หรับเขาที่จะมีใครมาหยามกันถึงเพียงนี้ แต่อี

าดนั้น แค่นี้

เจ็บตัวเพราะเกิดการเข้าใจผิดกัน คงเข้าอีหรอบตีผิดคนนั่นแหละ เขาก็อยากรู้ว่าตัวเองมีศัตรูท

ฉันก็จะเข้าประชุม แต่จะเป็นตัวของฉันเอง และสัญญาว่าจะไม่ทำให้หุ้นส่วนของนายแตกตื่น ฉันแค่เบื่อไอ้พวกเสื้อผ้าอย่างของนาย ทีห

งแสนเสียดายที่ต้องตัดเล็มออก พอไล่มาจนถึงปลายคางที่เมื่อวานยังเกลี้ยงเกล

ลับตัวกันยังไง คุณทิพย์ก็อีกคน และคนล่าสุดที่พิสูจน์ได้ คือลดา ลดามองปราดเ

ยือกเบียร์ปาหัวฉัน เพราะคิดว่า

ราะคิดว่าเป็นฉั

กไม่ออกจริงๆ ว่าเธอคนไหนจะเป็นศัตรูคอยจ้อ

ดว่าคนที่อยู่ข้างฉันควรเป็นพี่สะใภ้ฉันคนเ

ถึงคุณแหววใช่ไหม แล้วนี

มีแรงจูงใจมากพอจนมองข้ามความกลัวและกริ่งเกรงได้ ดังนั้นรัชตะจึงเพ่

นน่าจะยังหูหนวกตา

นในแง่ผู้หญิงที่ควรให้เกียรติมากกว่านี้หรอก ก็ดูที่หล

ลดา ไม่รู้ว่าสองคนนั้นพูดอะไรกัน

ายหนีตั้งแต่ที่พบหน้ากันในวันแต่งงาน ผู้หญิงบ้าอะไรก็ไม่รู้

ู้หญิง ฉันว่าที่เธอทำลงไปมันก็มีเหตุผลที่เข้าใ

ก็อย่าลืมโอ๋พี่เมียไปด้วยเลยน

ดยังไงของมัน อย่

มันดวงซวย นัดผู้หญิงเอาไว้กะจะกินให้อิ่มก่อนเข้าเหมือง ดันมาเจอยายป้านี่ปาหัวแตก จ

ยงเรียบ ไม่อยากเสี่ยงกับคนบ้

ลัวฉันแตะพ

วให้เข้าใจ เย็นนี้เห็นว่าจะไปหากันที่รีสอร์ต คุณแหววเธอไม่ได้อยู่เชีย

่นไม่ได้อยู่เชียงรา

ามแล้วเลิกคิ้วดูงงๆ จน

งพักร้อนสิบห้าวันไม

ามีปัญหากับเธอมากกว่านี้ ถือว่าฉันขอ ฉันสงสารเมีย แค่นี้เธอ

ว้ง เธอมีนา

องเขา มันเหม

จะจัดการตัวเอง เตรียมตัวเข้าร่วมประชุมในห้องประชุมใหญ่ที่จัดขึ้นในโรงแ

ฉันเข้าใจนา

ว่ารัชภาคย์ก็เป็นแบบนี้เสมอ ตามอารมณ์ไม่ค่อยทัน นึกจะดี

ต้องบอกลดา เรื่องที

...ท

มียท้องแก่ ฉันก็ไม่

แต่ก็ถือว่าจบเรื่องนี้กันไป...เพราะไม่ว่าอย่างไร เขายังคงทำหน้าที่พี