เขาแอบรักเธอตั้งแต่เขายังเรียนมัธยมต้นแต่ไม่กล้าบอกเพราะเธอเป็นน้องสาวของเพื่อนสนิทจนผ่านมาถึง10ปีเขาได้เจอกับเธออีกครั้งและตั้งใจจะบอกกับเธอ แต่เขาก็ต้องมีคู่แข่งอีกหลายคนดังนั้นจึงต้องมีการวางแผนเพื่อทำให้เธอรักเขาให้ได้
"ไอ้ฝ่าง..มึงจะบอกว่า...มึงไม่เคยมาที่ไร่นี่เลยตั้งแต่แม่มึงย้ายมาอ่ะนะ"
"เออ!..ก็หลังจากที่พ่อตาย แล้วแม่ทำใจไม่ได้ ฝ้ายก็เลยลาออกจากครูมาดูแลไร่แทน แล้วให้กูไปเรียนต่อกับมึงที่อเมริกา...หลังจากนั้นก็ขายที่เพราะแม่เศร้าไม่หาย จากนั้นก็มาซื้อที่ๆนี่แทน กูก็กลับมาพร้อมมึงแล้วจะถามทำไมวะ ไอ้ดิน"ฝ่างพูด
"แล้วนี่มึงจะไปถูกเหรอวะ"ดินพูด เขาเป็นคนขับรถมาให้
"กูโทรบอกแม่แล้ว แม่บอกให้ไปคอยที่แยกปากแซง เดี๋ยวยายฝ้ายจะออกมารับ"ฝ่างบอก
ฝ่างกับดินเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กๆเพราะบ้านอยู่ติดกัน ฝ่างมีน้องสาวหนึ่งคนชื่อฝ้าย ดินเป็นลูกคนเดียวจึงมักจะมาเล่นที่บ้านของฝ่างเสมอ ดินแอบชอบฝ้ายมาตั้งแต่ตอนที่ดินเรียนม.ต้นแล้ว แต่ดินไม่กล้าบอก เพราะกลัวว่าฝ้ายจะไม่ชอบและจะเปลี่ยนไป จนกระทั่งฝ้ายสอบติดไปเรียนที่เชียงใหม่ ดินก็ไม่ได้เจอฝ้ายอีกเลยเพราะพอฝ้ายเรียนจบกลับมาบ้านดินกับฝ่างก็ได้ทุนไปเรียนปริญญาโทที่อเมริกา ดินกับฝ่างเรียนจนกลับมาตั้งแต่3ปีที่แล้วแต่ต้องทำงานใช้ทุนอีก3ปี ฝ่างจึงเพิ่งได้กลับมาบ้านและดินก็ขอตามมาเที่ยวด้วย
"ฝ้ายคงเปลี่ยนไปมากแล้วมั้ง...กูไม่ได้เจอมาตั้ง10ปีแล้ว"ดินพูด
"มึงยังชอบยายฝ้ายอยู่อีกเหรอ"ฝ่างถาม
เขารู้ว่าดินชอบฝ้ายเพราะดินบอกกับเขาเอง
"กูก็ไม่แน่ใจ..กูถึงต้องตามมึงมานี่ไง"ดินพูด
"แล้วมึงจะแน่ใจได้ยังไงวะ"ฝ่างถาม
"ก็ถ้ากูเห็นฝ้ายแล้ว ความรู้สึกกูเหมือนเดิม กูก็คงจะยังชอบอยู่แต่ถ้าไม่...กูก็คงไม่ได้รู้สึกอะไรกับน้องมึงแล้ว"ดินพูด
"อย่าบอกนะที่มึงไม่ยอมคบกับใครตอนที่เรียนเพราะมึงคิดว่ามึงยังชอบฝ้ายอยู่อ่ะ"ฝ่างถาม
"คงงั้นมั้ง...แต่เดี๋ยวก็รู้"ดินพูด
สักพักใหญ่ดินก็ขับรถมาจอดที่แยกปากแซงตามที่แม่ของฝ่างบอก
"เฮ้ย!ไอ้ฝ่าง มึงดูคนที่ขี่บิ๊กไบค์คันนั้นสิวะ หุ่นอย่างกับผู้หญิง ตัวเล็กแค่นั้นถ้ารถล้มจะยกไหวเหรอวะ"ดินพูด
เขาชี้มือไปที่คนขี่รถบิ๊กไบค์ ที่ขี่เข้ามาจอดข้างหน้ารถของดินกับฝ่างไม่ไกลนัก
"เออ!ว่ะ"ฝ่างพูด
ครืด ครืดเสียงมือถือของฝ่างดังขึ้น เขามองดูเบอร์แล้วไม่คุ้นเลย
"สวัสดีคับ".
"พี่ฝ่างนี่ฝ้ายเองค่ะ..พี่ฝ่างถึงไหนแล้วคะ"
"อ้าว!ฝ้ายเหรอ พี่จอดรถอยู่ที่แยกปากแซงแล้ว เราน่ะอยู่ไหน"
"พี่ฝ่างมารถอะไรคะ"
"พี่มารถเก๋งของไอ้ดินมันน่ะ"
"ใช่รถเก๋งสีดำมั้ยคะ"
"ใช่..เราเห็นแล้วเหรอ"
"ค่ะ..ก็ฝ้ายอยู่ข้างหน้าพี่ฝ่างนี่แหละค่ะ ลงมาสิคะ"
ตู๊ด ตู๊ด ฝ้ายวางสายไปแล้ว
"ฝ้ายว่าไงบ้างวะ"ดินถาม
"ฝ้ายบอกว่าเห็นเราแล้วและอยู่ข้างหน้าเรา...ไหนวะกูเห็นแต่คนขี่บิ๊กไบค์...เฮ้ย!นั่นมัน"ฝ่างอุทานเสียงดัง
เขาชี้มือไปที่คนขี่บิ๊กไบค์ที่ตอนนี้ถอดหมวกกันน็อคออกแล้ว
"อะไรวะ...โอ้โห้!สวยว่ะ มึงจะตกใจทำไมวะ"ดินบอก เขาหันไปตามที่ฝ่างชี้มือ
"ก็นั่นมัน..ยายฝ้ายน้องกู"ฝ่างบอก เขาเปิดประตูรถออกไปทันที
ดินถึงกับอึ้ง นี่เขาไม่ได้เห็นฝ้ายมา10ปี เธอเปลี่ยนไปจนเขาจำไม่ได้เลย ครั้งสุดท้ายที่เห็นเธอตัวผอมๆ หน้ามีสิวเต็มไปหมด หน้าก็ออกสีน้ำตาลไม่ได้ขาวเนียนแบบนี้ ที่สำคัญคือเธอกลัวรถมอเตอร์ไซค์ที่สุด
แต่นี่ฝ้ายขี่บิ๊กไบค์ เธอสวมกางเกงยีนต์ขายาว สวมเสื้อยืดข้างใน แล้วสวมแจ็คเก็ตยีนต์ทับข้างนอก สวมรองเท้าบูทหุ้มส้นสูงเกือบถึงเข่า ผมตรงยาวถึงกลางหลังสีดำสนิท ตาคมปากนิด จมูกหน่อยแต่ที่เขาชอบที่สุดคือเธอมีลักยิ้มทั้งสองข้าง เวลาเธอยิ้มจึงน่ารักมากๆ
ดินหัวใจเต้นแรงมาก..นี่ขนาดยังไม่ได้ลงไปเจอจริงๆเขายังใจเต้นขนาดนี้ นี่ก็แสดงว่าเขายังชอบเธออยู่สินะ
"ยายฝ้าย"ฝ่างเรียก เขาเปิดประตูรถลงไปแล้ว
"พี่ฝ่าง"ฝ้ายเรียก
เธอวางหมวกกันน็อคลงที่เบาะรถแล้วยิ้มก่อนจะวิ่งเข้าไปกอดฝ่างทันที
"ฝ้ายคิดถึงพี่ฝ่างที่สุดเลยค่ะ"
"พี่ก็คิดถึงเรากับแม่มาก...พี่ขอโทษที่ปล่อยให้เรากับแม่ต้องลำบาก"
"ไม่เป็นไรค่ะ..พี่ฝ่างต้องไปเรียนนี่คะ ฝ้ายกับแม่ไม่ลำบากหรอกค่ะ
"เออ!นี่ไอ้ดินเพื่อนพี่ เรายังจำได้มั้ย"ฝ่างบอก
ดินเปิดประตูรถลงมายืนข้างๆแล้ว
"สวัสดีค่ะพี่ดิน จำได้สิคะ"ฝ้ายยิ้ม
เธอมองผู้ชายตรงหน้า เขาเปลี่ยนไปมากทีเดียว เขาสูงขึ้น ขาวมากขึ้น ตาคม จมูกโด่ง ปากหยักได้รูป ผมหยักศกสีดำ แต่ไม่ว่าเขาจะเปลี่ยนไปมากแค่ไหนเธอก็ไม่มีวันลืมเขาได้หรอก ก็เขาเป็นผู้ชายคนแรกที่เธอแอบชอบและยังคงชอบมาถึงทุกวันนี้ แม้ว่าเขาจะไม่รู้ก็ตาม
"สวัสดีคับน้องฝ้าย"ดินพูด
"เรียกฝ้ายเฉยๆเหมือนแต่ก่อนก็ได้ค่ะ"ฝ้ายยิ้ม
"ใช่มึง..ไม่ต้องสุภาพขนาดนั้นหรอก"ฝ่างว่า
"แหม!ก็ฝ้ายสวยมากขึ้นและเป็นสาวแล้วด้วย ก็ต้องเรียกดีๆหน่อยสิ"ดินยิ้ม
"ฝ้ายก็ยังเป็นฝ้ายคนเดิมแหละค่ะ...ไม่ว่าจะนานแค่ไหน"ฝ้ายบอก
"แล้วทำไมเราแต่งตัวแบบนี้ แล้วทำไมไม่เอารถยนต์มา ขี่คันนี้มาถ้าล้มแล้วจะยกไหวเหรอ"ฝ่างว่า
"ไม่ล้มหรอกค่ะ...มาคันนี้สะดวกกว่า งั้น!พี่ๆก็ขับรถตามฝ้ายมาก็แล้วกันนะคะ เดี๋ยวค่อยไปคุยต่อที่บ้านค่ะ"ฝ้ายบอกยิ้มๆ
"ให้พี่ขี่ไปให้มั้ย..แล้วเรานั่งรถไปกับไอ้ดิน"ฝ่างบอก
"ไม่ต้องหรอกค่ะ..ฝ้ายมีใบขับขี่แต่พี่ฝ่างไม่มีนะคะ ไปค่ะ"ฝ้ายยิ้ม
เธอเดินกลับไปที่รถสวมหมวกกันน็อคแล้วติดเครื่อง
ฝ่างกับดินเดินกลับขึ้นไปบนรถ ดินติดเครื่องรถ เขารอจนฝ้ายขี่รถออกไปก่อนแล้วก็ขับตามไป
เขาตกหลุมรักเพื่อนสนิทของน้องสาวตั้งแต่เห็นครั้งแรกแต่เพราะเธอมีนิสัยที่ไม่เหมือนใครทำให้เขาไม่กล้าแสดงตัวว่าชอบได้แต่พยายามตีสนิทโดยมีน้องสาวตัวแสบคอยช่วยเหลือคงต้องมาช่วยกันลุ้นว่าเขาจะจีบเธอมาเป็นแฟนได้มั้ย
เมื่อเขาต้องเลือกเจ้าสาวจากลูกสาวของเพื่อนสนิทของพ่อที่มีอยู่2คน คนพี่สวยเซ็กซี่หยิ่งทนง คนน้องสวยน่ารักใสซื่อไม่ถือตัว เขาควรจะเลือกใครดี
เขาเป็นลูกชายของมาเฟียที่ผันตัวเองมาทำธุรกิจ เขาควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าไม่จริงจังกับใครแต่แล้ววันหนึ่งเขาก็ได้ช่วยชีวิตเธอไว้โดยบังเอิญแล้วนั่นก็เป็นความเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่เมื่อเขาตกหลุมรักเธอโดยยังไม่รู้แม้แต่ชื่อ แต่เขาก็ไม่คิดจะปล่อยเธอไป
เขาหลงรักเธอตั้งแต่ในความฝันแล้วพยายามตามหาเธอในความจริงจนกระทั่งพรหมลิขิตก็ทำให้เขาได้เจอกับเธอ
เขาแอบชอบเธอตั้งแต่เจอกันครั้งแรกแต่เธอกลับกลัวและพยายามอยู่ให้ห่างจากเขาแล้วเขาจะทำอย่างไรที่จะตามจีบเธอดีในเมื่อเธอเป็นน้องรหัสของเขา
เธอแอบชอบรุ่นพี่มาตั้งแต่เข้ามหาลัยปี 1 แต่ไม่กล้าบอกจนผ่านมาได้ 1 ปีเธอถึงได้กล้าไปบอกเขาและขอตามฉี่เป็นเวลา 3 เดือนเขาปฏิเสธ
สำหรับเขาผู้หญิงก็เป็นได้แค่ที่ระบายความใคร่ เขาไม่เคยมีความรักไม่เคยรักใคร แต่พอได้มาเจอเธอ เพื่อนของน้องสาวเขา ใจที่ด้านชากลับเต้นแรงขึ้นมาอีกครั้ง…
"คุณต้องการเจ้าสาว ส่วนฉันก็ต้องการเจ้าบ่าว ทำไมเราไม่แต่งงานกันล่ะ?" ภายใต้เสียงเยาะเย้ยของทุกคน ถังเลี่ยน ซึ่งถูกคู่หมั้นของเธอทอดทิ้งในพิธีแต่งงาน กลับแต่งงานกับเจ้าบ่าวพิการข้างบ้านที่ถูกรังเกียจ ถังเลี่ยนคิดว่าอวิ๋นเซินเป็นชายหนุ่มที่น่าสงสาร และเธอสาบานว่าจะให้ความรักใคร่แก่เขาและตามใจเขาหลังแต่งงาน ใครจะรู้ว่าเขาแกล้งเป็นแบบนั้น... ก่อนแต่งงาน อวิ๋นเซินว่า "เธอต้องสนใจเงินของผมถึงยอมแต่งงานกับผม ผมจะหย่ากับเธอหลังจากที่ผมใช้ประโยชน์เธอเสร็จ" หลังแต่งงาน อวิ๋นเซินว่า "ภรรยาของผมต้องการหย่าทุกวัน แต่ผมไม่อยากหย่า ทำอย่างไรดีล่ะ"
หลิวชิวเยว่จบชีวิตจากชาติภพปัจจุบัน เมื่อฟื้นขึ้นมาก็อยู่ในร่างของหญิงอ้วน ชื่อเดียวกับตัวเอง อีกทั้งตัวเธออยู่ในเกี้ยวเจ้าสาวกำลังจะไปแต่งงานกับแม่ทัพเสิ่นมู่ฉือ แม่ทัพใหญ่แห่งแคว้นชิงเป่ย จากซีอีโอสาวแสนสวย ผู้ทระนงตนว่า ฉันสวย รวยและเริ่ดในปฐพี ต้องกลายมาเป็นหญิงอ้วน น้ำหนักร่วมสองร้อยจิน (100กิโลกรัม) แถมด้วยฉายา สตรีกาลกิณี ! แล้วข่าวลือที่ว่าแม่ทัพหนุ่มสามีของเธอ เป็นพวกชอบตัดแขนเสื้อ (ชอบผู้ชาย) นั้นเป็นจริงหรือไม่...จำต้องพิสูจน์ให้กระจ่าง! ทว่า... ยามจันทร์เต็มดวง หลิวชิวเยว่กลับค้นพบความลับของสามี เมื่อเขากลายร่างเป็น หมีแพนด้า ! หลิวชิวเยว่จะใช้ชีวิตในยุคจีนโบราณอย่างไรให้แฮปปี้ เมื่อต้องมีสามีเป็น หมีแพนด้าผู้คลั่งรัก !
เมื่อนางย้อนยุคกลายเป็นพระชายาคังที่ถูกขังอยู่ในโรงขังคนบ้า เพิ่งมาถึงฉินเซิงก็กำจัดคนสองคนที่ต้องการทำร้ายนาง นางบุกเข้าไปในงานแต่งงานของคู่รักชั่วชาสองคนนั้นในชุดแดง นางหยิ่งผยองและยั่วยุ ทำให้ชายชั่วโกรธจนกัดฟันแน่นแต่กลับทำอะไรไม่ได้ และหญิงร้ายนั้นก็เกลียดชังอย่างมากทว่าเอาคืนไม่ได้ ท่านอ๋องจิ้นได้เห็นสถานการณ์ทั้งหมดนี้ เขาโค้งงอริมฝีปาก สตรีนางนี้ช่างแตกต่างจากคนอื่นจริงๆ ถูกใจเหลือเกิน เขาจะเอาชนะใจนางและให้ชีวิตที่ดีแกนาง
ทะลุมิติมาในนิยายยุค 80 ว่ายากลำบากแล้วเธอยังต้องมาเลี้ยงลูกแฝดและวางแผนหนีชะตาชีวิตที่นักเขียนระบุให้ตายอย่างทรมานภายใต้เงื้อมมือของพ่อตัวร้ายอีก สวรรค์!ยังจะมีตัวละครทะลุมิติใดบัดซบเท่าเธออีกหรือไม่