มาข

คาวขอ

ั้งพร้อมกับความทรงจำบางช่วงที่หายไป มีเพียงเสียงผู้หญิงอยู่ในห

ๆเมื่อดวงตาเบิกออก ร่างกายที่เต็มไปด้วยเลือด เสื้อผ้าที่หลุ

อของฉัน.. คือเศษไม้

บนี้อี

ึ่

วเอง ความทรงจำก่อนหน้าของเธอจะหายไปเสมอ เลือดที่เปื้อนตามตัวไม่อา

เหตุ มันไม่มีทางกลบหรือล้างกลิ่นเลือดที่ตัวได้ แ

ี่ปิดตัวลง นั่งกอดเข้าและร้องไห้ เธอสับสนกับสิ

ด ค

ั้นนะ.. ฮึ่ก” จะตายหรือเปล่านะ ฉันพูดกับสา

้ทำนะ ทุก

ยสักอย่าง ก่อนที่ร้องเท้าผ้าใบจะมาหยุดอยู่ตรงหน้า สาวน้อยที่นั่งหลบมุมในหลืบซอกค่อยๆเงย

! พี่

…

ได้ทำนะ! โล

…

งเชื่อน

าหญิงสาว น้องสาวของเซบัสเพื่อนรักของเขา เขาใช้มือจับคางน้อยๆของเ

ิดอะไ

มา แต่โลมาไม่ได้ฆ่านะ! โลมาจำได้แค่นั้น แล้วก็จำอะไรไม่ได้อีก

ลังกระวนกระวาย

กขึ

ึ่

นแล้วไป

ลมาตื่นตระหนก เธอแทบจะกราบเท้ารอนซะด้วยซ้ำไป แต่คนเป็นหมอกลับแน่นิ่ง เขาประคองร่างที

บัสรู้

มาค่ะ แต่ว่า

อยื่นโทรศัพท์มือถือของเขาให้ฉัน ก่อนจะ

เธอ ร่างกายเปลือยเสื้อผ้ากำยำเกินกว่าจะเป็นร่างกายของหมอ

โลมาไม่ไ

เห็นอะไร