คิดว่าหนานจืออินเองก็คงจะเหนื่อย เ
้าอี้ว่างอยู่ไม่ไกล เลยพูดต่อไปว่า “ไปทางน
่งเฉินไป และเห็นเก้าอี้ที่อยู
ทั้งสอง