img ดอน ผจญภัยดินแดนเวทมนต์  /  บทที่ 10 ตอนที่ 10 | 100.00%
ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน

บทที่ 10 ตอนที่ 10

จำนวนคำ:4997    |    อัปเดตเมื่อ:16/01/2022

่งนี้เป็นที่อยู่สุดท้ายของท่าน ”ดอนมองเป็นครั้งสุดท้าย “ถึงแม้ข้าจะรู้จักท่านเพียงชั่วครู แต่ข้าจะไม่

ำมังกรไฟ”กายแทรกขึ้นกลางวงสนทนา “ทำไหม ชีวิตพวกเราหนี ไม่พ้นมังกรไฟอ่ะ”หญิงสาวบอกว่า “ดินแดนแห่งนี้ เป็นถิ่นฐานของมังกรไฟ แต่ตอนนี้ถูกพ่อ

“แต่ข้ารู้ว่าพวกเราจะเดินทางไปอย่างไร”มันทำให้หยิงสาวสงสัย “ท่านรู้ได้อย่างไร ในเมื่อเรื่องดาบมังกร ท่านกับข้าร

้ในการเดินทาง “หรือว่า”ชายหนุ่มพยักหน้ารับ “คนร้าย ที่ตามฆ่าท่านผู้เฒ่า ต้องการลูกแก้วนำทาง”ไอราแทบไม่

แล้วพา ถ้ำมังกร ในป่าสนสลับสีอยู่ที่ใด”หญิงสาวรีบกระโดดขึ้นม้า “พวกเรารีบออกเดินทางเถอะ”สองหนุ่มค

“ควบม้าเข้าป่าไปก่อน”ไอราควบม้านำกายเข้าไป “พวกเจ้าเก่งนักใช่ไหม”ดอนใช้มีดสั้นที่ติดตัวมาปาไปยังมังกรไฟ “อย่

ใจร้ายแล้วกัน”มังกรไฟบนวนไปทั่วทั้งหลีกหนีลูกธนูและพยายามค้นหาศัตรูที่บุกลุกเข้ามา “มันต้องการค้นหาพวกเรา”ดอนบอกกลับกาย “มันเก่งไม่จริ

ยังป้องกันตัว เจ้ามังกรมันก็ต้องการป้องกันตัว”กายเดินนำหน้าไปอย่างโกรธ “มันจะฆ่าพวกเรา ให้กลายเป็นผงธุลี อย่างนี้เจ้าเรียกว่าป้องกันตัวหรือ”ดอนรีบห้ามท

กนเสียงดัง เบื้องหน้าเป็นป่าใหญ่ ต้นไม้สูงต่ำหนาตา ใบไม้สลับสีส้ม เหลือง แดงและเขียวสดใส มันช่างงดงามยิ่งหนัก “ตรงหน้าเราคือป่าสนสลับสี”เธอชะลอฝีเท้าม้า “พวกเราต้องเดินเท้าเข้าไปแล้ว”เธอกร

็นผู้ชายจะให้เจ้าเป้นผู้หญิงอยู่ข้างหน้าได้อย่างไร”เขากระซิบบอกหญิงสาว “ตามใจเจ้าแล้วกัน”ทันใดนั้นเขาเห็นมังกรไฟกำลังต่อสู้กับ

กเจ้าชอบยุ่งเรื่องชาวบ้านนัก”ไอราพยายามใช้พลังเวทมนต์ในการคลายตาข่ายออก “เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง”มังกรไฟหนุ่มอ่อน

ะไม่มีอยู่แล้ว”หญิงสาวบอกและทำแผลให้มังกรไฟหนุ่ม “เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง”เขาไม่พูดอะไรแต่สีหน้าแสดงความเจ็บปวด “เจ

รอง กินแล้วเจ้าจะอาการดขึ้นทันที”เขารับกระบอกจอกเล็กที่ใส่ยามากรอกใส่ปาก “ขมจริงด้วย”ดอนส่งผลไม้ที่มาสหวานให้

เจ้าไม่โกรธ ข้าที่พ่นไฟใส่พวกเจ้าหรือ”มีเพียงเสียงลมที่ดังมาแว่ว “โกรธ ซิไม่มีคนบ้าที่ไหน ไม่โกรธคนที่มาทำร้ายตัวเองหรอก”มังกรไฟขยับตัวเพื

อย่างเห็นด้วย “เป็นข้า ก็ต้องทำแบบเจ้าเหมือนกัน”ไอราทำแผลให้มังกรไฟหนุ่มเสร้จพอดี “เจ้าพักผ่อนอีวันสองวัน อาการของเจ้าก็จะหายเป็นปกติ”มังกรหนุ่มห

าพวกเราหาที่หลบภัยกันก่อนเถอะ”มองไปตามต้นไม้ใหญ่ “เดี๋ยวพวกมัน ขนกันมาจะยุ่ง”ดอนเห็นด้วย “มันใกล้

ถอะ”สองหนุ่มสาวเร่งฝีเท้า “ไปเร็วๆแล้วกัน”สิ่งที่เห็นตรงหน้า “ถ้ำนี้ เหมือนไม่เคยมีใครผ่านไปผ่า

งคืน”ไอราพูดว่า “งั้นข้าอยู่เวรหลังเที่ยงคืนถึงเช้าแล้วกัน”กายรีบขัดขึ้นมา “ข้าดีกว่า เจ้าเป็นผู้หญิงพักผ่อนเถอะ

คน “ทำไหม ผู้หญิงกับผู้ชายทำอะไรได้ไม่เหมือนกัน ข้าไม่เข้าใจ”ชายหนุ่มเข้าใจในตัวไอราว่า “สำหรับข้าแล้ว หญิง

็นผู้ชายทำอะไรได้ ผู้หญิงก็ทำได้เช่นกัน”ชายหนุ่มเกาหัวอย่างไม่รู้จะบอกว่าอย่างไร “ตามใจเจ้าแล้วกัน เจ้าอยากคิดอย่างนั้นก็แล้วแต่เจ้า”หญิงสาวสี

วกเจ้าเข้ามาเลย”เกิดการต่อสู้กันอย่างชุนละมุน “พวกเจ้าอย่าลอบกัด”ชายหนุ่มที่ลูกดอกที่ใส่ยาสลบ “เอาลูก

ายหนุ่ม “เจ้าถูกลูกดอกยาสลบ”ชายหนุ่มทุบท้ายทอยตนเองเบาๆ “ข้ารู้สึกมึนหัวจังเลย”หญิงสาวส่งน้ำเย็นในถุงผ้

กเช่นนี้”เธออึกอัก จะบอกด้อย่างได้ว่าเธอเป็นห่วงเขา “ข้านอนไม่หลับ เลยออกมาเดินเท่านั้น”ชายหนุ่มสงสัย “แล้วเราจะทำอย่างไ

ว “เมื่อมันไม่มีแล้ว พวกเราก็ใช้ความสามารถในการเดินทางแล้วกัน”หญิงสาวเดินขึ้นมาเคียงคู่ชายหนุ

ญิงสาวก็เดินเข้าไปนอน “ง่วงนอนขึ้นมาเลยแม่คุณ”ดอนเดินมา “ไฮดร้า เป็นอย่างไรบ้าง”มองไปที่คนที่ได้รับบาดเจ็บ “คงห

้องขอบใจพวกเราหรอก”หญิงสาวตัดบท “ช่วยเท่าที่ช่วยได้แค่นั้น”ชายหนุมมองตาปรอยๆ “อาการเจ้าดีขึ้นแล้วก็กลับไปได้แล้ว”หญิงสาวออก

ย พูดจาอ่อนหวานเป็นแบบไหน”ดอนมองภาพตรงหน้า “เจ้าก็ปากเสีย ชอบพูดจาไม่ดีใส่เธอ”กายยิ้มออกมา “ถ้าไม่ผมยาว

าไปสมทบ “เจ้าอาการดีขึ้นมากแล้ว”ไฮดร้าหันมายิ้มให้ “วันนี้พวกเราคงต้องแยกทางกันแล้ว”เห็นแววตาเสียดาของมัง

หวังว่าเจ้า คงไม่พ่นไฟใส่พวกเราแล้วนะ”กายแซวชายหนุ่ม “ท่านยังโกรธข้าหรือไม่เรื่อง” มันรู้สึกสำนึ

“เสียดาย ทำไหม เมื่อกี้เราไม่ถามเจ้ามังกร”ไอราสงสายตาสงสัย “ถามว่ามันรู้จักถ้ำเคียงดาวหรือไม่ไง”เป็นครั้งแรกที่

ล่ามังกรไฟทั้งหลายอย่าให้ใครหรืออะไรมาทำร้ายได้”มันเป็นคำสั่งเสียของผู้เฒ่าที่มอบภารกิจต่อจากท่าน “เจ้าเป็นผู้สืบทอดจากข้า เข้า

ะราชาองค์น้อยของพวกเราจะออกจากไข่แล้ว”ทั้งหมดพยักหน้ารับรู้ “เราต้องเพิ่มความปลอดภัยมากขึ้น”หญิงสาวในมือถือดาบเล่นใหญ่เดินไปอย่างสง่าผ่าเผย “ผู้เฒ่

กวนหญิงสาวเป็นอย่างยิ่ง “ข้านึกว่า เจ้าถูกมนุษย์จับไป แล้วฆ่าทิ้งเสียแล้ว”ทั้งคู่เจอกันไม่ได้จะต้องเกิดปะทะคารมกันทุกคร

สายิ้มอย่างรู้ทัน “คนอย่างข้าไม่หลงกลเจ้าหรอก เจ้ามังกรไฟ ไร้สมอง”ไฮดร้าถึงจะต่อปากต่อคำและเกิดปะทะกับหญิงสาวอยู่บ่อย แต่เบื้องลึกของหัวใจมีค

งเพียงนี้”เขารีบเดินเข้าไปที่พัก “นายท่านเป็นอะไรไปหรือ”มังกรไฟเฒ่าที่เป็นผู้เลี้ยงดูไฮดร้ามาตั้งแต่เล็กเข้ามาประคอง “ท่านม

ิ ไข่ของพระราชายังอยู่ที่เดิม”เธอสั่งเสีย “พวกเจ้าระวังให้ดี ข้ากลัวแม่มดร้ายซอนย่า”เดินม

่า “ท่านมาทิ้งข้าไปอีกคน”เธอทรุดเข่าลงหมอบอย่างขอกำลังใจ “ขอให้ท่านปรดประทานความเข้มแข็งให้แก่ข้าด้วยเถอ

าไม่สามารถปกปักรักษาราชมังกรไฟไว้ได้”เสียงถอดถอนใจดังขึ้น “ข้าไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น กับพวกเรา”เสียงประตูหินเปิด

มารถทำหน้าที่ต่อจากผู้สืบทอดคนเก่าได้”ชายชราเดินอย่างช้าเข้ามาใกล้ “ข้ารู้ว่าครั้งนี้เดิมพันมันสูงเสียยิ่งหนัก”สายตามองไ

ความไว้วางใจ”เธอมองไปที่รูปวาดด้วยสายตาวิงวอนของพร “ข้าจะทำหน้าที่ของตนเองอย่างสุดความสามารถ”ผู้น

ขาด “ถ้าพวกเจ้าขโมยฟังมังกรมาให้ข้าไม่ได้”สายตาแห่งความโหดเหี้ยมแกมโกง “พวกเจ้าจงทำลาย อย

างสุดความสามารถ”เสียงหัวเราะอย่างคนต้องการชัยชนะเหนือสิ่งอื่นใดของแม่มดดำดังขึ้น “ดีมาก ถ้าพว

่างนี้”แม่มดดำรีบเดินลงมาดึงร่างนั้นให้ลุกขึ้น “ตอนนี้ ท่านเป็นราชินีซอนย่าแล้ว หาไม่เป็นแม

้าตาซอนย่าเคร่งเครียดขึ้น “แต่มันมีคนบังอาจเป็นศัตรูกับข้าอยู่”เสียงหัวเราะกังวานน่าเกลียด

ด้รับจางหายเกิดจากอำนาจหินศักดิ์สิทธิ์ที่ลอยเด่นอยู่กลางห้องนอน “มันรักษาอาการบาดเจ็บได้ดีจริงๆ”ชา

่ต้องการให้ เอเรียนมารับภาระในครั้งนี้”เขาเองก็ไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้มันเกิดขึ้นเมื่อไร “เอเรียน เจ้าเป็นแค่ผู้พิทั

พ่อเคยบอกให้ข้าทำตาม ความรู้สึกตนเอง”เขาเฝ้าถามตนเองตลอดเวลาว่า “ข้าจะนำพาเผ่ามังกรไปได้ไห

บทก่อนหน้า
บทถัดไป
ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY