เรื่องราวเร่าร้อนมากมายหลากหลายรส ถูกมัดรวมเตรียมจัดเสิร์ฟให้กับคุณนักอ่านได้เสพสมความสุขได้อย่างเต็มที่ ใครชอบเรื่องสั้นแซ่บซี๊ดถึงทรวงบอกเลยไม่มีผิดหวังค่ะ
หมู่บ้านกาสะรัม
เรือนเเม่หมอฟารอง
ตึกตึก!
"มีเรื่องอีกเเล้วสินะ"
เเม่หมอ ฟารอง ผู้ซึ่งเป็นทายาทร่างทรงที่ได้สืบทอดมาจากยายได้ไม่นานพูดขึ้น เมื่อลูกศิษย์วิ่งขึ้นเรือนไม้มา
"เจ้าค่ะ มีชาวบ้านจากหมู่บ้านโรลบาร์มาขอร้องให้ช่วยเจ้าค่ะ"
"เรื่องอะไรล่ะ"
"เรื่องผีโพงเจ้าค่ะ ชาวบ้านบอกว่ามันออกก่อกวนลูกเด็กเล็กเเดงไม่เว้นวัน ออกหากินไฟสว่างไสวไม่กลัวผู้ใดเลยเจ้าค่ะ"
'"อ่า เข้าใจเเล้วบอกชาวบ้านว่าวันรุ่งขึ้นตอนค่ำๆข้าจะไปที่หมู่บ้าน เเต่คืนนี้ให้ชาวบ้านเอาซากไก่ตายไปไว้ที่ถ้ำท้ายหมู่บ้านก่อน"
"ได้เลยเจ้าค่ะ"
ว่าจบลูกศิษย์ก็รีบวิ่งเอาความไปแจ้งกับชาวบ้านที่ใต้ถุนบ้าน
"เฮ้อ มีเรื่องอีกเเล้วสินะหลานจะทำได้ดีใช่ไหมยาย"
ด้วยอายุที่ยังไม่มากเท่าไหร่ ทำให้ฟารองต้องละทิ้งช่วงเวลาสนุกมารับหน้าที่ ที่ใหญ่หลวงของตระกูล
"ว่าเเล้วก็ไปอาบน้ำสักหน่อยเเล้วกัน"
ว่าเเล้วเเม่หมอก็ทำการลุกขึ้นเข้าห้องนอนไปคว้าผ้าถุงเพื่อที่จะลงไปอาบน้ำที่คลอง ตอนนี้ก็เป็นช่วงพลบค่ำคนน่าจะเบาบางลงเเล้ว
ร่างของเเม่หมอเดินถือขันน้ำเเละผ้าถุงพาดเเขนเล็ก ผิวขาวของเเม่หมอใส่เเค่เพียงผ้านุ่งกระโจมอกเท่านั้น ยิ่งมองก็ยิ่งน่าหลงไหล สัดส่วนถือว่าชั้นดีเชียว ชายใดได้เห็นก็เป็นต้องตอลุกตอเเข็งกันบ้าง
จ๊อมม
"อ่าาส์ ชื่นใจจริงๆ"
ร่างของเเม่หมอเเหวกว่ายไปมาในน้ำที่ใสเเละเย็นสบายด้วยความเพลิดเพลินจนไม่ทันได้มองเห็นเด็กหนุ่มวัยเเรกรุ่นที่อยู่อีกฝั่งของคลอง
"อื้ออหือ! เเม่หมอฟารองสวยจริงๆ อ่าาส์~ทำไมปวดเเบบนี้วะ อึก!"
"อ่าาส์ อาบน้ำนานไปหรือเปล่านะ"
รู้ตัวอีกทีฟ้าที่สางก็เริ่มมืดครึ้มขึ้นไปทุกที จนเเม่หมอที่กำลังเพลิดเพลินกับเวลาผ่อนคลายต้องเตรียมตัวว่ายน้ำขึ้นฝั่ง
"เเม่หมอครับ!"
"หื้ม?"
ได้ยินเสียงเด็กหนุ่มลูกของป้าที่รู้จักกันเข้า เเม่หมอก็ขานขึ้น
"อ้าว ว่าไง พีมาร์ "
"เเม่หมอมาอาบน้ำหรอครับ"
"ใช่เเล้วล่ะ ว่าเเต่พีมาร์เถอะมาอาบน้ำตอนไหนรึ"
"ก็เมื่อครู่นี้เองครับ"
"อ้อ งั้นฉันขอตัวก่อนเเล้วกัน"
แม่หมอคนสวยรีบหันหลังแหวกว่ายน้ำไปที่ฝั่ง โดยที่ไม่รู้เลยว่าผ้าถุงเพียงผืนเดียวที่คาดอกนั้นหลุดออกจากร่างเเล้ว จนร่างของเเม่หมอถึงฝั่งก็ได้เห็นกับเรือนร่างที่เปลือย จนเด็กหนุ่มถึงกับกลืนน้ำลายทำตาโต
"อึกก!!"
ร่างเล็กขาวของเเม่หมอที่แผ่นหลังขาวจนสว่างสู้ความมืดได้อย่างชัดเจน ขาเเม่หมอก้าวขึ้นบันไดปรากฏเห็นเป็นก้นงามงอนเด้งไสวเห็นเเล้วน่าจับเลียเสียไม่มี เเต่เเล้วเเม่หมอก็รู้ตัวเสียก่อนรีบนั่งลงที่ขันบันไดให้มวลน้ำปิดร่างแทน
จ๊อมม!
"ว้ายยย!!!"
"อะ....เออ ผ้าอยู่นี้ครับ!!!"
พีมาร์รีบว่ายไปคว้าเข้ากับผ้าถุงที่ลอยอยู่ไม่ไกลตัวเข้าไปให้เเม่หมอทันที
"นะ....นี้ครับ"
"ขะ...ขอบใจนะ"
สายตาของเด็กหนุ่มจ้องที่ใบหน้าสวยของเเม่หมอไม่ละวาง จนฟารองตกหลุมดักของพีมาร์
"มองแบบนี้ ... เห็นเเล้วรึ"
"ครับ...เห็นหมดเเล้วจะเป็นอะไรไหมที่ผมจะชมพี่"
เเววตาที่เห็นเเล้วดูเหมือนคนที่กำลังต้องมนต์สะกดอย่างนั้นแหละ เห็นแล้วก็เสียวที่ร่องขึ้นมา
"ฉันก็ไม่เคยหรอกนะ...เเต่จะลองเลียหน่อยไหมล่ะ ฉันก็อยากรู้เหมือนกันว่าสัมผัสของมันจะดีสักเเค่ไหนเชียว"
"พะ...พี่พูดจริงนะ!!"
"จริงสิ ตรงนี้เลยไหมล่ะ"
เธอจัดเเจงเอาผ้าถุงที่เปียกน้ำขึ้นไปไว้ที่ท่าน้ำ ขยับก้นขึ้นไปนั่งจนโคกสวาทที่มีขนเรียงตัวกันเป็นเเนวหนาเผยออก
กลีบกุหลาบสีชมพูอ่อนที่แบ่งข้างพอดิบพอดี อ้าแหกอีกหน่อยก็เจอเข้ากับเม็ดเสียวสีหวานที่เต้นตุบตับ
"อืออ ของเเม่หมอฟารองนี้ดีจริงๆเลยนะครับ เเถมนมก็สวย"
"อื้มม~ ซี๊ดด"
มือของเด็กหนุ่มถือดีคว้าเข้าที่เต้าใหญ่ที่ปลายยอดดอกมีสีชมพูของเเม่หมอทันที จนเเม่หมอครางขึ้น
"เร็วๆสิพีมาร์ เดี๋ยวมีคนมาเห็น"
"ครับ อื้มม"
จ๊วบบ!!
"อะ....อ๊ะ!! โอ๊ย! เสียว อุ้ย! ตรงนั้นมัน...อึกก!"
ลิ้นร้อนของเด็กหนุ่มละเลงไปมาที่เม็ดเสียวอย่างหื่นกระหาย มือก็ถือดีขึ้นไปบีบขยำที่เต้าใหญ่ จนเนื้อขาวเนียนทะลักหง่ามมือออกมา นิ้วโป้งเเละนิ้วชี้ก็ทำหน้าที่บี้ที่หัวจุกอย่างเเรงเเละผ่อนลง จนความเสียวมันเเทบจะทะลัก
"อ๊าาา! อื้ออ เสียวพีมาร์ พี่เสียวไม่ไหวเเล้ว อึ๊!"
เอวหวานร่อนขึ้นลงอย่างชำนาญเพราะความเสียวที่ร่องหลืบ ได้โอกาสขนหนาหลุดเข้าปากของเด็กหนุ่มพอดี ทำให้ฟารองพอมีเวลาหายใจหายคอ
"อื้ออ ดูดนมให้พี่หน่อยสิ ได้ไหม"
"ได้สิครับ จ๊วบ!!"
จุ๊บบ!!.
"โอ๊ยย! เสียว อื้ออ แบบนั้นแหละ อื้ออ~"
"อื้มม อือ"
ลิ้นร้อนตวัดเขี่ยที่ปลายจุกซ้ำเเล้วซ้ำเล่า เเล้วก็ออกเเรงดูดจนขึ้นเป็นปานสีเเดงที่รอบอกบางๆ จนมือของฟารองต้องผลักหน้าของเด็กหนุ่มออก
"อื้ออ พอได้เเล้วพี่เสียว~"
"พี่ผมเอาพี่ได้ไหม"
เเววตาของเด็กหนุ่มที่มองเธอนั้นช่างออดอ้อนเหมือนกับเด็กน้อยที่กำลังขอสิ่งที่อยากได้
"ไม่ได้หรอก พี่ห้ามมีอะไรกับผู้ชายน่ะ"
"งั้น...หรอ"
เด็กหนุ่มถึงกับทำหน้าเศร้าเมื่อรู้คำตอบ
"เเต่เมื่อผ่านพิธีเริ่มเเรกไปได้ 3 เดือนพี่ก็สามารถใช้ชีวิตตามปรกติได้เเล้ว"
"จริงหรอ!!"
เด็กหนุ่มดีใจประหนึ่งได้เป็นเเฟนหนุ่มของเธอ
"จะเอาพี่น่ะ เลียเสร็จหรือเปล่า"
"ถ้าในระยะเวลา 3 เดือนผมเเค่เลียเเละไม่ล่วงเกินพี่ พี่จะว่าไงล่ะ"
"คิคิ งั้นพีมาร์คงเป็นคนเเรกของพี่"
"พี่พูดเเล้วนะ!!!"
จ๊วบบบ! จุ๊บ
"อะ...โอ๊ยย! ใจเย็น เย็น โอ๊ย!"
ปากของพีมาร์ทาบลงที่กลางร่องเนื้อของฟารองอย่างจัง ลิ้นร้อนทำการตวัดเขี่ยที่ปลายเม็ดเสียวด้วยความเร็วเเละเเรงดูดทีทำให้เม็ดนั้นสั่นไหวขึ้นมา ขาเรียวถึงกับสั่นระริก
ลิ้นร้อนเขี่ยเลียไปมาที่ร่องของเธอกลีบฟูทั้งสองที่มีขนหนาเรียงตัวก็เเบะเเยกออกจากกัน เห็นเป็นเม็ดเสียวชี้เด่ ได้โอกาส มือของพีมาร์ก็จับกลีบเนื้อเเบะออก เห็นเป็นเม็ดเสียวชัดเจน ลิ้นร้อนตวัดเขี่ยเเละบี้สั่นระริกที่ปลายเม็ด ไม่นานร่างของฟารองก็กระตุกเด้าขึ้นลงกระทบกับน้ำดัง
จ๊อม! จ๊อม!
"อะ....โอ้ยย!! พะ...พอเเล้วพี่ไม่ไหวเเล้ว!! อึกก"
"อื้มมม! อ่าาส์~"
เสร็จสิ้นภารกิจลิ้นร้อนของเด็กหนุ่มก็ยอมละออกมา
"พี่ห้ามผิดคำสัญญาล่ะ เรื่องที่จะให้ผมเป็นคนเเรกอ่ะ"
"หึ เเน่นอนอย่าขาดเลียก็เเล้วกัน"
"จะรอพี่ทุกวันครับ ^^ "
ไม่คิดเลยว่าความสุขเวลาโดนกระทำมันจะดีขนาดนี้ อยากให้ถึง 3 เดือนเเล้วจัง อยากลองว่ามันเป็นไง....
_____________________________________
น้องใหม่คนนี้ขอฝากผลงานเรื่องสั้นสุดเร่าร้อน ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจ สักเรื่องนะคะ ^^
เพราะคิดว่าเป็นความฝัน ฉินหร่านจึงร่วมมือบรรเลงเพลงรักอย่างไม่ได้ตั้งใจ ไฉนตื่นขึ้นมาถึงมีสามีเป็นของตัวเอง อีกทั้งสามีนางยังตาบอดอีกด้วย! แต่นั่นไม่น่าตกใจ เท่ากับที่นางมาอยู่ในร่างเด็กสาวในยุคจีนโบราณ ที่ไม่มีในประวัติศาสตร์ อีกทั้งร่างนี้ถูกขายให้มาเป็นภรรยาของชายตาบอด แต่ไหนๆ ก็มาแล้วจึงจะใช้ชีวิตให้ดี ส่วนสามีนะหรือ หล่อขนาดนั้น แซ่บขนาดนี้ เดินหน้าเกี้ยวสามีสิ จะรออะไร!
ถึงจะโกรธ เกลียด เคียดแค้นแค่ไหน แต่หัวใจไม่อาจต้านรักได้ ----------------------------------------- ไรยาค่อยๆ คลานไป ทันทีที่เจ้าบ่าวหันหน้ามา เพื่อจะยื่นมือให้เธอจับ จะได้ไม่ล้มนั้น ยิ่งจะทำให้เธอเกือบล้มไปเพราะเขาแล้ว ในหัวสมองก็ประมวลผลออกมาได้คำตอบทันที ว่าคนที่เธอเฝ้าครุ่นคิดว่าเป็นใครมาตลอดสองอาทิตย์นั้น แท้จริงก็คือใครกันแน่ในที่สุด ‘Mr. H. Hhemmhawattana ก็คือหรัญญ์ เหมวัฒน์’ ‘หรือพี่ฮั้นท์ของสาวๆ ที่เธอมักจะได้ยินเรียกขานกันนี่เอง’ ‘เขากลายมาเป็นเจ้าบ่าวเธอได้ยังไง’ ‘เขาจะมาแต่งงานกับเธอทำไม’ เท่าที่รู้มา เขาไม่ได้ร่ำรวยระดับร้อยล้านพันล้านแน่ๆ แล้วเขาไปทำอะไรมา ถึงได้มีเงินมากมายขนาดเอามาทุ่มซื้อหุ้นบริษัทของพ่อเธอได้ ไหนจะไถ่บ้านคืนให้ และอีกหลายต่อหลายอย่างที่เขาจ่ายไป รวมทั้งแหวนเพชรน้ำงามและไม่น่าจะต่ำกว่าห้ากระรัตบนพานดอกไม้ตรงหน้าเธออีก ---------------------------------------------------------------------------------------- ฮั้นท์ (หรัญญ์ เหมวัฒน์) นักธุรกิจหนุ่ม ผู้มีชีวิตที่พลิกผันจากเลวร้ายกลับกลายเป็นดี ซึ่งเขาเองก็ตั้งตัวไม่ทัน แต่ทั้งหมดนั้น มาจากความดี ความขยันหมั่นเพียรของเขา บวกกับโชคช่วย ถึงเวลาที่เขากลับมายืนอยู่จุดเดิม ในฐานะใหม่ ที่ใครต่อใครต่างงุนงง โดยเฉพาะเพื่อนๆ หรือแม้แต่กับผู้หญิงที่เคยเมนเขามาแล้ว และเขาก็จะทำให้ผู้หญิงพวกนั้นได้รู้ ว่าไม่ควรเมินเขาจริงๆ ---------------------- ย้า (ไรยา เจริญรัตชตะ) ทายาทนักธุรกิจหลายร้อยล้าน ที่ชีวิตพลิกผัน จากดีกลายเป็นเลวร้ายในไม่กี่ปี จนเธอกับครอบครัวก็ตั้งตัวไม่ติด รับภาวะย่ำแย่แทบไม่ทัน และถึงเวลาที่เธอจะต้องเลือก ระหว่างช่วยกู้ทุกอย่างของครอบครัวคืน กับทิ้งทุกอย่างไปแบบไม่เหลียวหลัง เพื่อไปเลียแผลหัวใจจากชายที่เธอรักแทบตาย สุดท้ายเธอจะเลือกทางเดินยังไง จะไปต่อหรือพอแค่นี้ ---------------------------------------------------------------------------------------- เมียแต่งท่านประธาน Chairman's Wife ตอนแรกคิดว่าจะให้นิยายที่เรื่องนี้มีแค่ชื่อภาษาอังกฤษเท่านั้นค่ะ ที่เหลือให้รี้ดไปตีความเอาเอง ว่าควรจะใช้ภาษาไทยว่าอะไรดี ระหว่าง แรงรัก - รั้งรัก - รังรัก และใช้นามปากกาพิมรภัค แต่สุดท้ายก็คิดชื่อใหม่ได้แล้วค่ะ และตัดสินใจใช้นามปากกาหลัก นั่นคือ กันเกราค่ะ เพราะแว้ปไปเขียนอวตารหลายเรื่องแล้ว และไม่ได้ออกนามปากกานี้นานแล้ว ส่วนแนวก็จะเพิ่มดราม่าเข้าไปอีก ซึ่งจะเป็น Signature ของกันเกราอยู่แล้ว รี้ดอยากได้มาม่าเจ้มจ้นแค่ไหน บอกกันได้เด้อ ----------------------------------------------------------------------------------------
ในวันครบรอบแต่งงาน เหวินซือถูกเมียน้อยของสามีวางยาและไปมีอะไรกับคนแปลกหน้า เธอสูญเสียความบริสุทธิ์ไป แต่เมียน้อยคนนั้นกลับตั้งท้องลูกของสามี ภายใต้ความกดดันต่างๆ เหวินซื่อสูญรู้สึกสิ้นหวังและตัดสินใจหย่า แต่สามีของเธอกลับไม่แยแสโดยคิดว่าเธอกำลังเล่นลูกไม้อยู่ หลังจากการหย่ากัน เหวินซือกลายเป็นจิตรกรที่มีชื่อเสียงและมีผู้ชายนับไม่ถ้วนที่ตามจีบเธอ อดีตสามีไม่ยอมและขอคืนดีไปถึงที่ จากนั้นก็ว่า เธออยู่ในอ้อมแขนของคนใหญคนโตคนหนึ่ง และชายคนนั้นก็พูดอย่างสงบว่า "ดูให้ดี นี่คือพี่สะใภ้ของนาย"
หลังจากแต่งงานได้ 2 ปี ในที่สุดเจียงเนี่ยนอันก็ตั้งครรภ์สักที ความดีอกดีใจของเธอแต่กลับแลกกับคำขอหย่าของสามี หลังจากการสมคบคิด เธอนอนในกองเลือด และต้องการขอร้องเขาให้ช่วยเด็กเอาไว้ แต่กลับไม่สามารถติดต่อกับอีกฝ่ายได้ ด้วยความสิ้นหวังเธอจึงออกจากประเทศไป ต่อมาในงานแต่งงานของเจียงเหนียนอัน คุณกู้เสียการควบคุมและคุกเข่าลง ดวงตาของเขาแดงก่ำ "มีลูกของฉัน แล้วเธออยากจะแต่งงานกับใครกัน?"
เสิ่นชิงชิว หลานสาวของเศรษฐีที่รวยที่สุดในเมืองไห้ คบหาอยู่กับลู่จั๋วมาเป็นเวลาสามปีแล้ว แต่ความจริงใจของเธอกลับสูญเปล่า ลู่จั๋วปฏิบัติกับเธอเพียงในฐานะหญิงบ้านนอกคนหนึ่ง และทอดทิ้งเธอในวันแต่งงาน โดยไปหารักแรกของเขา หลังจากเลิกรากันอย่างเด็ดขาด เสิ่นชิงชิวก็กลับมามีสถานะเป็นสาวรวยอีกครั้ง ได้รับมรดกมูลค่าหลายร้อยพันล้าน และเริ่มต้นชีวิตที่รุ่งโรจน์ที่สุด แต่แล้วมักจะมีคนโผล่มาทไให้กับเธอหงุดหงิดอยู่เสมอ! ขณะที่เธอกำลังจัดการกับผู้ร้าย คุณชายฟู่ผู้มีอำนาจนั้นก็ปรบมือและโห่ร้องว่า "ที่รักของฉันสุดยอดมากจริงๆ"
ตลอดระยะเวลาสามปีของการแต่งงาน เธอรู้สึกสิ้นหวัง ที่ถูกบังคับให้เซ็นใบหย่า ทั้งๆที่เธอกำลังท้อง เธอใจสลายกับความไร้มนุษยธรรมของเขา กระทั่งเธอออกไปจากชีวิตของเขา เขาเพิ่งรู้ตัวว่าเธอคือรักแท้ของเขา ไม่มีวิธีใดที่จะเยียวยาหัวใจที่บอบช้ำของเธอให้หายขาดได้ เขาจึงมอบความรักทั้งหมดของเขาให้แก่เธอเพื่อชดเชย