า..

ว่าจะขอตัวไปนอนเพราะเหนื่อยจากการเดินทางข้ามประเทศคือผมไม่อยากคุยกับใครอยากนอนมากกว่าแต่บังเอิญว่าสายผมมันดันเหลือบไปเห็นเงาของใครบางคนที่แอบหลบ

่แห่งหนึ่งใกล้ๆ บ้านเพราะผมไ

่ภูหน่อยค่ะไม่รู้ว่าจะเป็นก

่องอ

ล้วหมั้นกับใครไม่หมั้นต้องหมั้นกับยัยอัยวาอีกคือผมไม่ได้รักไม่ได้ชอบจะให้หมั้นกันได้ยังไง ผมคิดว่าผมอาจจะต้องคุยเรื่องนี้กับพ่อแม่อย่างจริงจังอีกครั้งจะให้ผมมีคู่หมั้นนิสัยแย่เอาแต่ใจ

่ะคะหรือว่าพี่ภูคิ

จ" ผมพูดตัดบทเพราะไม่รู้พ่อกับ

หันไปมองหน้าเอินที่ทำหน้าเศ

ำไ

งสารพี

มถึงกับขมวดคิ้

ครอบครัวมาพูดเลยนะคะ พี่ภูคงไม่รู้ว่าตอนที่พี่ภูไปเรียนต่อเมืองนอกอัยวาเ

ึกคุ้นๆ กับชื่

ุณลุงว่าเป็นน้องชายเพื่อนสนิทพี่ภู" อ่อผมนึกออกแล้วไอ้บอมน้อง

ะบอมเป็นน้องชายไอ้

อินเลยว่าอย่าเสือกอย่ามายุ่ง ตั้งแต่นั้นแม่เอินก็ไม่กลัายุ่งอะไรกับอัยวาอีก แต่อัยวาก็จะบอกกับทุกคนนะคะว่าบอมน่ะเป็นแค่เพื่อนเท่านั้นแต่ทุกคนรู้ค่ะว่าไม่ใช่แค่เพื่อนแต่เป็นมากกว่านั้นอย่างแน่นอ

ช่ธุระกงการอะไรของผมมีแต่แม่ของผมเท่านั้นแล่ะที่ชอบไปยุ่งไปคอยโอ๋คอยปลอบเวลาที่อัยวาร้องไห้มาหาที่บ้าน ตอนแรกผมก็สงสารหรอกนะที่พอแม่ตายไม่ทันไรพ่อตัวเองก็

ป็นห่วงเพราะเห็นว่าอัยวาไม่มีแม่แม่ของเอินรักอัยวาเหมือนลูกสา

ต่ถามว่ามันเป็นเรื่อง

ินเงินทองอะไรเลยแม่ของเอินรักคุณลุงด้วยใจจริงแต่อัยวาก็ไม่ยอมเชื่อ คอยแต่จะด่าจะว่าเอินกับแม่ตลอด เอินเสียใจมาก

ุณนะค

่เป

มหวังดีของเอินก

พี่เข

ยวาถึงไม่เ

ไม่เข้าใจมันก็เป็นเรื่องของ

วา.

้ำเปลี่ยนชุดนักศึกษาเพื่อไปมหาลัยวันนี้ฉันมีรายงานที่ต้อง

ม่ทันขาดคำไอ้บอมม

าไง

ไหนแล้วอ

กำลังจะ

ันขับรถไปรั

ี้ฉันไม่อยากทำอะไรเลยมากกว่าจิตใจมันห่อเหี่ยวไปหมดแทน

ว่าที่คู่หมั้

มมเจอ

สเลยล่ะ ไม่ดีใจหรื

ำไมจะไม่

ยงเธอไม่ใช่

มารู้ดี

มจะไม่รู้ เอาเป็นว่าเธอไปอาบน้ำ

ื้

มข้างล่างแต่พอเดินลงมาเจอนังแม่เลี้ยงใจร้ายนั่งจิบกาแฟอยู่ที่ห้

ครมากกว่ากันระหว่างแกกับลูกสาวของฉันเพราะ

นะ" ฉันพูดขึ้นลอยๆ แต่ก็ทำให้

ใครเป็

อนหมายังไงล่ะ ถ้าเธอคิด

อวันซืนฉันจะฟ้องพ่อแ

าฉันกลัวแกฉันไม่อยู่บ้านหล

มีที่ซุกหัวนอนเล