เขาหลงรักเธอตั้งแต่ในความฝันแล้วพยายามตามหาเธอในความจริงจนกระทั่งพรหมลิขิตก็ทำให้เขาได้เจอกับเธอ
เขาหลงรักเธอตั้งแต่ในความฝันแล้วพยายามตามหาเธอในความจริงจนกระทั่งพรหมลิขิตก็ทำให้เขาได้เจอกับเธอ
"คุณคะ!!"
ปัง!..ปัง!.
"ไม่!!!"
พรึ่บ!!เฮือก!!
'มายา'สะดุ้งตกใจตื่นลุกขึ้นมานั่งอย่างตกใจใบหน้าซีดเผือดใจสั่นระรัว เธอฝันและในฝันของเธอก็เห็นผู้ชายที่น่าจะเป็นลูกครึ่งแต่ไม่เห็นใบหน้าของเขา เห็นแค่ข้างหลังแต่เธอฝันเห็นผู้ชายคนนี้มาหลายครั้งแล้วในช่วงปีนี้และในความฝันทุกครั้งเธอไม่เคยเห็นใบหน้าของเขาเลยสักครั้งแต่ไม่มีครั้งไหนที่จะฝันร้ายแบบนี้เลย ในฝันเธอเรียกเขาก่อนที่จะมีเสียงปืนดังขึ้นและเขาก็ล้มลงมีเลือดไหลออกมาจนเต็มไปหมด ตอนที่เห็นเขาล้มลงไปเธอรู้สึกเจ็บที่หัวใจอย่างบอกไม่ถูก เธอก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมถึงได้รู้สึกอย่างนั้นทั้งๆที่ไม่ได้รู้จักกับเขามาก่อน
มายาเหลือบมองนาฬิกาที่ฝาผนังบอกว่าตีสี่ครึ่งแล้ว คงจะนอนต่อไม่หลับแล้วจึงตัดสินใจลุกขึ้นเพื่อเตรียมตัวไปทำงานที่ร้านอาหาร เธอตัวคนเดียวไม่มีพ่อแม่และไม่รู้ด้วยว่าพ่อกับแม่เป็นใคร ตั้งแต่จำความได้เธอก็อยู่ที่บ้านเด็กกำพร้ามาตลอดจนกระทั่งเธอเรียนจบม.ปลายและสอบเข้ามหาลัยได้จึงออกมาหางานทำเพื่อส่งตัวเองเรียนเพราะไม่อยากเป็นภาระของบ้านเด็กกำพร้า และตอนนี้เธอก็เรียนจบมหาลัยปี3แล้วและกำลังจะขึ้นปี4 ช่วงนี้มหาลัยปิดเทอม เธอจึงทำงานที่ร้านอาหารเป็นแคชเชียร์ตั้งแต่10โมงเช้าจนถึง5ทุ่มของทุกวัน แต่ถ้ามหาลัยเปิดเธอจะทำตั้งแต่6โมงเย็นจนถึง5ทุ่ม เธอทำงานที่นี่มาตั้งแต่เข้ามหาลัยปีแรกทุกคนที่ร้านอาหารรักเธอทุกคน เธอจึงทำงานมาได้อย่างสบายใจ
ร้านอาหารX
มายามาทำงานอย่างปกติเหมือนกับทุกวันเพียงแต่วันนี้จิตใจของเธอไม่ค่อยปกตินักมันเหมือนจะมีอะไรสักอย่างที่เธอเองก็ไม่แน่ใจนัก
วันนี้ที่ร้านคนค่อนข้างมากเพราะเป็นวันหยุด มายาทำงานจนถึงสามทุ่มก็ขอออกมาเข้าห้องน้ำยังดีที่มีคนคอยเปลี่ยนมาทำหน้าที่แทน ขณะที่เธอเดินออกมาจากห้องน้ำก็เห็นชายคนหนึ่งเดินถือโทรศัพท์ผ่านเธอไปด้านหลังร้านที่เป็นลานจอดรถ เธอรู้สึกคุ้นเคยกับแผ่นหลังของชายคนนั้นอย่างมากจึงเผลอเดินตามออกไปอย่างไม่รู้ตัว มารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่ยืนอยู่ไม่ห่างจากชายคนนั้นมากนัก ชายคนนั้นแม้จะยืนอยู่ที่แสงไม่สว่างมากนักแต่เธอก็พอมองออกว่าเขาน่าจะเป็นชาวต่างชาติ ด้วยรูปร่างที่สูงใหญ่กว่าคนเอเชียซึ่งก็ไม่ได้น่าเกลียดแต่มันกลับน่ามองมากกว่า เธอเผลอยืนมองเขาอยู่อย่างนั้นจนกระทั่งเห็นชายอีกคนที่ยืนหลบอยู่ที่ตึกด้านข้างกำลังยื่นมือมาข้างหน้าเหมือนเล็งอะไรสักอย่าง แล้วความฝันเมื่อคืนก็แล่นเข้ามาในหัวของเธอ นั่นทำให้เธอรีบพุ่งตัวเข้าไปที่เขาทันทีแล้วเรียกแบบไม่ได้คิดอะไร นอกจากไม่อยากให้เขาเป็นเหมือนในความฝันเท่านั้น
"คุณคะ..ระวัง!!!" ปัง!ปัง!ปัง!
มายาเรียกแล้ววิ่งเข้าไปดึงชายที่เธอเดินตามมาให้หลบข้างหลังเธอแต่เสียงปืนที่ดังขึ้นทันทีทำให้เธอล้มลงโดยมีชายคนที่เธอดึงให้หลบรับตัวของเธอไว้ได้ทันก่อนที่เธอจะล้มลงกับพื้นหมดสติทันที
'เรน'ได้ยินเสียงคนเรียกพร้อมกับมีมือเล็กๆมาดึงให้ตัวของเขามายืนอยู่ข้างหลังอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว พร้อมกับเสียงปืนที่ดังขี้น3นัดแล้วร่างเล็กๆของหญิงสาวคนที่ดึงเขาไว้ก็ล้มลง เขาจึงรีบคว้าตัวของเธอไว้ในอ้อมแขนทันทีด้วยความตกใจ
"นาย!!.."
"นายคับ!!"
'เจ'ลูกน้องคนสนิทของเรนรีบวิ่งเข้ามาพร้อมกับลูกน้องคนอื่นๆอีกห้าคนอย่างเร็วเมื่อได้ยินเสียงปืนดังขึ้น
"นายเป็นอะไรหรือป่าวคับ!!"เจถาม เขาเป็นทั้งลูกน้องคนสนิทและบอดี้การ์ดของเรน
"ไม่!!..ส่งคนตามมันไป"เรนพูดเสียงนิ่งๆแต่เด็ดขาดพลางมองไปทางที่มือปืนน่าจะเพิ่งวิ่งออกไป
"คับ..พวกมึงตามไปจับมันมาให้ได้"เจรับคำสั่งก่อนจะหันไปสั่งลูกน้องที่เหลือ
"ว้าย!!เรนคะ..เป็นอะไร..แล้วผู้หญิงคนนี้เป็นใคร?..ทำไมเรนต้องกอดเธอด้วยคะ!?"ซีถามอย่างไม่พอใจที่เห็นเรนกอดประคองหญิงสาวหน้าตาดีไว้ในอ้อมอก เธอไม่ชอบใจที่จะมีผู้หญิงคนไหนใกล้ชิดกับเรนเพราะเธอชอบเรนและตามติดเรนมาตั้งหลายปีแล้วและเธอจะไม่ยอมให้ใครมาแย่งเรนไป แม้ว่าเรนจะไม่เคยสนใจเธอเลยก็ตาม
เรนก้มมองหญิงสาวในอ้อมกอดอย่างเต็มตาเพราะเมื่อกี้มันตกใจจึงยังไม่ได้สังเกตุ แล้วเขาก็ต้องตกใจอีกครั้งตามมาด้วยความรู้สึกดีใจและแปลกใจ ในที่สุดเขาก็ได้เจอกับเธอตัวจริงเสียทีเพราะทุกครั้งที่เจอเธอคือในความฝันของเขาเท่านั้น และเธอก็คือคนที่เขารอและตามหามาตลอดสองปีที่ผ่านมาจนบางครั้งก็คิดว่าตัวของเขาคงจะบ้าไปแล้วที่เที่ยวตามหาคนที่อยู่ในความฝัน
"นายคับ!..เธอถูกยิง!!"เจบอกกับเรนที่เหมือนจะตกอยู่ในภวังค์
"เอารถออก..ไปโรงพยาบาล..เร็วๆ"เรนสั่งอย่างรีบร้อนทันทีที่เจบอกแล้วเขาก็เห็นว่ามือที่ประคองกอดเธอไว้มีเลือดเลอะเต็มไปหมด
"เรนจะไปไหนคะ!?.."ซีถามอย่างไม่เข้าใจเพราะปกติเรนจะไม่เคยสนใจใครแบบนี้แถมท่าทางที่ดูจะเป็นห่วงเป็นใยนี่อีก
"ให้คนไปส่งคุณซีด้วย"เรนสั่งเจก่อนจะรีบอุ้มมายาไว้แล้วเดินไปที่รถที่คนขับๆมาจอดรอแล้วอย่างไม่สนใจซีสักนิด
"เรน!.เรนคะ..กลับมาก่อน!!"ซีเรียกเรนเสียงดังอย่างไม่พอใจแต่เรนก็ไม่หันกลับมามองเธอด้วยซ้ำ
"เชิญคับคุณซี"เจบอกพร้อมกับผายมือไปทางรถที่จอดอยู่อีกคัน
"ชั้นจะตามเรนไป!!"ซีพูดอย่างไม่ยอมแพ้
"ไม่ไดัคับ..นายสั่งให้ไปส่งคุณที่บ้าน..อย่าขัดคำสั่งนายจะดีกว่านะคับ"เจเตือนเสียงนิ่งๆเพราะทุกคนที่รู้จักเรนจะรู้ดีว่าถ้าขัดคำสั่งของเรนจะต้องเจอกับอะไร
"ก็ได้!!"ซีรับคำอย่างไม่เต็มใจนักแต่ทำอะไรไม่ได้ ก่อนจะเดินไปขึ้นรถ
เจเมื่อเห็นซีขึ้นรถไปแล้วก็รีบขับรถตามเรนไปที่โรงพยาบาลทันทีเพราะตอนนี้ไม่รู้ว่าคนที่ลอบทำร้ายเรนจะลงมือทำอะไรอีก และถึงแม้จะมี'ติน'ที่เป็นคนสนิทอีกคนอยู่กับเรนและลูกน้องอีกหลายสิบคนแต่ก็ยังไว้ใจไม่ได้อยู่ดี
เขาตกหลุมรักเพื่อนสนิทของน้องสาวตั้งแต่เห็นครั้งแรกแต่เพราะเธอมีนิสัยที่ไม่เหมือนใครทำให้เขาไม่กล้าแสดงตัวว่าชอบได้แต่พยายามตีสนิทโดยมีน้องสาวตัวแสบคอยช่วยเหลือคงต้องมาช่วยกันลุ้นว่าเขาจะจีบเธอมาเป็นแฟนได้มั้ย
เขาแอบรักเธอตั้งแต่เขายังเรียนมัธยมต้นแต่ไม่กล้าบอกเพราะเธอเป็นน้องสาวของเพื่อนสนิทจนผ่านมาถึง10ปีเขาได้เจอกับเธออีกครั้งและตั้งใจจะบอกกับเธอ แต่เขาก็ต้องมีคู่แข่งอีกหลายคนดังนั้นจึงต้องมีการวางแผนเพื่อทำให้เธอรักเขาให้ได้
เมื่อเขาต้องเลือกเจ้าสาวจากลูกสาวของเพื่อนสนิทของพ่อที่มีอยู่2คน คนพี่สวยเซ็กซี่หยิ่งทนง คนน้องสวยน่ารักใสซื่อไม่ถือตัว เขาควรจะเลือกใครดี
เขาเป็นลูกชายของมาเฟียที่ผันตัวเองมาทำธุรกิจ เขาควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าไม่จริงจังกับใครแต่แล้ววันหนึ่งเขาก็ได้ช่วยชีวิตเธอไว้โดยบังเอิญแล้วนั่นก็เป็นความเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่เมื่อเขาตกหลุมรักเธอโดยยังไม่รู้แม้แต่ชื่อ แต่เขาก็ไม่คิดจะปล่อยเธอไป
เขาแอบชอบเธอตั้งแต่เจอกันครั้งแรกแต่เธอกลับกลัวและพยายามอยู่ให้ห่างจากเขาแล้วเขาจะทำอย่างไรที่จะตามจีบเธอดีในเมื่อเธอเป็นน้องรหัสของเขา
เธอแอบชอบรุ่นพี่มาตั้งแต่เข้ามหาลัยปี 1 แต่ไม่กล้าบอกจนผ่านมาได้ 1 ปีเธอถึงได้กล้าไปบอกเขาและขอตามฉี่เป็นเวลา 3 เดือนเขาปฏิเสธ
ในชาติก่อน นางได้ต่อสู้เพื่อประเทศชาติเป็นเวลาห้าปี แต่ความดีความชอบทางการทหารกลับถูกน้องหญิงยึดไป คู่หมั้นที่นางรักหมดใจนั้นกลับนิ่งเฉยและร่วมมือกับอีกฝ่ายผลักนางตกลงสู่ห้วงลึกจนต้องเสียชีวิตอย่างน่าสลดใจในคืนที่หนาวเย็น หลังจากได้เกิดใหม่ นางสาบานว่าจะทำให้ทุกคนที่รังแกนางได้รับผลกรรมที่สาสม เมื่อเผชิญหน้ากับครอบครัวที่เสแสร้งและผู้ชายเจ้าชู้ นางยิ้มเยาะ : ความดีความชอบทางทหาร? รางวัล? คู่หมั้น? เอาไปให้หมด นางหันหลังกลับและคุกเข่าในงานเลี้ยงในวังอย่างน่าตกใจโดยชี้ตรงไปยังมุมมืดที่มีอ๋องอวี้นั่งอยู่บนรถเข็น“ขอฝ่าบาททรงโปรดพระราชทานการสมรสระหว่างหม่อมฉันกับอ๋องอวี้เพคะ” ทุกคนต่างตกตะลึง อ๋องอวี้เซียวจือ ขาทั้งสองข้างใช้การไม่ได้และมีนิสัยเย็นชา เป็นคนที่ทุกคนหลีกเลี่ยงเสมือนปีศาจที่มีชีวิต ทุกคนหัวเราะเยาะนางว่าคงบ้าไปแล้ว ถึงรนหาที่ตายเช่นนี้ แต่ไม่มีใครรู้ว่านางเห็นถึงความโดดเด่นและพลังที่ซ่อนอยู่ลึกในตัวชายคนนี้ นางช่วยให้เขาฟื้นฟูความแข็งแกร่งและรักษาขาที่เป็นพิการ เขาสัญญาว่าจะให้ชีวิตที่มั่นคงแก่นางและเป็นที่พึ่งที่แข็งแกร่งที่สุดให้นาง เมื่อน้องหญิงที่แอบอ้างนำความดีความชอบทางทหารของนางไปอวดความเก่งกล้า และแม่แท้ ๆ ยังคงใช้กลอุบายควบคุมชะตากรรมของนาง… นางและอ๋องอวี้ร่วมมือกันวางแผนอย่างรอบคอบทุกขั้นตอน เปิดโปงกลโกงและแสดงความกล้าหาญในสนามรบ! จนกระทั่งอ๋องอวี้ยืนขึ้นได้อีกครั้งและมีอำนาจครอบครองราชสำนัก จนกระทั่งนางแสดงตราประทับที่แท้จริงข และให้ทหารทั้งหลายยอมรับ ทุกคนเพิ่งรู้สึกตระหนักว่า คนที่พวกเขาเคยทิ้งไปไม่ต่างจากขยะนั้น ทั้งคู่ได้จับมือกันแล้วครองแผ่นดินไว้ด้วยแล้ว
เซียวหลิ่นตาบอดจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ ลูกสาวคนรวยทุกคนต่างหลีกเลี่ยงเขา มีแต่สวี่โยวหรานยอมแต่งงานกับเขาโดยไม่ลังเล สามปีต่อมา เซียวหลิ่นกลับมามองเห็นได้อีกครั้ง จากนั้รเขา็ยื่นข้อตกลงการหย่าเพื่อยุติการแต่งงานนี้ เขากล่าวอย่างเย็นชาว่า "ฉันพลาดกับชิงชิงมานนานมากพอแล้ว ฉันไม่อยากให้เธอต้องรอนานกว่านี้!" สวี่โยวหรานลงนามในข้อตกลงการหย่าโดยไม่ลังเล ทุกคนต่างก็หัวเราะเยาะเธอตลอด - หัวเราะเยาะว่าที่เธอแต่งเข้าตระกูลเซียวถือว่าเกาะผู้มีอิทธิพลเข้า จากนั้นก็มาหัวเราะเยาะเธอที่ถูกทอดทิ้ง เป็นหญิงที่ไร้ค่า แต่ทุกคนกลับไม่รู้ว่า เธอคือหมออัศจรรย์ที่รักษาดวงตาของเซียวหลิ่นให้หายดี เป็นผู้ออกแบบเครื่องประดับมูลค่าหลักร้อยล้าน ผู้เป็นมือหนึ่งแห่งหุ้นที่ครองตลาดหุ้น และแม้แต่แฮกเกอร์ระดับแนวหน้าและลูกสาวแท้ๆ ของผู้มีอิทธิพล อดีตสามีมาขอร้องขอคืนดี ซีอีโอผู้เผด็จการก็โยนเซียวหลิ่นออกไปนอกประตูอย่างเย็นชา "ดูดีๆ นี่ภรรยาของผม"
ในวันครบรอบแต่งงาน เหวินซือถูกเมียน้อยของสามีวางยาและไปมีอะไรกับคนแปลกหน้า เธอสูญเสียความบริสุทธิ์ไป แต่เมียน้อยคนนั้นกลับตั้งท้องลูกของสามี ภายใต้ความกดดันต่างๆ เหวินซื่อสูญรู้สึกสิ้นหวังและตัดสินใจหย่า แต่สามีของเธอกลับไม่แยแสโดยคิดว่าเธอกำลังเล่นลูกไม้อยู่ หลังจากการหย่ากัน เหวินซือกลายเป็นจิตรกรที่มีชื่อเสียงและมีผู้ชายนับไม่ถ้วนที่ตามจีบเธอ อดีตสามีไม่ยอมและขอคืนดีไปถึงที่ จากนั้นก็ว่า เธออยู่ในอ้อมแขนของคนใหญคนโตคนหนึ่ง และชายคนนั้นก็พูดอย่างสงบว่า "ดูให้ดี นี่คือพี่สะใภ้ของนาย"
ในวันแต่งงาน เจ้าบ่าวของเฉียวซิงเฉินหนีไปกับผู้หญิงอีกคน เธอโกรธมาก จึงสุ่มหาชายคนหนึ่งมาแต่งงานด้วยทันที "ตราบใดที่คุณกล้าแต่งงานกับฉัน ฉันก็ยอมเป็นเมียคุณ" หลังจากแต่งงาน เธอได้ค้นพบว่าสามีของเธอคือลูกชายคนโตของตระกูลลู่ที่ขึ้นชื่อว่าไร้ประโยชน์ ชื่อลู่ถิงเซียว ทุกคนเยาะเย้ยว่า "เธอยนี่ช่วยไม่ได้จริงๆ" และผู้ชายที่ทรยศเธอก็มาเกลี้ยกล่อมว่า "ไม่เห็นต้องทำร้ายตัวเองเพราะฉันหรอก สักวันเธอต้องเสียใจแน่ๆ" เฉียวซิงเฉินหัวเราะเยาะและโต้ตอบว่า "ไปให้พ้น ฉันกับสามีรักกันมาก" ทุกคนต่าก็คิดว่าเธอเป็นบ้า ไปแล้ว อย่างไรก็ตาม เมื่อตัวตนที่แท้จริงของลู่ถิงเซียวถูกเปิดเผย ที่แท้เขาเป็นคนรวยอันดับต้นๆในโลก ในการถ่ายทอดสดทั่วโลก ชายคนนี้คุกเข่าข้างเดียว ถือแหวนเพชรมูลค่าหลักพันล้าน และพูดช้าๆ ว่า "คุณภรรยา ชีวิตที่เหลือนี้ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะ"
ซูลี่สวยแต่ชอบเสแสร้ง โม่สิงหย่วนไม่เคยสนใจฟังคำหวานที่ซูลี่พูดล้อเล่นเลย ต่อมา ซูลี่ก็เลิกเอาใจเขา โม่สิงหย่วนคว้าเธอเข้ามากอด “ซูลี่ เอาใจฉันหน่อยสิ ฉันจะยกทุกอย่างให้หมด” โม่สิงหย่วนมักจะสุขุมรอบคอบเสมอ จนกระทั่งพบซูลี่ เขาก็หมดความควบคุม
แต่งงานมาสามปี อันหนีก็ยังเป็นสาวบริสุทธิ์ ในบรรยากาศที่มีความสุข เดิมทีคิดว่าเขาจะกลับใจ ที่แท้ก็แค่ต้องการรับคนรักในใจกลับมาเท่านั้น ถ้าความรักมีขีดจำกัด ความอดทนก็มีเช่นกัน เธอยื่นข้อตกลงการหย่าฉบับหนึ่งให้เขา แต่กลับไม่คิดว่ากลับถูกเขาพลิกมือกดกับพนัง “คนที่บอกว่าต้องการฉันก็คือเธอ บอกว่าไม่ต้องการฉันก็เธอ มันจะง่ายขนาดนั้นเสียที่ไหน? ” จากนั้น ภรรยาไร้รสชาติที่เคยอ่อนโยนเยือกเย็น ก็ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน หัวกระไดไม่เคยแห้ง ผู้ชายข้างกายเปลี่ยนหน้าไปทุกเดือนทุกปี แต่สิ่งเดียวที่ไม่เปลี่ยนคือใบหน้างดงามที่บึ้งตึงของโม่หานชวน จนกระทั่งท้องของเธอโตขึ้นเรื่อย ๆ และอุ้มเด็กที่ไม่รู้ว่าเป็นลูกของใครออกมา โม่หานชวนอดทนแล้วอดทนอีก สุดท้ายก็ตัดสินใจอดทนต่อไป แต่เมื่อเขาตัดสินใจจะยอมรับเป็นพ่อ—— เธอกลับโบกมือลา “ขอบคุณความหวังดีของคุณโม่ ต่อไปเรื่องแบบนี้ก็มีอีกเยอะแยะ ก็จะรบกวนคุณบ่อย ๆ ไม่ได้นะคะ”
© 2018-now MeghaBook
บนสุด
GOOGLE PLAY