็นผู้หญิงที่แม่

้าง “เข้าใจผิดแล้วค่ะ ฉัน

นดา ผู้ชายที่แม่เพ็ญนภาเชียร์ออกนอกหน้า และเพราะความคิดนี้ทำให้เธอขยับเท้าออกห่า

้างั้

ะต่อยคนในโรงพยาบาลผุดขึ้นมาในหัว หญิงสาวรีบเดินจ้ำกลับเข้ามาในบ้าน แต่เดินเข

ำ ขณะที่ลังเลอยู่ว่าจะไปทางไหนดี ก็มีมือข้าง

่! จะท

่มพอใจอย่างมาก เขายังคงยิ้มกริ่มไม่สนใจ

าแขกไปที่ห้องรับแขกยังไงล่

้าของบ

ะทำอย่างไรดี ไม่มีคนรับใช้ผ่านมาให้ขอความช่วย

ถึงจะไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆ แต่เพ็ญนภาเอ็นดูเด็กคนนี้เหมือนลูกตัวเอง แต่ไม่เคยนัดหมายกันสำเร็จสักครั้ง คนหนึ่งเป็นหมอ อีกคนเป็

นเก้าอี้ให้หญิงสาวนั่ง เมื่ออีกฝ่ายนั่งเรียบร้อยจึ

ีครับคุณน

จากรูปในมือถือมาหลายครั้ง แต่ก็เพิ่งได้พบต

มากเช่นกัน “ชื่อจีนชื่อ โจวเจียอี แซ่โจวตามพ่อของเขา แต่เรียกอีริคก็ได้ ชื่อจีนก็เร

เจียอียิ้ม ดวงตายังคงจ้องมองหญิงสาวที่ทำ

ต่ไม่ถือตัว และยังคงมีอารมณ์ขันด้วย แบบ

อเล่นหมิว เป็นหมออยู่ห้องแล็บทำงานที

บ เคยเจ

ชายตัวเองไม่ยอมดูตัวง่ายๆ ผู้หญิงที่ติดพันก็เป็

่ใช่คนพูดเยอะ แต่คนตัวเล็กไม่ยอ

กานดาทำท่าตกใจ

ให้หญิงสาว “วันนั้นคุณคงเสียขวัญน่าดู แต่ทางทนายของเร

ม่ฟังเลย” คราวนี้คุณเพ็ญนภาทำหน้ากังวล ธีรยาจึงจำเป็นต้อ

ค่ะ เรื่องพวกนี้ทางผู้ใหญ่เป็นคนดูแลจัดการ ห

ีกครั้งแต่ไม่พบคุณ” เขาพยักหน้าอย่างเข้าใจ

แล้ว แต่ไม่คิดว่าตอนเช้าเขาออกไปคุยงานกับลูกค้า กลับเข้ามาพบแค่ที่นอนยับยู่ กระดาษโน้ตที่เขียนไว้ให้เธออยู่รอกินข้าวเที่ยงด้วย

าวันนั้นคุณบาดเจ

ย ก็คุณ...” ธีรยายั้งปากไว้ก

ไปทั่วนั้นนะเหรอ” คุณกานดาถามลูกชาย “ตายจริง!