นี้เขาเสียด้วยซ้ำ ถ้าเราไม่ไป เขาจะยึดบ้านเราเ

บล้มทั้งยืน ไม่คิดว่าตัวเองจะต้องแ

จะยอมเข้าพิธีแต่งงานเหรอ คุณพนัสก็รวย

้ายขนาดนี้ คุณแม่ก

งยัง

สิบกว่าแล้วนะ

เขายึดบ้านของเราแม่

ไหร่คะหนูจะช

้าน จะไปเอาเงินที่ไหนผ่อน

คะ ทำไมถึงไปยืมเงินคุณ

็เพิ่งมารู้ว่าพ่อเราเป็นหนี้เป็นสินพะรุง

ี้ตอนไหนคะ ทำ

งครอบครัวไปให้ตลอดรอดฝั่ง แล้วตอนคุณพนัสเขามาคบกับยายดา แม่ก็

ไร เธอเลยไม่เคยคิดที่จะไปทำงานประจำเหมือนเพื่อนร่วมรุ่นคนอื่นเขา แต่หนี้สินมากมายขนาดนี้เธอก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะไปหาเงินจาก

คุณพนัสเถอะนะ ไหน ๆ

่ว่

” รวิดายอมลงทุนคุ

ย่าทำแบบ

บคุณพนัสไปเป็นเมียเขา ไม่งั้นแม่จะ

ุกเข่าให้หนูแบบนี้ หนูก็บาปแย่สิคะ” เธอไม

ดากอดลูกสาวคนโตแนบอก ยิ้มอย่างสมใจ ในขณะที่กลีบ

งคนที่เดินหายออกมาจากงานตั้งแต่ตอนกลางว

อจะต้องไปอยู่กับคนใจร้ายแบบนี้จริงๆ เห

สาวมองบ้านหลังใหญ่ที่อาศัยมาตั้งแต่เล็กแต่น้อยด้วยความรู้สึกใจ

เท่านั้น แต่เขาก็มีรถของลูกน้องขับตามมา

้าของนางเมื่อลูกสาวคนโตนั่

กดโทรศัพท์หา

” นรินลดากดรับโทรศัพท์ พลา

ียบร้อยแล้วลูก ต่อไปมันก็จะไม่อยู่ขวางหูขวางตาเ

ะคุณแม่ เบื่อขี้หน้านังพ

า ไม่มีใครส่งข่าวให้นังหน้าโง่

หนไกล แค่เข้าพักที่โรงแรมหรูใกล้ ๆ บ้าน รอว

เพราะบิดาเคยขอร้องมารดาเอาไว้ว่าห้ามบอกกลีบบัวเด็ดขาดว่าไม่ใช่แม่ ถ้าจะพูดกันให้ถูกก็คือ กลีบบัวเป็นลูกติดของบิดา ก่อนท่าน

เรียบร้อยแล้ว เธออิจฉาพี่สาวที่สวยกว่า เรียนเก่งกว่า ดีกว่าทุกอย่าง บิดารักมากกว่า อะ

งออกเก่ง เลยทำให้บิดาเชื่อสน