าเดียว ข้าผู้มาก่อนกาล เดิมทีข้าคิดว่าเป็นแค่ความฝันหนึ่งตื่น แต่ที่ไหนได้ ทุกเหตุการณ์ที่ข้าพบเจอ คือเรื่องราวที่เกิดขึ้นจริง ความสุขที่ท่วมท้นอยู่ในใจ เป็นความทรงจำเดียวที่ทำให้ข้าอยากมีชีวิตอยู่ต่อ เพื่อ...รอ...ใครบางคน
เมื่อสามีตะโกนใส่หน้า “ผมต้องการหย่ากับเธอ!! คนที่ผมรักเขากลับมาหาผมแล้ว” เมษาเซ็นจำใจชื่อบนใบหย่าพร้อมทั้งน้ำตาที่ไหลพรู เธอตัดสินใจเก็บงำความลับไว้กับตัว พร้อมกับจากไปโดยไม่ปริปากบอกคีรินเลยสักคำ ผ่านไป 5 ปี เด็กชายคนหนึ่งมาตามหาพ่อ... “ผมจะไปหาพ่อผม ปล่อยผมนะ!!” เสียงแผดก้องบริเวณหน้า ล็อบบี้ แม้แต่คีรินเองยังอดสนใจไม่ได้ เด็กชายคนหนึ่งถูก รปภ. รั้งตัวไว้ เขาดิ้นกระแด๋วๆ ตะโกนลั่น ผิวทั้งหน้าแดงก่ำ มีเม็ดเหงื่อผุดเต็มไปหน้า และเมื่อเด็กชายวิ่งตรงมาหาเขา “พ่อคร๊าฟฟฟฟฟ” คิรินเข่าอ่อน สัญชาตญาณบางอย่างเตือน เด็กชายตรงหน้าเขานี่ เป็นเลือดเนื้อส่วนหนึ่งของเขาร้อยเปอร์เซ็นต์
เป็นข้อเสนอที่น่าสนใจไม่หยอก หากสามารถปราบพยศผู้ชายเจ้าอารมณ์ได้ ดานันจะเป็นอิสระจากข้อผูกมัดของบิดา ทว่า...ในความโชคร้าย มีความโชคดีแอบแฝงอยู่ ว่าที่สามีของเธอ เป็นบุตรชายผู้มั่งคั่งของตระกูลใหญ่ แต่เขาเพิ่งสูญเสียดวงตาไปจากอุบัติเหตุ ดานันต้องรองรับความเกรี้ยวกราดเช่นนี้ จนกว่าจะเปลี่ยนความคิดของเขาได้ ครามไม่ได้พิกลพิการมาตั้งแต่กำเนิด เขามีหนทางรักษาได้ ขึ้นอยู่กับว่า...ดานันจะโน้มน้าวว่าที่สามีของเธอได้หรือเปล่า
องค์หญิงใหญ่รั่วเสียน ต้องปกป้องบัลลังก์ของน้องชายที่ขึ้นครองราชย์ในวัยเพียงแค่ 4 ขวบ ดังนั้นนางจึงต้องหาทางมัดใจเสนาบดีกัวผู้กุมอำนาจราชสำนักเอาไว้ให้ได้ ทว่าบุรุษผู้นี้กลับไม่ต้องการแต่งงานกับนาง เขายังทำตัวดั่งบิดาหาบุรุษไว้ให้นางอีก รั่วเสียนจึงต้องฝึกฝนการยั่วยวนเขาเพื่อหาวิธีมัดใจบุรุษผู้นี้เอาไว้ให้ได้ และนางก็ต้องตกใจเมื่อเสนาบดีกัวกลับมีถึงสองคน! +++ นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายจีนโบราณประเภทนิยายรักสำหรับผู้ใหญ่ เป็นเรื่องแต่งขึ้นจากจินตนาการไม่ได้อ้างอิงจากประวัติศาสตร์ใด ๆ ดังนั้นภายในจะมีฉาก เนื้อหา เน้นหนักที่เรื่องเพศระหว่างชายหญิง มีการร่วมรักกันตั้งแต่ 3 คนขึ้นไป (3P) และอาจมีความไม่สมเหตุสมผลบ้าง ขอให้ผู้อ่านใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ
เมื่อเซิ่งหนิงเตรียมจะบอกฮั่วหลิ่นเกี่ยวกับการตั้งครรภ์ของเธอ ทว่ากลับพบเขาช่วยพยุงผู้หญิงอีกคนลงจากรถอย่างเอาใจใส่... เคยคิดว่าตนเองอยู่เคียงข้างฮั่วหลิ่นคอยดูแลเขามาสามปี สักวันหนึ่งเขาจะมาสามารถสร้างความประทับใจให้กับเขา แต่สุดท้ายเป็นตนเองที่คิดเองเออเองไปฝ่ายเดียว เซิ่งหนิงตายใจแล้วจากไป สามปีต่อมา ข้างกายของเธมีผู้ชายอีกคนหนึ่ง และฮั่วหลิ่นเสียใจมาก เจาพูดด้วยความโศกเศร้า "เซิ่งหนิง เรามาแต่งงานกันเถอะ" เซิ่งหนิงยิ้มอย่างเฉยเมย "ขออภัยนะคุณฮั่ว ฉันมีคู่หมั้นแล้ว"
หลังจากแต่งงานได้ 2 ปี ในที่สุดเจียงเนี่ยนอันก็ตั้งครรภ์สักที ความดีอกดีใจของเธอแต่กลับแลกกับคำขอหย่าของสามี หลังจากการสมคบคิด เธอนอนในกองเลือด และต้องการขอร้องเขาให้ช่วยเด็กเอาไว้ แต่กลับไม่สามารถติดต่อกับอีกฝ่ายได้ ด้วยความสิ้นหวังเธอจึงออกจากประเทศไป ต่อมาในงานแต่งงานของเจียงเหนียนอัน คุณกู้เสียการควบคุมและคุกเข่าลง ดวงตาของเขาแดงก่ำ "มีลูกของฉัน แล้วเธออยากจะแต่งงานกับใครกัน?"
เดิมทีนางเป็นทายาทของตระกูลแพทย์เทพ แต่จู่ๆ นางก็กลายเป็นบุตรีของภรรยาเอกจากจวนเสนาบดีที่พ่อไม่สนใจใยดีและแม่ก็เสียชีวิตตั้งแต่ยังนางยังเด็ก ในวันที่นางย้อนยุค นางถูกใส่ร้ายว่าเป็นผู้ร้ายตัวจริงที่สังหารฮูหยินจวนโหว นางพยายามพลิกผัน พลิกสถานการณ์ และพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของนาง นางคิดว่าภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกนั้นจบลงแล้ว แต่นางไม่รู้ว่าสิ่งที่นางจะต้องเผชิญคือเหวอันไม่มีที่สิ้นสุด เป็นถึงบุตรีของภรรยาเอกจากจวนเสนาบดีกลับมีอันตรายอยู้รอบตัวมากมาย ทุกคนก็รังแกนางได้ พ่อไม่สนใจนางจะเป็นหรือจะตาย แม่เลี้ยงและน้องสาวต่างแม่สนุกกับการทรมานนาง คู่หมั้นชั่วร้ายของนางอยากจะใช้นางเป็นประโยชน์เพื่อขึ้นไปที่สูง และแม้แต่น้องชายแท้ๆ ของนางยังทรยศนาง นางจึงเริ่มต่อสู้กับคนเจ้าเล่ห์ ข่มเหงแม่เลี้ยงของนาง และดูแลน้องชายและน้องสาวของนาง ดังนั้นนางวางแผนที่จะเล่นงานผู้ชายชั่ว เอาคืนแม่เลี้ยง และแก้แค้นน้องๆ ระหว่างที่นางแก้แค้นนั้น นางมีชีวิตที่มีความสุข แต่กลับไม่รู้ว่าไปยั่วยุคนใหญคนหนึ่งเข้าเมื่อไร เมื่อนางจะทำเรื่องไม่ดีหรือฆ่าคน เขาก็ช่วยนางหมด ในที่สุดนางก็อดไม่ได้ที่ถามออกมาว่า "ท่าน แม้ว่าข้าจะทำลายโลกที่ไม่มความยุติธรรมนี้ ท่านก็จะช่วยข้าเช่นกันหรือ" เขาทำหน้าใจเย็น "ตราบใดที่เจ้าอยู่เคียงข้างข้า แม้ว่าจะเป็นโลกใบนี้ ข้าก็สามารถให้เจ้าได้"
เสิ่นซือหนิงซ่อนตัวตนไว้ยอมทำทุกอย่างให้ แต่ความจริงใจของเธอกลับถูกสามีทำลายไปหมด และสิ่งที่เธอได้รับนั้นคือข้อตกลงการหย่า ด้วยความผิดหวังเธอจึงหันหลังจากไปและกลายเป็นตัวเองที่แท้จริงอีกครั้ง หลังจากได้เห็นความใกล้ชิดของสามีกับคนรักของเขา เธอก็จากไปด้วยความผิดหวัง จากนั้นเปิดเผยตัวตนที่เป็นนักปรุงน้ำหอมอัจฉริยะระดับนานาชาติ ผู้ก่อตั้งองค์กรข่าวกรองที่มีชื่อเสียง และผู้สืบทอดในโลกแฮ็กเกอร์ อดีตสามีของเธอเลยเสียใจมาก เมื่อเมิ่งซือเฉินรู้ว่าตัวเองทำผิด เขาก็เสียใจมาก หนิง ผมผิดไปแล้ว ให้โอกาสผมอีกครั้งเถอะ ทว่าฮั่วจิ่งชวนขาพิการนั้นกลับลุกขึ้นยืนและจับมือกับเธอว่า "อยากคบกับเธอ นายยังไม่มีค่าพอ"
' "เจ้าชายฮิมราน บิน ฮาเซม อัล-ราชิด" องค์มกุฎราชกุมารแห่งประเทศความาร์ เดินทางมาประเทศไทยเพื่อดูตัวว่าที่เจ้าสาวที่ถูกพระมารดาบังคับให้แต่งงานด้วย เขาเต็มไปด้วยความชิงชังเมื่อเห็นหล่อนเดินเฉิดฉายอยู่ในผับยามค่ำคืน ท่าทางใสซื่อไร้เดียงสาของหล่อนที่พยายามแสดงออกมานั้นไม่ได้ทำให้เขาซาบซึ้งใจแม้แต่น้อย ตรงกันข้ามเขาแทบยากจะอาเจียนออกมา เพราะเขารู้อยู่เต็มอกว่าผู้หญิงอย่างหล่อนไม่มีทางเป็นชายาที่ดีของเขาได้อย่างแน่นอน นอกเสียจาก... นางบำเรอ!