ปู่ทวดบุญส่งภาพวาดมาให้ตฤณที่นั่งอยู่เบื้องหน้า มือใหญ่เอื้อมไปรับ แล้วก้มลงมองด้วยอาการราวต้องมนต์สะกด ...เป็นภาพวาดเรือนร่างเปลือยเปล่าของหญิงนางหนึ่งซึ่งนั่งอยู่บนใบบัวขนาดใหญ่กลางบึง แสดงสรีระอันอวบอัดเย้ายวนในลักษณะหันข้างนั่งทับอยู่บนขาของตน มือทั้งสองยกขึ้นคล้ายปิดป้องถันคู่งามไว้แต่ก็ปิดไม่มิด ยังแลลอดใต้แขนเห็นเต้าอวบเต่งตึง ต่ำลงมาสู่หน้าท้องราบเรียบแล้วผายออกเป็นสะโพกหนั่นนูน ขาคู่อวบหนีบแนบชิด ชวนให้จินตนาการถึงกลีบกุหลาบอันงดงามที่ซุกซ่อนอยู่ตรงกลางระหว่างขาว่าจะงดงามปานใด ใบหน้านางแหงนเริ่ด ตาหลับพริ้ม ปากเผยออ้าคล้ายกำลังครวญครางด้วยความกระสันเสียว เบื้องล่างของภาพมีลายมืออันสละสลวยเขียนไว้ ใช้หมึกปากกาสีน้ำเงินที่ตอนนี้ซีดจางไปบ้างแต่ก็ยังสามารถอ่านได้ เป็นบทกลอนบรรยายถึงความงามของหญิงในภาพว่า... ...ตาชม้อย ยิ้มชม้าย ให้ชายหลง ระเหิดหง เอวองค์ ทรงสล้าง สองก้อนแล ตูมเต่ง เหนือเอวบาง กระเพื่อมพลาง นางไหวกาย ใจชายครวญ เอวคอดพลิ้ว แล้วผาย คล้ายแจกัน สะโพกหนั่น ชวนหลงใหล ให้ใคร่หวน เบื้องหน้าเนิน อวบอูม สองกลีบนวล ช่างเชิญชวน ให้แทรกกาย ไปโรมรัน… ตฤณหายใจติดขัด กลืนน้ำลายลงคอฝืด ๆ หัวใจชายไหวระรัวอยู่ภายในอกด้านซ้ายราวกับลั่นกลองรบ บทกลอนบรรยายภาพสลักเสลาอันงดงามนั้น มิได้โอ้อวดเกินจริงแม้แต่น้อย ..เพียงจ้องมอง เพียงลูบโลมภาพนั้นด้วยสายตา ยังสามารถทำให้เขารู้สึกเร่าร้อนล้ำลึก จนกระทั่งความเป็นชายเหยียดขยายใหญ่โตแข็งขึง อยากเหลือเกิน อยากลิ้มลองนางให้ทั่วกายด้วยลิ้น อยากสัมผัสตะโบมบีบคลึงด้วยมือและเรือนกาย อยากรุกรานสองกลีบอูมด้วยความเป็นชายให้หนักหน่วงสั่นไหว อาาา.. นางสวาท... เขาตกเป็นทาสเธอแล้ว เพียงแค่จ้องมองเท่านั้น
“ ทิ้งทวนก่อนติดคุกให้สนุกนะคะที่รัก ” เสียงหวานเอ่ยกลั้วหัวเราะ ขณะที่มือกำลังสาละวนช่วยคนรักจัดข้าวของลงกระเป๋าเดินทาง
ใบหน้าคมคายที่กำลังก้ม ๆ เงย ๆ เช็คของเบื้องหน้า เงยขึ้นแล้วหัวเราะเช่นกัน ยามแย้มยิ้ม ตาคมกริบภายใต้คิ้วเข้มมีแววฉ่ำหวาน จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากหยักยกขึ้น ทำให้ความคมเข้มนั้นยิ่งมีเสน่ห์น่ามองมากขึ้น ร่างสูงใหญ่เดินเข้ามาใกล้ร่างบอบบางของผู้เป็นคู่หมั้นแล้วรวบเข้ามาในอกแกร่ง จมูกโด่งกดลงบนแก้มนวลแล้วหอมฟอดใหญ่
“ พูดอะไรอย่างนั้นละครับ ลดา พี่แค่ไปเที่ยวกับเพื่อน ๆ ก่อนแต่งงาน ไม่ได้ทิ้งทวนอะไรสักหน่อย แล้วที่จะไปก็คือเดินป่า กางเต็นท์ สำรวจโน่นนี่ไปตามประสา ไม่ใช่จะไปหาผู้หญิงที่ไหนมานอนด้วยสักหน่อย ที่สำคัญสุด ๆ เลยก็คือ ไอ้ภูรินทร์ พี่ชายจอมโหดของว่าที่เมียมันตามไปคุมด้วย แบบนี้พี่จะกระดิกตัวไปไหนได้ ” หญิงสาวหัวเราะคิกคัก
“ ลดาแค่ล้อเล่นน่า รู้ว่าพี่ตฤณเป็นเด็กดี ถอดเขี้ยวเล็บออกหมดแล้วเลยกล้าที่จะขอลดาแต่งงาน ”
“ เราผ่านอะไรกันมามาก ความทรงจำร่วมสิบปีมันยาก ที่จะลบเลือนและมีสิ่งใดมาทดแทนได้ พี่สัญญากับลดาแล้วไง ว่าจะรักและเป็นของลดาคนเดียว ตลอดไป หากผิดคำสัญญาขอให้พี่ตายห่าตายโหง ตายไม่ดี ” นิ้วเรียวถูกยกขึ้นชิดริมฝีปากหยักของผู้เป็นคู่หมั้นเบา ๆ
“ ชู่ว หยุดพูดแบบนั้นเดี๋ยวนี้นะ คนโบราณเขาถือรู้ไหมว่าห้ามพูดเรื่องตาย ๆ แบบนี้ก่อนแต่งงาน เพราะจะมีมารมาทดสอบ แล้วลดาบอกพี่ตฤณหลายครั้งแล้วว่าห้ามสาบานพร่ำเพรื่อ รู้ไหมว่าคำสาบานน่ะมันศักดิ์สิทธิ์ ”
“ แล้วทำไมต้องกลัวด้วยล่ะ ในเมื่อพี่จะไม่มีทางผิดคำสาบาน ”
“ อย่างนั้นก็เถอะค่ะ ฟังแล้วก็รู้สึกไม่ดีอยู่ดีแหละ ”
“ ลดาไม่เปลี่ยนใจแน่นะ ไปด้วยกันอาจจะสนุกก็ได้ ”
“ โอ๊ย ไม่ล่ะค่ะ ลดาเข็ดตั้งแต่ไปเดินป่าที่เหนือคราวนั้น ทากก็ดูดเลือด ขาก็ปวด ตัวก็แทบจะแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ ไม่ไหว ๆ ” ชายหนุ่มหัวเราะหึ ๆ
“ เลยไม่มีสาว ๆ ไปคอยปรุงอาหารอร่อย ๆ ให้สักคนเลย มิ้งแฟนไอ้ภาคก็ไม่ไป นันท์แฟนไอ้วีก็ไม่ไป ส่วนไอ้ภูรินทร์ ผู้ไม่มีแฟนก็ไม่ได้เอาใครไปเช่นกัน ”
“ ดีแล้วล่ะค่ะ ไปกันแค่สี่หนุ่ม สามสี่คืนเอง ซุปกับอาหารสำเร็จรูปที่ลดาเตรียมให้นี่ก็น่าจะพอนะคะ ”
เธอเปิดกระเป๋าเป้ใบเล็ก ๆ ที่ในนั้นอัดแน่นไปด้วย ซุปสำเร็จหลายห่อที่เพียงเติมน้ำร้อนก็สามารถรับประทานได้ ขนมขบเคี้ยว ลูกอม บ๊วย และยาสามัญประจำบ้าน ที่เล่นเอาชายหนุ่มยิ้มอย่างภูมิอกภูมิใจ
เขาคิดไม่ผิดเลยที่กลับตัวกลับใจแล้วมอบหัวใจภักดีให้เธอ ..ลดา หนึ่งเดียวที่ได้หัวใจของตฤณ
ย้อนกลับไปเมื่อสิบปีที่แล้ว เขาเรียนมหาวิทยาลัยปีสี่ ในขณะที่ลดาเข้ามหาวิทยาลัยปีหนึ่ง ในฐานะน้องสาวของภูรินทร์ เพื่อนที่รู้จักในห้องเรียนทำให้เขาได้พบเธอโดยบังเอิญขณะที่เธอลงจากรถพี่ชาย ด้วยความที่เขาสูงใหญ่และหน้าตาดีเลิศ จนกระทั่งได้รับตำแหน่งเดือนคณะ มันหนุนนำให้มีแต่ผู้หญิงวิ่งใส่ และตัวเขาก็เป็นที่รู้กันไปทั่วว่าเป็นเสือผู้หญิงเป็นเพลย์บอยผู้เปลี่ยนคู่นอนเป็นว่าเล่น
ภูรินทร์นั้น ไม่ได้ยินดีที่จะแนะนำน้องสาวให้คนอย่างตฤณรู้จักอยู่แล้ว เพราะกลัวเหลือเกิน กลัวมันคิดจะมางาบน้องสาวเขาเล่น ๆ กระนั้นก็หลีกเลี่ยงไม่ได้เพราะตฤณนั่นแหละเป็นฝ่ายเข้ามาทักทายก่อน
ใบหน้ารูปไข่ หน้าผากหยักเป็นรูปหัวใจ ดวงตากลมโตใสแจ๋วฉายแววสดใสร่าเริง จมูกโด่งเล็กรับกับปากอวบอิ่มรูปกระจับสีชมพูระเรื่อ ที่ยามแย้มยิ้มปรากฏลักยิ้มบุ๋มสองข้างบนแก้มใสยุ้ย มันทำให้หัวใจเสืออย่างตฤณละลาย
เช่นเดียวกันกับตฤณ ทันทีที่ลดาพบเห็นเพื่อนของพี่ชายคนนี้ ซึ่งสูงใหญ่ราวร้อยแปดสิบกว่า กายแกร่งผึ่งผาย ใบหน้าหล่อเข้มคมสันอย่างชายไทยนั้นมีไรเคราสีเขียวขึ้นอยู่รำไรล้อมกรอบ ทำให้เขายิ่งดูคมเข้ม มีเสน่ห์ น่ามองมากขึ้น ยิ่งยามเขาแย้มยิ้มแล้วจ้องสายตาคม ๆ นั้นมายังเธอ มันคล้ายดังทำให้กล้ามเนื้อเป็นอัมพาต เธอแทบจะละลายลงไปกองบนพื้น
ห้ามอะไรห้ามได้ แต่ห้ามลมห้ามฟ้ามันยากนัก ยิ่งห้ามชายหญิงซึ่งมีจิตพิศวาสต่อกันยิ่งยากกว่าพันเท่า ภูรินทร์ ผู้เป็นพี่ชายพยายามเหลือเกินที่จะกีดกันลดาน้องสาว เล่าบอกเธอถึงความมั่วและทั่วถึงของตฤณ แต่ดูเหมือนจะไม่เป็นผล ทั้งสองยังหาทางติดต่อกันและกัน ตฤณกลับตัวจากหลังตีนเป็นหน้ามือ ดีต่อเธอสารพัดจนใจอ่อน จนกระทั่งลดาตกเป็นของตฤณในที่สุด
เมื่อบรรลุผล เมื่อได้ความสาวสดเป็นของตน เสืออย่างตฤณมีหรือจะทิ้งลาย เขากลับไปนอนกับผู้หญิงมากหน้าหลายตาอย่างเคย นำพาเอาความเจ็บช้ำน้ำใจให้กับสาวเจ้ายิ่งนัก ในปีถัดไปเธอจึงขอย้ายมหาวิทยาลัย ตัวภูรินทร์เองก็เจ็บหนักไม่แพ้กับน้องสาว จึงจัดการกับตฤณเสียหมอบกระแต เละเทะอยู่บนพื้นต่อหน้าชาวคณะที่มหาวิทยาลัย
ดังที่เขาว่าคู่กันแล้วไม่แคล้วกัน สามปีให้หลังขณะที่ลดาเรียนจบและไปสมัครงาน ณ บริษัทแห่งหนึ่ง ก็เจอกับตฤณที่ทำงานอยู่ที่นั่น ตฤณต้องยอมรับว่าเขาเองตกหลุมรักเธออีกครั้ง เพราะความใส ความเป็นธรรมชาติ ความไม่มีจริตจก้าน และที่สำคัญ เขาเป็นผู้ชายคนแรกของเธอ ซึ่งยากนักที่จะพานพบได้จากผู้หญิงหลากหลายที่มานอนกับเขา เขาจึงพยายามนักหนาที่อยากจะได้ตัวเธออีกครั้ง
แต่หญิงสาวหน้าใสผู้เคยอ่อนแอนั้น ไม่ใช่คนเดิมอีกแล้ว ความเจ็บปวดหล่อหลอมให้เธอใจแข็งเหลือหลาย นอกจากเธอไม่ใจอ่อนให้เขาแล้ว เธอยังยอมคบหากับเพื่อนร่วมแผนกของตฤณที่ไปขายขนมจีบให้ นำพาให้เขายิ่งเจ็บใจหนัก
อาจจะเป็นเพราะตฤณผ่านผู้หญิงมามาก พบเจอเรื่องราวมาหลากหลาย หรือไม่ก็เพราะเขาโตขึ้น ทำให้มุมมองที่มีต่อผู้หญิงและชีวิตเปลี่ยนไป เช่นเดียวกับหัวใจที่เขามีให้ลดา เขาไม่ได้แค่อยากสนุกกับเธอ แต่อยากใช้ชีวิตร่วมกับเธอ อยากให้เธอมาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต
โปรย : " ขออีกครั้งได้ไหม " " หมายถึงโอกาสเหรอคะ " " ก็ โอกาสด้วย อย่างอื่นด้วย " เธอยิ้ม ขยับเข้าไปหาแล้วกระซิบข้างหูเขาเบา ๆ " อย่างอื่นนี่คืออะไรเหรอคะ " ลมหายใจอุ่น ๆ เป่าลงที่ซอกคอ และเธอตั้งใจแตะริมฝีปากให้ถากบนใบหูของเขา เพียงเท่านั้นเลือดหนุ่มก็เดือดพล่านเหลือเกินแล้ว " พูดได้เหรอ " " ถ้าไม่อยากพูด ทำเลยก็ได้ " ++++++++++++ มาเซ้ นางเอกเราสู้คนค่ะคุณขา หมายเหตุ : แมธธิว พระเอกของเรื่องนี้ เป็นตัวละครหนึ่งในกลุ่มเพื่อนสนิทจากเรื่อง คุณแสนร้าย , น้องนุ่ง , เล่ห์ร้อน ทุกเรื่องจะมีตัวละครทั้งสี่ปรากฏในเรื่อง แต่เนื้อเรื่องไม่เกี่ยวข้อง สามารถอ่านแยกกันได้ แต่ถ้าจะให้ม่วนจอยครบสูตรก็ฝากทั้งสี่ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ ++++++++++++++++++++++++ 4 เรื่อง 4 รส 4 หนุ่ม ดังนี้ 1. คุณแสนร้าย (แสนสราญ + หนึ่งฤทัย) 2. ขออีกครั้ง (แมธธิว + พราวด์ ) 3. น้องนุ่ง (เอกบุรุษ + เขมิรา) 4. เล่ห์ร้อน (เขมมะ + ขนม)
เธอไม่ได้ชอบเบา ๆ หรอก ฉันรู้ดี... โปรย : จากเด็กในบ้านที่มีสัมพันธ์กันลับ ๆ วันหนึ่งเธอตัดสินใจโบยบินไปจากอ้อมอก ตอนนั้นเขาพึ่งรู้หัวใจตัวเอง เขาหวง เขาหึง เขาคิดถึง เขาคลั่งแทบบ้า และจะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เธอคืนมา ! ตัวอย่าง : " คุณแสนมีธุระอะไรคะ " ใบหน้าหล่อเหลาที่เรียบเฉยยกยิ้มมุมปากทันทีที่ได้ยินคำถามนั้น " พูดจาดูห่างเหินจังนะ " " คุณทราบได้ยังไงคะว่าหนึ่งอยู่ที่นี่ " " ก็แค่บังเอิญผ่านมา " " บังเอิญแน่เหรอคะ " " แน่สิ ทำไมล่ะ ที่นี่มันร้านกาแฟที่ลูกค้าที่ไหนจะมาซื้อก็ได้ทั้งนั้น รวมถึงฉันด้วย " " หนึ่งจะปิดร้านแล้วค่ะ " " ใจดำจังนะ ออกมาไม่บอกไม่กล่าว รีบอะไรขนาดนั้น " คราวนี้เธอเงียบ เขาจึงยิงคำถามต่อ " เห็นน้าละมุนบอกว่าวันที่ขนของมีหนุ่มไปรับ " คำพูดนั้นทำให้เธอเชิดหน้าขึ้น " ค่ะ แฟนหนึ่งเอง หนึ่งย้ายมาอยู่กับเขาที่นี่ " เธอเน้นย้ำคำว่า ที่นี่ ให้เขาได้ยินชัด ๆ เขานิ่งไปชั่วขณะก่อนจะยิ้มออกมา " แต่ตอนนี้ร้านดูเงียบ ๆ แฟนไม่อยู่เหรอ " " คุณแสนจะสั่งอะไรไหมคะ ถ้าไม่สั่งหนึ่งขออนุญาตเชิญกลับ เพราะหนึ่งต้องปิดร้าน " " นี่เป็นแม่ค้ายังไงจะไล่ลูกค้าออกจากร้าน ใจร้ายจังนะ " เธอยืนจ้องเขาเขม็ง คิ้วได้รูปขมวดนิด ๆ อย่างหงุดหงิด แสนสราญนึกสนุกที่ได้เห็นท่าทีแข็งกร้าวต่อต้าน และคนสันดานเสียอย่างเขาก็ชอบที่จะเอาชนะเสียด้วยสิ " อยากได้เครื่องดื่ม " " รับอะไรดีคะ " " นมสด " " นมสดไม่มีค่ะ เมนูตามนี้เลย " เธอผายมือไปยังป้ายเมนูไม้แบบมินิมอลน่ารักที่มีรายชื่อเครื่องดื่มอยู่บนนั้น แต่เขาไม่ได้มองตามไปที่นั่น สายตากรุ้มกริ่มจ้องอยู่ที่อกอวบ แม้มีเสื้อยืดสีขาวสกรีนชื่อร้านห่อหุ้มอีกทั้งผ้ากันเปื้อนทับอีกชั้น แต่เธอก็ยังรู้สึกถึงความร้อนผ่าวที่เกิดขึ้นภายในทรวงเพียงถูกเขาจ้อง " มีสิ เต็มปากเต็มคำดีเสียด้วย " หมายเหตุ : คุณแสน พระเอกของเรื่องนี้ เป็นตัวละครหนึ่งในกลุ่มเพื่อนสนิทจากเรื่อง ขออีกครั้ง , น้องนุ่ง , เล่ห์ร้อน ทุกเรื่องจะมีตัวละครทั้งสี่ปรากฏในเรื่อง แต่เนื้อเรื่องไม่เกี่ยวข้อง สามารถอ่านแยกกันได้ แต่ถ้าจะให้ม่วนจอยครบสูตรก็ฝากทั้งสี่ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ ++++++++++++++++++++++++ 4 เรื่อง 4 รส 4 หนุ่ม ดังนี้ 1. คุณแสนร้าย (แสนสราญ + หนึ่งฤทัย) 2. ขออีกครั้ง (แมธธิว + พราวด์ ) 3. น้องนุ่ง (เอกบุรุษ + เขมิรา) 4. เล่ห์ร้อน (เขมมะ + ขนม)
" ผมใหญ่ครับ " " ใหญ่นี่ ชื่อหรือสรรพคุณคะ " " ก็... ทั้งสองอย่างครับ " +++++++++++++++++++++++++++ " ผมอยากเอาคุณเป็นบ้าเลย " ดวงตาของมิถุนาเบิกกว้างเมื่อได้ยินประโยคนั้น ไม่คิดไม่ฝันว่าเขาจะพูดมันออกมาตรง ๆ อย่างไม่ให้เกียรติเธอแม้แต่นิด " ไอ้โรคจิต หยาบคาย ! " เธอผรุสวาทออกมาทั้งยังพยายามดิ้นรนผลักไสให้ตัวเองหลุดพ้นพันธนาการอันเป็นอ้อมแขนเหนียวแน่นนั้น และแน่นอนว่านอกจากไม่หลุดแล้วเขายังรัดเธอแน่นเข้าไปอีก " ปล่อยฉันนะ ! " " ก็คุณบอกให้ผมพูดเอง " " ใครจะไปรู้ว่าความคิดคุณจะทุเรศลามกขนาดนั้น " " มันเป็นเรื่องปกติของมนุษย์ ธรรมชาติสร้างให้สัตว์เพศผู้เพศเมียสมสู่กันเพื่อดำรงเผ่าพันธุ์ ความต้องการทางเพศมันเป็นเรื่องปกติ หรือว่าคุณไม่เคยมีมัน " " ฉันมีคู่หมั้นแล้วและไม่ได้อยากดำรงเผ่าพันธุ์อะไรกับคนแบบคุณ ! " เขาหัวเราะเบา ๆ ต่างกับเธอที่ตาเขียวปั้ด อยากจะยกมือขึ้นตะกายหน้าหล่อ ๆ นั่นแทบบ้า ไอ้คนไร้มารยาท ! " เราไม่ต้องดำรงเผ่าพันธุ์อะไรทั้งนั้น " เขาเริ่มบทสนทนาต่อก่อนโน้มตัวไปกระซิบที่ข้างหูเธอเบา ๆ " แค่เอากันก็พอ " ++++++++++++++++++++++++++++++++++++ " ...แค่อยากจะมาทักทายคนคุ้นเคยเป็นการส่วนตัว " " ฉันไม่ใช่คนคุ้นเคยของนาย " " งั้นคุณเป็นคนคุ้นเคยของผมฝ่ายเดียวก็ได้ " " อย่ามากวนนะ ระวังจะโดนเอาคืน " " ก็เอาสิ จะเอาคืน เอาวัน หรือเอาทั้งวันทั้งคืนเลยก็ได้นะ ผมไม่ติด "
จะผิดไหม ถ้าอยากมีอะไรกับเพื่อนรัก เขาอยากสอดเสยลำใหญ่เข้าไปในกายเธอเหลือเกิน..เช่นเดียวกับเธอที่อยากให้เขาเข้ามาลึกๆ แรงๆ
พี่สาวครับ ตอนนี้ผมเป็นหนุ่มแล้วครับ ผมอยากกอด อยากหอม อยากจับ อยากเหลือเกินครับ อยากจะจับพี่ทำเมีย...
เมื่อนางย้อนยุคกลายเป็นพระชายาคังที่ถูกขังอยู่ในโรงขังคนบ้า เพิ่งมาถึงฉินเซิงก็กำจัดคนสองคนที่ต้องการทำร้ายนาง นางบุกเข้าไปในงานแต่งงานของคู่รักชั่วชาสองคนนั้นในชุดแดง นางหยิ่งผยองและยั่วยุ ทำให้ชายชั่วโกรธจนกัดฟันแน่นแต่กลับทำอะไรไม่ได้ และหญิงร้ายนั้นก็เกลียดชังอย่างมากทว่าเอาคืนไม่ได้ ท่านอ๋องจิ้นได้เห็นสถานการณ์ทั้งหมดนี้ เขาโค้งงอริมฝีปาก สตรีนางนี้ช่างแตกต่างจากคนอื่นจริงๆ ถูกใจเหลือเกิน เขาจะเอาชนะใจนางและให้ชีวิตที่ดีแกนาง
"นางเป็นบุตรีผู้สูงศักดิ์ของฮูหยินเอกของจวนเสนาบดี นางมีหน้าตาโดดเด่น ทั้งอ่อนโอนและมีน้ำใจไมตรีต่อผู้อื่น แต่... นางทำดีต่อป้าของนาง นางกลับฆ่าแม่ของนางตาย นางรักเอ็นดูน้องสาวของนาง แต่น้องสาวกลับแย่งสามีของนางไป นางคอยสนับสนุนและดูแลสามีของนางอย่างสุดหัวใจ แต่สามีกลับทำให้นางตายทั้งกลม...ตระกูลฝ่ายมารดาของนางก็ถูกประหารชีวิตทั้งตระกูลด้วย นางตายตาไม่หลับและสาบานว่าหากมีชาติหน้า นางจะไม่เมตาตาต่อใครอีก ใครก็ตาม กล้ามาทำร้ายข้า ข้าจะล้างแค้นด้วยชีวิตทั้งตระกูลของพวกเจ้า เมื่อเกิดใหม่อีกครั้ง นางอายุได้สิบสี่ปี นางสาบานว่าจะต้องเปลี่ยนชะตากรรมและแก้แค้นชาติก่อน ป้านางใจ้ร้าย นางจะใจร้ายกลับยิ่งกว่านาง นางคิดจะได้ครองตำแหน่งฮูหยินงั้นเหรอ บอกเลยไม่มีทาง! ส่วนน้องสาวชอบผู้ชายชั่ว ๆ นักไม่ใช่หรือ ได้!ข้าจะยกให้เลย ส่วนชายชั่วนั่น ข้าจะทำให้เจ้าไม่สามารถมีทายาทได้อีกตลอดทั้งชาติ!แต่ข้าจะแก้แค้น เหตุใดเจ้าต้องมาช่วยข้าด้วย?"
เธอก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาไม่เคยสนใจ แต่ก็ยังดึงดันอยากจะอยู่ใกล้ ต่อให้เธอเป็นเมียแต่งเขาก็คงไม่มีวันเปลี่ยนใจ เพราะเหตุนี้เธอจึงตัดสินใจจากไปในคืนแต่งงาน "จากนี้ไปเราไม่มีอะไรติดค้างกันอีก" 🥀
เสิ่นชิงกลายเป็นลูกสาวของชาวนาจากคุณหนูที่ร่ำรวยของตระกูลเสิ่นในชั่วข้ามคืน ลูกสาวตัวจริงใส่ร้ายเธอ คู่หมั้นของเธอทำให้เธออับอาย และพ่อแม่บุญธรรมของเธอก็ไล่เธอออกจากบ้าน... ทุกคนต่างรอที่จะหัวเราะเยาะเธอ ทว่าเธอกลับกลายเป็นทายาทของตระกูลเศรษฐีในเมืองอย่างกะทันหัน นอกจาดนี้ เธอยังมีตัวตนหลากหลาย เช่น หัวหน้าแฮ็กเกอร์ระดับนานาชาติ นักออกแบบเครื่องประดับชั้นนำ นักเขียนผู้ยิ่งใหญ่ที่ลึกลับ และอัจฉริยะด้านการแพทย์! พ่อแม่บุญธรรมเสียใจกับการตัดสินใจของตนและบังคับให้เธอแบ่งทรัพย์สินครึ่งหนึ่งให้เพราะพวกเขาเลี้ยงดูเธอมา เมื่อเสิ่นชิงหยิบกล้องออกมาแล้วบันทึกท่าทางอันน่าเกลียดของพวกเขา อดีตคู่หมั้นรู้สึกเสียใจและพยายามจะคืนดีกับเธอ เสิ่นชิงหัวเราะเยาะ "เขาคู่ควรงั้นเหรอ" จากนั้นก็ไล่เขาออกจากเมือง ในที่สุด ผู้มีอำนาจแห่งเมืองก็พูดอ้อนวอนเบาๆ "ไม่จำเป็นต้องแต่งเข้าตระกูลผม เดี๋ยวผมไปหาเอง"
ผมต้องทำงานนอกเวลาทุกวันเพื่อหารายได้ประคองชีวิตและจ่ายค่าเรียนมหาวิทยาลัยด้วยตัวเอง เนื่องจากฐานะครอบครัวยากจนและไม่สามารถส่งเสียผมเข้ามหาวิทยาลัยได้ และตอนเรียนที่มหาวิทยาลัย ผมก็ได้พบกับเธอ-สาวแสนสวยที่หนุ่มๆ ทุกคนในชั้นเรียนต่างก็ใฝ่ฝันถึง ไม่เว้นแม้แต่ผมเอง แต่ผมก็รู้ตัวดีว่าตัวเองไม่คู่ควรกับเธอ ถึงอย่างนั้นก็ตาม ผมก็รวบรวมความกล้าสารภาพกับเธอจนได้ สุดท้ายผมนึกไม่ถึงว่าเธอจะยอมตกลงเป็นแฟนกับผม เธอบอกกับผมว่าอยากได้ของขวัญเป็นไอโฟนรุ่นล่าสุด ผมก็ไปรับงานซักเสื้อผ้าให้เพื่อนร่วมชั้นเรียนเพื่อพยายามเก็บเงินซื้อให้เธอจนได้ และในที่สุดหนึ่งเดือนต่อมา ผมก็ซื้อมาได้จริง ๆ แต่ขณะที่ผมกำลังห่อของขวัญเพื่อนำไปมอบให้เธอ ก็พบว่าเธอกำลังมีอะไรกับหัวหน้าทีมฟุตบอลในห้องล็อกเกอร์ เธอเหมือนเปลี่ยนเป็นอีกคนหนึ่งซึ่งผมไม่เคยรู้จักเลย เธอหัวเราะเยาะความโง่เขลาของผม เหยียดหยามศักดิ์ศรีของผม ปล่อยให้เขาซึ่งตอนนี้ได้กลายเป็นแฟนใหม่ของเธอไปแล้ว ทุบตีผม ผมนอนเจ็บอยู่บนพื้นอย่างสิ้นหวัง ต่อมา จู่ ๆ ผมก็ได้รับโทรศัพท์จากพ่อ ตั้งแต่วันนั้น ชีวิตของผมก็ได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างกับหนัามือเป็นหลังมือ ใครจะไปรู้ว่า ผมเป็นลูกชายของมหาเศรษฐี
อวิ๋นเจินอาศัยอยู่ในตระกูลอวิ๋นมาเป็นเวลา 20 ปี กลับพบว่าเธอเป็นลูกสาวปลอม พ่อแม่บุญธรรมของเธอวางยาเธอเพื่ออยากจะได้เงินมาลงทุน หลังจากที่อวิ๋นเจินรู้เรื่องนี้ เธอก็ถูกไล่กลับไปที่ชนบท จากนั้นเธอก็ค้นพบว่าตัวเองคือลูกสาวแท้ๆ ของตระกูลเฉียวและมีชีวิตที่หรูหราสุด ๆ หลังจากกลับมา เธอได้รับความรักจากครอบครัวและมีชื่อเสียงโด่งดัง น้องสาวจอมปลอมใส่ร้ายอวิ๋นเจิน แต่เธอไม่คาดคิดว่าอวิ๋นเจินจะมีความสามารถต่างๆ เมื่อต้องเผชิญกับการยั่วยุ เธอได้แสดงความสามารถและทักษะต่างๆ มากมายเพื่อจัดการผู้รังแก มีข่าวลือกันว่าอวิ๋นเจินยังคงโสด และชายหนุ่มชื่อดังแห่งเมืองงก็ผลักเธอไปเข้ากำแพง "คุณนายกู้ ถึงตามราเปิดเผยตัวตนได้แล้วนะ"