เรื่องมันวุ่นวายตั้งแต่เมื่อห้าปีก่อนจู่ๆ เซเลปสาวคนดังก็ตั้งครรภ์แบบไม่มีคนข้างกายแต่...มิลา เลียม หาได้แคร์ เธอยืดอกยอมรับสภาพ ไม่สนใจเสียงครหา ด.ญ.มิลิน เลียมเลยถือกำเนิดขึ้นมา มีพ่ออุปถัมภ์คือ เพื่อนรักสาวสองที่ยังไม่กล้าเปิดตัว ภูมิ บดินทร หากไม่นับความลำบากในการกัดฟันเชิดหน้ารับเสียงติติงจากคนรอบตัว การมีลูกก็ไม่ได้แย่นัก มิลาตั้งใจจะเลี้ยงลูกสาวคนนี้ให้ดีที่สุด ในฐานะที่เธอเป็นผู้ให้กำเนิด มันไม่จบแค่มิลาเปลี่ยนฐานะจากสาวโสดมาเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวนะสิ เมื่อการทำลูก เธอไม่ได้ทำแค่คนเดียว ในที่สุด ‘พ่อของลูก’ ก็ปรากฏตัวในวันที่เธอกำลังรุ่งเรืองสุดขีด หญิงมั่นที่ฝ่าฟันจนได้มาถึงตำแหน่งสูงสุด เธอเป็นส่วนหนึ่งของผู้บริหารระดับสูง ในฐานะผู้จัดการฝ่ายการเงินของบริษัทยักษ์ใหญ่ ‘คอนนอร์เทรด’ และเขา เอเดน คอนนอร์ผู้ชายที่เธอเคยมีอะไรกับเขาจนให้กำเนิดมิลิน หากเป็นคนอื่นคงกระดี๋กระด๋าที่รู้ความจริง ผู้ชายที่เป็นพ่อของลูกร่ำรวยมหาศาล แต่เพราะมันเกิดกับสาวมั่นไม่แคร์โลกอย่างมิลา เรื่องมันเลยอลเวงไงล่ะ ในเมื่อตลอดห้าปีที่ผ่านมานี่มันคือความลับ มิลินคือสมบัติชิ้นเดียวที่เธอมี ผู้ชายคนนั้นไม่เกี่ยว...
บทที่1.ซวยแล้ว...
เข้าหน้าหนาวแล้วใช่ไหม อากาศรอบตัวของมิลาเลยไม่อบอ้าวเหมือนทุกวัน อุณหภูมิลดลงทำให้รู้สึกสบายตัวขึ้น แสงแดดอ่อนๆ ทำให้ทิวทัศน์รอบตัวเธอดูอ่อนโยนน่ามอง มันช่วยทำให้ความเครียดที่สะสมไว้ลดลงด้วย มิลาคือสาวมั่นแห่งปี วันนี้คือวันสำคัญของเธอ วันที่เธอมาถึงจุดที่ฝันไว้ วันที่รับตำแหน่งใหม่เป็น ‘ผู้จัดการฝ่ายการเงิน’ ผู้หญิงคนเดียวท่ามกลางฝูงกระทิงเพศชายนับร้อยชีวิต เธอก้าวข้ามคนเหล่านั้น จนขึ้นมาถึงจุดสูงสุด ด้วยความสามารถล้วนๆ
เมื่อหลายปีก่อนมิลาเคยเป็นข่าวดังเกรียวกราวหลายเดือนเลยล่ะ กว่าข่าวแย่ๆ นั่นจะซาลง หญิงมั่นคนนี้ก็สะบักสะบอมไม่น้อย โชคดีที่บุพการีทั้งสองของเธอเสียชีวิตเพราะอุบัติเหตุไปเมื่อหลายปีก่อน ไม่อย่างนั้นบิดา มารดาของเธอคงปวดหัวกับวีรกรรมของบุตรสาวไม่น้อย
เธอท้องไม่มีพ่อ เพราะความเมาล้วนๆ
เป็นเพราะงานฉลองหลังกลับมาจากต่างประเทศ กับวุฒิการศึกษาระดับปริญญาโท หากไม่มีตำหนิข้อนั้น มิลาคงเป็นดาวจรัสแสง แต่นั่นก็ไม่ทำให้สาวมั่นคนนี้หวั่นไหว ตราบใดที่เธอยังมีเวลาพิสูจน์ฝีมือ เธอได้ตำแหน่ง ‘ผู้จัดการฝ่ายการเงิน’ ในบริษัทยักษ์ใหญ่อย่างคอนนอร์เทรดเพราะความสามารถ ไม่มีการใช้เส้นหรือเต้าไต่เหมือนที่ถูกเพศตรงข้ามแดกดัน ผู้ชายพวกนั้นคงรู้สึกอับอายที่พ่ายแพ้ให้กับแม่เลี้ยงเดี่ยวอย่างเธอ
ลูกสาวมิลา ชื่อด.ญ.มิลิน กำลังน่ารักน่าชัง ปีนี้มิลินเข้าโรงเรียนปีแรก มิลาเลยไม่ค่อยได้เจอหน้าบุตรสาวเท่าไหร่ โชคดีที่เพื่อนสนิทอย่างภูมิยินดีและเต็มใจที่จะดูแลบุตรสาวให้ ภูมิคือพ่ออุปถัมภ์ของมิลิน ที่สำคัญภูมิมีรสนิยมที่ยังไม่สามารถเปิดเผยได้ แม้คนส่วนใหญ่เริ่มยอมรับกับความผิดแผกนี้บ้างแล้ว แต่เพราะภูมิคือทายาทคนเดียวของ บดินทร เขาเลยยังปิดบังความลับเอาไว้ เมื่อยังต้องรักษาหน้าตาของบรรพบุรุษที่เป็นถึงข้าราชการระดับสูงมาทุกรุ่น
“ภูมิ ยัยหนูเป็นยังไงบ้าง?” เสียงห่วงใยแบบปิดไม่มิด ทันทีที่ปลายสายกดรับ
“มิลา...ยัยหนูเหมือนแกวันที่เดินทางไปอังกฤษนั่นแหละ ทำท่าจะร้องไห้แต่เชิดหน้ากลั้นไว้ ลูกเธอกับเธอนี่เหมือนกันยังกับแกะ” เสียงแหบห้าวเล่าให้ฟังผสมกับความรักที่ล้นปริ่มในน้ำเสียง
“ไม่ร้องก็ดีแล้ว ความจริงวันนี้ฉันควรเป็นคนไปส่งลูกด้วยตัวเองแท้ๆ” มิลาบ่นพึมพำ วันสำคัญของบุตรสาวแท้ๆ แต่คนเป็นแม่แบบเธอกลับไปไม่ได้
“เอาน่า เราตกลงกันแล้ว ยัยหนูเข้าใจดี วันนี้ตอนเย็นเราค่อยไปฉลองด้วยกันก็ได้” ภูมิปลอบใจ เขาอาสามาทำหน้าที่ผู้ปกครองของมิลินแทน เนื่องจากเพื่อนรักไม่สามารถปลีกตัวได้
ภูมิมองเด็กหญิงที่สวมกระโปรงลายสก็อตสีเขียวที่ยืนเชิดหน้าท่ามกลางเด็กๆ รอบตัวที่กำลังร่ำไห้ทุกคนด้วยความภูมิใจ คำครหานับตั้งแต่มิลินเกิดไม่ทำให้เด็กหญิงรู้สึกว่าตนเองมีปมด้อย ความรักจากแม่และพ่ออุปถัมภ์หล่อหลอมให้มิลินแกร่งมากกว่าเด็กวัยเดียวกัน ไม่มีพ่อ ไม่ได้ทำให้เธอแตกต่างจากเด็กคนอื่น ไม่มีพ่อไม่ได้หมายความว่าความรักของแม่จะลดลง มิลินได้รับความรักจากแม่มากเกินพอ ถึงแม้บางครั้งจะรู้สึกกังขา และอยากถาม แต่เด็กหญิงเลือกที่จะเก็บคำถามไว้ เพื่อให้มารดาสบายใจ
ภูมิยกหัวแม่มือให้เมื่อมิลินมองมาที่ตนเอง เขาชี้โทรศัพท์ที่กำลังคุยติดพัน เด็กหญิงยิ้มจนตาหยี เมื่อเข้าใจสิ่งที่เขาสื่อ
“อย่าลืมถ่ายวิดีโอไว้ให้ฉันดูด้วยนะแก ฉันต้องไปล่ะ เกือบสายแล้ว”
มิลาตัดใจวางสาย เธอห่วงหน้าพะวงหลังไม่ได้ มันทำให้เธอเสียบุคลิก จะต้องไม่มีคำครหาใดใดเกิดขึ้นอีก เรื่องเดียวที่คนพวกนั้นจะนินทาเธอได้ควรจบลงวันนี้
ทางเดินปูพรมสีเข้มขึ้น มิลาขมวดคิ้ว ชั่วข้ามคืนกับการมาของ CEO คนใหม่ คนที่นี่เตรียมต้อนรับแบบอลังการเหลือเชื่อ ห้องประชุมใหญ่ที่เคยเข้าไปนับครั้งไม่ถ้วน วันนี้ก็ถูกเปลี่ยนใหม่หมด กลิ่นความใหม่ลอยอบอวลแทบทุกพื้นที่
“มิลามาทางนี้เร็ว” พอโผล่หน้าเข้าไป เบญจาก็รั้งเธอไปที่เก้าอี้ตัวหนึ่งแถมกดหัวไหล่ให้ทรุดนั่งลงตรงนั้น “โชคดีที่คนใหญ่คนโตยังลงมาไม่ครบ ไม่อย่างนั้นชลิตคงหาเรื่องกระแหนะกระแหนเธอไม่หยุด” เสียงกระซิบของเบญจาทำให้มิลาแอบขำ คนที่เบญจาพูดถึงคือคู่แข่งของตัวฉกาจของเธอ เขาและเธอสูสีกันทั้งฝีมือและความขยัน ชายผู้นั้นมีคนใหญ่โตหนุนหลังด้วยซ้ำ มิลาไม่คิดว่า คนระดับสูงจะเห็นความสามารถของเธอ เมื่อเธอไม่มีคนสนับสนุน
ยี่หวาไม่เคยคิดว่าปลายทางชีวิตของเธอจะจบลงแบบนี้ ก่อนที่เธอจะทิ้งอนาคตที่เหลือไปอย่างไร้ค่า เนื่องจากสุดที่จะทนกับความชอกช้ำที่ได้รับมาจากสามีคนเดียว เธอตัดสินใจฝากดวงใจของตัวเองไว้กับน้องสาวฝาแฝด น้องสาวที่ไม่มีคนรอบตัวรู้จัก มันคือความลับที่เธอปิดบังพวกเขาไว้ สมัยเด็กๆ พ่อกับแม่แยกทางกัน ทั้งสองท่านเลยแบ่งลูกไปเลี้ยงดูคนละคน ยี่หวาอยู่กับแม่ ส่วนญาดาไปอยู่กับบิดา สองสาวที่เหมือนกันทุกกระบิ แตกต่างที่นิสัย คนหนึ่งเรียบร้อย พูดน้อย น่ารัก ส่วนอีกคนตรงข้ามทุกอย่าง แกร่ง และกล้าท้าชน… และเพราะแค้นใจแทนพี่สาว ญาดาเลยรับปากก่อนยี่หวาสิ้นลม เธอจะเอาคืนทั้งสองคนนั้นให้สาสม ไม่ว่าจะเป็นปกป้องสามีสุดที่รักของยี่หวา หรือแม้แต่...ฉันทา ว่าที่ภรรยาคนใหม่แสนผยองคนนั้น สองคนนี้ต้องหาความสุขไม่ได้ เธอจะรังควานพวกเขา ให้เหมือนตกนรกทั้งเป็น...การจองเวรคืองานที่เธอควรทำ…ถ้าเป็นดั่งที่ตั้งใจไว้ ญาดาคงไม่กลุ้มใจหนัก ‘ความรัก’ บทจะมาก็มาประชิด เธออยากแก้แค้น แต่ดันไปหลงรัก ผู้ชายเลวคนนั้นเสียอีก หลังจากเฉดหัวฉันทา คงต้องหาทางมัดใจปกป้อง อย่างน้อยก็ทำเพื่อหลาน ถ้าเธอตกนรก เธอจะลากปกป้องตามไปด้วย...
คงไม่มีความซวยไหนเลวร้ายเท่ากับการถูกตราหน้าว่าเป็น ‘เด็กดริ้ง’ ความตั้งใจของณิรินคือไปจับผิดว่าที่พี่เขย แต่กลับกลายเป็นว่าเธอถูกเข้าใจผิดเสียเอง แถมผู้ชายคนนั้นดันเป็นคนสำคัญที่เธอต้องคอยดูแลระหว่างที่เขามาเจรจา เพื่อเป็นคู่ค้ากับบริษัทของลุงกับป้า หน้าที่นั้นเลยถูกโยนมาให้ณิรินรับผิดชอบ ผู้ชายปากร้ายเอาแต่ใจตัวเอง ค่อนข้างงี่เง่าคนนั้น เขาคิดว่าเธอมีอาชีพเสริม และพยายามเกาะแกะจนณิรินโมโห บางครั้งณิรินก็อดคิดไม่ได้ มันเป็นเพราะช่วงเบญจเพศของเธอหรือเปล่า เรื่องซวยๆ เลยเกิดขึ้นกับเธอไม่หยุดหย่อน
เสียงของเขาดังก้องอยู่ในหู ฉันไม่สามารถสลัดเสียงแหบๆ ของเขาออกไปจากความทรงจำได้เลย นี่เกิดอะไรขึ้นกับฉันนะ สิ่งที่ฉันคิดอยู่นี่คือ...ความผิด แม้จะเป็นแค่ความคิด แต่มันเป็นก้าวแรกที่ฉันตั้งใจทำผิดศีลธรรม กับผู้ชายที่มีภรรยาแล้ว!! ฉันกำลังเป็นคนเลว และอีกไม่ช้า ฉันคงโดนคนทั้งโลกประณามหากฉันไม่หยุดความคิดทุเรศๆ นั่นเสียตั้งแต่ตอนนี้ จะทำยังไงดีล่ะ? ฉันคิดอะไรไม่ออกเลย มีเพียงเสียงแหบๆ ของคน คนนั้นดังก้องอยู่ในหูเท่านั้น “สามีของเธอเดินทางไปทำธุรกิจ” “เธอบอกว่าสามีของเธอจะไม่อยู่ประมาณหนึ่งอาทิตย์!!” “มันจะดีแค่ไหนนะ หากฉันเปลี่ยนสิ่งที่ได้ยินได้ เขาน่าจะไปซัก7ปี” ผมพยายามข่มใจให้รู้สึกเศร้าตาม แต่หัวใจของผมกลับเต้นระรัวเกินกว่าจะควบคุมได้ “คุณอยู่ที่ไหน?
รัชศกปีที่สิบ มันเป็นช่วงเวลาแสนสุขที่ลืมไม่ลง แม้เวลาจะผ่านมาเนิ่นนาน ครั้งหนึ่ง ข้าเคยเป็น ‘สาวงาม’ ที่ผู้คนทั้งเมืองหลงใหล เมืองหลวงกว้างใหญ่ใต้แผ่นฟ้าเดียว ข้าผู้มาก่อนกาล เดิมทีข้าคิดว่าเป็นแค่ความฝันหนึ่งตื่น แต่ที่ไหนได้ ทุกเหตุการณ์ที่ข้าพบเจอ คือเรื่องราวที่เกิดขึ้นจริง ความสุขที่ท่วมท้นอยู่ในใจ เป็นความทรงจำเดียวที่ทำให้ข้าอยากมีชีวิตอยู่ต่อ เพื่อ...รอ...ใครบางคน
เมื่อสามีตะโกนใส่หน้า “ผมต้องการหย่ากับเธอ!! คนที่ผมรักเขากลับมาหาผมแล้ว” เมษาเซ็นจำใจชื่อบนใบหย่าพร้อมทั้งน้ำตาที่ไหลพรู เธอตัดสินใจเก็บงำความลับไว้กับตัว พร้อมกับจากไปโดยไม่ปริปากบอกคีรินเลยสักคำ ผ่านไป 5 ปี เด็กชายคนหนึ่งมาตามหาพ่อ... “ผมจะไปหาพ่อผม ปล่อยผมนะ!!” เสียงแผดก้องบริเวณหน้า ล็อบบี้ แม้แต่คีรินเองยังอดสนใจไม่ได้ เด็กชายคนหนึ่งถูก รปภ. รั้งตัวไว้ เขาดิ้นกระแด๋วๆ ตะโกนลั่น ผิวทั้งหน้าแดงก่ำ มีเม็ดเหงื่อผุดเต็มไปหน้า และเมื่อเด็กชายวิ่งตรงมาหาเขา “พ่อคร๊าฟฟฟฟฟ” คิรินเข่าอ่อน สัญชาตญาณบางอย่างเตือน เด็กชายตรงหน้าเขานี่ เป็นเลือดเนื้อส่วนหนึ่งของเขาร้อยเปอร์เซ็นต์
เป็นข้อเสนอที่น่าสนใจไม่หยอก หากสามารถปราบพยศผู้ชายเจ้าอารมณ์ได้ ดานันจะเป็นอิสระจากข้อผูกมัดของบิดา ทว่า...ในความโชคร้าย มีความโชคดีแอบแฝงอยู่ ว่าที่สามีของเธอ เป็นบุตรชายผู้มั่งคั่งของตระกูลใหญ่ แต่เขาเพิ่งสูญเสียดวงตาไปจากอุบัติเหตุ ดานันต้องรองรับความเกรี้ยวกราดเช่นนี้ จนกว่าจะเปลี่ยนความคิดของเขาได้ ครามไม่ได้พิกลพิการมาตั้งแต่กำเนิด เขามีหนทางรักษาได้ ขึ้นอยู่กับว่า...ดานันจะโน้มน้าวว่าที่สามีของเธอได้หรือเปล่า
"ไล่ผู้หญิงคนนี้ออกไปซะ" "โยนผู้หญิงคนนี้ลงทะเลซะ" ขณะที่ไม่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของเหนียนหย่าเสวียน โฮว่หลิงเฉินได้ปฏิบัติต่อเธออย่างไม่เป็นมิตร "คุณหลิงเฉินครับ เธอคือภรรยาของท่านครับ" ผู้ช่วยของหลิงเฉินกล่าวเตือนเขา เมื่อได้ยินเช่นนั้น หลิงเฉินหยุดเพ่งมองไปที่เขาอย่างเย็นชาและบ่นขึ้นมาว่า "ทำไมไม่บอกผมให้เร็วกว่านี้?" นับจากนั้นเป็นต้นมา หลิงเฉินได้ตามใจและรักใคร่ทะนุถนอมหย่าเสวียนมาตลอด โดยไม่มีใครคาดคิดว่าพวกเขาจะหย่าร้างกัน
เว่ยจื้อโหยวลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งพบว่าตนอยู่ในยุคสมัยที่ไม่คุ้นเคยสิ่งรอบกายดูโบราณล้าหลัง โลกโบราณที่ไม่มีในประวัติศาสตร์โลก ยังไม่ทันได้เตรียมใจก็ถูกส่งให้ไปแต่งงานกับชายยากจนที่ท้ายหมู่บ้าน สาเหตุที่เว่ยจื้อโหย่วถูกส่งมาให้แต่งงานกับชายที่ขึ้นชื่อว่ายากจนที่สุดในหมู่บ้านนั้น เพราะนางเกิดไปต้องตาต้องใจเศรษฐีผู้มักมากในกามเข้า เพื่อหาทางหลีกเลี่ยงไม่ให้ถูกบ้านใหญ่ขายไปเป็นอนุภรรยาของเศรษฐีเฒ่า พ่อแม่ของนางจึงยอมแตกหักจากบ้านใหญ่และท่านย่าที่เห็นแก่ตัวและลำเอียงเป็นที่สุด ด้วยเหตุนี้พ่อแม่ของนางจึงตัดสินใจยกนางให้กับอวิ๋นเซียว ชายหนุ่มที่แสนยากจนข้นแค้น ที่เพิ่งเสียบิดามารดาไป อีกทั้งยังทิ้งน้องชายน้องสาวเอาไว้ให้เขาเลี้ยงดู นอกจากนี้ยังมีป้าสะใภ้มหาภัยที่คอยแต่จะมารังแกเอารัดเอาเปรียบสามพี่น้อง สิ่งที่ย่ำแย่ที่สุดไม่ใช่ป้าสะใภ้มหาภัย แต่ มันคืออะไรแต่งงานนางไม่ว่ายังไม่ทันได้เข้าหอสามีหมาดๆ ก็ถูกเกณฑ์ไปเป็นทหารในสงครามระหว่างแคว้น มันไม่มีอะไรเลวร้ายไปมากว่านี้อีกแล้วสำหรับ เว่ยจื้อโหยว หากสามีทางนิตินัยของนางตายในสนามรบ ก็ไม่เท่ากับว่านางเป็นหม้ายสามีตายทั้งที่ยังบริสุทธิ์หรอกหรือ แถมยังต้องเลี้ยงดูน้องชายน้องสาวของอดีตสามีอีก สวรรค์เหตุใดถึงได้ส่งนางมาเกิดใหม่ในที่แบบนี้
หลังจากแต่งงานได้ 2 ปี ในที่สุดเจียงเนี่ยนอันก็ตั้งครรภ์สักที ความดีอกดีใจของเธอแต่กลับแลกกับคำขอหย่าของสามี หลังจากการสมคบคิด เธอนอนในกองเลือด และต้องการขอร้องเขาให้ช่วยเด็กเอาไว้ แต่กลับไม่สามารถติดต่อกับอีกฝ่ายได้ ด้วยความสิ้นหวังเธอจึงออกจากประเทศไป ต่อมาในงานแต่งงานของเจียงเหนียนอัน คุณกู้เสียการควบคุมและคุกเข่าลง ดวงตาของเขาแดงก่ำ "มีลูกของฉัน แล้วเธออยากจะแต่งงานกับใครกัน?"
"นางเป็นบุตรีผู้สูงศักดิ์ของฮูหยินเอกของจวนเสนาบดี นางมีหน้าตาโดดเด่น ทั้งอ่อนโอนและมีน้ำใจไมตรีต่อผู้อื่น แต่... นางทำดีต่อป้าของนาง นางกลับฆ่าแม่ของนางตาย นางรักเอ็นดูน้องสาวของนาง แต่น้องสาวกลับแย่งสามีของนางไป นางคอยสนับสนุนและดูแลสามีของนางอย่างสุดหัวใจ แต่สามีกลับทำให้นางตายทั้งกลม...ตระกูลฝ่ายมารดาของนางก็ถูกประหารชีวิตทั้งตระกูลด้วย นางตายตาไม่หลับและสาบานว่าหากมีชาติหน้า นางจะไม่เมตาตาต่อใครอีก ใครก็ตาม กล้ามาทำร้ายข้า ข้าจะล้างแค้นด้วยชีวิตทั้งตระกูลของพวกเจ้า เมื่อเกิดใหม่อีกครั้ง นางอายุได้สิบสี่ปี นางสาบานว่าจะต้องเปลี่ยนชะตากรรมและแก้แค้นชาติก่อน ป้านางใจ้ร้าย นางจะใจร้ายกลับยิ่งกว่านาง นางคิดจะได้ครองตำแหน่งฮูหยินงั้นเหรอ บอกเลยไม่มีทาง! ส่วนน้องสาวชอบผู้ชายชั่ว ๆ นักไม่ใช่หรือ ได้!ข้าจะยกให้เลย ส่วนชายชั่วนั่น ข้าจะทำให้เจ้าไม่สามารถมีทายาทได้อีกตลอดทั้งชาติ!แต่ข้าจะแก้แค้น เหตุใดเจ้าต้องมาช่วยข้าด้วย?"
ในวันครบรอบแต่งงาน เหวินซือถูกเมียน้อยของสามีวางยาและไปมีอะไรกับคนแปลกหน้า เธอสูญเสียความบริสุทธิ์ไป แต่เมียน้อยคนนั้นกลับตั้งท้องลูกของสามี ภายใต้ความกดดันต่างๆ เหวินซื่อสูญรู้สึกสิ้นหวังและตัดสินใจหย่า แต่สามีของเธอกลับไม่แยแสโดยคิดว่าเธอกำลังเล่นลูกไม้อยู่ หลังจากการหย่ากัน เหวินซือกลายเป็นจิตรกรที่มีชื่อเสียงและมีผู้ชายนับไม่ถ้วนที่ตามจีบเธอ อดีตสามีไม่ยอมและขอคืนดีไปถึงที่ จากนั้นก็ว่า เธออยู่ในอ้อมแขนของคนใหญคนโตคนหนึ่ง และชายคนนั้นก็พูดอย่างสงบว่า "ดูให้ดี นี่คือพี่สะใภ้ของนาย"
ถึงจะโกรธ เกลียด เคียดแค้นแค่ไหน แต่หัวใจไม่อาจต้านรักได้ ----------------------------------------- ไรยาค่อยๆ คลานไป ทันทีที่เจ้าบ่าวหันหน้ามา เพื่อจะยื่นมือให้เธอจับ จะได้ไม่ล้มนั้น ยิ่งจะทำให้เธอเกือบล้มไปเพราะเขาแล้ว ในหัวสมองก็ประมวลผลออกมาได้คำตอบทันที ว่าคนที่เธอเฝ้าครุ่นคิดว่าเป็นใครมาตลอดสองอาทิตย์นั้น แท้จริงก็คือใครกันแน่ในที่สุด ‘Mr. H. Hhemmhawattana ก็คือหรัญญ์ เหมวัฒน์’ ‘หรือพี่ฮั้นท์ของสาวๆ ที่เธอมักจะได้ยินเรียกขานกันนี่เอง’ ‘เขากลายมาเป็นเจ้าบ่าวเธอได้ยังไง’ ‘เขาจะมาแต่งงานกับเธอทำไม’ เท่าที่รู้มา เขาไม่ได้ร่ำรวยระดับร้อยล้านพันล้านแน่ๆ แล้วเขาไปทำอะไรมา ถึงได้มีเงินมากมายขนาดเอามาทุ่มซื้อหุ้นบริษัทของพ่อเธอได้ ไหนจะไถ่บ้านคืนให้ และอีกหลายต่อหลายอย่างที่เขาจ่ายไป รวมทั้งแหวนเพชรน้ำงามและไม่น่าจะต่ำกว่าห้ากระรัตบนพานดอกไม้ตรงหน้าเธออีก ---------------------------------------------------------------------------------------- ฮั้นท์ (หรัญญ์ เหมวัฒน์) นักธุรกิจหนุ่ม ผู้มีชีวิตที่พลิกผันจากเลวร้ายกลับกลายเป็นดี ซึ่งเขาเองก็ตั้งตัวไม่ทัน แต่ทั้งหมดนั้น มาจากความดี ความขยันหมั่นเพียรของเขา บวกกับโชคช่วย ถึงเวลาที่เขากลับมายืนอยู่จุดเดิม ในฐานะใหม่ ที่ใครต่อใครต่างงุนงง โดยเฉพาะเพื่อนๆ หรือแม้แต่กับผู้หญิงที่เคยเมนเขามาแล้ว และเขาก็จะทำให้ผู้หญิงพวกนั้นได้รู้ ว่าไม่ควรเมินเขาจริงๆ ---------------------- ย้า (ไรยา เจริญรัตชตะ) ทายาทนักธุรกิจหลายร้อยล้าน ที่ชีวิตพลิกผัน จากดีกลายเป็นเลวร้ายในไม่กี่ปี จนเธอกับครอบครัวก็ตั้งตัวไม่ติด รับภาวะย่ำแย่แทบไม่ทัน และถึงเวลาที่เธอจะต้องเลือก ระหว่างช่วยกู้ทุกอย่างของครอบครัวคืน กับทิ้งทุกอย่างไปแบบไม่เหลียวหลัง เพื่อไปเลียแผลหัวใจจากชายที่เธอรักแทบตาย สุดท้ายเธอจะเลือกทางเดินยังไง จะไปต่อหรือพอแค่นี้ ---------------------------------------------------------------------------------------- เมียแต่งท่านประธาน Chairman's Wife ตอนแรกคิดว่าจะให้นิยายที่เรื่องนี้มีแค่ชื่อภาษาอังกฤษเท่านั้นค่ะ ที่เหลือให้รี้ดไปตีความเอาเอง ว่าควรจะใช้ภาษาไทยว่าอะไรดี ระหว่าง แรงรัก - รั้งรัก - รังรัก และใช้นามปากกาพิมรภัค แต่สุดท้ายก็คิดชื่อใหม่ได้แล้วค่ะ และตัดสินใจใช้นามปากกาหลัก นั่นคือ กันเกราค่ะ เพราะแว้ปไปเขียนอวตารหลายเรื่องแล้ว และไม่ได้ออกนามปากกานี้นานแล้ว ส่วนแนวก็จะเพิ่มดราม่าเข้าไปอีก ซึ่งจะเป็น Signature ของกันเกราอยู่แล้ว รี้ดอยากได้มาม่าเจ้มจ้นแค่ไหน บอกกันได้เด้อ ----------------------------------------------------------------------------------------