สิ่งแรกที่เธอทำหลังจากการหย่าร้าง เธอไปหมั้นกับศัตรูของเขา ไปมีความรักกับชายหนุ่มน้อย เล่นงานมือที่สาม แก้แค้นอดีตสามี ตัวตนที่แท้จริงของเธอค่อยๆ ถูกเปิดเผย นักเปียโนอันดับหนึ่งของโลก? ดีไซเนอร์ Elan ที่หาตัวยาก? นักลงทุนลึกลับ? หลังจากการหย่าร้างหลี้จิงถิงถึงค้นพบว่าอดีตภรรยาของเขามีความลับมากมายอย่างนี้ เขาอยากตามตื้ออดีตภรรยาของเขากลับมาคบกัน แต่ยังเป็นไปได้ไหมล่ะ มีอยู่วันหนึ่ง เมื่อปริศนาแห่งประสบการณ์ชีวิตของเธอถูกเปิดเผยจริงๆ หัวใจของเขาแตกสลายอย่างสิ้นเชิง...
ตอนที่ถังเฟิงเยว่ออกมาจากสำนักกิจการพลเรือนนั้น ในมือมี ‘ใบหย่า’ เพิ่มมาอีกสองใบ แต่ภายในใจนั้นกลับสงบนิ่งเป็นอย่างมาก
จบชีวิตแต่งงานสามปีไปแบบนี้จะบอกว่าไม่อาลัยอาวรงั้นเหรอ
ก็ต้องมีบ้าง แต่ส่วนใหญ่นั้นเป็นการปล่อยวางเสียมากกว่า
คนที่ลี่จิ่งถิงรักนั้นไม่ใช่เธอ แม้แต่เมื่อคืนนี้เขาเมาแล้วพวกเขามีความสัมพันธ์กันครั้งแรก ตอนที่เขากอดเธอนั้นกลับเรียกชื่อผู้หญิงอีกคนขึ้นมาแทน
ถังเฟิงเยว่ระงับความหดหู่ในใจของเธอและยืนอยู่ข้างถนนเพื่อเรียกรถ จากนั้นรถโรลส์รอยซ์สีดำก็ค่อย ๆ หยุดจอดตรงหน้าเธอ
กระจกรถเปิดไว้ครึ่งหนึ่ง เผยให้เห็นสีหน้าเย็นชาของผู้ชายที่กำลังนั่งอยู่ที่นั่งคนขับอยู่
ลี่จิ่งถิงนั้นทั้งรวยและรูปหล่อ
“โรงพยาบาลออกประกาศการเจ็บป่วยขั้นวิกฤติสำหรับกู้รั่วเวยอีกแล้ว เธอไปโรงพยาบาลกับฉัน” เขาแค่เหลือบมองเธอและพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา
‘รั่วเวย’ ‘รั่วเวย’ ชื่อนี้อีกแล้ว!
ในเมื่อหย่ากันไปแล้วชื่อนี้ก็ยังตามหลอกหลอนไม่จบไม่สิ้นสักที!
“ถ้าฉันไม่ไปหล่ะ? คุณลี่...” เสียงของเธอเบามาก แต่ท่าทางนั้นเปลี่ยนเป็นอ่อนโยนตามปกติ
ลี่จิ่งถิงขมวดคิ้วขึ้นมาทันที ผู้หญิงที่อยู่ต่อหน้านั้นเชื่อฟังเขามาตลอดระยะเวลาที่แต่งงานกัน พอหย่ากันวันแรกก็ขัดคำสั่งเขาซะแล้ว
แววตาที่ไม่แยแสและเย็นชาของผู้ชายคนนั้นค่อย ๆ เงยหน้าขึ้น และถามเธอกลับว่า “เธอลืมสถานการณ์ของตระกูลถังในตอนนี้ไปแล้วรึไงกัน หรือว่าลืมไปแล้วว่าตอนที่กู้รั่วเวยเกิดอุบัติเหตุนั้นเป็นเพราะใคร?”
ใจของถังเฟิงเยว่ค่อย ๆ เย็นชาลงทีละนิด
เธอไม่สนใจเรื่องที่ตระกูลถังกำลังจะล้มละลายเลยแม้แต่นิดเดียว แต่อุบัติเหตุเมื่อสามปีก่อนนั้นเธอไม่มีทางลืมแน่นอน
ตอนนั้น ถังหราน น้องชายของเธอกับกู้รั่วเวยไม่รู้ว่าไปนั่งรถคันเดียวกันได้ยังไง พอเกิดอุบัติเหตุ กู้รั่วเวยบาดเจ็บสาหัส ถังหรานนั้นไม่ยอมอธิบายอะไรเลยแม้แต่คำเดียวและก็โดนกล่าวหาว่าฆ่าคนโดยเจตนา จนถึงตอนนี้ก็ยังอยู่ในคุก
ยังเหลืออีกหนึ่งเดือนเขาก็จะพ้นโทษแล้ว
“ถ้าเธอไม่อยากให้ถังหรานออกมาจากคุกหล่ะก็...” ความลึกล้ำในแววตาของลี่จิ่งถิงเริ่มน่ากลัวมากขึ้นเรื่อย ๆ เหมือนกับว่าจะเอาจริงอย่างไรอย่างนั้น
พอเขาพูดมาไม่กี่คำ ก็ทำให้ถังเฟิงเยว่ยอมจำนนให้กับเขา
“โอเค ฉันไปก็ได้”
เธอกำหมัดแน่น สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ เปิดประตูหลังนิ่ง ๆ และเข้าไปนั่ง
ระหว่างทางไปโรงพยาบาลนั้น ลี่จิ่งถิงขับรถเร็วมาก นั่นก็พิสูจน์ได้แล้วว่าเขานั้นเป็นห่วงผู้หญิงที่นอนอยู่ที่โรงพยาบาลมากแค่ไหน
ถังเฟิงเยว่จิกฝ่ามือของเธอแน่นจนเป็นห้อเลือดขึ้นมา
จนกระทั่งรถหยุดที่ประตูโรงพยาบาล เธอก็กระแทกปิดประตูรถและลงมาจากรถ ทันทีที่เธอเงยหน้าขึ้นสบตากับลี่จิ่งถิงนั้น เธอพูดสองสามคำที่อดกลั้นมานานแล้วออกมา “แต่นี่เป็นครั้งสุดท้าย”
แววตาสีเข้มของลี่จิ่งถิงเย็นชาและมืดมนเป็นอย่างมาก เขาจ้องแผ่นหลังเล็ก ๆ ที่ดูราวกับจะหนีไปของเธอ เหมือนกับไม่คิดว่าลูกแมวเชื่อง ๆ นั้นจู่ ๆ ก็กางเล็บออกมา เขานั้นก็ค่อนข้างประหลาดใจ
หลังจากเจาะเลือดแล้ว ถังเฟิงเยว่ที่ใบหน้าซีดเซียวก็กุมแขนตัวเองไว้
เธอเป็นโรคเลือดจางและกลัวเลือด แต่เธอไม่เคยบอกใครมาก่อน
ตอนนั้นถังเจิ้นเทียนกับหลิวฟางชิงคุกเข่าเพื่อขอร้องให้เธอช่วยถังหราน บอกว่าเธอกับกู้รั่วเวยนั้นมีเลือดอาร์เอชลบเหมือนกัน ถ้าเธอยอมบริจาคเลือดให้กู้รั่วเวยจะต้องสามารถช่วยถังหรานได้แน่ ๆ
ถังเฟิงเยว่นั้นไม่ได้มีความรู้สึกอะไรกับพ่อแม่ที่รักลูกชายมากกว่าคู่นี้เลย แต่ถังหรานนั้นไม่เหมือนกัน เวลาที่เธอโดนรังแกที่โรงเรียนนั้น เขาจะมาปกป้องเธอเหมือนผู้ใหญ่และตะโกนว่า “พี่ รีบไปก่อน ฉันไม่กลัวพวกมันหรอก!”
ตอนหลังพอเธอเรียกคนมานั้น เขาก็นอนจมกองเลือดอยู่ในตรอกนั้นแล้ว
เพราะเรื่องนี้ เธอเลยโดนหลิวฟางชิงเฆี่ยนด้วยแส้หนังจนหนังชั้นนอกแทบจะหลุด
เพราะงั้นเธอเลยรับปากว่าจะเป็นคลังเลือดให้กู้รั่วเวย แต่เธอมีเงื่อนไขเพิ่มเติมคือ เธอต้องแต่งงานกับลี่จิ่งถิง
เหตุผลนั้นง่ายมาก เพราะเธอรักเขา เป็นรักลึก ๆ ที่เก็บเอาไว้ในใจมาโดยตลอด
ชื่อของผู้ป่วยเขียนไว้ที่หน้าห้องสี่ศูนย์สองว่า “กู้รั่วเวย”
ถังเฟิงเยว่หยุดไปชั่วคราว ก่อนจะหมุนลูกบิดประตูเป็นครั้งแรก
“เธอมาได้ยังไงกัน?” แม้ว่าผู้หญิงบนเตียงในโรงพยาบาลนั้นจะให้น้ำเกลืออยู่ดูไม่เหมือนคนป่วยที่ออกประกาศการเจ็บป่วยขั้นวิกฤติแม้แต่นิดเลย น้ำเสียงของเธอก็ไม่ดีเอาซะเลย “จิ่งถิงหล่ะ?”
“จิ่งถิงของเธอรักเธอมากขนาดนี้ เธอยังจะกลัวเขาหนีไปอีกเหรอ?”
ถังเฟิงเยว่เดินเข้าไปใกล้อีกสองสามก้าว ก่อนจะหยิบ‘ใบหย่า’ ออกมาจากกระเป๋าของเธอแล้วสะบัดไปมา “กู้รั่วเวย ฉันกับเขาหย่ากันแล้ว นี่เป็นครั้งสุดท้ายที่ฉันจะบริจาคเลือดให้เธอ นับตั้งแต่นี้เป็นต้นไป ไม่ว่าเธอจะเป็นตายร้ายดียังไงก็ไม่เกี่ยวกับฉันและถังหรานอีกต่อไปแล้ว”
"คุณต้องการเจ้าสาว ส่วนฉันก็ต้องการเจ้าบ่าว ทำไมเราไม่แต่งงานกันล่ะ?" ภายใต้เสียงเยาะเย้ยของทุกคน ถังเลี่ยน ซึ่งถูกคู่หมั้นของเธอทอดทิ้งในพิธีแต่งงาน กลับแต่งงานกับเจ้าบ่าวพิการข้างบ้านที่ถูกรังเกียจ ถังเลี่ยนคิดว่าอวิ๋นเซินเป็นชายหนุ่มที่น่าสงสาร และเธอสาบานว่าจะให้ความรักใคร่แก่เขาและตามใจเขาหลังแต่งงาน ใครจะรู้ว่าเขาแกล้งเป็นแบบนั้น... ก่อนแต่งงาน อวิ๋นเซินว่า "เธอต้องสนใจเงินของผมถึงยอมแต่งงานกับผม ผมจะหย่ากับเธอหลังจากที่ผมใช้ประโยชน์เธอเสร็จ" หลังแต่งงาน อวิ๋นเซินว่า "ภรรยาของผมต้องการหย่าทุกวัน แต่ผมไม่อยากหย่า ทำอย่างไรดีล่ะ"
เมื่อเธออายุยี่สิบ ชิงฉือได้รู้ว่าตนเองไม่ใช่ลูกโดยกำเนิดของตระกูลต้วน เธอถูกลูกสาวที่แท้จริงของตระกูลต้วนล้อมกรอบ จนถูกพ่อแม่บุญธรรมไล่ออกจากบ้านและกลายเป็นตัวตลกในเมือง เมื่อเธอกลับไปหาพ่อแม่ชาวนา จากนั้นก็พบว่าบิดาผู้ให้กำเนิดของเธอเป็นคนที่รวยที่สุดในเมืองเจียงเฉิงส่วนพี่ชายของตนเองเป็นอัจฉริยะในแวดวงต่างๆ ทุกคนมองดูเด็กสาวตัวเล็กคนนี้ด้วยความเห็นใจและถือว่าเธอเป็นสมบัติล้ำค่า แต่ค่อยๆ พบว่า... ที่แท้ว่าน้องสาวเป็นคนมากความสามารถ? อดีตแฟนหนุ่มผู้น่ารังเกียจหัวเราะเยาะ "อย่ามาตามเซ้าซี้ไม่เลิก ฉันมีแต่เมียนเมียนอยู่ในใจ!" คนใหญ่แห่งเมืองหลวงปรากฏตัว "เมียฉันจะเห็นหัวนายเหรอ?"
ตลอดสิบปีที่ฉู่จินเหอรักเหลิ่งมู่หยวนฝ่ายเดียว เอาใจใส่กับเขาอย่างเต็มที่ แต่เธอไม่เคยคิดว่าที่แท้เธอเป็นแค่ตัวตลกคนหนึ่งเท่านั้น ที่สำนักงานเขตเพื่อทำการหย่า เหลิ่งมู่หยวนมองดูฉู่จินเหอด้วยความเย็นชาและพูดอย่างเหยียดหยามว่า "ถ้าเธอคุกเข่าลงและขอร้องฉัน ฉันอาจจะให้โอกาสเธอกอีกครั้ง ฉู่จินเหอเซ็นอย่างไม่ลังเลและออกจากตระกูลเหลิ่ง สามเดือนต่อมา ฉู่จินเหอปรากฏตัวอย่างเปิดเผย ในเวลานั้น เธอเป็นประธานเบื้องหลังของ LX นักออกแบบลับที่ล้ำค่าที่สุดในโลก และเจ้าของเหมืองที่มีมูลค่าหลายร้อยล้าน ทางตระกูลเหลิ่งคุกเข่าลงและขอร้องให้คืนดีและขอการให้อภัย ฉู่จินเหอแยู่ในโอบกอดของซีอีโอโจว ซึ่งเป็นคนใหญ่คนโตในโลกธุรกิจอย่างมีความุข เธอเลิกคิ้วพลางเยาะเย้ย "ฉันในตอนนี้ไม่ใช่คนที่พวกคุณมาเกี่ยวข้องได้"
"นางเป็นบุตรีผู้สูงศักดิ์ของฮูหยินเอกของจวนเสนาบดี นางมีหน้าตาโดดเด่น ทั้งอ่อนโอนและมีน้ำใจไมตรีต่อผู้อื่น แต่... นางทำดีต่อป้าของนาง นางกลับฆ่าแม่ของนางตาย นางรักเอ็นดูน้องสาวของนาง แต่น้องสาวกลับแย่งสามีของนางไป นางคอยสนับสนุนและดูแลสามีของนางอย่างสุดหัวใจ แต่สามีกลับทำให้นางตายทั้งกลม...ตระกูลฝ่ายมารดาของนางก็ถูกประหารชีวิตทั้งตระกูลด้วย นางตายตาไม่หลับและสาบานว่าหากมีชาติหน้า นางจะไม่เมตาตาต่อใครอีก ใครก็ตาม กล้ามาทำร้ายข้า ข้าจะล้างแค้นด้วยชีวิตทั้งตระกูลของพวกเจ้า เมื่อเกิดใหม่อีกครั้ง นางอายุได้สิบสี่ปี นางสาบานว่าจะต้องเปลี่ยนชะตากรรมและแก้แค้นชาติก่อน ป้านางใจ้ร้าย นางจะใจร้ายกลับยิ่งกว่านาง นางคิดจะได้ครองตำแหน่งฮูหยินงั้นเหรอ บอกเลยไม่มีทาง! ส่วนน้องสาวชอบผู้ชายชั่ว ๆ นักไม่ใช่หรือ ได้!ข้าจะยกให้เลย ส่วนชายชั่วนั่น ข้าจะทำให้เจ้าไม่สามารถมีทายาทได้อีกตลอดทั้งชาติ!แต่ข้าจะแก้แค้น เหตุใดเจ้าต้องมาช่วยข้าด้วย?"
หลังจากแต่งงานกันมาสามปี เวินเหลี่ยงก็ยังไม่เคยได้ความรักจากฟู่เจิ้งแต่อย่างใดเลย เมื่อรักแรกของเขากลับมา สิ่งที่รอเธออยู่คือหนังสือการหย่า "ถ้าฉันมีลูก คุณยังเลือกหย่าไหม?" เธออยากจับโอกาสสุดท้ายนี้ไว้ แต่แล้วมีแต่คำตอบที่เย็นชาว่า "ใช่" เวินเหลี่ยงหลับตาและเลือกที่จะปล่อยมือ ...ต่อมาเธอนอนอยู่บนเตียงคนไข้ด้วยความสิ้นหวังและลงนามในข้อตกลงการหย่า "ฟู่เจิ้ง เราไม่ได้เป็นหนี้กันอีกต่อไปแล้ว..." ชายที่มีความเด็ดขาดและเย็นชามาโดยตลอดนอนอยู่ข้างเตียงขอร้องให้อีกฝ่ายกลับมาด้วยเสียงแผ่วเบา "เหลียง ได้โปรดอย่าหย่าได้ไหม?"
ในชีวิตชาติที่แล้ว เพื่อช่วยรักแรกของตัวเอง คนชั่วสามคนได้ทำลายพลังการต่อสู้ของนาง ตัดแขนขาของนางออก ตัดเส้นเลือดของนางและปล่อยเลือดของนางไหลออกมาทั้งอย่างนั้น และทรมานนางจนตาย เมื่อเกิดใหม่ครั้งนี้ นางวางแผนอย่างรอบคอบ โดยสาบานว่าจะให้พวกเขาได้สัมผัสกับความทุกข์ทรมานที่นางเคยประสบมา! รักแรกที่ไร้เดียงสาอะไรกัน ที่จริงก็เป็นเพียงผู้หญิงที่ตีสองหน้าเก่ง อยากจะไต่ขึ้นไปสูงเหรอ งั้นก็จะให้เจ้าปีนขึ้นไป ยิ่งปีนขึ้นสูงมากเท่าไร ตอนตกลงมาก็จะยิ่งเจ็บมากเท่านั้น! พวกสวะสมควรได้รับบาปกรรมของพวกสวะ พวกมันทำชั่วกับนางไปชั่วชีวิตหนึ่ง นางจะทำให้พวกมันไม่ตายดี พวกคนที่เจ้าเล่ห์ ตีสองหน้าเก่ง นางจะจัดการกับทุกคน! แต่นางไม่เคยคิดเลยว่าในการแก้แค้นของนาง นางจะไปมีเรื่องกับเสด็จอาที่เป็นเจ้าแผนการเข้า ที่วัน ๆ ต้องการให้นางจูบและกอดเขาตลอดทั้งวัน ในขณะที่นางแก้แค้นคนชั่วนั้นยังสามารถสนิทสนมกับเสด็จอาด้วย ในความจริงแล้ว การที่เป็นผู้หญิงชั่วๆ ก็มีความสุขมาทีเดียวกว่าที่คิดเลย!