ม่ได้ คุณผู้หญิงบอกว่าคุณพ่อตั

้ก็เงยหน้าขึ้นไปใส่อารมณ์กับลูก ใจนั้นก็ถามแต่ว่า วันนี้มันอะไรนักห

ทำงานทำการบ้าง หรือแกชอบเป็นแบบแม่แก ที่นอนแบ

้ทันคะ ในเมื่อไม่มีใ

กลับด้วยน้ำเ

อมครั้งก่อนแล้วนะคะคุณพ่อ แต่เขาคงจำไม่

ด้บอกอะไรตอนนั้น เพราะอยากแกล้งลูกเมียคนใช้ แต่

จะมาโกหกฉันทำไม เดี๋ยวนี้แก

นด้วยความรำคาญนิดๆ แม้จะเชื่อล

เลิกเรียนมาเป็นค่าเทอมแล้วสิคะ เดียร์ไม่มากวนแบบนี้หรอกค่ะ คุณพ่อจ่ายเทอมน

เอาเท

้ำตาลูกไม่ได้ เลยตัดใจคว้ากระเป๋าสตางค

กับค่าใช้จ่ายอื่นๆ อีกหกพันค่ะ” ลูกสาวปาดน้ำตาออกจ

อง แล้วก็หัดลุกขึ้นมาทำงานทำงานเลี้ยงตัวเองกับแม่ของแ

ตานั้น ไม่ใช่จำนวนที่ต้องการแน่ แต่ก็จำต้องฝืนใจ เดินไปรว

ี่พ่อให้เงิน แต่ก็ไม่ใช่จำนวนมากอะไร ไม่มีทางเอาไ

ำงาน แล้วก็ห้ามมา

ยกรก็ฝืนใจยกสองมือไหว้ โดยไม่สนใจสักนิด ว่าพ่

ี่ยืนรออย่างกระวนกระวายเดินไปหาลิฟต์ พยายามสกัดกลั้นน

ั้ยเด

ื่อน มือบางกำแน่นอยู่นั้น ยื่นออกมาส่งเงินให้เพื

! จะพออ

้วร้องไห้เพราะความเสียใจ โดยไม่คิดจะอายคนขับแท็กซี่แม้แต่น

าะแม่ที่เคยรับรู้ความทุกข์มาตลอดกำลังเจ็บป่วย เลยไม่

์ ทุกอย่างต้องมี

ความเสียใจไปด้วย แม้ไม่รู้รายละเอียดว่าเพื่อนกับพ่อคุยอะไรกัน แต่ก็เดาได

จะได้ไปหาวันนี้เลย ยิ่งปล่อยเอาไว้นานก

ก็เอ่ยเสียงเบา สายตาส่งแววบาง

งโทรหาพี

ตรียมตัวจะไปเรียนต่อต่างประเทศ ฐานะทางบ้านอยู

ย แต่ก็รู้ดีว่าเพื่อนไม่มีทางเลือกอื่น เ

หนคะ ได้ค่ะ! งั้นเดี

วยิ้มให้ทั้งน้ำตา ก่อน

าไปไว้ใช้ที่อังกฤษให้ก่อน ให้รีบไปตอนนี้ด้วย เ

นั้นเชียว

ก็พี่เอ็ดบอกแบบนี

ีทางเลือกนี่ เสียดายจังเราต้องไปทำง

็เกรงใจมลจะแย่แล้ว ไว้ได้เร

คะจอดซอยหน

อีกที่ และหวังว่าจะได้เงินมาอย่างที่ตั้งใจไว้ แม้จะห่วงเพื่อนแต่ตัวเองก็มีงานต้