ปากแน่นพร้อมกับสายตาที่เริ่มสั่นระริกเนื่องด้วยจำนนต่อหลักฐาน นั่นก็เพราะว่าภาพตรงหน้าลายเซ็นนั้

ดับวูบไปได้ทุกขณะให้กลับคืนมาอีกครั้ง ก่อนจะ

ใจผิดอย่างแน่นอน มันต้องมีบางอย่างผิดพลาดแน่ ๆ เพราะฉะนั้นเ

็รีบเอ่ยปากบอกเขาไปตาม

ยอมรับตามภาพตรงหน้าก่อน พร้อ

มื่อเขายังคงแสดงทีท่าออกมาอย่างชัดเจนว่

ชอบ!!” เสียงแข็งกร้าวดุดันยังคงตวาดใส่ฉันไม่หยุด

ไม่ได้เป็นคนทำ...ฉันไม่ได้ทำ!!” ฉันยืนกรานเสียงแข็ง พร้อมกับพรั่งพรูความจริงออกไปอย่างไ

ไหน รูปร่างยังไง ให้ตายเหอะ...ฉันไม่เคยเห็นไม่เคยเจอเขามาก่อนด้วยซ้ำ แล้วจะมาให้ฉันรับผิดชอบได้ยังไงกัน...นายเข้าใจที่ฉันพูดไหม” ฉันตอบปฏิเสธไปตามความจริง พร้อมกับอธิบายเพิ่มและหวังว่าเขาจ

ป็นอาหารไอ้เข้ซะให้เข็ด...เห้อ...เอางี้แล้วกันพูดกันง่าย ๆ เข้าใจกันง่าย ๆ อย่าให้กูต้องเหนื่อยเยอะ ในเมื่อมึงเป็นคนเซ็นค้ำประกัน แถมมึงเองก็ยอมรับว่าลายเซ็นนั้นเป็นของมึงจริง ๆ ถ้างั้น...มึ

ให้ฉันเหลืออดแล้วเหมือนกัน อีกทั้งคนอย่างฉันไม่มีทางยอมรับในสิ

ด้วยซ้ำว่าตัวเองไปเซ็นค้ำประกันเอาตอนไหนตั้งแต่เมื่อไหร่ นายฟังภาษาคนไม่เข้าใจหรือไง หรือไม่ฉันว่า...มันต้องมีการเข้าใจผิดกันแน่ ๆ นายควรจะตรวจสอบให้ดีก่อนนะ หรือยังไงจะให้ฉันไปหาหลักฐานมาชี้แจง

ตรอกก็ยังไม่ยอมรับ” เขาค่อนแคะใส่ฉันด้วยน้ำเสียงเหยียด

หน้าหล่อ ๆ ของเขามากแค่ไหน แต่ถึงยังไงฉันก็ต้องมีสติเข้าไว้ เพรา

...ต้องไฝว้...

้สวนคำพูดกลับมาโดยไม่ให้ฉันได้ทันตั้งตัว และประโยคที่เขาใช้ตอกหน้าฉ

ิดชอบสิ...กูพูดถูกไหม” ใบหน้าหล่อเหลายิ้มเย้ยหยันมุมปากพูดด้วยน้ำเสียง

นตรงหน้านั้น กลับทำให้ฉันถึงกับอ้าปากค้

เรื่องเก่ายังเคลียร์ไม่จบเลย มีเรื่องใหม่ขึ้นอีกแล้วเหรอ แล้วนี่เป็นอะไรจู่ ๆ หาเรื่องมายัดเยียดให้ฉันไปเป็นเ

ี้เดินเอาเท้าข้างไหนออกจากบ้านทำไมถึงได้ซวยแบบนี้ เอ๊ะ!!...หรือเมื่อเช้าจิ้งจกมันร้องทักแล้วลื

ห้คนตรงหน้าดูมีทีท่าเปลี่ยนไปเล็กน้อย โดยเฉพาะสีหน้าที่มักจะแสดงถึงการดูถูกเหยียดหยามและดูหมิ่นฉันมาตล

อยยิ้มที่เปลี่ยนไปของเขาเพียงครู่เดียวนั้น จะกลับถ

กลับมาทำตัวเป็นคนร้ายกาจเช่นเดิม เขาก็ได้ยืนยันถึงเจตนารมณ์ของตั

นไม่ได้ก่อขึ้นมาได้ ก็ยังคงทู่ซี้ประวิง

ๆ ฉันสาบานได้ มันต้องมีอะไรผิดพลาดอย่างแน่นอน” ฉัน

ยามสุดท้ายที่มีก็ได้ขุดเซลล์สมองตัวเองขึ้นมาขบคิดถึงเรื่องราวที่อาจจะตกหล่นไประ

ะทั่