ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

หมู่บ้านตร

้านตระ

่รีบกิน

แต่ฉันมีน้องชายตั้งแต่เมื่อไหร่กัน รู้สึกได้ถึง

พี่กิ

งศีรษะ พยายามที่จะเปิดดวงตาขึ้

นพี่อย่าตายนะ

ะโวยวายดังหนวกหูเซี่ยซือซือเป็นอย่างม

ับมีเรื่องราวพรั่งพรูเข้ามาไม่ขาดสาย

อหยางในวัยสามหนาวเรียกพี่

บานประตูที่ตัวเองดันไว้ หั

นอะไร อย่าทำให้พวก

้ามาภายในห้อง เด็กทั้งสองรีบเข้า

ิงชราใจดีแต่อย่างใด ด้านหลังของแม่เฒ่าเซี่ยยังมีลูกส

ยังเห็นแม่เฒ่าอย่างข้าอยู่ในสายตาหรือไม่ ไอ้พวก

ไม่สบายข้าแค่เก็บไว้ให้ท่านพี่เท่านั้นเอง” เซี่ยซานซานยังเป็

ยงท่านแม่อีก ท่านแม่ท่านต้องลงโทษคนบ้านสามนะเจ้าคะ ไม่เช่นนั้นข้าไม่ยอมจริง ๆ ด้วย ตอนนั้นยวี่เฟยของข้านางได้พลาด

างน่าสมเพชไม่รู้จักสำเหนียกกำลังตัวเอง ถุย!” หลินพ่านเ

นไปมา เดินตรงไปกระชากหมั่นโถวเย็นชืด

กับแผดเสียงร้องลั่น “เจ้าคนชั่ว! เอามานะ ของพ

ะ!” แม่เฒ่าเซี่ยเตะทีเดียวเซี่ย

ึ้นมากอดไว้ด้วยความตกใจ “ท่านย่า น้องเล็กยัง

งไห้ของเด็กน้อยฟั

ลโพ้นแล้วจริง ๆ หลังจากหลับตาลืมตาอยู่หลายหน เรียบเรียงความคิดที่ไหลเข้ามาไม่ยอมหยุด เมื่อค

้องสาวในวัยสิบขวบของตัวเองกับน้องชายตัวน้อย ทั้งตัวดำเมี่ยมเหมือนไม่ได้อาบน้ำมาเป็นเดือน ร่างก

ะใภ้ใหญ่ร่างกายอวบอ้วนเต็มไปด้วยก้อนไขมัน ป้าสะใภ้รองแม้ไม่ได้อ้วนแต่ก็ไ

่เห็นสายตาเย็นเยียบของคนที่นอนอยู่บนเตีย

่างจะจบนะอาซือ ข้ารับเงินคนบ้านถานมา

เป็นเมียคนพิการ เลยไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทว่าเธอที่มาจากยุคปัจจุบันกลับเข้ามาแทนที่เจ้าของร่างนี้ เจ้าของร่างเดิมว่ายน้ำไม่เป็น

่านอย่าได้ทำเช่นนั้นเลย”

เรื่องขึ้น ไม่อย่างนั้นข้าจะส่งอาซานไปแทนเจ้า แล้วขายซือหยางทิ้งเสีย” แม่เฒ่าเซี่ยจ้อง

เรื่องหมั่นโถวนี่ยังไงเจ้าคะ” สะใภ้

อ่ยแล้วหันหลังเดินออกจากห้องของเด็กน้อ

ใส่หัวเอาไว้ดี ๆ ด้วยล่ะ” ส

ังไง ถ้าท่านไม่อยู่” เซี่ยซานซานปล่อยเสียงร้องไห้ในทันที นาง

ายามลุกขึ้นนั่ง รู้สึกพลังงานของร่างกายหายไปเกือบหมด คงเ

าสู่อ้อมกอดของพี่สาวคนโตในท

ชาย โชคดีแค่ไหนที่กระดูกไม่หัก จับดูความผอมแห

เซี่ยซานซานเองก็ทนไม่ไหว โผเข้า

ั้งสอง ต่อไปข้าจะ

ลานไม่สามารถจัดการเองได้ ทุกอย่างต้องอยู่กับผู้ใหญ่ในบ้านเท่านั้น แล้วเธอก็แค่เด็กส

มีอยู่จริงในประวัติศาสตร์แห่งนี้ ใครจะเชื่อว่าเธอนั้นได้ตายคาโต๊ะทำงานที่บริษัทด

้องแบกน้องชายบนหลังทำงานในบ้านอย่างหนัก เซี่ยซานซานเองก็ต้องออกไปซักผ้าให้ทุกคนภายในบ้าน ทุกวันมีแต่ทำงานไม่มีวันหยุด ไหนเลยจะมีวันไหนได้อยู่ดีก

เป็นคนพาข

่จะตายเสียแล้ว ท่านหมออวี่ก็ไม่อยู่ทุกคนเลยไม่รู้จะทำยังไง ทิ้งให้ท่านพี่นอนอยู่ในห้องแบบนี้” ความอัดอั้นของเซี่

ป้าถานเหลียนฮวาไม่ค่อยชัดเจนเท่าใดนัก เพราะนางค่อนข้าง

ี่ไป เห็นว่าท่านป้าถานไม่มีเงินเหมือนกัน แต่ว่าอยากได้ลูกสะใภ้เพราะกลัวว่าจะไม่มีใครดูแลลูกชาย

ต่ว่าในความทรงจำนั้นในห้องนี้ไม่มีสิ่งที่เรียกว่ายาอยู่ เตียงเก่าผุ

าเป็นคนเนรคุณ โหดเหี้ยม ดุร้าย ไม่ยอมจดจำบุญคุณคน ทำร้ายได้แ