‘หมอตฤณ’ คุณหมอฟันขี้บ่นต้องมาตกกระไดพลอยโจนไปกับบริษัทจัดหาคู่เพราะความเมาเป็นเหตุ แม่สาววันไนท์สแตน หน่วยคัดกรองโรค ยังแอบเก็บลูกของเขาไว้เงียบ ๆ คนเดียว...
จากนักเขียนถึงผู้อ่านที่รัก...
สวัสดีนักอ่านทุกท่านนะคะ เป็นเล่มแรกของนักเขียนสำหรับนามปากกานี้
อากาเปเป็นภาษากรีก αγάπη แปลว่าความรักที่ไม่มีเงื่อนไข ความรักของการเป็นผู้ให้โดยไม่หวังสิ่งใดตอบแทน เป็นคำที่มีความหมายกว้าง ไม่ใช่นัยเฉพาะทางศาสนาซึ่งหมายถึงความรักแบบพระเจ้าเพียงอย่างเดียว
โดยรวมสามารถตีความหมายถึงความรักของมนุษย์ที่มีการเสียสละตนเอง รักอย่างยิ่งใหญ่ เมตตา เอื้ออาทรต่อกันและกัน
อากาเป ณ ที่นี้ ทางนักเขียนขอวางนิยามว่าเป็นความรักของ ‘แม่’ รักแบบไม่มีข้อจำกัดเหมือนแม่รักลูกคนหนึ่ง นักเขียนจะใช้นามปากกานี้ในนิยายซึ่งเกี่ยวข้องกับเรื่องเด็กและคุณแม่ใน มีผลงานในอนาคตข้างหน้าอีกแน่นอน
ส่วนนิยายเล่มนี้เป็นเรื่องของนายทันตแพทย์หนุ่ม พี่ชายคนกลางของบ้านคุณป้าขวัญฤดี เป็นเนื้อหาแยกเรื่องจาก ‘กรงรักกักหัวใจ COVID-19’ ไม่ใช่เล่มต่อ ไม่ได้อ่านเล่มแรกมาอ่านตรงนี้ รับรองว่าไม่งง
ขอกระซิบว่านักเขียนได้แรงบันดาลใจมาจากหมอฟันตัวเองนี่ล่ะ คุณหมอขี้บ่นเรื่องเอียงแปรงสีฟัน แต่คุณหมอหล่อตี๋มือเบ้าเบาาา เสียงหวานมาก คนจัดฟันอย่างดิฉันพยายามนะคะ ทั้งเรื่องเอียงแปรงสีฟันจนเกือบกลืนแปรงเข้าไปอยู่แล้วมันก็ยังไม่ไหวจะเอียงอย่างที่หมอบอก เอาเป็นว่าไปขูดหินปูนกับคุณหมอบ่อย ๆ ดีกว่า ยอมเสียเงิน จบข่าว!
ย้ำว่าเป็นแรงบันดาลใจ **นิยายเรื่องนี้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับบุคคลใดและสถานที่ใดทั้งสิ้น**
ทางนักเขียนเคยมีคนเคยรู้จักเป็นคนไทยเชื้อสายจีน-แต้จิ๋ว ซึ่งในเรื่องนี้จะมีการแทรกภาษาจีนแต้จิ๋วบ้าง
ว่ากันถึงคนจีน บางบ้านเรียก ‘ป๊า’ เรียก ‘เตี่ย’ จีนแต้จิ๋วบางบ้านเรียกอาป๊าอาม๊า สำหรับเด็กยุคใหม่ ก็เรียกเขาป๊านี่แหละ ขออธิบายให้เข้าใจกันก่อนเดี๋ยวจะมีข้อโต้แย้งเรื่อง ป๊า กับ เตี่ย ความหมายเดียวกันนะคือพ่อนะคะ
ซีรีส์โควิดเล่มนี้เป็นแนวหวาน ดราม่านัว ๆ ซึ้งกินใจ มีตลกบ้างแต่ไม่เยอเท่าเล่มกรงรัก นะคะ เล่มนั้นจะตลกล้วนเสียส่วนใหญ่ ในส่วนของเล่มนี้อีโรติกหนักหน่วง เป็น 18+ 20+ มีเนื้อเรื่องความโรมานซ์สลับกันไปอย่างพอดี
ขอบพระคุณที่ติดตามมาตลอด ไรเตอร์จะพยายามพัฒนาฝีมือให้ดีกว่านี้ในอนาคตค่ะ
เกริ่นนำ
แสงเทียนวูบไหวตามจังหวะของแสงเงา หักมุมสาดสะท้อนผ่านผนังสีขาว สองร่างกอดกุมมือเกี่ยวประสานทุกข้อนิ้ว สลับโอบประคองในอ้อมแขนกันและกัน คราชายหนุ่มขยับเคลื่อนกายร้อนรุ่มด้วยแรงถี่ระรัวไม่ต่างจากว่าหล่อนเป็นเครื่องยนต์
หากหล่อนเป็นเครื่องยนต์! ถูกจุดติดด้วยน้ำมันมากล้นในร่องทางรักอึดอัดคับแน่น ให้คนขับสามารถส่งแรงขับเคลื่อน คงเป็นจินตนาการสุดล้ำลึก เพลิดเพลินอย่างไม่มีทางที่เขาจะยอมหยุด
ทั่วทั้งวงหน้าหล่อเหลาดูเคร่งขรึม มาดหมายในแววตา ไม่มีวี่แววยอมอ่อนข้อให้หรือยอมให้สิ่งใดมาขวาง
อะไรทำให้เขากลายเป็นหนุ่มช่างเอาใจ? ขณะเดียวกัน เขากลับเกรี้ยวกราด ด้วยความหิวกระหายเลยไม่คิดใช้แรงทะนุถนอมต่อกายสาวแรกรักใคร่สักหน่อย
อาหมวยตากลมพูดจาเจื้อยแจ้ว วาจาฉะฉานฉลาดเกินใคร ยังคงความไร้เดียงสาแม้ร่างเปลือยเปล่าแนบชิดสนิทสนมตัวเขามากกว่าเดิมหลายเท่า
มันเป็นความผิดของหล่อน...
ใบหน้าสวยนวลผ่องออดอ้อนทำให้เขาเกิดพึงพอใจจนเกิดความปรารถนา ในทุกถ้อยคำที่เปล่งออกมาจากเรียวปากอิ่มงามซึ่งบวมเจ่อเพราะพิษจูบ
สิ่งแรกที่เขาอยากทำคือจูบ เช่นเดียวกับสุดท้ายที่เขาจะเลิกทำคือจูบ!
ดวงตาคู่หวานคมสั่นพร่า มองภาพเลือนรางของคนใต้ร่าง ท่ามกลางราตรีมืดมิดอันแสนยาวนาน สัมปชัญญะน้อยนิดบอกว่าเขาช่างไร้สติต่อการกระทำ สะบัดสะโพกส่งแรงอย่างไม่ลดละผ่านช่องทางเร้นรับ โดยไม่รู้จักคำว่าเหนื่อย
เขาแค่รับรู้ได้ว่าหล่อนเป็นใคร... ชื่ออะไร... รู้จักกันเมื่อไร... แต่กลับไม่รู้ต้นสายปลายเหตุใดจึงมาจบตรงบนเตียงร้อนลุกดั่งไฟ!
ลมหายใจหอบรดรินบนต้นคอขาวเนียน ปลายจมูกซุกดมกลิ่นหอมอบอวล
กลิ่นกายผสมปนทับกันไปเช่นเดียวกับกลิ่นองุ่นรสเลิศซึ่งผ่านการหมักบ่มมานาน ผ่านริมฝีปากหนาหยักได้รูปดึงดูดเกี่ยวพันถึงปลายลิ้นน้อย
อา... ให้ตายเถอะ แม่ตัวดีของเขาช่างหวานหอมไปทั้งตัว
ความคิดนั้นพาลให้เขาไม่เลิกรางานจูบและการขยับร่างกายเข้า ๆ ออก ๆ โน้มใบหน้าลงสัมผัสริมฝีปากคู่งาม บดขยี้ด้วยจุมพิตหื่นกระหาย มีบ้างที่เขายอมปล่อยพันธะนี้ เพื่อสบมองแววตาคู่สวยหรี่เล็กจนเหยียดตรง
ดวงหน้าแดงก่ำฉ่ำปรือส่ายเร่า บิดเอวบางแอ่นเกร็งเด้งรับแรงกระแทกอย่างเต็มใจ แม้ทีแรกหล่อนอาจไม่ได้เต็มใจนัก กลับตกเป็นทาสอารมณ์รัญจวนรุมเร้า
เม็ดเหงื่อพร่างพราวจากรูขุมขนกำลังขับความร้อนออกจากเรือนกายแน่งน้อยใต้การบังคับควบคุมของเขา
หญิงสาวส่งเสียงกรีดร้องครวญครางปานขาดใจ หลายต่อหลายครั้งยังกระซิบเรียก
“หมอตฤณ...”
“พี่ตฤณ...” เขาเอ่ยแก้คำใหม่ด้วยน้ำเสียงแหบพร่าและอ่อนโยน พรมจูบลงตรงไรผมนุ่มหอม ตั้งใจฟังทุกสุ้มเสียงหวานของหล่อนแม้ว่ามันจะเป็นเรื่องจริงหรือความฝันก็ตาม
พี่ตฤณ...
วันละสามเวลามากกว่าอาหาร เห็นจะเป็น สุรา สุรา สุรา... ท่านอามัวแต่ร่ำสุรา เมื่อใดจะร่ำนารีบ้างเล่า -------------------- “ทำไมเจ้าไม่ลองปรนนิบัติข้าด้วยวิธีอื่น ไม่ดีกว่าหรือ? เจียลี่ งานดูแลความสะอาดให้บ่าวรับใช้ทำไป” “ท่านอาจะให้ข้าทำอะไร?” คำถามเต็มใบหน้าของนาง หวังเฟยถอนหายใจหนัก “เอาเถอะ เจ้ายังเป็นเด็กสาว คงจะไม่รู้เรื่องรู้ราว ให้เจ้าไปว่าจ้างโสเภณีในเมืองมาบำรุงบำเรอข้าดีกว่า” เจียลี่เบิกตากว้างตกใจ นางละล่ำละลักพูด “ไม่ ๆ ท่านอา ข้าไม่ได้หมายความเช่นนั้น ข้าพอรู้เรื่องราวระหว่างชายหญิง ข้าเคยอ่านตำรากามาด้วย ข้าเพียงเห็นว่าไม่เหมาะ หญิงขาไม่ดีอย่างข้า ไม่คู่ควรกับผู้ดีอย่างท่าน” “อย่างไรถึงจะเหมาะ?” “อย่างไรก็ไม่เหมาะ” ในน้ำเสียงที่แผ่วเบาลงนั้นไม่ได้กระด้างกระเดื่องต่อท่านอา เขาอาจโกรธนางและไล่ตะเพิดนางได้ หลังจากที่เหล้าเข้าปากแล้วเขาจะกลายเป็นคนละคนทีเดียว นางรีบแก้ต่าง “ท่านอาหวังเปรียบดังเทวดาของเจียลี่ผู้แสนต่ำต้อย ข้ามิบังอาจ” “เทวดาบ้าบออะไรของเจ้า เลิกพร่ำเพ้อพรรณนาเรื่องบุญคุณนี่เสียที ท่านอาขี้เมาของเจ้าน่ะ...” ร่างสูงโน้มลงหานาง กระซิบข้างหูทีละคำ “อสุรกายจากขุมนรกทีเดียว” กว่าจะเจียลี่จะเข้าใจท่านอาผู้ไม่ได้ดูแคลนนางเหมือนกับที่ผู้อื่นรังเกียจนาง หัวใจดวงน้อยเต้นเร็วแรง น้ำเสียงสะเทือนอารมณ์ของเขา ยากที่นางจะต้านทาน “ข้าชอบกลิ่นเด็กสาวตัวหอม ๆ อย่างเจ้าซะด้วย”
ธิดาปักษาได้รับความช่วยเหลือจากราชาจิ้งจอกผู้โหดเหี้ยมทารุณ ไยนางกล้าหลอกลวงว่านางเป็นเพียงปักษาธรรมดา...
เพื่อรักษาเกียรติท่านอาจารย์ ไป๋เหม่ยหลานยอมรับโทษทัณฑ์ของสำนักเซียวเหยา ถูกทรมานจนตาย ภพชาติใหม่นี้นางขอเป็นเพียงมนุษย์เดินดิน มิขอเกี่ยวข้องกับท่านอาจารย์อีก ไยท่านจึงกลับมาพัวพันวาสนาชะตาชีวิตนาง...
‘มิตรรักลวงใจ’ เรื่องราวของเพื่อนสนิท คิดคดกับเธอมานานแล้ว ดันมาโพล๊ะเข้าได้ในวันเมามายไร้สติ ได้ลองกินเพื่อนสักคำหนึ่งแล้วก็ต้องมีคำที่สองคำที่สาม คำเดียวจะอิ่มพอได้ไง ----------------------- ‘เรือนใจนายอคิน’ เมื่อหนุ่มนักเฝ้าหนังสือ มาเฝ้ามองหาความรักจากครูสาวทุกวัน หลายคนคงเห็นเขาเอาแต่มองคุณครูสาวมาเป็นปี ๆ ได้ขับรถผ่านไปดูประตูรั้วโรงเรียนหน่อยก็ยังดี...
‘แม่แก้ว’ ลูกสาวเศรษฐีโรงฝิ่นมีความจำเป็นต้องแต่งงานกับ ‘คุณหลวงจัน’ เพื่อรักษาหน้าตาวงศ์ตระกูลและชื่อเสียงของหล่อน ทว่าหลังแต่งงานไปกลับต้องพบกับเรื่องแปลกประหลาด ความลับบางอย่างของคุณหลวงและคุณพระบ้านนี้ ซีรีส์สาปอสุรา มนตร์ตาละวัน มนตร์ตาละวัน ภพคุณหลวง (ภาคพิเศษ) พันวาเสน่หา
Arachné Tailors ‘เพราะบุคลิกภาพที่ดีเริ่มต้นจากเสื้อผ้า’ เป้าหมายสายตาเสื้อผ้าหน้าผมโดนใจ เข้าสโลแกนหน้าร้านบนป้ายตัวเบ้อเริ่ม หลายคนยังได้ยิน ‘ตรึงใจ’ ถูกหัวหน้างานเรียก ตามด้วยเจ้านายหนุ่ม ภายใต้รูปลักษณ์หล่อเหลา เอาการเอางาน ไม่มีใครรู้ว่าเจ้าของห้องเสื้อสูทชื่อดัง แท้จริงแล้วคือปีศาจแมงมุม! ผู้มาพร้อมสัญญาแห่งความปรารถนา ซึ่งเธอจะต้องเสียสละวิญญาณเข้าแลก และกฎแรงดึงดูดเที่ยงตรงเสมอ... “อ่านก่อนเซ็นนะครับ คุณดาว...” “ด้วยความหวังดี...” คำเตือนถึงสองครั้งสองครา! หญิงสาวก็ยังพลาด จนเกิดแต่เรื่องประหลาด ๆ ยิ่งสัมผัสจากเจ้านายหนุ่มช่างแตกต่างจากใคร เขาแสนอ่อนโยนกับเธอที่เผลอใจเต้นตึกตัก แต่นั่น... ก็จนกระทั่งเรียวปากหนาหยักได้รูปอ้ากว้าง คายเจ้าแมงมุมตัวสีดำออกมา... ให้ตายเหอะ นี่มันยิ่งกว่าหนังสยองขวัญ! อีกหนึ่งผลงานโรมานซ์ทริลเลอร์ แฟนตาซี 18+ ของพันพราย ซีรีส์สาปอสุรา มนตร์ตาละวัน มนตร์ตาละวัน - ภพคุณหลวง - (พีเรียด) พันวาเสน่หา
หลังจากแต่งงานกันสามปี เจียงหยุนถังพยายามสุดความสามารถเพื่อช่วยชีวิตสามีที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ โดยไม่คาดคิด ว่าเขาได้ละทิ้งเธอเหมือนกับขยะ รับรักแรกของเขากลับประเทศและตามใจเธอทุกอย่าง เจียงหยุนถังที่ท้อใจตัดสินใจหย่า และทุกคนต่างก็หัวเราะเยาะเธอที่กลายเป็นภรรยาที่ถูกทอดทิ้งจากตระกูลเศรษฐี อย่างไรก็ตาม เธอกลับเปลี่ยนแปลงตัวเองอย่างกะทันหันเป็นหมอเทวดาที่พบเจอยาก "Lillian"แชมป์แข่งรถที่มีฐานแฟนคลับจำนวนมาก และยังเป็นนักออกแบบสถาปัตยกรรมระดับโลกอีกด้วย ชายร้ายหญิงชั่วคู่นั้นเยาะเย้ยเธอว่า เธอจะไม่มีวันหาคู่รักได้ใ แต่ไม่คาดคิดว่าลุงของอดีตสามีของเธอ ซึ่งเป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดทำกแงทัพกลับมาเพียงเพื่อขอแต่งงานกับเธอ
ตลอดสิบปีที่ฉู่จินเหอรักเหลิ่งมู่หยวนฝ่ายเดียว เอาใจใส่กับเขาอย่างเต็มที่ แต่เธอไม่เคยคิดว่าที่แท้เธอเป็นแค่ตัวตลกคนหนึ่งเท่านั้น ที่สำนักงานเขตเพื่อทำการหย่า เหลิ่งมู่หยวนมองดูฉู่จินเหอด้วยความเย็นชาและพูดอย่างเหยียดหยามว่า "ถ้าเธอคุกเข่าลงและขอร้องฉัน ฉันอาจจะให้โอกาสเธอกอีกครั้ง ฉู่จินเหอเซ็นอย่างไม่ลังเลและออกจากตระกูลเหลิ่ง สามเดือนต่อมา ฉู่จินเหอปรากฏตัวอย่างเปิดเผย ในเวลานั้น เธอเป็นประธานเบื้องหลังของ LX นักออกแบบลับที่ล้ำค่าที่สุดในโลก และเจ้าของเหมืองที่มีมูลค่าหลายร้อยล้าน ทางตระกูลเหลิ่งคุกเข่าลงและขอร้องให้คืนดีและขอการให้อภัย ฉู่จินเหอแยู่ในโอบกอดของซีอีโอโจว ซึ่งเป็นคนใหญ่คนโตในโลกธุรกิจอย่างมีความุข เธอเลิกคิ้วพลางเยาะเย้ย "ฉันในตอนนี้ไม่ใช่คนที่พวกคุณมาเกี่ยวข้องได้"
หลังจากแต่งงานได้ 2 ปี ในที่สุดเจียงเนี่ยนอันก็ตั้งครรภ์สักที ความดีอกดีใจของเธอแต่กลับแลกกับคำขอหย่าของสามี หลังจากการสมคบคิด เธอนอนในกองเลือด และต้องการขอร้องเขาให้ช่วยเด็กเอาไว้ แต่กลับไม่สามารถติดต่อกับอีกฝ่ายได้ ด้วยความสิ้นหวังเธอจึงออกจากประเทศไป ต่อมาในงานแต่งงานของเจียงเหนียนอัน คุณกู้เสียการควบคุมและคุกเข่าลง ดวงตาของเขาแดงก่ำ "มีลูกของฉัน แล้วเธออยากจะแต่งงานกับใครกัน?"
"นางเป็นบุตรีผู้สูงศักดิ์ของฮูหยินเอกของจวนเสนาบดี นางมีหน้าตาโดดเด่น ทั้งอ่อนโอนและมีน้ำใจไมตรีต่อผู้อื่น แต่... นางทำดีต่อป้าของนาง นางกลับฆ่าแม่ของนางตาย นางรักเอ็นดูน้องสาวของนาง แต่น้องสาวกลับแย่งสามีของนางไป นางคอยสนับสนุนและดูแลสามีของนางอย่างสุดหัวใจ แต่สามีกลับทำให้นางตายทั้งกลม...ตระกูลฝ่ายมารดาของนางก็ถูกประหารชีวิตทั้งตระกูลด้วย นางตายตาไม่หลับและสาบานว่าหากมีชาติหน้า นางจะไม่เมตาตาต่อใครอีก ใครก็ตาม กล้ามาทำร้ายข้า ข้าจะล้างแค้นด้วยชีวิตทั้งตระกูลของพวกเจ้า เมื่อเกิดใหม่อีกครั้ง นางอายุได้สิบสี่ปี นางสาบานว่าจะต้องเปลี่ยนชะตากรรมและแก้แค้นชาติก่อน ป้านางใจ้ร้าย นางจะใจร้ายกลับยิ่งกว่านาง นางคิดจะได้ครองตำแหน่งฮูหยินงั้นเหรอ บอกเลยไม่มีทาง! ส่วนน้องสาวชอบผู้ชายชั่ว ๆ นักไม่ใช่หรือ ได้!ข้าจะยกให้เลย ส่วนชายชั่วนั่น ข้าจะทำให้เจ้าไม่สามารถมีทายาทได้อีกตลอดทั้งชาติ!แต่ข้าจะแก้แค้น เหตุใดเจ้าต้องมาช่วยข้าด้วย?"
ฉู่ว่านยู ผู้สืบเชื้อสายมาจากตระกูลแพทย์แผนโบราณ มีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม ยาที่เธอทำนั้นทุกคนต่างอยากได้ สามารถรักษาได้ทุกโรค แต่กลับไม่คาดคิดว่าจะย้อนยุค กลายเป็นผู้หญิงที่ขี้เหร่ที่สุดในใต้หล้า และยังเอาชนะใจท่านอ๋องด้วย การเริ่มต้นไม่ค่อยดีก็ไม่เป็นไร มาดูกันว่าเธอจะพลิกผันยังไง การแย่งการแต่งงานงั้นเหรอ? เธอทำให้น้องต้องรับบทเรียน แย่งสินเิมดลับมา ให้ชายั่วหญิงร้ายคู่นี้อยู่ด้วยกันตลอดไป ขี้ขลาดเหรอ? เธอจัดการพ่อร้าย สั่งสอนผู้หญิงเสแสร้ง! ขี้เหร่เหรอ? เธอรักษาพิษในตัว และกลายเป็นคนงามอันน่าทึ่ง! ลูกสาวขี้เหร่ของจวนอัครมหาเสนาบดี กลายเป็นผู้สูงส่ง แม้แต่ผู้โหดเหี้ยมบางคนยังหวั่นไหวกับเธอ เมื่อสุดที่รักจะจัดการผู้ใด เขามักจะช่วยเสมอ... แต่น่าเสียดายสุดที่รักคนนั้นไม่มีเขาอยู่ในใจ ฉู่ว่านยู "ออกไป หย่าเลย ผู้ชายมีแต่เป็นภาระของข้าเท่านั้น" เสี่ยวลี่จิงรู้สึกน้อยใจ "ไม่ได้ ข้าให้ครั้งแรกกับเจ้าแล้ว เจ้าต้องรับผิดชอบข้า"
ถึงจะโกรธ เกลียด เคียดแค้นแค่ไหน แต่หัวใจไม่อาจต้านรักได้ ----------------------------------------- ไรยาค่อยๆ คลานไป ทันทีที่เจ้าบ่าวหันหน้ามา เพื่อจะยื่นมือให้เธอจับ จะได้ไม่ล้มนั้น ยิ่งจะทำให้เธอเกือบล้มไปเพราะเขาแล้ว ในหัวสมองก็ประมวลผลออกมาได้คำตอบทันที ว่าคนที่เธอเฝ้าครุ่นคิดว่าเป็นใครมาตลอดสองอาทิตย์นั้น แท้จริงก็คือใครกันแน่ในที่สุด ‘Mr. H. Hhemmhawattana ก็คือหรัญญ์ เหมวัฒน์’ ‘หรือพี่ฮั้นท์ของสาวๆ ที่เธอมักจะได้ยินเรียกขานกันนี่เอง’ ‘เขากลายมาเป็นเจ้าบ่าวเธอได้ยังไง’ ‘เขาจะมาแต่งงานกับเธอทำไม’ เท่าที่รู้มา เขาไม่ได้ร่ำรวยระดับร้อยล้านพันล้านแน่ๆ แล้วเขาไปทำอะไรมา ถึงได้มีเงินมากมายขนาดเอามาทุ่มซื้อหุ้นบริษัทของพ่อเธอได้ ไหนจะไถ่บ้านคืนให้ และอีกหลายต่อหลายอย่างที่เขาจ่ายไป รวมทั้งแหวนเพชรน้ำงามและไม่น่าจะต่ำกว่าห้ากระรัตบนพานดอกไม้ตรงหน้าเธออีก ---------------------------------------------------------------------------------------- ฮั้นท์ (หรัญญ์ เหมวัฒน์) นักธุรกิจหนุ่ม ผู้มีชีวิตที่พลิกผันจากเลวร้ายกลับกลายเป็นดี ซึ่งเขาเองก็ตั้งตัวไม่ทัน แต่ทั้งหมดนั้น มาจากความดี ความขยันหมั่นเพียรของเขา บวกกับโชคช่วย ถึงเวลาที่เขากลับมายืนอยู่จุดเดิม ในฐานะใหม่ ที่ใครต่อใครต่างงุนงง โดยเฉพาะเพื่อนๆ หรือแม้แต่กับผู้หญิงที่เคยเมนเขามาแล้ว และเขาก็จะทำให้ผู้หญิงพวกนั้นได้รู้ ว่าไม่ควรเมินเขาจริงๆ ---------------------- ย้า (ไรยา เจริญรัตชตะ) ทายาทนักธุรกิจหลายร้อยล้าน ที่ชีวิตพลิกผัน จากดีกลายเป็นเลวร้ายในไม่กี่ปี จนเธอกับครอบครัวก็ตั้งตัวไม่ติด รับภาวะย่ำแย่แทบไม่ทัน และถึงเวลาที่เธอจะต้องเลือก ระหว่างช่วยกู้ทุกอย่างของครอบครัวคืน กับทิ้งทุกอย่างไปแบบไม่เหลียวหลัง เพื่อไปเลียแผลหัวใจจากชายที่เธอรักแทบตาย สุดท้ายเธอจะเลือกทางเดินยังไง จะไปต่อหรือพอแค่นี้ ---------------------------------------------------------------------------------------- เมียแต่งท่านประธาน Chairman's Wife ตอนแรกคิดว่าจะให้นิยายที่เรื่องนี้มีแค่ชื่อภาษาอังกฤษเท่านั้นค่ะ ที่เหลือให้รี้ดไปตีความเอาเอง ว่าควรจะใช้ภาษาไทยว่าอะไรดี ระหว่าง แรงรัก - รั้งรัก - รังรัก และใช้นามปากกาพิมรภัค แต่สุดท้ายก็คิดชื่อใหม่ได้แล้วค่ะ และตัดสินใจใช้นามปากกาหลัก นั่นคือ กันเกราค่ะ เพราะแว้ปไปเขียนอวตารหลายเรื่องแล้ว และไม่ได้ออกนามปากกานี้นานแล้ว ส่วนแนวก็จะเพิ่มดราม่าเข้าไปอีก ซึ่งจะเป็น Signature ของกันเกราอยู่แล้ว รี้ดอยากได้มาม่าเจ้มจ้นแค่ไหน บอกกันได้เด้อ ----------------------------------------------------------------------------------------