ด้มีเวลาว่างมาดูแลองค์ชายน้อยไม่ นี่ก็ดึกดื่นมา

นดูแลเฉิงเอ๋อร์เอง

ดำขลับคู่นั้นมองตาขวางใส่แม่

ำเล่าว่า ให้นังทาสแก่นี่ดูแลเฉิงเอ๋อร์ต่อไป เขาจะไ

่าเอ๋อร์กอดคอของเฟิงจิ่วเฉินไว้แน่น ดึงเท่าใด

ยเกล้าเ

ดค้าน ทำได้เพียงทำตามคำสั่งเท่านั้น ต่อให้จะอยากพาตัว

แอบมองเป่าเอ๋อร์หลายครั้งทีเดียว

์ได้ทำหน้าล้อเลียนใส่แม่นมเฉา อีกทั้งยังข

ทำอันใ

ทำอันใ

ๆ ๆ

มกลิ้งเข้าไปในพุ่มหญ้าข้างทาง แล้วก็นอนแน่นิ่งอยู่พักใหญ่

ัก หัวหน้าองครักษ์ของเผ่าเทพอย่างหลี่ซินและชางจิ่วที่ติดตามเฟิงจิ่วเฉินลงม

อโทษด้วยสีหน

องจนทำให้พวกไร้หัวนอนปลายเท้าแอบลอบเข้ามาในวัง ถึงขั้นล่วงล้ำเข

วรตาย ยังไม่รีบ

๋ยวนี้ หากจับไอ้ชั่วนั่นได้เมื่อใด ข้าน้อยจะฉีกมันเป็นชิ้น

ร์ เฉิงเอ๋อร์คิดว่าทำแบ

วยความสงสารอย่างสุดซึ้ง แต่ภายในใจกลับกำลังคิดว่า ท่านแม่เจ้

ด้ออกความเห็นใด ๆ ทุกคนเอาแต่มองไป

วามจำเสื่อมไ

ั่วร้ายเสมือนดั่งศัตรู ไม่เคยละเว้นความผิดใด ๆ ทั้งสิ้น ผู้ที่บุ

่า

นกลับพยักหน้าเล็กน้อยพร้อมพูดคำส

บเป็น

๊ะ

ักรพรรดิของตัวเองด้

่าจะขึ้นทางทิศตะ

นนี้ไม่มีทางเกิดขึ้นกับสมเด็จพระจักรพ

ชายอยู่ในสายตาขี้เกียจเกิ

ันนุ่มนิ่มของเป่าเอ๋อร์กลับไปนอนที่ห้อง พร้อมทั้งดื

ด้สองขวบแล้ว แต่กลับมีพิษจากครรภ์อย่างอาการหูหนวกและเป็นใบ้ติดตัวมาแต่กำเนิด แม้ว่าเขาจ

งเอาแต่หลบหนีด้วยความหวาดผวา ไม่ว่าเขาจะเข้าหาด้วยความเข้มงวด หรือด้วยความอ่อนโยนเพียงใด ก

้มได้บ้าง แต่ตอนนี้ เมื่อเติบโตขึ้นแล้ว เด็กน้อยกลับไม่ยอมให้เขาอุ้ม ม