มีอาการไอและรู้สึกหนาวสั่น ขวัญอุษาสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงนี้ตั้งแต่ช่วงเช้า เธอเห็นคุณหญิงดูอ่อนล้าและ

เธอเห็นคุณหญิงธัญญานอนซมอยู่บนเตียงหลังให

งไงบ้างคะ” ขวัญอุษาถามอ

ั่นตัวไปหมด ตอนนี้เจ็บคอจนแสบไปหมดแล้ว” คุณหญิงตอบเสียงแผ่ว ขวัญอุษาสัม

งอย่างเบามือ จากนั้นก็เช็ดตัวและหาน้ำมาให้ดื่มเพื่อช่วยลดไข้ ขวัญอุษาคอยดูแลคุณหญิ

มือนจะไม่ได้ดีขึ้นสักเท่าไหร่ เด็กสาวเริ่มรู้สึกกังว

ๆ นะคะ” ขวัญอุษาพูดขึ้นด

ุณหญิงป้าเอง ไ

เจ็บป่วย “ขอบใจมากนะขวัญ ไปพักบ้างนะ หนูไม่

หนี้บุญคุณคุณหญิงป้ามาก ท่านช่วยเหลือหนูมากมาย หนูอยากตอบแท

ริงๆ นะขวัญ ฉันโชคดีที่มีหนูมาอยู่ในบ้านนี้ แต่อย่าให้ฉันเห็นนะว่าพอ

และเช็ดตัวเพื่อบรรเทาไข้ให้คุณหญิง แม้ร่างกายของเธอเองจะเหนื่อยล้า แต่จิตใจของเด็กสาวกลับแข็งแกร่งเต็มเปี่ยมไปด้วยความรักและความห่วงใยแล

ถอะ อย่ามัวแต่ดูแล

ุษารีบส่ายหน้าปฏิเสธทันที อีกทั้งยังยืนยันเสียงหนักแน่นที่จะอยู่เฝ้าไข้คุณหญิง

อาเป็นว่าถ้าหนูง่วง หนูนอนพักข้างฉันก็ได้นะ” คุณหญิ

บเบา ๆ “ไม่ต้องขอบคุณหนูหรอกค่ะคุณป้า หนูแค่ทำตามใจที่อยากจะดูแลคุณห

ากพิษไข้ ขวัญอุษามองคุณหญิงด้วยความรักและความเคารพ เด็กสาวได้สั

ไม่ดีขึ้น เด็กสาวจึงขอร้องให้คุณหญิงไปหาหมอเพื่อตรวจให้แน่ใจที่โรงพยาบาล พอถึงโรงพยา

ก 5 วันนะครับ จะได้ให้ยาฆ่าเชื้อ ถ้าอาการดีขึ

มอ ฉันไม่อยากนอนเลย” คุณหญิงโอดครวญเพรา

้นอนที่โรงพยาบ

คำคุณหมอเสียงแหบแห้ง ก่อนที่คุณหมอ

ใจดูแลให้อยู่ ถ้าคุณหญิงป้าต้องการอะไร หนูอยู่ตรงนี้นะคะ” ขวัญอุษาบอก

ือนกันหลับได้เลยเมื่อคืนก็เฝ้า

ี๋ยวรอคุณหญิงป้าหลับ

ญญาเริ่มอาการดีขึ้นทีละน้อย ไข้ลดลงและสีหน้าของเธอกลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง ขวัญอุษายังคงดูแ

คุณหญิงธัญญาเธอขอบคุณขวัญอุษาด้วยความซาบซึ้งใจ “ขวัญ... หนูคือคน

้สึกแบบนั้นค่ะคุณหญิงป้า คุณหญิงป้าเหมือนญาติผู้ใหญ่ในครอบครัว

ัญอุษา บ้านใหญ่กลับมาสงบสุขอีกครั้ง ขวัญอุษาได้เรียนรู้ว่า กา