จ้างให้รัก

• ACTION •

ฉันเดินหางานจนขาลากตั้งแต่เมื่อวานก่อนจนถึงวันนี้ ซึ่งฉันก็เริ่มถอดใจแล้วกับการสัมภาษณ์งานตามบริษัทใหญ่ที่ใฝ่ฝัน คงเหลือแต่งานที่ไม่ตรงกับสายอาชีพที่เรียนมา

“อนาคตครีเอทีฟอาร์ตของฉันจบแล้วเหรอ เฮ้อ”

แต่ถึงอย่างนั้นก็ขอให้ได้งานสักทีเถอะ จะอดตายอยู่แล้ว...

‘ณชา’ สาวสวยวัยยี่สิบห้าปี พูดตัดพ้อกับตนเองเมื่อบริษัทที่เธอส่งใบสมัครไป ตอบกลับมาด้วยการปฏิเสธที่จะรับเธอเข้าทำงาน อาจจะเพราะประวัติที่เธอถูกเลิกจ้างจากที่ทำงานเก่า เหตุเพราะเธอตบหน้าผู้ว่าจ้างที่เข้ามาลวนลาม จนทำให้เขาไล่ออกด้วยเหตุผลว่าเธอใช้ความรุนแรงในที่ทำงาน โดยไม่ได้ระบุถึงต้นตอของสาเหตุนั้น และนั่นก็เป็นเหตุผลของบริษัทหลายๆ ที่ ที่ไม่กล้ารับเธอเข้าทำงานในองค์กรของพวกเขา

ณชาที่กำลังถอดใจจากหางาน เดินกลับออกจากห้างหรูเพื่อไปขึ้นรถโดยสารหน้าถนนสุขุมวิท และในตอนที่เธอเดินผ่านหน้าร้านดอกไม้หรูก็เหมือนว่าฟ้ากำลังเห็นใจเธอ ส่งงานที่ไม่ตรงกับสายอาชีพที่เรียนแต่สามารถเลี้ยงปากท้องตัวเองได้โดยไม่ลำบากพ่อแม่

ณ.ร้านดอกไม้หรูย่านอโศก

“รับสมัครพนักงานขายหนึ่งอัตรา ไม่จำกัดวุฒ เงินเดือนหมื่นห้า...”

เสียงณชาที่กำลังอ่านป้ายประกาศหน้าร้าน เธอนึกถามตัวเองขึ้นในใจว่าจากเงินเดือนที่เคยได้สองหมื่นห้าต่อเดือน หากเหลือแค่เดือนหมื่นห้าเธอจะพอรับไหวหรือเปล่า

“เอาว่ะ หมื่นห้าก็ยังดี ดีกว่าให้แม่โอนเงินมาให้ใช้...”

กรุ๊งกริ๊ง~

“สวัสดีครับ” เสียงเจ้าของร้านพูดทักทายสาวสวยที่เดินเข้ามาด้านในร้าน ซึ่งขณะนั้นตนก็กำลังคุยกับสายสำคัญอยู่ “ผมยังไม่สะดวกคุยตอนนี้ แค่นี้ก่อนนะครับคุณแม่”

เขากดวางสายคนเป็นแม่ไปในตอนที่ปลายสายกำลังร้อนใจอยากจะคุยเรื่องสำคัญกับลูกชายอย่างเขา และณชาก็เดินเข้ามาในร้านถูกจังหวะพอดีเขาจึงหาเรื่องตัดสายจากผู้เป็นแม่

“คือฉันมาสมัครงานน่ะค่ะ พอดีเห็นป้ายติดรับสมัครพนักงานที่หน้าร้าน”

“อ๋อ สักครู่นะครับ”

ครืดด~

“ว่าไงครับคุณแม่? ผมติดธุระอยู่ครับไว้เราค่อยคุยเรื่องนี้กันได้ไหมครับ..” เขารับสายแม่น้ำเสียงนุ่มนวล แม้ว่าจะไม่อยากคุยเรื่องนี้กับเธอแล้ว แต่ก็ไม่กล้าปฏิเสธหรือเมินเฉยต่อสายสำคัญนี้

“ถ้าเจเลอร์ไม่ว่างมาดูตัว เดี๋ยวแม่พาหนูชาร์มไปหาลูกที่ร้านเอง แม่ใกล้ถึงร้านแล้วแค่นี้นะ...” ตุ๊ด!

“คุณแม่ คุณแม่ครับ...”

“เอ่อ ถ้าเกิดว่าคุณยังไม่ว่างฉันมาใหม่วันหลังก็ได้นะคะ” เหมือนว่าเขาจะมีธุระยุ่งๆ อยู่กับปลายสายและดูท่าจะเคลียร์กันไม่ลงตัว เธอเลยคิดจะถอดใจกลับออกไปก่อน

“รับครับ”

“คะ?”

“ผมรับคุณเข้าทำงานครับ”

“ระ รับเลยเหรอคะ ไม่สัมภาษณ์งานหรือเช็คประวัติ ดูเอกสารก่อนเหรอคะ?”

“ครับ ผมมีงานด่วนให้คุณทำตอนนี้เลยครับ” เขาพูดท่าทางร้อนใจเมื่อได้ยินคำของคนเป็นแม่ ที่บอกว่าจะพาสาวสวยมาให้ตนดูตัวถึงที่ร้าน

“เอ่อคือ...”

“ผมเพิ่มให้คุณเป็นสองเท่าเลยครับถ้าคุณรับงานนี้”

“รับค่ะ” สองเท่าก็สามหมื่น ใครไม่เอาก็บ้าแล้ว

“งั้น..คุณช่วยบอกแม่ผมหน่อยได้ไหมครับว่าเราเป็นแฟนกัน”

“อะไรนะคะ?!”

“นะครับ ช่วยผมหน่อยนะ” สาวสวยยังไม่ทันพูดตอบรับคำขอ แม่ของชายหนุ่มก็เดินเข้ามาด้านในร้าน พร้อมกับสาวสวยที่เธอตั้งใจพามาแนะนำให้ลูกชายรู้จักและเป็นคนที่เธอหมายตาไว้ให้เป็นลูกสะใภ้ในอนาคต

กรุ๊งกริ๊ง~

“แม่ครับ...” เสียงเรียกแม่อย่างสิ้นหวังของเจเลอร์ดังขึ้นเมื่อเห็นว่าเธอเดินผ่านประตูเข้ามา

“ดูทำหน้าเข้าสิ เห็นหน้าแม่ทำอย่างกับเห็นผี” เธอพูดพร้อมกับมองแรงไปทางลูกชาย

“...”

“แล้วทำไมลูกมารับลูกค้าเองล่ะพนักงานไปไหนหมด จัดดอกไม้กันอยู่หลังร้านเหรอ?”

“พลอยลาหยุดน่ะครับ ก็เลยเหลือผมอยู่ที่ร้านแค่คนเดียว...”

ก่อนหน้านี้แม่ผมสั่งให้ไล่พนักงานขายและพนักงานจัดดอกไม้สองคนออก เหตุผลเพราะเพศสภาพของพวกเขาที่เป็นชายรักชาย และเธอก็กลัวว่าผมจะกลายเป็นแบบนั้น หากยังปล่อยให้ลูกน้องสองคนนั้นทำงานที่นี่ต่อ ตอนนี้เลยมีแค่พนักงานผู้หญิงเหลืออยู่เพียงคนเดียวจากที่เคยมีพนักงานสามคนในร้าน และวันนี้เธอก็ลาหยุดผมเลยต้องเข้ามาดูร้านเองคนเดียว

“ถ้าพี่เจเลอร์ติดลูกค้าอยู่ เดี๋ยวหนูนั่งเล่นในร้านรอก่อนก็ได้นะคะ”

“เอ่อคือเธอไม่ใช่ลูกค้าหรอกครับ...” เจเลอร์หันไปมองหน้าณชาเพื่อขอความช่วยเหลือจากเธอผ่านแววตา สีหน้าของเธอตอนนี้ดูไม่ออกเลยว่าเธอจะตกลงรับทำงานหรือปฏิเสธคำขอของเขา

“...สวัสดีค่ะคุณแม่ หนูชื่อณชานะคะ เป็นแฟนของพี่เจเลอร์ค่ะ” โชคดีที่ณชาเป็นคนหัวไวเธอจึงโกหกได้เนียนทั้งคำพูดและการแสดงออกผ่านสีหน้า

หนุ่มหล่อหน้าหวานถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก เมื่อลุ้นอยู่นานว่าสาวสวยแปลกหน้าจะยอมช่วยตนตามที่ขอหรือไม่ ซึ่งเธอก็ไม่ทำให้ผิดหวัง แถมดูจะหัวไวในการแก้ปัญหาเฉพาะหน้าซะด้วย

“แฟนเหรอ?”

“ใช่ครับ นี่ณชาแฟนผมเอง วันนี้ผมยุ่งๆ น่ะครับเธอก็เลยมาช่วยผมดูร้าน”

“อ้าว สรุปพี่เจเลอร์มีแฟนแล้วเหรอคะคุณป้า?”

“...” คนเป็นแม่แสดงท่าทางแปลกใจและสงสัยที่เธอพลาดเรื่องนี้ ทั้งที่ปกติทุกเรื่องในชีวิตของเจเลอร์ เธอจะรู้หมดไม่เคยพลาด “คบกันนานหรือยัง ทำไมแม่ไม่เห็นรู้เลย”

“สักพักแล้วครับ ผมยังไม่ได้บอกเรื่องนี้กับแม่เพราะอยากจะรอให้แน่ใจก่อน ...ขอโทษด้วยนะครับที่ทำให้เสียเวลามาถึงที่นี่” เจเลอร์หันไปขอโทษสาวสวยที่มาที่นี่กับแม่ของตน

“อ๋อ ไม่เป็นไรค่ะ” เธอคิดว่าไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่อะไรแถมดีใจด้วยซ้ำ เพราะเธอเองก็ไม่ได้อยากจะมานัดดูตัวนี้อยู่แล้วหากไม่ใช่ว่าแม่ของเธอบังคับให้มา

ทำไมฉันรู้สึกแปลกๆ นะ... “งั้นเดี๋ยวแม่ไปส่งหนูชาร์มที่บ้านก่อน เย็นนี้พาแฟนลูกไปกินข้าวเย็นที่บ้านเราด้วยนะ แม่อยากรู้จักเธอ...”

สายตาของผู้เป็นแม่แสดงออกว่าเธอกำลังจับผิด และไม่ได้เชื่อคำพูดของคนทั้งคู่ในทันทีแม้ว่าจะได้รับการยืนยันจากทั้งคู่ว่าพวกเขาคบกันแล้วก็ตาม...

--------------------------------------------------------------------------

[ติดตามตอนต่อไป] - [Follow the next episode]

[-กดใจ -เพิ่มเข้าชั้น -คอมเมนท์ให้กำลังใจ และฝากกดติดตามไรท์ด้วยนะครับ🙏]​