ในห้องที่แสนอบอุ่น สองบทละครถูกเข

วละครไหน”เขื่อนเงยหน

ับเรามากเลย เป็นคนที่เข้มแข็งเด็ดเดี่ยว ตรงมาต

ราว่าบทที่สอง

ะกับเรา แต่บทแรกก็เห

ลือกบทที่เหมาะกับตัวเ

บทที่เหมาะกับตัวเองดีกว

คิดว่าอย่างนั้น เร

รซให้บทละครมาแค่หนึ่งส่วนสี่ของเรื่องเอง

ื่อยๆ เราคิดว่าพวกพี่ๆอยากได้การแสดงแบบดิบๆมากก

จะจริง แต่เราก็อยาก

ยากเล่นบทร้ายเหร

หรอก เรากลัวว่าเราเ

็จะเป็นร้ายลึก ถ้าเป็นเราก็จะร้ายแบบเปิดเผย น่าจ

่อนว่าแอบว่าเรา

ทละคร”เขื่อนพูดเสียงสูงทีเดี

็แค่การแสดง เมื่อตกลงกันได

่านนิยายของกัสจังเลย

รอจบเรื่องก่อนค่อยอ่าน

อนแล้วนะ อย่าเขียนจนดึกล่ะ พ

ฮือ คืนละตอน

่อง สายตามองแป้นพิมพ์และตั้งสติ ทำสมองให้ปลอดโปร

เข้ามาจากนอกห้อง ซึ่งเป็นแสงพระจันทร์ที่สาดส่องลอดหน้าต่างที

ในวังแห่งนี้เกิดการจลาจลอีกครา บรรดากองโจรในคราบทหารเมืองโสรยา ท

กขึ้นพรวด เมื่อได้ยินเสียงผู้คนมากมายส่งเสีย

้น”ยิวมีสีหน้าที่หวั่น

ก ก็ทหารขององค์ชายนั่น

“ทำไงดี เ

พวิศรุฒคว้าดาบข้างกายและจ

“นายจะด

าจะดึงองค์ชายไ

วประกันอะไร เร

แม่ทัพวิศรุฒหันหน้าม

ราเป็นคนอีกโลกหนึ่ง จะอธิบายอย่างไงดี

่าไม่น่าโกหกว่าเป็นองค์ชายเลย ทั้งที่ๆเขาเ

ไม่เชื่อสิ่งที่ยิวพูด เขาจึงพายิวออ

กว่าเดิม เพราะภาพตรงหน้าคือเหล่าทหารกล้า กำลังต่อสู้สุดกำลังกับกองโจรแอบแฝงชนช

ต้านไว้ไม่ไหว ขืนเราต่อสู้ค

้ายอมตายดีกว่

ตั้งหลักก่อน หลังจากนั้นเราค่อยมาแก้แค้นเอาคืน

ท่านพูดอะไร พวกเราอ

มากเลย โน้นมาทหารมา

บ แล้วเราก็เอาตัวองค์ชายนี่แหละเป็นตัวป

พวิศรุฒ ซึ่งยิวก็ยืนนิ่งได้ไม่นานเพราะแม่ทัพวิศรุฒรีบจับร่

นี้ ถ้าไม่หยุดข้าจะฆ่า

ะทันหันพร้อมมุ่งสายตามาที่แม่ทัพวิศรุฒแต่ สิ่ง

ช่างน่าขันท่านแม่ทัพใหญ่ ไปเอาใครที่ไหนมาสมอ้าง

้วว่าไม่ใช่องค์ชาย”ย

ฏจากปากของทหารเมืองโสรยา หลังจากนั้นเขาผลักร่างยิวกระเด็น

ถอยดีกว่า ทหารของพวกเรามีพ่อมีแม่

ถอย”แม่ทัพวิศร

าของแม่ทัพวิศรุฒ ซึ่งเหมือนมีการส่งสัญญาณบางอย่างออก

้อมส่งสัญญาณให้เหล่าทหารกล้าเมืองศิลานคร ท

ซ่อนตัวไว้ ได้ออกถือไฟที่ลุกโชนโยนลงทั่วห้องโถง จึงทำให้เกิดเวลาเแสนจะชุลมุนวุ่นวาย ยิวนักศึกษาหนุ่มจึงฉวยโอก

ปลอม”แม่ทัพวิศรุฒดึงคอเสื้

อยู่ให้โง่ล่ะ ขืน

งที่ยืนคู่กัน แม่ทัพวิศรุฒรู้ตัวเองดีว่า ไม่สามารถรับมือทหารร่วมร้อยพร้อมกันได้ เขาจ

แม่ทัพวิศรุฒ มีบางครั้งที่ตะโกนบอกแม่ทัพวิศรุฒยามทหารจู่โจมจากด้านหลัง ถึงแม

ทัพวิศรุฒสามารถพายิวออกจากประตูเมือง เร้นกลายหายเข้าไปภายในความมืด ที

่องมองทั่วบริเวณ จนเขาแน่ใจว่าไม่มีผู้ใดและใครตามมา แม่ทัพ

ดซะแล้ว นายนี่เก่งมากเล

ูดมาก ความผิดเอ็งยังมีอยู่

เราต้องเอาตัวรอดใช่

ันเถอะ ถ้างั้นเราแยกกันตรงนี้ เอ็งมาจากไหนก็ไปทาง

่านแม่ทัพ เราไปด้วย เอา

้ รูปร่างก็บอบบาง เรียวแรงก็น้อยยิ่งกว่าผู้หญิงเสียอีก”แม่

่าง ที่คนเมืองนี้ทำได้ เอาเราไปด้วยน

จะทิ้งไม่ได้ เรา

“เป็นเพ

อายเขา เอ็งเป็นผู้ชายที่อ่อนแ

ใครทำอะไรให้ เราทำแทนได้หมด เรามาจากโลกที่ทันสมัย เร

ที่ข้าต้องการเอ็

“ได้สิ ลอ

“ข้าอ

“เราเป็นเ

งยิ้มหวานอยู่ตรงหน้า ยิวพยายามคิดหาหนทางที่จะติดตามแม่ทัพ

ง ถึงหน้าตาเอ็งจะคล้ายผู้หญิง แต่เอ็งก็เป็นผู้ชาย

ู้ชายกินกันเองเยอะแยะ บางคนสักเต็มตัว

“

“แฟนก

“ฟ้าไม่

ก มันส์จะตาย”ยิวเกาะแ

างทำตัวน่ารังเกียจ”แม่ทัพวิ

้นยืนและวิ่งตามแม่ทัพวิศรุฒ แต่เขาก็ไม่สามารถที่จะตามแม่ทัพวิศรุฒทัน เพราะยิวได้สะดุดกิ่งไม้จนหกล้มลุกไม่ขึ้นทำให้เท้าขอ