านซุกซนอีกแ

ี่เด็กหญิงยังคงเป็นทารกแล้ว นางยังคอยดูแลหลูชิงเหลียน ราวกับว่าเป็นบุตรสาวอีกคน

ก นายหญิงมิต้องเสียใจอีกหรือ” แม่นมซิ่วหันไปตำหนิบุตรสาวของตน ที่

ยให้กับพ่อค้าทาสทั้งๆ ที่นางกำลังตั้งท้องจิ่งอี๋ เป็นหลูฮูหยิน ที่เพิ่ง

่อยู่ในหอคณิกา ก็คงจะกลายเป็นทาสอยู่ที่ไหนส

เอง” หลูชิงเหลียนปกป้องจิ่งอี๋ จิ่งอี๋หลบฝ่ามือข

วนางก็ลืมตัว ว่านางเป็นเพียงแค่บ่าวรับใ

ะยิ่งไม่เคยคาดหวัง ว่าตนเองจะได้เป็นพี่สาว หรือสหายของคุณหนูเลยแม้แต

ทำท่าจะคุกเข่าลง ทว่าหลูชิงเหลียนมือไว คว้าสา

นางจะกล้าเอ่ยปากห้ามข้าได้อย่างไร หากจะถ

ับใช้รักและเคารพนางจากใจ จิ่งอี๋เองก็เช่นกัน แม่นมซิ่วพูดไม่ออก ได้แต่ทอดถอ

ของเด็กหนุ่มเผลอยกขึ้นสูง ยามที่เขาได้เห็นท่าทีที่นางกางปีก ป

ั้นเป็นเรื่องที่ผิด มีแต่จะโยนความผิดให้แก่ผู้อื่นเสียด้วยซ้ำ ทว่าก

เขาร่ำเรียนวรยุทธ์ทุกอย่างที่เจ้าสำนักถ่ายทอดอย่างไม่อิดออด เพราะเขาอยากเป็น

าย และมีศิษย์หลายคน กลายเป็นขุนนางฝ่ายบู๊คอยรับใช้แผ่นดินเกิด หลัวอี

ง เขาก็มักจะได้พบเจอกับคุณหนูหลูอยู่บ่อ

้วยกัน จึงทำให้เกิดมีความรู้สึกดีๆ ให้กันและกัน ทั้งสองได้ตัดสินใจคบหาดูใจกันและกัน หลังจากพิธีป

นางแล้ว พวกเราค่อยแต่งงานกัน” จู่ๆ หลัวอี้เฉินก็ถามหลูชิงเหลียนออกมา อีกฝ

ว่าสิ่งใดนะ” หลูชิงเหลียน

ำผ้ามาส่งให้คุณหนูอย่างรู้ความ หลูชิงเหลียนจึงส่งให้หลัวอี้เฉินพร้อ

สอบจิ้นซื่อ พวกเราหมั้นหม

ับคุณหนูของตนอยู่ไม่น้อย เพราะนางเองก็เห็นคุณหนูกับชายหนุ่มสนิทสนมกันมาตั้งแต่เยาว์วัย หากจะลงเ

านแน่ใจ

สตรี ไม่มีความนุ่มนวลอ่อนหวาน ไม่ถนัดงานสตรีถนั

ม่อยากแต่งกับผู้ใด" หลัวอี้เฉินวัยส

คำพูดของเขายิ่งนัก นางรู้ดีว่าเขานั้นพูดจาเ

ดหรือชอบสิ่งใด เขาก็พยายามที่จะหามาให้นาง ตลอดระยะเวลาหลายปีท

มหมั้นหมายกับเขา เขาก็รู้สึกว่าชีวิตนี้เขาโชคดีแล้วที่ได้เกิดมา แม้สถานะจะไม่ส

วยความยินดี ที่ลูกศิษย์คนโปรดมาขอหมั้นหมายบุตรี ก่อนที่อีกฝ่ายจะขอตัวไปสอบจิ้นซื่อที่เมืองหลวง นั่นหมายค

กูลหลัวจะไม่ใช่ตระกูลขุนนางสูงศักดิ์ มีอาชีพเป็นเพียงพ่อค้า ทว่าพวกเขากล

วามยินดีของตระกูลหลูไม่มีสิ้นสุด เพราะปีนี้ลูกศิษย์จากสำนักคุ้มภัยต้าฟง สอบผ่านจิ้นซ

มีตาขึ้นมา ผู้คนเริ่มไปมาหาสู่มากมาย และไม่นานจวนตระกูลหลัวก็มีงานมงคล บุตรชายตระกูลหลัวแต่งสะใภ้สกุลหลูเข้าจวนในปีนั้น สองสา