กฏของการเป็นผู้หญิงของเขาคือ หนึ่งห้ามมีลูก สองห้ามนอกกายนอกใจจนกว่าเขาจะปล่อยเธอไป ตัวอย่างบางช่วงบางตอน “คุณปราบเปลี่ยนใจ คิดอยากจะมีลูกบ้างไหมคะ” สาวน้อยกลั้นใจถามออกไป ปราบหันขวับมามอง เขาดูเหมือนจะโกรธเกรี้ยวขึ้นมาในทันที นั่นทำให้เตยหอมสะดุ้งสุดตัว ใจหายวาบ หล่นลงไปอยู่ที่ตาตุ่ม “หมายความว่ายังไง เธอจะบอกว่าเธอกำลังท้องอย่างนั้นเหรอ” เหตุการณ์ในอดีตตอนที่แฟนสาวสวมเขาให้เขา บอกว่าตัวเองตั้งท้องหวนเข้ามาในความรู้สึกอีกครั้ง ในตอนนั้น เธอท้องเขาก็ดีใจมาก แต่มารู้ความจริงภายหลังว่าหล่อนท้องกับชายอื่น แถมยังเป็นลูกน้องของเขาอีก มันทำให้เขาเจ็บใจและแค้นใจยิ่งนัก “เอ่อคือ... ไม่ใช่ค่ะ” เตยหอมรีบตอบปฏิเสธออกไป หัวใจของเธอสั่นระรัวอย่างรุนแรง หากเขารู้ว่าเธอท้อง เขาคงไม่ปล่อยเธอกับลูกไปแน่ ๆ “ไม่ใช่ก็ดีแล้ว อย่าลืมกฎที่ฉันบอกเธอเอาไว้ ถ้าจะให้ดีห้ามรักฉันเด็ดขาด เธอจะได้ไม่เผลอทำอะไรโง่ ๆ ลงไป” เขาพูดจบก็เดินหนี คนฟังหัวใจช้ำรัก โซมเลือดโซมหนอง เสียใจจนแทบสิ้นสติ หากเขารู้ว่าเธอท้องจะทำเช่นไรดี เตยหอมรู้สึกกลัวจนฟันกระทบกัน ทำไมเธอถึงได้รู้สึกไม่มั่นคงเช่นนี้นะ หล่อนเฝ้าถามตัวเองในใจ ก่อนจะได้คำตอบว่าเธอควรเจียมเนื้อเจียมตัว ไม่ควรเอาใจไปผูกติดกับปราบ เขาไม่รักไม่แคร์ แล้วเธอคิดจะรักเขาอยู่อีกหรือ คำตอบคือรัก เตยหอมบอกตัวเองในใจ แต่เธอรักลูกของเธอมากกว่า ลูกที่กำลังจะเกิดออกมาลืมตาดูโลก “หยดน้ำในดวงตาของเธอไหลรินอาบแก้มนวล จู่ ๆ ก็รู้สึกได้ถึงความอ่อนแอในหัวใจ” “เธอร้องไห้ทำไม” เสียงกระชากของปราบดังขึ้นเหนือศีรษะ เธอรีบเช็ดน้ำตาไปมา เขารั้งแขนของเธอขึ้นมา มองสบตาอย่างดุดัน “เปล่าค่ะ” “โกหก ฉันสงสัยตั้งแต่ที่เธอถามเรื่องมีลูกแล้ว นี่คืออะไร” เขาชูวัตถุบางอย่างขึ้นมาตรงหน้าของเธอ ที่ตรวจครรภ์ในถังขยะ เธอทิ้งมันไปแล้ว และคิดว่าเขาคงไม่เห็น แต่เขากลับไปรื้อค้นมันมาอย่างนั้นเหรอ “ท้องกับใคร” ประโยคแสนเจ็บปวดนั้นทำให้เตยหอมน้ำตาพรั่งพรูออกมา ยิ่งเธอร้องไห้ก็ยิ่งตอกย้ำว่าเธอกำลังสำนึกผิดต่อเขา แสดงว่าเธอต้องมีความสัมพันธ์กับชายหนุ่มคนใดสักคนเป็นแน่ เธอไม่ได้สนิทกับลูกน้องของเขาเหมือนดังเช่นคนรักเก่า แต่เธอก็มีเพื่อนชายที่เรียนมหาวิทยาลัยเดียวกัน เขาไม่เชื่อเด็ดขาดว่าเด็กในท้องจะเป็นลูกของเขา ก็ในเมื่อเคยพูดกันเอาไว้แล้วว่าจะไม่ปล่อยให้มีลูก “ลูกของเตยไงคะ ลูกของเตยคนเดียว” เตยหอมร้องไห้ออกมาอย่างหนัก เหมือนจะขาดใจตาย ปราบโกรธจัดกัดกรามจนขึ้นสัน เขาเขย่าร่างของเธอจนหัวสั่นหัวคลอน “ฉันถามว่าเธอท้องกับใคร กับไอ้หน้าอ่อนที่มหาวิทยาลัยนั่นใช่ไหม” เขาเขย่าร่างของเธอหนักขึ้น จนเธอเริ่มสติลอยคว้าง สุดท้ายก็เป็นลมล้มพับไป
ริมฝีปากรุ่มร้อนของใครบางคนที่จุมพิตเธออย่างดูดดื่มทำให้เตยหอมต้องพาใบหน้าหนี
“อื้อ... ไม่นะคะ” เตยหอมครางประท้วงเมื่ออุ้งมือใหญ่หยาบหนาฟอนเฟ้นเต้าทรวงอวบอิ่มของเธอ รสจูบของเขาทำให้เธอมึนงงเป็นอันมาก
สมองของเธอกำลังมึนเบลอ และร่างกายของเธอก็อ่อนเปลี้ยเพลียแรงเหลือกำลัง
ร่างกายสาวอันเปลือยเปล่าที่ไม่เคยมีชายใดเคยสัมผัสแตะต้องมาก่อนสั่นสะท้านทุกครั้งที่ถูกลูบไล้เล้าโลม
ริมฝีปากร้อนเข้าจู่โจมปากหวานฉ่ำที่กำลังสั่นระริก เขาดูดปากบนล่างของเธออย่างรุนแรง คล้ายจะดูดกลืนความหวานล้ำนั้นให้หมดสิ้น แต่ยิ่งจูบเขาก็ยิ่งมัวเมาตามเธอไปด้วย เพราะมันทั้งวาบหวามและเร้าอารมณ์ ทำให้เขาอยากจูบเธอแบบนี้ไม่ยอมปล่อย
“ปากเธอหวานมากนะ ไม่เสียแรงที่ฉันทุ่มสุดตัว” น้ำเสียงของเขาแหบพร่า เธอส่ายหน้าไปมา อยากจะปฏิเสธเขา แต่หนีจากเงื้อมือของเขาไปไม่ได้
“พอก่อน ไม่เอาแล้ว”
“จะพอได้ยังไงกันหึ! แม่สาวน้อย รู้ไหมว่าเราจูบกันนานแค่ไหนแล้ว” อุ้งมือใหญ่จับปลายคางสาวของหล่อนเอาไว้ เพื่อยึดไม่ให้สาวน้อยของเขาส่ายหน้าหนี
“ไม่ค่ะ หนูไม่เต็มใจ” น้ำเสียงสั่นระริกของเตยหอมทำให้ปราบเหยียดยิ้มตรงมุมปาก จะเต็มใจหรือไม่เต็มใจเขาก็เสียเงินซื้อเธอมาจากลุงและป้าสะใภ้ของเธอแล้ว
รสชาติหวานหอม กลิ่นกรุ่นกำจายของเรือนร่างสาว ทำให้เขาไม่เคยคิดที่จะละห่างและปล่อยเธอไป
“เธอจะเต็มใจหรือไม่นั้น ไม่ใช่ปัญหาของฉัน” เขาพูดอย่างเย็นชาไม่แยแส มันทำให้เตยหอมต้องลอบกลืนน้ำลายลงคอ ร่างกายหนาหนักของเขากำลังกดทับร่างของเธอเอาไว้ เขากักกอดล็อกร่างของเธอไม่ให้หนีหายไปไหนได้
“ไม่เอาค่ะ” เธอยังปฏิเสธอย่างกระท่อนกระแท่น ในขณะที่ปราบมิคิดจะใส่ใจ เขาจับคางสาวของเธอเอาไว้ บดจูบเคล้นคลึงอย่างรัญจวน พลางลูบไล้เรียวแขนผุดผ่องของเธอ
เธออยู่ในชุดเดรสสีขาวสดใส บ่งบอกได้ถึงความบริสุทธิ์ผุดผ่อง ป้าสะใภ้ของเธอบอกกับกานดาว่าเธอไม่เคยผ่านมือชายมาก่อน เขาเป็นคนแรก ที่จะได้พรหมจรรย์อันหอมหวานของเธอ
ทั้งรูปร่างหน้าตา กลิ่นกายหอมกรุ่น ผิวเรียบตึงขาวนวลเนียนไร้ใฝฝ้า และความเย้ายวนของเธอ ทำให้เขาตอบตกลงซื้อเธอในทันที
แต่หากว่าคนใต้ร่างของเขาไม่ได้เป็นจริงตามที่ตกลงกันเอาไว้ เรียกง่าย ๆ ว่าย้อมแมวขาย เขาก็พร้อมที่จะจัดการคนโกหกหลอกลวงให้สาสมเช่นกัน
ปราบใช้มือใหญ่ร้อนผ่าวของเขาสัมผัสลูบไล้ความอวบอิ่มของปทุมถัน เขารับรู้ได้ทุกการสัมผัสว่าเธอสั่นระริกเพียงไหนใต้ร่างของเขา
ชุดเดรสสีขาวสะอาดตาถูกเขากระชากเพียงไม่กี่ครั้งก็หลุดออกไปจากเรือนกาย ปรากฏร่างเปลือยเปล่าขาวผ่องที่เขาอดใจไม่ไหวต้องก้มลงไปสัมผัสริมฝีปากร้อนกับเนื้อตัวของเธออย่างแนบชิดสนิทเนื้อ
กลิ่นหอมของหล่อนทำให้เขาต้องสูดดมลึก ๆ แรง ๆ ผิวเนียนหอมจนเขาต้องใช้ลิ้นตวัดลามเลียเพื่อเชยชิมรสชาติ
กลิ่นรสของผิวเนื้อบอบบางทำให้เขาต้องกดปากดูดเม้มจนขึ้นจุดสีแดงเรื่อไปตามผิวกาย
เสียงครางของเด็กสาวยิ่งกระตุ้นอารมณ์ดิบเถื่อนของปราบ เขาบดเบียดร่างกายเข้าหา ปลดบราสีเนื้อของหล่อนหลุดออกจากการรัดรึงปทุมถันอวบอิ่ม ศีรษะที่เต็มไปด้วยผมดกหนายาวประบ่าของปราบก้มงุดลงไปดูดเม้มยอดอกสีสวยตรงหน้า
ภายใต้แสงสลัวของโคมไฟบนหัวเตียง ปราบเห็นได้ชัดเจนว่าร่างกายของเธองดงามผุดผ่องเพียงใด
แสงสีส้มสาดไล้ไปทั่วเรือนร่างหอมละมุน ปากร้อนดูดรัดรวบเม้ม มือเคล้นคลึงเล้าโลมเร่าร้อน
ร่างกายสาวของเธอบิดเร่า ๆ ด้วยความเสียวซ่านและสุดแสนทรมาน เขาซุกใบหน้าเข้าหอซอกคออันหอมกรุ่น ดูดเม้มจนเกิดรอยแดง เธอเบี่ยงหลบด้วยความเสียวซ่าน พาใบหน้าหนีด้วยความสะท้าน แต่เขาล็อกใบหน้าของเธอเอาไว้
กอบกุมและจุมพิตอย่างดูดดื่ม สอดแทรกลิ้นหนาเข้าไปพัวพันในโพรงปากนุ่ม
เธอถอยลิ้นหนี แต่เขาก็ตามมาดูดรัดรุกต้อนจนจนมุม เธอเบี่ยงหลบไม่พ้นเมื่อเขากัดสันกรามของเธอเพื่องับดูดเล่นด้วยท่าทีหยอกเย้า และเลื่อนริมฝีปากขึ้นไปเม้มเบา ๆ ตรงติ่งหู
เตยหอมครางออกมา ใจสาวสะท้านหวั่นไหว ยิ่งลมหายใจของเขาเป่ารดอยู่ตรงหน้าท้องเนียน ยามที่เขาเลื่อนใบหน้าลงด้านล่าง เธอก็ยิ่งตัวสั่นระริก แขม่วหน้าท้องด้วยความสยิว
ความซ่านตีวนเหมือนคลื่นพายุเป็นหย่อมน้อย ๆ อยู่ตรงท้องน้อยที่ตอนนั้นทั้งปั่นป่วนและสยิวซ่านจนเธอบรรยายเป็นคำพูดไม่ถูก เธอกำลังจะหายใจไม่ทันเพราะมันหอบกระเส่าอย่างหักห้ามไม่อยู่
ยิ่งตอนที่เขาก้มลงไปยังเนินสวาทอันหอมกรุ่นของเธอ ลามเลียกลีบสวาทอันหยาดเยิ้ม นั่นยิ่งทำให้เธอสั่นระริก
ลิ้นสากร้อนตรงเข้ากวาดต้อนเอาความหอมกรุ่นเข้าปาก ก่อนที่เขาจะแหวกเป้ากางเกงในเนื้อนุ่มออกไปให้พ้นทางและจ้วงลิ้นเข้าไปอย่างดุดัน
เตยหอมหยัดกายขึ้นไปหาปากร้อนของเขาอย่างร่านร้อน สะโพกของเธอกำลังเสนอให้เขาด้วยความเสียดเสียว รสชาติของเธอทำให้ปราบแทบคลั่ง
เขาชื่นชอบและต้องการเธอเหลือเกินในเวลานี้ มือหนาจัดการกระชากแพนตี้ตัวน้อยของเธอออกไปจากกายสาว เพียงไม่นานมันก็พ้นไปจากปลายเท้าและถูกโยนไปอยู่ข้างเตียงอย่างไม่แยแส
เตยหอมตัวสั่นระริก เธอนึกสงสัยว่าเหตุใดแขนขาของเธอถึงได้สิ้นไร้เรี่ยวแรงเพียงนี้ แต่ความสงสัยของเธอก็ต้องจางหายไปอีกคราเมื่อส่วนปลายของความแข็งแกร่งเสียดสีกับปากถ้ำสวาท ก่อนจะกดเข้าหาอย่างไม่รีบร้อน
ร่างน้อยดิ้นส่ายด้วยความเจ็บ เธอดันหน้าท้องแกร่งของเขาเอาไว้ จนปราบนึกรำคาญ ต้องรวบข้อมือของเธอไปกดเอาไว้บนหัวเตียง
สาวน้อยหอบหายใจสะท้าน หลังจากรวบรวมกำลังที่พอจะมีอยู่ เธอก็ใช้กำลังเฮือกสุดท้ายหมดลงอย่างรวดเร็ว
ร่างน้อยนอนสั่นระริกไร้การต่อต้านอีกต่อไป ดวงตาของเธอปรือปรอยคล้ายจะปิดลงในเวลาใดเวลาหนึ่ง แต่เพราะปากร้อนที่เอาแต่บดจูบปลุกเร้าเธออยู่ตลอด ทั้งเรือนร่างของเธอถูกขยี้ขยำอย่างไม่คิดออมแรง ทำให้สติอันรางเลือนของเธอรับรู้ว่าผู้ชายบนร่างทำอันใดกับร่างกายของเธอบ้าง
เตยหอมหวีดร้องเสียงหลงยามที่เขากดกายเข้ามาเกือบครึ่ง เจ็บปวดรวดร้าวและแทบฉีกขาด
เธอคิดว่าได้หวีดร้องออกไปเต็มเสียง แต่แท้ที่จริงแล้ว มันเป็นเพียงแค่เสียงอู้อี้ในลำคอเท่านั้น เตยหอมพาสะโพกหนี แต่อุ้งมือใหญ่ก็ช้อนกลับมาได้ เขายัดเยียดความเป็นชายเข้าไปซ้ำ ๆ ก่อนที่จะเริ่มขยับ ดวงตาของเธอเหม่อลอย ภาวนาว่าให้เขาทำทุกอย่างให้สำเร็จโดยเร็ว เธอจะได้หายจากความทรมานนี้เสียที
เธอแอบชอบเขาเพราะเขาคือพระเอกขี่ม้าขาวมาช่วยเธอเอาไว้ เธอจึงสารภาพรักกับเขาเมื่อเรียนจบและได้เข้าทำงานในบริษัทของเขา แต่เขากลับให้เธอเขียนใบลาออก เธอจึงหนีหายไปจากชีวิตของเขา ได้เจอกันอีกครั้งความจริงก็ถูกเปิดเผย!
เขาเป็นคุณอาของเพื่อน เย็นชา หน้านิ่ง แถมยังดุอีกด้วย ในค่ำคืนหนึ่งที่โดนเพื่อนชายวางยา เขากลับช่วยเธอเอาไว้ แล้วกลายเป็นคุณอาหนุ่มคลั่งรักที่ทำเอาเธอกลายเป็นนางฟ้าตัวน้อย ๆ ในอ้อมแขนแข็งแกร่งอบอุ่นอ่อนโยนของเขา
เธอพลาดท่าเสียทีเขาในค่ำคืนหนึ่ง เขาออกตามหาเธอจนแทบพลิกแผ่นดิน จู่ ๆ ก็มีหญิงสาวคนหนึ่งอุ้มลูกน้อยมาบอกเขาว่า เขาคือพ่อของลูก แล้วจากไป เขาได้เจอผู้หญิงอีกคน กลับตกหลุมรักเธอในทันที และความลับมากมายที่ถูกเก็บซ่อนก็เปิดเผยออกมาให้เขาได้รับรู้
เธอต้องหมั้นหมายกับหลานชายของเขา แต่เพราะประสบอุบัติเหตุทำให้เกิดผลข้างเคียงกลายเป็นผู้หญิงอ้วนสุดแสนอัปลักษณ์ หลานชายของเขาจึงขอถอนหมั้น แต่เธอไม่คิดว่าเขาผู้มีศักดิ์เป็นอาจะเป็นคนหมั้นหมายกับเธอแทน คุณอาหนุ่ม เพื่อนรุ่นน้องของบิดามารดาที่เธอแอบชอบมานานหลายปีแล้ว ในที่สุดจะได้เป็นสามีของเธอจริงๆ
พิมพ์ลภัสโดนมารดาเลี้ยงกับน้องสาวใจร้ายโยนออกจากบ้านท่ามกลางสายฝน และโพทะนาไปว่าเธอหนีตามผู้ชายไป เพื่อทำลายชื่อเสียงของเธอ กลับมาอีกครั้ง พิมพ์ลภัสจึงเปลี่ยนจากบทนางเอกกลายเป็นนางร้ายเอาคืนคนที่ทำเอาไว้กับเธออย่างสาสม!
หวังจื่อหลินอ่านนิยายจบด้วยความโมโหที่นางเอกในนิยายโดนทำร้ายจนตาย เธอเดินข้ามถนนไม่ทันระวังจึงโดนรถชน หลิวเหวินจงเพื่อนชายคนสนิทที่แอบรักเธอจึงเข้ามาช่วยเอาไว้ แต่ทั้งสองก็โดนรถชนอยู่ดี สองหนุ่มสาวกลายเป็นเจ้าชายและเจ้าหญิงนิทรานอนหลับไม่ฟื้น แต่ขณะเดียวกันก็ทะลุมิติเข้าไปอยู่ในนิยายเล่มที่ตัวเองอ่าน และเข้าไปแก้ไขสถานการณ์เลวร้ายที่เกิดขึ้นให้แปรเปลี่ยนไปในทิศทางที่ดีขึ้น
หลังจากแต่งงานได้ 2 ปี ในที่สุดเจียงเนี่ยนอันก็ตั้งครรภ์สักที ความดีอกดีใจของเธอแต่กลับแลกกับคำขอหย่าของสามี หลังจากการสมคบคิด เธอนอนในกองเลือด และต้องการขอร้องเขาให้ช่วยเด็กเอาไว้ แต่กลับไม่สามารถติดต่อกับอีกฝ่ายได้ ด้วยความสิ้นหวังเธอจึงออกจากประเทศไป ต่อมาในงานแต่งงานของเจียงเหนียนอัน คุณกู้เสียการควบคุมและคุกเข่าลง ดวงตาของเขาแดงก่ำ "มีลูกของฉัน แล้วเธออยากจะแต่งงานกับใครกัน?"
ฉู่ว่านยู ผู้สืบเชื้อสายมาจากตระกูลแพทย์แผนโบราณ มีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม ยาที่เธอทำนั้นทุกคนต่างอยากได้ สามารถรักษาได้ทุกโรค แต่กลับไม่คาดคิดว่าจะย้อนยุค กลายเป็นผู้หญิงที่ขี้เหร่ที่สุดในใต้หล้า และยังเอาชนะใจท่านอ๋องด้วย การเริ่มต้นไม่ค่อยดีก็ไม่เป็นไร มาดูกันว่าเธอจะพลิกผันยังไง การแย่งการแต่งงานงั้นเหรอ? เธอทำให้น้องต้องรับบทเรียน แย่งสินเิมดลับมา ให้ชายั่วหญิงร้ายคู่นี้อยู่ด้วยกันตลอดไป ขี้ขลาดเหรอ? เธอจัดการพ่อร้าย สั่งสอนผู้หญิงเสแสร้ง! ขี้เหร่เหรอ? เธอรักษาพิษในตัว และกลายเป็นคนงามอันน่าทึ่ง! ลูกสาวขี้เหร่ของจวนอัครมหาเสนาบดี กลายเป็นผู้สูงส่ง แม้แต่ผู้โหดเหี้ยมบางคนยังหวั่นไหวกับเธอ เมื่อสุดที่รักจะจัดการผู้ใด เขามักจะช่วยเสมอ... แต่น่าเสียดายสุดที่รักคนนั้นไม่มีเขาอยู่ในใจ ฉู่ว่านยู "ออกไป หย่าเลย ผู้ชายมีแต่เป็นภาระของข้าเท่านั้น" เสี่ยวลี่จิงรู้สึกน้อยใจ "ไม่ได้ ข้าให้ครั้งแรกกับเจ้าแล้ว เจ้าต้องรับผิดชอบข้า"
กู้ชิงเฉิงเชื่อมั่นมาตลอดว่าตราบใดที่เธอประพฤติตัวดี สักวันหนึ่ง เธอก็จะสามารถชนะใจมู่ถิงเซียวให้ได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อเสิ่นถัง รักแรกที่เขาคิดถึงมาตลอดกลับมา ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป กู้ชิงเฉิงเป็นคนว่าง่ายสอนง่ายจริงๆ เธอจัดงานแต่งงานด้วยคนเดียว และนอนคนเดียวในห้องผ่าตัดเพื่อรับการรักษาฉุกเฉิน มีข่าวลือว่าเธอบ้าไปแล้ว อันที่จริงเธอบ้าไปแล้วจริงๆ ที่รักใครสักคนอย่างไม่ละอายขนาดนี้ ต่อมา ทุกคนลือกันว่า กู้ชิงเฉิงป่วยหนักและกำลังจะเสียชีวิต มู่ถิงเซียวถึงสูญเสียการควบคุมอย่างสิ้นเชิง "ฉันไม่ปล่อยให้เธอตาย" แต่เธอกลับยิ้มอย่างนิ่งๆ ว่า "ดีจังเลย ฉันเป็นอิสระแล้ว" ใช่แล้ว ไม่ต้องการกู้ชิงเฉิงอีกแล้ว"
เธอก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาไม่เคยสนใจ แต่ก็ยังดึงดันอยากจะอยู่ใกล้ ต่อให้เธอเป็นเมียแต่งเขาก็คงไม่มีวันเปลี่ยนใจ เพราะเหตุนี้เธอจึงตัดสินใจจากไปในคืนแต่งงาน "จากนี้ไปเราไม่มีอะไรติดค้างกันอีก" 🥀
คุณท่านเสียว คุณชายยอดเยี่ยมที่โด่งดังในเมือง B ได้แต่งงาน แต่มีข่าวลือว่าเจ้าสาวมีรูปร่างหน้าตาที่น่าเกลียดและมีฐานะต่ำต้อย สามปีมานี้ เขาปฏิบัติกับเธออย่างเย็นชาและทำเหมือนเป็นคนแปลกหน้า เจียงซิงซิงอดทนกับความเย็นชาอย่างเงียบ ๆ เธอยังคงรักเขาอย่างสุดหัวใจ เสียสละความนับถือตนเองและยอมละทิ้งตัวตนของเธอเอง จนกระทั่งวันหนึ่ง สุดที่รักของเขากลับประเทศ เขได้สารภาพว่าเขาแต่งงานกับเธอเพียงเพื่อช่วยชีวิตคนรักในใจของเขาเท่านั้น เจียงซิงซิงเสียใจและผิดหวังมาก เธอจึงเซ็นเอกสารหย่าและจากไปด้วยความเศร้าใจ สามปีต่อมา เจียงซิงซิงผู้สวยงามจนน่าทึ่งกลับมาอีกครั้ง ได้กลายมาเป็นศัลยแพทย์ที่ดีที่สุดและเป็นยอดฝีมือด้านเปียโน อดีตสามีรู้สึกเสียใจ และกอดเธอแน่นท่ามกลางสายฝน เสียงของเขาสั่นเครือ "ที่รัก คุณเป็นของผม..."
ในวันครบรอบแต่งงาน เหวินซือถูกเมียน้อยของสามีวางยาและไปมีอะไรกับคนแปลกหน้า เธอสูญเสียความบริสุทธิ์ไป แต่เมียน้อยคนนั้นกลับตั้งท้องลูกของสามี ภายใต้ความกดดันต่างๆ เหวินซื่อสูญรู้สึกสิ้นหวังและตัดสินใจหย่า แต่สามีของเธอกลับไม่แยแสโดยคิดว่าเธอกำลังเล่นลูกไม้อยู่ หลังจากการหย่ากัน เหวินซือกลายเป็นจิตรกรที่มีชื่อเสียงและมีผู้ชายนับไม่ถ้วนที่ตามจีบเธอ อดีตสามีไม่ยอมและขอคืนดีไปถึงที่ จากนั้นก็ว่า เธออยู่ในอ้อมแขนของคนใหญคนโตคนหนึ่ง และชายคนนั้นก็พูดอย่างสงบว่า "ดูให้ดี นี่คือพี่สะใภ้ของนาย"