U4 - ถ้ารอบนี้อาจารย์ให้เอฟหนูอีกเจอดีแน่! / ดี.. งั้นเอาเอฟไปเลย
• ACTION •
“ถ้าปีนี้แกเรียนไม่จบ เตรียมตัวเก็บข้าวของออกไปจากบ้านฉันได้เลย” เสียงคุณพ่อขาโหดพูดบอกกับลูกสาวตัวแสบ ที่ไม่ตั้งใจเรียนจนได้เรียนซ้ำเพื่อแก้รายวิชาที่ติดเอฟ
“รู้แล้วน่า” เซนตอบกลับพ่อของเธอด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์นัก เมื่อได้ยินเสียงผู้เป็นพ่อบ่นอุบ ในเช้าที่เธอกำลังจะออกไปมหาลัย
หน้าคฤหาสน์หลังใหญ่...
“เพราะไอแว่นตัวเดียวเลย”
สาวสวยที่กำลังยืนรอรถแท็กซี่อยู่ที่หน้าคฤหาสน์หลังใหญ่ พูดขึ้นอย่างไม่พอใจ เพราะชีวิตที่เคยสุขสบายของเธอนั้นต้องมาตกอับ และเขาที่เธอพูดถึงก็เป็นอาจารย์คู่แค้นที่ทำให้เธอติดเอฟ จนต้องกลับมาเรียนแก้ใหม่อีกครั้ง พร้อมกับรุ่นน้อง
แถมเธอยังต้องโดนพ่อดุด่าอยู่ทุกวี่วัน หนำซ้ำเธอยังถูกผู้เป็นพ่อยึดรถสปอร์ตคันหรูไว้อีกต่างหาก บัตรเครดิตที่เคยได้ใช้แบบไม่จำกัดวงเงิน ตอนนี้ก็มีไว้ให้ใช้อย่างจำกัด เธอจึงโทษความเฮงซวยที่เกิดขึ้นกับชีวิตของเธอนี้ ว่าเป็นความผิดของอาจารย์ ‘ปฐพี’
“ถ้าปีนี้แกทำให้ฉันเรียนซ้ำอีก แว่นแกแตกแน่...”
แม้ว่าเขาจะมีอายุมากกว่าเธอเป็นสิบปี แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้เธอเคารพเขาอย่างที่ควรจะทำเลย เพราะความหยิ่งทะนงและอวดดีของเธอ ที่ไม่ยอมก้มหัวให้ใครและคิดว่าเงินจะแก้ปัญหาให้เธอได้ทุกอย่าง...
ณ.มหาลัย...
เซนมาดักรออาจารย์ ‘ปฐพี’ อยู่ที่หน้าคณะตั้งแต่เช้า เพื่อที่จะคุยข้อตกลงเรื่องเอฟที่เธอไม่ต้องการ
“ขอคุยด้วยหน่อย” เซนรีบวิ่งเข้ามาขวางหน้าอาจารย์ไว้ทันทีอย่างไร้มารยาท และนั้นก็ทำให้คนที่ไม่ชอบเธอเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ยิ่งเกลียดขี้หน้าเธอเข้าไปใหญ่
“ฉันรีบไปสอน..” คนหน้านิ่งเจ้าของแว่นเฉิ่มพูดบอกกับนิสิตสาวอย่างไม่เต็มใจคุยด้วย
เธอเบี่ยงมาขวางทางเขาไว้ เมื่อเห็นว่าคนตัวสูงกำลังจะเดินหนีเธอไป...
“อาจารย์ต้องการเท่าไหร่” เซนยิงคำถามที่ดูถูกเขา ซึ่งมันก็ทำให้อีกคนไม่พอใจเป็นอย่างมาก แต่ก็ต้องเก็บกั้นอารมณ์โกรธนั้นไว้
“เก็บเงินของเธอไว้ แล้วกลับไปตั้งใจเรียนซะลชิตา...” อาจารย์พูดจบก็ผลักไหล่ของสาวสวยเต็มแรงเพื่อต้องการให้เธอหลบทาง
“ถ้ารอบนี้อาจารย์ให้เอฟหนูอีก เจอดีแน่!” เธอตะโกนสุดเสียงด้วยความโกรธแค้น
“ดี.. งั้นเอาเอฟไปเลย”
“อาจารย์!!”
ผมไม่คิดว่าการเจรจากับเธอด้วยเหตุผลจะเป็นสิ่งที่ควรทำ เพราะยัยเด็กน่ารำคาญนั้นไม่มีสมอง พูดด้วยก็เสียเวลาเปล่า...
ช่วงเย็นของวัน...
พอผมสอบคาบสุดท้ายเสร็จ ก็กะว่าจะรีบกลับบ้านไปเคลียร์งาน เพื่อจะได้พักผ่อนในวันพรุ่งนี้ที่เป็นวันหยุดให้เต็มที่
สภาพอาการที่มืดฟ้ามัวดิน ทำให้อาจารย์ที่เดินออกมาจากตึก ต้องรีบวิ่งมาที่รถเก๋งของตัวเอง และขับออกจากมหาลัยมุ่งสู่บ้านพักที่อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลนั้น จนไม่ทันสังเกตเห็นว่ามีแท็กซี่ขับตามเขามาตั้งแต่มหาลัย ซึ่งในรถคันนั้นก็ไม่ใช่ศัตรูที่ไหน แต่เป็น ‘ยัยตัวแสบ’ ที่ตามป่วนเขาเมื่อเช้านั่นเอง
อาจารย์หนุ่มที่เพิ่งจอดรถเสร็จ ยังไม่ทันได้เดินเข้าบ้าน ก็มีเสียงกดกริ่งดังขึ้นหยุดเขาไว้ซะก่อน
กริ๊ง!
บ้านผมไม่เคยมีแขกที่ไหนเข้ามาเลย หากไม่ใช่คนที่รู้ที่อยู่ผมจริงๆ นั่นคือเจ้านายเก่า แต่เมื่อเปิดประตูออกก็ต้องหัวเสีย ที่เห็นว่าเป็นยัยเด็กบ้านี่...
“มาทำไม?”
“มาคุยธุระค่ะ” เธอเดินเข้ามาด้านในรั้วบ้านหน้าตาเฉย ก่อนจะโดนเจ้าของบ้านจับโยนออกไปทันทีทันควัน
ปุก!
“กลับบ้านไปแล้วอย่ามาที่นี่อีก” ปึก! เขาเปิดประตูไล่เธออย่างไม่แยแส
“อาจารย์!!” เสียงโวยวายนั้นยังคงดังอยู่ตลอด จนเสียงนั้นเงียบหายไปเพราะเสียงฝนที่เทลงมากลบเสียงน่ารำคาญนั้นจนสนิท
อาจารย์หนุ่มเริ่มทำงานที่ค้างคาอยู่ โดยไม่สนว่าฝนจะตกหนักแค่ไหน และไม่สนด้วยว่าเธอจะยังอยู่หน้าบ้านหรือว่าถอดใจกลับไปแล้ว เพราะเขามีสิ่งที่สำคัญกว่า คืองานที่ค้างอยู่...
ไฟของทั้งบ้านหรูเริ่มเปิดสว่างขึ้น บ้านที่เขาซื้อมาด้วยน้ำพักน้ำแรง ชีวิตใหม่ที่ขาวสะอาด ต้องแรกมาด้วยเลือดด้วยเนื้อ กว่าจะมีชีวิตธรรมดาเช่นทุกวันนี้ได้
แม้ว่าจะเลือกทางเดินใหม่ให้กับชีวิตแล้ว แต่ผมก็ยังไม่เลิกหวาดระแวง และยังทิ้งสัญชาตญาณของความเป็นตัวตนนั้นไปไม่ได้สักที...
งานยุ่งๆ ของการเป็นอาจารย์ และชีวิตใหม่นี้มันทำให้ผมลืมเรื่องเลวร้ายในอดีตที่ผมเคยกระทำไว้ได้บ้าง แต่มันก็เพียงแค่เล็กน้อยเท่านั้น ซึ่งผมก็ไม่สามารถที่จะนอนหลับได้อย่างสนิทใจ จึงต้องพึ่งแอลกอฮอล์เป็นตัวช่วยให้หลับไปในทุกคืน เพราะไม่อย่างนั้นผมจะถูกบางสิ่งคอยตามหลอกหลอนอยู่ทุกคืน ‘อดีต’ ที่แสนเน่าเฟะของผม
เพร้ง!!
เสียงกระจกแตกที่ชั้นล่างของบ้าน เรียกให้เขาที่นั่งทำงานอยู่ชั้นบนต้องหยุดมือ และรีบลงมาดู ว่าเสียงนั้นเป็นเพียงผลกระทบจากลมพายุ หรือมีผู้บุกรุกเข้ามาในบ้านเขากันแน่
ชายหนุ่มร่างสูงคว้าอาวุธปืนคู่ใจติดมือลงไปด้วย เพื่อป้องกันตัวเอง แต่เมื่อลงมาถึงชั้นล่างของบ้านก็ต้องลดอาวุธลง และเก็บแอบไว้ทางด้านหลัง
เพราะภาพที่เห็นตรงหน้านั้น ทำเขาแทบเป็นบ้าที่เห็นว่าสาวแสบในชุดนักศึกษาทุบกระจกหน้าต่างบุกเข้ามาในบ้าน
เนื้อตัวเปียกซ่ก เลือดที่อาบแขนของเธอมันไม่ทำให้เขาเห็นใจเธอเลยสักนิด หนำซ้ำยังอยากจับเธอฉีกเป็นชิ้นๆ อีกต่างหาก
“ลชิตา! เธอทำบ้าอะไร!?”
--------------------------------------------------------------------------
[ติดตามตอนต่อไป] - [Follow the next episode]
[-กดใจ -เพิ่มเข้าชั้น -คอมเมนท์ให้กำลังใจ และฝากกดติดตามไรท์ด้วยนะครับ🙏]