้องว

ำ กางเกงขายาวสีดำ และแว่น

ณะปอกแอปเปิ้ลให้เชลลี ช

Lucian พูดอย่างอ่อนโยนในขณะที่เขายิ้มใ

ยไม่ได้เหรอ？” เสียงของเชลลี่เบา เธอเฝ

helly จากบ้านที่ทรุดโทรมในแถบชานเมือง Luci

เหมือนเด็กที่นิสัยเสีย เขาละทิ้งความคิดเชิงลบเพ

้ลออกเป็นชิ้นบาง

่อนมากกว่านี้ สบายดีไหม ฉันจ

ธอสามารถทนต่อความอดอยากและความอัปยศอดสูได้ แต่เธ

อยู่คนเดียวที่นี่” น้ำตาก่อตัวขึ้นใน

ucian ตอบ

ื่อมองดูเชลลีทำแอปเปิ

ท Lucian ขึ้นลิฟต์และข

ีใคร เมแกนและสาวใช้ของต

เขาในการส่งใบหย่าให้แม่สามีของเขา ใน

เขาเกี่ยวกับผู้เชี่ยวชาญหลายคนที่เขาติดต่อมาในเมืองหลวง

ำหรับคุณ แม่สามีของคุณตื่

ายวัน เมแกนคิดว่าเธอต้องการพักผ่อนจึงตื่นแต่เช้าส่ง

ห้เมแกนรู้สึกแย่ลง เธอร

ยวกับการลักพาตัวของเชลลี่ ที่ไม่เกี่ยวอะไ

ายทันที

สาย เมแกนได้ยินสี่ค

่ตื่นแ

an อย่างจริงจัง เขาดูถูก

Lucian ก็วางส

เธอยืนอยู่กลางถนนหรือไม่ มือของเธอยัง

แม่ของเธอ เมแกนก็ร้องไห้ออกมา เธอรู้สึกราวกับว่าเธ

งที่เลวร้ายกว่านี้แล้วที่รัก” Zoe ลูบไล้ Megan ที่ซุกตั

อ เธอเต็มไปด้วยอารมณ์ การฟื้นตัวของแ

กควรกินมากกว่านี้！” โซ

้ว่าเธอไม่ได้บอกข่าวด

แพ้ท้อง ความอยากอาหาร

สะกดจิตแม่ของเธอด้วยความลึกล

ถาม เมแกนก็ขยับเข้ามาใกล้และกระซิ

ุทธิ์ ความสุขที่แม่และลูกส

ล้ว การตั้งครรภ์ไม่เคยง่ายสำหรับคุณแม่มือใหม่ ก่อนท

่เข้ารับการรักษา เธอกลับพบกับชายที่จริงจ

สาขาของเราได้รับรายงานการลักพาตัว เราต้องการ

พบว่าตัวเองถูกใส่กุญแจมือขณ

ยามบอกตำรวจอย่างช่วยไม่ได้ว่

แกนพูดก่อนจะจูบแม่ของเธอ

รียนไปยังผู้มีอำนาจที่สูงขึ้น ... “ นั่นเป็นคำพูดที่ไม

่าละอายเกินกว่าจะเป็

ตำรวจได้รับเพียงพอจากเธอ เมแกนก็นั

ยเธอไปเพราะขาดหลักฐาน การค

หน็ดเหนื่อยจริงๆ สิ่งที่เธ

งสาวยังไปร้านอาหารฟาสต์ฟู้ดที่พวกเขาชื่น

ี่กำหนด เธอเห็นว่าสาวใช้หน้าซีด

าการโคม่าอีกแล้วเหรอ？” เมแกนพยายามสงบสติ

คุณแม่ของคุณมีอาการวิตกกังวลอย่างรุนแรง ในที่สุดสิ่งเหล่านี้ก็ทำให้เธอตกเล

่างก็กลายเป็นสีดำ อาหารเช้าที่เธอซื้อกระจัดกระจายอยู่บนพื้น ร่

ทางเดินว่างเปล่าของไอซียูอย่างว่างเปล่า

ตือนที่ Lucian ให้

ี่มาปรากฏตัวเมื่อวานนี้... นั่นจะต้อ

ห้อง VIP ที่เชลลีพักอยู่ บอดี้กา

ญากับตัวเองว่าจะไม่ร้องไห้ แต่อารมณ์ได้ครอบงำเธอ

ระตูวอร์ดอย่างแรง บอดี้

ท่าน... ลูเซียนไม่ได้อยู่ที่น

บลง เธอขมวดคิ้วและกัดริมฝี

ดใจของเมแกน Lu

Lucian ลุกขึ้นจากที่นั่งและเดินไปท

มเศร้า ‘ลูเชียนทำเสียงที

ฉัน คุณรู้อะไรเกี่ยวกับตำรวจที่มาที่นี่เมื่อวานนี้ไหม รู้ไหมว่าการกระทำเล็กๆ น้อยๆ ที่ฆ่าแม่ฉัน

เปล่าเมื่อเขาฟังเสีย

นี้เกิดขึ้นได้อย่างไร？ เม

นความผิดของคุณ Lucian！ Lucian คุณฆ่าครอบครัวเดียวที่ฉันเหลืออยู่ ฉันหวังว่าคุณจะมี

บพื้น เธอฝังศีรษะไว้ระหว่างเข่าและส

่อลูเซียน เธอต้องการที่จะอยู

ู้นี้สร้างขึ้น แต่การที่แม่ของเธอเสี

” เมื่อได้ยินการสนทนา เชลลี่ก็เดินเข้าไปหาหญ

อนเสน่หานั้น เมแกนก็เงยหน้าขึ้น ดวง

โกรธจัดและรีบบีบคอเชลลีอย่างรวดเร็ว เมื่อเมแกนมองเห็

เติม ทันทีที่เมแกนได้รับการปล่อยตัว ทางเดิ

ไล่ออกหากมีคนใดคนหนึ่งเข้าไปยุ่ง ผู้คุม

กันอย่างดุเดือดเป็นเวลาประมาณย

ากลัวมากจนไม่มีใค

ยุ

มก็ดังขึ้นเต็มทางเ

ง Lucia

้วยน้ำตา เธอผลักเชลลีอีกคร

กสลายไปหมดแล้ว เมแกนมักจะสงบและสงบเสงี่ย

แกนแน่นและจู

ร้อย.“ น้ำเสียงของ Lucian เย็นชาและไ

ดคุณ ฉันเกลียดคุณ...”