งเฮ่ากำลังยิ้ม แต่นัยต์ตาเ

อกมาหนึ่งก้าว เพื่อ

รกที่เธออยากอ

ั้ง พร้อมกับเสียงพูดของพนักงานโรงแรม “ข

มาส่งไวย์ เหอร