เดชไม่ค่อยคุยกันอย่างแต่ก่อน ด้วยเหตุหลายอย่างทำให้ทั้งสองต้องรักษาระย

“อา

ึงหันไปมองทันที่ สิ่งทีเห็นคืออาคารลูกของอาคมยืนยิ้มอยู่ใต

ระอะไร”ต้อมเดินไปใต้ต้

็ไปงาน อบต แม่ไปทำงาน ส่วนน้องสาวไปหา

ิ นั่งลงก่อนจะมา

มมีเรื่องอยาก

ะไร อย่าบอกนะเรื่อง

รื่องมันเกี่ย

็ได้อาจะพยายามทำความเข้าใจ ว่าแต่ เอ๊ะ ทำไมไม่ป

ว่าอาน่าจะรู้ว่าผมเป็นแบบไหน เ

ยามเก็บความรู้สึกนั้นไว้ ไม่ได้โกรธและรู้สึกไม่ดีแต่เ

“อือ ว่ามา”

ะก็เป็นผู้ชายแต่ผมไม่กล้าบ

สมัยนี้ไม่น่าจะมีปัญหาเรื่องแบบนี้ ที่สำคัญอาคมยังค

รู้ว่าอาเป็นแบบไหน ยังคบอยู่กับอาเลยไม่ใช่เรื่อง

แต่พ่อผมเขาดูแปลกๆ อยู่กับอาเหมือนไม่

ม่ใช่ปัญหาหรอก”ต้อม

อาคิดว่าผมต้

่างนี้แหละ และอีกอย่างชีวิตเป็นของเราทำในสิ่งที่ตัวเองต้องการ การที่เราไม่บอกให้ใครได้รับรู้ ไม่ได้หมายความว่าเขาไม่รู้นี่

ดเหมือนกันนะ ไม่อยากกลับมาบ้านกลับมาทีไรพ่อชอบให้

ม่ชอบทำไมไม่บ

เป็นไรถ้าผมเรียนจบคงได้กลับบ

็ดีแล้ว”ต้อมยิ้มให้อาคารล

ายในมหาวิทยาลัย เป็นอย่างไงบ้าง ตอนนี้ผมก็พักห

“ร้ายนะ แฟน

างนอก อาเล่าให้ฟังได้ไหมว่ายี่ส

“อาจำไมได้แ

อาน่าอาเล่านิ

่า เสียงโทรศัพท์มือถือของอาคารดังขึ้น ซึ่งคนโทรมาเป็นพ่อข

ะมาฟังใหม่ อาอย่าบอกพ่อนะว่าผมมาหา เพราะพ่อย

“อือ อา

“ผมไป

มนั้นจัดว่าไม่หล่อเท่าไรผิวเข้ม ซึ่งผิดกับลูกชายแต่เค้าโครงหน้าได้ของส่วนอาคมมาบ้าง

บูลดังขึ้น ต้อมตกใจตื่นมีอาการหวาดกลัวว่าเกิดอะไรขึ้น เขา

“เกิด

”สนเอ่ยขึ้น เพราะเขาไ

“มีแบบน

ล้ว”สนรีบไปเปิดประตู้เสื้อผ้า

งเกงวอร์มาใส่ส่วนเสื้อใส่ตัวเดิม หลังจากทั้งหมดวิ่งลงไปข้างล่าง

“เร

ว่าใครอื่น สายตามองไปรอบๆเห็นเพื่อนรุ่นเดียวกันหน้าตาหลาก

ึ่งกลุ้มหนึ่งอัน ถึงแม้ไฟจะแจ้งสว่างแต่เพื่อความปลอดภัยของน้อ

ดจึงไปฐานหกก่อน ซึ่งเป็นฐานรุ่นพ

“จับคู่กัน”

ู่กัน ด้วยความสนิทและพูดคุยก่อนนอนอยู่

อะไรมาก เดินดูหนังซุปเป

องเป็นกางเกงในของเพื่อนตัวเอง พี่มีเวลาให้สองนาทีไป

ต่ไม่ทันได้คิดอะไรมากไปกว่านี้ เ

กช้าจริงๆเดี๋ยวโดนลง

ำลังถอดกางเกงอย่างไม่อายเขาแม้แต่น

“มองอ

ดกางเกงวอร์มของตัวเองออก ส่วน

ถอด ไม่ต้องอ

สีขาวออกทันที พร้อมยื่นกางเกงในให้สนโดยไม่ให้หน้า สนรับไว้อย่างเร็วและยื่นกางเก

็จแล้วไปเร็วไม่

าด้านหลัง อย่างกระชั้นชิดไม่ห่างกันเท่าไรห

สุดเป็นของไอ้สนกับ

บบทลงโทษ แต่ยังคิดไม่ออกว่าจะ

เลือกสองอย่าง”รุ่

อมแก้ม ส่วนอย่างที่สอง วิดพื้

ะเลือกอย่างไหน”อ๊อฟ

อมแก้มต้อมครั

อมแก้ม ส่วนน้องต้อมเลือ

ก้มก็ได้ครับ”ต้อ

“ถ้าง

ินเข้าไปใกล้ต้อมจับต้นคอแล้วโน้มลงมา หอม

หอมทีเดียว แก้มน้องต้อมซ้ำ

สนยิ้มนิดๆด้วยควา

“ถึงตาน้อ

้ๆริมฝีปากของต้อม ในเวลานี้ต้อมค่อยๆยื

อน อยู่ที่นี่นานเดี๋ยวโดนลงโทษ

เปลื่ยนกางเกงเก

พี่ก็ลืมไปเลย เข้

ะสนรวมทั้งบรรดาเพื่อนๆ ต่างไปพุ่มไม้อีกครั้