นท

ียงเรียบปะปนด้วยความเป็นห่วงเป็นใยในสุขภาพและสวัสดิภาพของผู้เป็นน้อง ที่ไม่ได้แข็งแรงเหมือน

ยนเรียบ ล่างลงไปเป็นกางเกงขาสั้นสีเดียวกับเสื้อ แต่ว่าสั้นจนเกือบจะเห็นแก้มก้นเผยให้เห็นขาเรียวยาว ซึ่ง

ื่นมาเพื่อให้ได้ในสิ่งที่ต้องการ พร้อมหันหน้าหนีอีกทั้งยังเบ้ปากให้ น่าร

ริ่ม ดวงตาเป็นประกายอยู่ไม่ไกล มือเรียวยังคงยื่นมาพร้อมกระดิกไม่ยอมหยุด คิ้วคมเข้มได้รูปข้างหน

บแม่ขวัญก่อน” เพียงแค่พูดจบทั้งสิมิลันและโซดาต่างก็สะด

มพี่ลัน” หญิงสาวตวาดแว๊ดๆ เสียงดังลั่นบ้านจนโซดาตกใจผวากอดขาสิมิลันแน่น ปากอวบอิ่มเบะออกพร้อมกับเสียงสะอื้นเบาๆ

หูเสียงนุ่มนวลและอ่อนโยน “ไม่เป็นนะจ๊ะคนเก่ง แม่ลันอยู่นี่แล้ว ไม่ต้องตกใจ

บกับซอกคอเนียน แม้จะอยู่ในอ้อมกอดของคนเป็น

็กน้อยบอกเสียงสั่นปนสะอื้นช

“เกิดอะไรขึ้นยายขวัญ หนูเป็นอะไร ใครทำอะไรหนูหรือเปล่าลูก” คุณพรทิพย์หา

นังกับเพื่อนแค่นี่ ทำเป็นเรื่องมากไปได้” ขวัญชนกฟ้องมารดาแบะปากสีแดงสดตาแต่งแต้มด

ทีสี่ซ้าห้าพันไม่เคยบ่น พอน้องมันขอแค่นี้ทำเป็นเรื่องมาก” คุณพรทิพย์บ่น ปรายตามองสิมิลันซึ่งกำลังรีบควานหากระเป๋าเงินจากกร

าปากจะแก้ตัว แต่พอเห็นหน้าคุณพรทิพย์กับขวัญชนกบูดเบี้ยว

วก่อนที่เธอจะทันได้ตั้งตัว “ขอบใจนะพี่ลัน” ขวัญชนกกรีดนิ้วนับเงินในมือ ดวงตาเป็นประกาย

ตาย ทำเป็นเรื่องมากไป

ป็นผู้หญิงกลับบ้านดึกๆ ดื่นๆ มันดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่นัก อีกอย่างสุขภาพข

็นแค่พี่ อย่ามาสะเออะ” ขวัญชนกว่าพี่สาว สองมือยกข

็ไม่จบ ร่างกายที่เคยขาวผ่องเป็นยองใย ใบหน้าหวานสวย ตาโต แก้มป่องก็ต้องกลายมาเป็นคนสามวันดีสี่

ย็นราวกับน้ำแข็งขั้วโลก ส่งสายตาที่ทั้งดุและ

ญเสียบ่อเงินบ่อทองและตัดความรำคาญเท่านั้นเอง จะให้อยู่แต่ในบ้านนะหรือไม่เอาหรอก น่าเบื่อจะตายมันต้องออกไ

รงเลยแม้แต่นิดและยังส่งยิ้มกลับมาให้เสียอีก เรียวปากนุ่มเบะออกเล็กน้อย โธ่เอ้ย!! ยัยป้า เที่ยวดึกหน่อยก็ไม่ได้ จ

รกลับบ้านเลยเที่ยงคืนไปแล้ว ไม่มีคนมาส่งรถเสียหรืออะไรก็ได้ยังไงเสียพี่สาวก็ไม่สามารถทำอะไรได้อยู่แล้ว คนโง่อย

ม่เห็นเธอกลับบ้าน เมื่อนั้นเธอก็อดไปเที่ยวทะเลกับพี่ โซดา และคุณป

เมื่อไหร่ก็ได้ แต่การได้ไปเที่ยวชายทะเลกับพี่โดยไม่