ม”เสียงถามอย่างตื่นตระหนก “แล้

ก “ทำไหม เจ้าถึงคิดว่า ไอราเป็นเ

มื่อ...ท่านตกหน้าผาสูง ชั้น แล้วท่าน รอดมาได้ งั้นองค์

นความรู้สึกผิด ต่อพระราชา เข้ามาแทนที่ ข้าไม่สามารถทำหน้าที่ ได้ตามที่ท่านมอบหมาย”ดอนจับมือชายชราตรงหน้า “ข้าเ

าต้องเล่า เรื่องพวกนี้ให้เจ้าฟัง ”ดอนยิ้มอย่างเข้าใจ “ถ้า เล่า แล้วทำให้ท่านรู้

ั่นใจ “ข้าเห็นธง หรือสัญลักษณ์ เป็นธงรูปนกนิกซ์ด้วย”ความตกใจเกิดในแววตาการิช แต่มันเป็นแค่แวบเดียว “ท่านรู้ ใช่ไหม

จากโลกที่เราอยู่ แต่ที่นี้ มันไม่ใช่ ” ใคร่ครวญอย่างหนัก “ข้า ว่า ข้าไม่มีศัตรู นะ เพราะพวกข้าพึ่งมาถึง ที่นี้ เมื่อไม่นานมานี้”ค

องจับตัวน้องสาว ข้าไปด้วย”การิชลุกขึ้นเดิน “ข้าไม่รู้ เหตุผลนั้น แต่รู้ ว่าที่นี้ ห่างไกลจาก พวกแม่มดดำอยู่ มากโข”มองไปตามท

นัก”ดอนติดเข้ามาใกล้การิช “ท่านมั่นใจ หรือว่า พวกที่จับตัว น้องสาวข้าไป เป็น คนพวกนั้น”แทนคำตอบพยักหน้ารับ “ มันเป็นอย่างนั้น จริง”มองชายหนุ่มตรงหน้าให้เต็

ความ กังวลใจ เป็นอย่างมากเลย”หญิงสาวมองไปที่ดอนที่เดินเข้ามา “อาการของ ท่านเป็นอย่างไรบ้าง”ดอนยืนแขนขาและเนื้อตัวให้ไอราดูใกล้ “ยังระบม อยู

วและตกใจในเรื่องที่เกิดขึ้น “แต่ เจ้าก็ทำให้ ข้าผ่าน เรื่องพวกนั้นมาได้”มองหญิงสาว ตรงหน้าอย่างชื่นชมและซาบซึ้งในการให

่มขึ้น “ รู้ แล้ว ท่าน ทำไหม ยังจะไปอีกล่ะ”ดอนมองไปข้างหน้าอย่างไร้จุดหมาย “ข้า ต้องไปตามหา น้องสาว และเพื่อนข้าอีกคน”

งที่นี้ ไม่มีแม้แต่อาวุธหรือเวทมนต์ เลยก็ตาม “ข้าคิดว่า ข้าน่าจะมีวิธี”ไอรามองคนที่นั่งตรงหน้าอย่างไม่เข้าใจ “ท่านรู้หรือไม่ ว่าแม

้าที่และความรับผิดชอบของเธอ “ข้า มีหน้าที่ ต้องไปช่วย พระราชาและพระชาชินี ให้พ้นจากความชั่วร้ายของ ซอนย่า และไอริช ”สูดลมห

ความมุ่งมันเกิดในตัวหญิงสาว แม้ไม่รู้ว่าหนทางข้างหน้าจะเป็นเช่นใด “ข้า ไม่รู้ ว่าข้าจะสู้ มันได้หรือไม่ แต่ ข้ารู้ เพีย

งใจที่ส่งผ่านมาทางดวงตาของชายหนุ่ม “แล้วท่านล่ะ จะทำอย่างไร ต่อไป”ดอนมองหน้าไอรา “ข้า คงไปกับเจ้าไม่ได้”ถอนหายใจอย่างแรง “

ออกไป “ข้ามาจากที่อื่น หรืออาจเรียกว่า อีกโลกก็ได้”ไอราดวงตาเบิกโตอย่างสงสัย “มัน มีที่ใด หรือว่า มันคือเมืองอื่น ที่ไกลออกไป”ดอนส

า”พูดออกมาตรงๆ “ไม่มี ความรู้ ความสามารถใด ที่จะไปต่อกร กับใครทั้งสิ้น”ดอนกอดอกแน่น เขารู้อยู่แก่ใจ “สิ่งที่ รอท่านอยู่ ข้างหน้า มันมีแต่ความตายเท่านั้น”คว

ันเหมือน เมืองในตำนานมากเลย”ล้มตัวลงนอนบนเตียงไม้ใหญ่ “ทุกอย่างมี ที่มาและที่ไปทั้งนั้น แม้แต่ตัวเรา”หลับตาลงอย่างช้าๆ “ข้า ไม่อยากเป็นภาระของใคร ความห่วงใยขอ

ะหันกลับมามอง ข้าเลย”ผู้เฒ่าลูบหัวไอราอย่างแสนรัก หญิงสาวที่ตนเองเลี้ยงไว้แต่เล็ก “ข้า เชื่อ ว่าอีกไม่นานเขาจะกลับมา หาพวกเรา”ไอ

ตามองไม่เห็น แต่เรา สามารถ สัมผัสมันได้ ด้วยใจ”ไอราเริ่มไม่เข้าใจ “เจ้า อย่าเชื่อว่าทุกอย่างมีจริง อย่างที่ตา เจ้าเห็น แต่จงเ

ิงสาว “เจ้า เพียงผู้เดียว ที่จะช่วยอาณาจักร Lambert Land ให้กลับมา มีความสุขอีกครั้ง”ไอราเกิดความกังวลใจ “ท่าน คิดว่า ข้าจะทำได้หรือค่ะ”ผู้เฒ่าหันหน้ามาเผชิญห

รัก ความห่างใยในตัวไอราอยู่ตลอดเวลา “ข้ารักท่านมาก”ผู้เฒ่ายิ้มรับกับหญิงสาวที่เฝ้าดูแลด้วยคว

ราในวันนี้ “สิ่งที่ จะปราบซอนย่าได้ มันคือดาบมังกร”ไอราดีใจมาก “เป็นเช่นนั้นก็ดี ”เธอตกใจกับสิ่งที่ผู้เฒ่าบอกต่อมา “แต่ดาบมังกร หายไปจาก อา

รให้เจอ”ไอราเดินมาจับมือผู้เฒ่าไว้แน่น “ไม่ว่า มันจะอยากเย็นเพียงใด เพราะมันเป็นหนทางเดียว ที่สังหาร แม่มดดำและพรรคพวกได้”ผู

ข้าร่างกายเต็มที่ “รู้สึก เนื้อตัวแข็งแรงขึ้น”หลังจากที่ดื่มยาสมุนไพร “หยุดพักก่อนแล้วกั

ลิกเหล้า เลิกบุหรี่ แน่เรา”เสียงนกร้อง ทำให้บรรยากาศน่ารื่นรมย์เพิ่มขึ้น “ถ้าเป็นแค่ การม

งหลาย “ดวงเรา มันเนื้อคู่ชัดเลย”มันลงตรงมาจิกกัดชายหนุ่ม “วิ่ง อย่างเร็วแล้วกัน”ดอนวิ่งหนีไ

ามชื้นและอากาศที่หายใจได้น้อย ทำให้ชายหนุ่มรู้ได้ว่า “ตกลง มาในเหว แน่เลย”มองขึ้นไปบนท้องฟ้า “สูง ลิบลิ่วเลย”

็กลงเรื่อยๆ “มันบีบให้เดินไปตามทางนี้หว่า”มองดูทางเดินที่รกหญ้า “ไม่น่า มีคนห

ดนี้ ข้างในถ้ำ มันจะมืดขนาดไหน”หลังจากก่อกองไฟให้แสงสว่าง “ถ้ำกว้าง มากเลย ยิ่งเดินเข้ามา ลึกๆ

น่าจะเป็นการสังหาร ใครสักคน”เข้าไปมองใกล้ “ในมือ เป็นอาวุธอะไร”ดอนใช้ความรู้ทางประวัติ

แน่เลย”วาดภาพนั้น เห็นแม่มด ตาเบิกโพล่งอย่างหวาดกลัว ผู้ชายเงื้อดาบเตรียมฟันลงบนลำตัว “โหดร้าย ” รูปวาดต่อมาเป็นภาพดาบที่ใหญ่

างรอด แล้วเรา ดาบมันจะอยู่ ในถ้ำนี้ไหมนะ”ชายหนุ่มเกิดความหวัง “เข้าไปลึกๆ อีกแล้วกัน มันคงไม่มีอะไร น่ากลัว”ในมือถือค

าดภาพ “ดาบมังกร ตกไปไหน”ความไม่ชัดของภาพที่มีเพียงรูปคนถือดาบที่ถูกไล่ล่าและดาบหลุดมือ “ทำไหม ไม่วาด พื้นหลัง แล

้างหน้าดีกว่า เพื่อจะหาทาง ขึ้นไปข้างบนได้”ดอนนั่งพักให้หายเหนื่อย “ไป ต่อแล้วกัน”หันมามองภาพวาดดาบมังกรที่เ

บินเข้ามาเป็นฝูง “หนีกระจายเลย”มองไปตามแสงสว่าง “มีอีก ฝูงหนึ่ง ทำไหม มันไม่บินหนี หรือมันไม่กลัวแสงสว่าง”ดอนเดิน

วกเจ้าหรอก”หลังจากฝูงค้าค้าวบินจากไป “มันเฝ้า อะไรของพวกมันอ่ะ”เดินไปใกล้แท่งหิน “มันคืออะไร แผ่นหนังสือ

เล็ก นี้หว่า”เป็นทางที่ค้างค้าวบินขึ้นนไป “มันคงเป็นทางออกทางเดียว”ชายหนุ่มสำรวจรอบๆถ้ำ “มันน่าจะเ

ะ ถ้ามีโอกาส แล้วจะเอามาคืน”ดอนปีนไปตาม ซอกหินอย่างระมัดระวัง “การเป็น นักไต่เขา แล้วเรา”ความลื่นและชื

ๆ เลยเรา”เมื่อหายเหนื่อยดอนรีบปีนขึ้นไปอย่างรวดเร็ว “อีกนิดเดียว ก็ถึงแล้ว”หลังจากที่มือด้านขวาสัม

ปะจระเข้อีกเรา”ความเหนื่อยไม่ทันจางหาย “ตามมาเลย”ดอนวิ่งไปในทางที่คดเคี้ยวเถาวัลย์เกาะต

เก่งจริง ตัวต่อตัวเลย”การต่อสู้สมุนไอริชเพลี้ยงพล้ำ “ลุยมันเลย”เสียงสั่งการดังพร้อมกันคนนั้นสิบอาวุธครบมือ “เก่งนักหรื

ย่างไล่ทิศทาง “พวกเรา ถอย”เสียงหัวหน้าใหญ่ของพวกมันหลังการอย่างรวดเร็ว “ท่านเป็นอย่างไรบ้าง”ไอ

ะจ้ะ”ดอนลุกขึ้นตามแรงของไอรา “รีบไปกับเถอะ ก่อนที่พวกมันจะมา มากกว่านี้”ไอรามองไปตามทาง

อ”ม้าขาวมีปีดเล็กๆ “นั้นใครอ่ะ”มันมองและถามอย่างสงสัย “เจ้าไปช่วย ใครมา มันอันตราย

่อว่า “ภัยจะมาถึงตัว ยังไม่รู้ กล้าเป็นปรปักษ์กับแม่มดดำ”ไอราเอามือลูบหลังมันเบาๆ “ข้า ไม่นำอันตรายมาสู่เจ้า

รื่องที่ตนรู้มาว่า “ตอนนี้ พวกแม่มดดำ ขยายอาณาเขตออกมานอก อาณาจักร Lambert Land แล

ำไหม เจ้าต้องรีบตอบเสียงดังด้วย”หญิงสาวหัวเราะกลบเกลื้อน “ข้ากลัวเจ้า เข้าใจผิด นะซิ เจ้าเป็นเพื่อนร

ขึ้นลงช้า “เจ้าก็ต้องระวังตัว ให้มากนะ ม้าบิน เพราะแม่มดดำ มันสามารถทำร้ายทุกคนที่ขวางทางมัน”ม้า

างชายหนุ่มมาวางบนเตียง “ดอน บาดเจ็บสาหัสเลย”หญิงสาวรีบเดินไปหยิบผ้าและน้ำใส่อ่างมา “เลือดออกไม

ว มีบาดเจ็บเยอะอยู่”ผู้เฒ่าพลิกตัวชายหนุ่มซ้ายขวา “เขาจะตายไหมค่ะ”ไอราถามเสียงแผ่วเบา “เลือดออกมามาก ไหลไม่ยอมหยุด”มือเช็คตามเนื้อตั

ื่อชายหนุ่มเพื่อดึงสติเขากลับมา “ท่านต้องหายดี เหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา”น้ำตาเจ้ากรรมไม่รู้มาจากที่ไหนมันไหลออก

ฒ่าการิช ช่วยท่านแล้ว” พยุงร่างคนเจ็บ ลุกนั่งช้าๆ บรรจงป้อนยาให้ที่ละเล็กที่ละน้อย “เอา

งียบไม่มีคำตอบ “แล้ว ต้องทำอย่างไร อาการบาดเจ็บ ของเขาจะดีขึ้น”ผู้เฒ่าเดินออกมาจากห้องช้า “เจ้าตาม ข้ามา”ไอ

ร่างกายเขา”ไอรารับถือและเปิดอ่าน “หลายตัวหาได้ยาก บางตัวต้องขึ้นไปเป็นหน้าผาด้วย”ผู้เฒ่าพยักหน้ารับ “มันเป็นยา สูตรพิ

ราะยาที่ข้าให้กิน มันแค่บรรเทาอาการ ไม่ได้ทำให้อาการบาดเจ็บดีขึ้น”ไอราลุกขึ้นยืนเตรียมตัวไปหาสมุนไ

ิดขึ้นข้างหน้า “เจ้าเป็นคนมีจิตใจดี ความดีจะคุ้มครองเจ้า”ผู้เฒ่าการิชอวยพรในใจให้หญิงสาว “ข้า คงอยู่ดูแล เจ้าตลอด

้นหญ้าสมุนไพรโดดเด่น “ต้องลองพยายามขึ้นไปเก็บ ให้ได้”ไอราปืนไปตามหน้าผาอย่างชำนาญ “มีรั

ลดการพองขนส่งทันที่ “ร้อน จริงๆเลย”เหงื่อเต็มใบหน้า เอามือปาดเหงื่อ “ร้อนต้องทน”สาวสวยขึ้นไปบนหน้าผา “เก็บเลยแล้วกัน”เธอถอนต้นด

กำลังบาดเจ็บ”ไอราเงี่ยหูฟัง “เสียงมาตามลม”เธอพยายามตั้งใจฟัง “เสียงมา ทางโน้น”หญิงสาววิ่งไปต