ิบเซ็น” คนตัวเล็กว่าพลางทำหน้ามุ่ย พร้อมกับเอาเสื้อหนังของเขามาคลุมที่ไหล่ไ

อกนะ ยัยเด็กบ๋อง” ว่าแล้วเขาก็แจกมะ

ห์ ซึ่งเป็นเด็กที่อยู่ในปกครองของเขา กำลังศึกษาชั้นปีที่สาม เรียนด้านโบรา

ซนติเมตร ผมยาวดัดลอน สีผมน้ำตาลเหลือบทองแดง ดวงตามีกรอบแว่นกลม ๆ ที่เธอสว

้หนู แม้ขนาดตัวลุงเอง ยังไม่ให้หนูเรียก

ชายหนุ่มหันมาส่งสายตาดุ ๆ ให้กับหญิงสาว ก่

ิงสาวเรียกเขาไม่ทัน เมื่อจู่ ๆ เขาก็หายไปจากก

นุ่มกรอกเสียงลงไปบนนาฬิกาข้อมืออย่างดี ที่สามารถติดต่อสื่อสารไปยังอ

ญิงสาวผู้นั้นเป็นอันขาด” เสียงที่ดังเล็ดลอดมาจากนาฬิกา เป็นเสียงของท่าน

นแล้ว ข้าบอกท่านไว้ก่อนเลยว่า ห้ามแอบไปอี๋อ๋อกับนางของข้า ไว้ว่าง

่านรอข่าวคร่าวจากเจ้าจนไม่เป็นอันทำอะไร” เสียงจากปลายสาย หน้านิ่วคิ้วขมวดเป็นปม

่ชื่อและนามสกุลมา แม้แต่รูปภาพ ภาพถ่าย หรือภาพเสมือน ท่านก็ไม่มีให้ แล้วข้าจะรู้อันใดกันว่านางมีหน้าตาเป็นเช่นไร” กุมภัณฑ

่น ข้าไปล่ะ” ว่าแล้วปลา

” กุมภัณฑ์สบถอย่างหัวเสีย เมื่อหน้าจอนาฬิกากลับมาเป็นดังเดิม

็นเอกลักษณ์ของเขา ร่างกายสูงใหญ่ ดวงตาดุ ใบหน้าเกลี้ยงเกลา จมูกโด่งเป็นสัน สีผิวเข้ม แต่ถ้าใครมาเห็นชายหนุ่มผู้นี้จะพูดเป็

กษรบนหน้าจอของนาฬิกา บอกที่อยู่พร้อมกับถนนหนทางว่าควรจะไปทางไห

ก็ตอนที่ฉันหาที่หลบฝน ก็ไม่เห็นมีใครอยู่เลยนี่น่า” โมราห์ได้แต่พึมพำกับตนเอง หลังจ

ลือยเปล่า พลางก้าวขาไปยังห้องน้ำที่อยู่ใกล้ ๆ เธอทำแบบนี้จนเป็นกิจ

กลาง มีห้องนั่งเล่น ห้องนอน ห้องน้ำ แ

ยที่ว่าเธอทำงานพาร์ทไทม์ไปด้วย แต่เนื่องด้วยวันนี้เป็นวันหยุดของเ

้านิ่วคิ้วขมวดเป็นปม เธอสงสัยว่าเป็นใครกัน เธอคงหูแว่วไปเอง อาจจะเป็นห้องข้าง ๆ ก็ได้ ว่าแล

ือหนาใหญ่เปิดประตูออกกว้าง ๆ เผยให้เห็นห้

าปรนเปรอไม่มีเบื่อแน่ ๆ” รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ผุด