U5 - แม่จะจับผมแต่งงาน เพราะเธอคิดว่าผมเป็นเกย์... ..ผมไม่ใช่เกย์อย่างที่แม่และหลายๆคนคิด เพียงแค่ผมเป็นผู้ชายเรียบร้อยก็เท่านั้น และการจีบผู้หญิงมันก็ยากเกินความสามารถที่ผมมี..
• ACTION •
ฉันเดินหางานจนขาลากตั้งแต่เมื่อวานก่อนจนถึงวันนี้ ซึ่งฉันก็เริ่มถอดใจแล้วกับการสัมภาษณ์งานตามบริษัทใหญ่ที่ใฝ่ฝัน คงเหลือแต่งานที่ไม่ตรงกับสายอาชีพที่เรียนมา
“อนาคตครีเอทีฟอาร์ตของฉันจบแล้วเหรอ เฮ้อ”
แต่ถึงอย่างนั้นก็ขอให้ได้งานสักทีเถอะ จะอดตายอยู่แล้ว...
‘ณชา’ สาวสวยวัยยี่สิบห้าปี พูดตัดพ้อกับตนเองเมื่อบริษัทที่เธอส่งใบสมัครไป ตอบกลับมาด้วยการปฏิเสธที่จะรับเธอเข้าทำงาน อาจจะเพราะประวัติที่เธอถูกเลิกจ้างจากที่ทำงานเก่า เหตุเพราะเธอตบหน้าผู้ว่าจ้างที่เข้ามาลวนลาม จนทำให้เขาไล่ออกด้วยเหตุผลว่าเธอใช้ความรุนแรงในที่ทำงาน โดยไม่ได้ระบุถึงต้นตอของสาเหตุนั้น และนั่นก็เป็นเหตุผลของบริษัทหลายๆ ที่ ที่ไม่กล้ารับเธอเข้าทำงานในองค์กรของพวกเขา
ณชาที่กำลังถอดใจจากหางาน เดินกลับออกจากห้างหรูเพื่อไปขึ้นรถโดยสารหน้าถนนสุขุมวิท และในตอนที่เธอเดินผ่านหน้าร้านดอกไม้หรูก็เหมือนว่าฟ้ากำลังเห็นใจเธอ ส่งงานที่ไม่ตรงกับสายอาชีพที่เรียนแต่สามารถเลี้ยงปากท้องตัวเองได้โดยไม่ลำบากพ่อแม่
ณ.ร้านดอกไม้หรูย่านอโศก
“รับสมัครพนักงานขายหนึ่งอัตรา ไม่จำกัดวุฒ เงินเดือนหมื่นห้า...”
เสียงณชาที่กำลังอ่านป้ายประกาศหน้าร้าน เธอนึกถามตัวเองขึ้นในใจว่าจากเงินเดือนที่เคยได้สองหมื่นห้าต่อเดือน หากเหลือแค่เดือนหมื่นห้าเธอจะพอรับไหวหรือเปล่า
“เอาว่ะ หมื่นห้าก็ยังดี ดีกว่าให้แม่โอนเงินมาให้ใช้...”
กรุ๊งกริ๊ง~
“สวัสดีครับ” เสียงเจ้าของร้านพูดทักทายสาวสวยที่เดินเข้ามาด้านในร้าน ซึ่งขณะนั้นตนก็กำลังคุยกับสายสำคัญอยู่ “ผมยังไม่สะดวกคุยตอนนี้ แค่นี้ก่อนนะครับคุณแม่”
เขากดวางสายคนเป็นแม่ไปในตอนที่ปลายสายกำลังร้อนใจอยากจะคุยเรื่องสำคัญกับลูกชายอย่างเขา และณชาก็เดินเข้ามาในร้านถูกจังหวะพอดีเขาจึงหาเรื่องตัดสายจากผู้เป็นแม่
“คือฉันมาสมัครงานน่ะค่ะ พอดีเห็นป้ายติดรับสมัครพนักงานที่หน้าร้าน”
“อ๋อ สักครู่นะครับ”
ครืดด~
“ว่าไงครับคุณแม่? ผมติดธุระอยู่ครับไว้เราค่อยคุยเรื่องนี้กันได้ไหมครับ..” เขารับสายแม่น้ำเสียงนุ่มนวล แม้ว่าจะไม่อยากคุยเรื่องนี้กับเธอแล้ว แต่ก็ไม่กล้าปฏิเสธหรือเมินเฉยต่อสายสำคัญนี้
“ถ้าเจเลอร์ไม่ว่างมาดูตัว เดี๋ยวแม่พาหนูชาร์มไปหาลูกที่ร้านเอง แม่ใกล้ถึงร้านแล้วแค่นี้นะ...” ตุ๊ด!
“คุณแม่ คุณแม่ครับ...”
“เอ่อ ถ้าเกิดว่าคุณยังไม่ว่างฉันมาใหม่วันหลังก็ได้นะคะ” เหมือนว่าเขาจะมีธุระยุ่งๆ อยู่กับปลายสายและดูท่าจะเคลียร์กันไม่ลงตัว เธอเลยคิดจะถอดใจกลับออกไปก่อน
“รับครับ”
“คะ?”
“ผมรับคุณเข้าทำงานครับ”
“ระ รับเลยเหรอคะ ไม่สัมภาษณ์งานหรือเช็คประวัติ ดูเอกสารก่อนเหรอคะ?”
“ครับ ผมมีงานด่วนให้คุณทำตอนนี้เลยครับ” เขาพูดท่าทางร้อนใจเมื่อได้ยินคำของคนเป็นแม่ ที่บอกว่าจะพาสาวสวยมาให้ตนดูตัวถึงที่ร้าน
“เอ่อคือ...”
“ผมเพิ่มให้คุณเป็นสองเท่าเลยครับถ้าคุณรับงานนี้”
“รับค่ะ” สองเท่าก็สามหมื่น ใครไม่เอาก็บ้าแล้ว
“งั้น..คุณช่วยบอกแม่ผมหน่อยได้ไหมครับว่าเราเป็นแฟนกัน”
“อะไรนะคะ?!”
“นะครับ ช่วยผมหน่อยนะ” สาวสวยยังไม่ทันพูดตอบรับคำขอ แม่ของชายหนุ่มก็เดินเข้ามาด้านในร้าน พร้อมกับสาวสวยที่เธอตั้งใจพามาแนะนำให้ลูกชายรู้จักและเป็นคนที่เธอหมายตาไว้ให้เป็นลูกสะใภ้ในอนาคต
กรุ๊งกริ๊ง~
“แม่ครับ...” เสียงเรียกแม่อย่างสิ้นหวังของเจเลอร์ดังขึ้นเมื่อเห็นว่าเธอเดินผ่านประตูเข้ามา
“ดูทำหน้าเข้าสิ เห็นหน้าแม่ทำอย่างกับเห็นผี” เธอพูดพร้อมกับมองแรงไปทางลูกชาย
“...”
“แล้วทำไมลูกมารับลูกค้าเองล่ะพนักงานไปไหนหมด จัดดอกไม้กันอยู่หลังร้านเหรอ?”
“พลอยลาหยุดน่ะครับ ก็เลยเหลือผมอยู่ที่ร้านแค่คนเดียว...”
ก่อนหน้านี้แม่ผมสั่งให้ไล่พนักงานขายและพนักงานจัดดอกไม้สองคนออก เหตุผลเพราะเพศสภาพของพวกเขาที่เป็นชายรักชาย และเธอก็กลัวว่าผมจะกลายเป็นแบบนั้น หากยังปล่อยให้ลูกน้องสองคนนั้นทำงานที่นี่ต่อ ตอนนี้เลยมีแค่พนักงานผู้หญิงเหลืออยู่เพียงคนเดียวจากที่เคยมีพนักงานสามคนในร้าน และวันนี้เธอก็ลาหยุดผมเลยต้องเข้ามาดูร้านเองคนเดียว
“ถ้าพี่เจเลอร์ติดลูกค้าอยู่ เดี๋ยวหนูนั่งเล่นในร้านรอก่อนก็ได้นะคะ”
“เอ่อคือเธอไม่ใช่ลูกค้าหรอกครับ...” เจเลอร์หันไปมองหน้าณชาเพื่อขอความช่วยเหลือจากเธอผ่านแววตา สีหน้าของเธอตอนนี้ดูไม่ออกเลยว่าเธอจะตกลงรับทำงานหรือปฏิเสธคำขอของเขา
“...สวัสดีค่ะคุณแม่ หนูชื่อณชานะคะ เป็นแฟนของพี่เจเลอร์ค่ะ” โชคดีที่ณชาเป็นคนหัวไวเธอจึงโกหกได้เนียนทั้งคำพูดและการแสดงออกผ่านสีหน้า
หนุ่มหล่อหน้าหวานถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก เมื่อลุ้นอยู่นานว่าสาวสวยแปลกหน้าจะยอมช่วยตนตามที่ขอหรือไม่ ซึ่งเธอก็ไม่ทำให้ผิดหวัง แถมดูจะหัวไวในการแก้ปัญหาเฉพาะหน้าซะด้วย
“แฟนเหรอ?”
“ใช่ครับ นี่ณชาแฟนผมเอง วันนี้ผมยุ่งๆ น่ะครับเธอก็เลยมาช่วยผมดูร้าน”
“อ้าว สรุปพี่เจเลอร์มีแฟนแล้วเหรอคะคุณป้า?”
“...” คนเป็นแม่แสดงท่าทางแปลกใจและสงสัยที่เธอพลาดเรื่องนี้ ทั้งที่ปกติทุกเรื่องในชีวิตของเจเลอร์ เธอจะรู้หมดไม่เคยพลาด “คบกันนานหรือยัง ทำไมแม่ไม่เห็นรู้เลย”
“สักพักแล้วครับ ผมยังไม่ได้บอกเรื่องนี้กับแม่เพราะอยากจะรอให้แน่ใจก่อน ...ขอโทษด้วยนะครับที่ทำให้เสียเวลามาถึงที่นี่” เจเลอร์หันไปขอโทษสาวสวยที่มาที่นี่กับแม่ของตน
“อ๋อ ไม่เป็นไรค่ะ” เธอคิดว่าไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่อะไรแถมดีใจด้วยซ้ำ เพราะเธอเองก็ไม่ได้อยากจะมานัดดูตัวนี้อยู่แล้วหากไม่ใช่ว่าแม่ของเธอบังคับให้มา
ทำไมฉันรู้สึกแปลกๆ นะ... “งั้นเดี๋ยวแม่ไปส่งหนูชาร์มที่บ้านก่อน เย็นนี้พาแฟนลูกไปกินข้าวเย็นที่บ้านเราด้วยนะ แม่อยากรู้จักเธอ...”
สายตาของผู้เป็นแม่แสดงออกว่าเธอกำลังจับผิด และไม่ได้เชื่อคำพูดของคนทั้งคู่ในทันทีแม้ว่าจะได้รับการยืนยันจากทั้งคู่ว่าพวกเขาคบกันแล้วก็ตาม...
--------------------------------------------------------------------------
[ติดตามตอนต่อไป] - [Follow the next episode]
[-กดใจ -เพิ่มเข้าชั้น -คอมเมนท์ให้กำลังใจ และฝากกดติดตามไรท์ด้วยนะครับ🙏]
S2(ต่อจากเรื่อง ไอมาเฟียนั่นเมียกู) เรื่องราวความรักของคู่ยูมิ และโจอิ น้องชายตัวแสบของโจดิน
U7 - ฉันเพิ่งมารู้ว่าเด็กที่ฉันถูกว่าจ้างให้อุ้มบุญ เป็นลูกของแฟนเก่าที่เลิกกันไปเมื่อสองปีก่อน… (ผู้ชายที่เขาไม่เคยรักฉัน)
เพื่อนของผมดันหาเด็กสาวมาเป็นติวเตอร์ให้ แถมเธอก็กำลังแตกเนื้อสาวซะด้วย ( ความใสซื่อของเธอทำให้ผมสับสนเรื่องตามไปง้อเมียที่เมืองนอกแล้วทำไงดี )
คู่หมั้นของ ‘โจดิน’ มาเฟียผู้ยิ่งใหญ่ ดันเป็น ’ยูมิ’ แฟนสาวผู้อ่อนแอของ ’นิเณอ’ หญิงแกร่งใจกล้า และบุคลิกของเธอมันก็ดันเข้าตาเขาเต็มๆ จนอยากได้เธอมาเป็นเมียแทน…
“ผู้หญิงคนนี้เป็นของมาร์โก ใครก็ห้ามมายุ่งอีกเด็ดขาด” เขาประกาศให้รับรู้ทั่วกัน แต่ถามว่าผู้หญิงของเขาตอนนี้มีสีหน้ายังไง ถามได้! เธอยังช็อกไม่หายปล่อยให้เขาจับจูงเข้าไปในห้องจนเหตุการณ์สงบแล้วเธอก็ยังไม่รู้ตัวเหมือนเดิม! พระเจ้านี่มันเรื่องบ้าอะไร! เธอกลายเป็นผู้หญิงของมาเฟียได้ยังไง เรื่องชักจะวุ่นวายเกินไปแล้ว เธอตามไม่ทันจริง... ตั้งสติไว้ยัยแอน เธอต้องตั้งสติ ตั้งสติบ้าอะไร เขาก็ประกาศอยู่ว่าเธอเป็นของเขา ไม่ ๆ ไม่ใช่ พวกเราแค่นอนด้วยกันคืนเดียว ยังไงก็แค่เรื่องเข้าใจผิด ยังไงเขาก็คงคิดจะขู่เล่น ๆ โธ่เอ้ยยัยโง่ เขาประกาศขนาดนั้น ลองไปสิเธอได้ถูกผูกติดกับเตียงแน่ ชาตินี้อย่าหวังจะไปไหนได้เลย เธอลืมไปแล้วหรือไงว่าคนนั้นคือมาเฟียมาร์โก มาเฟียที่มีอิทธิพลสุดในเมืองนี้! เธอจะบ้าตายเพราะเถียงกับตัวเองนี่แหละ แถมยังต้องมานั่งเสียใจที่มาเจอคนที่น่ากลัวที่สุดในเมือง พระเจ้าแกล้งเธอเกินไปแล้ว แบบนี้เธอจะทำยังไงดี!!
เว่ยจื้อโหยวลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งพบว่าตนอยู่ในยุคสมัยที่ไม่คุ้นเคยสิ่งรอบกายดูโบราณล้าหลัง โลกโบราณที่ไม่มีในประวัติศาสตร์โลก ยังไม่ทันได้เตรียมใจก็ถูกส่งให้ไปแต่งงานกับชายยากจนที่ท้ายหมู่บ้าน สาเหตุที่เว่ยจื้อโหย่วถูกส่งมาให้แต่งงานกับชายที่ขึ้นชื่อว่ายากจนที่สุดในหมู่บ้านนั้น เพราะนางเกิดไปต้องตาต้องใจเศรษฐีผู้มักมากในกามเข้า เพื่อหาทางหลีกเลี่ยงไม่ให้ถูกบ้านใหญ่ขายไปเป็นอนุภรรยาของเศรษฐีเฒ่า พ่อแม่ของนางจึงยอมแตกหักจากบ้านใหญ่และท่านย่าที่เห็นแก่ตัวและลำเอียงเป็นที่สุด ด้วยเหตุนี้พ่อแม่ของนางจึงตัดสินใจยกนางให้กับอวิ๋นเซียว ชายหนุ่มที่แสนยากจนข้นแค้น ที่เพิ่งเสียบิดามารดาไป อีกทั้งยังทิ้งน้องชายน้องสาวเอาไว้ให้เขาเลี้ยงดู นอกจากนี้ยังมีป้าสะใภ้มหาภัยที่คอยแต่จะมารังแกเอารัดเอาเปรียบสามพี่น้อง สิ่งที่ย่ำแย่ที่สุดไม่ใช่ป้าสะใภ้มหาภัย แต่ มันคืออะไรแต่งงานนางไม่ว่ายังไม่ทันได้เข้าหอสามีหมาดๆ ก็ถูกเกณฑ์ไปเป็นทหารในสงครามระหว่างแคว้น มันไม่มีอะไรเลวร้ายไปมากว่านี้อีกแล้วสำหรับ เว่ยจื้อโหยว หากสามีทางนิตินัยของนางตายในสนามรบ ก็ไม่เท่ากับว่านางเป็นหม้ายสามีตายทั้งที่ยังบริสุทธิ์หรอกหรือ แถมยังต้องเลี้ยงดูน้องชายน้องสาวของอดีตสามีอีก สวรรค์เหตุใดถึงได้ส่งนางมาเกิดใหม่ในที่แบบนี้
แรกเริ่มเขา 'ซื้อ' เธอมาเพื่อบำบัดความใคร่ เมียชั่วคราวที่มีไว้แก้เหงา แต่สุดท้ายแล้ว...เมียชั่วคราวนั่นแหละ ที่อยากได้เป็นเมียจริงๆ ผู้หญิงสู้ชีวิตอย่างนับดาว...ไม่ยอมแพ้โชคชะตาที่นำพาตนเองไปรับบทน่าอดสู เธอถูกหลอกจากคนที่ไว้ใจที่สุด!! กับการ 'ขายตัว' เขาเหยียดหยามสารพัด ดุถูกจนเธอเจ็บช้ำเจียนตาย เธอเลือกทางหนี เพื่อจบปัญหาน่าปวดหัวครั้งนี้.... ขอเริ่มต้นใหม่ กับชีวิตแบบใหม่ แต่ทำไมล่ะ?...ทำไมเขาถึงไม่ยอมปล่อยเธอ ในเมื่อเขาชิงชังเธอนักหนานี่นา?????
หลังจากแต่งงานได้ 2 ปี ในที่สุดเจียงเนี่ยนอันก็ตั้งครรภ์สักที ความดีอกดีใจของเธอแต่กลับแลกกับคำขอหย่าของสามี หลังจากการสมคบคิด เธอนอนในกองเลือด และต้องการขอร้องเขาให้ช่วยเด็กเอาไว้ แต่กลับไม่สามารถติดต่อกับอีกฝ่ายได้ ด้วยความสิ้นหวังเธอจึงออกจากประเทศไป ต่อมาในงานแต่งงานของเจียงเหนียนอัน คุณกู้เสียการควบคุมและคุกเข่าลง ดวงตาของเขาแดงก่ำ "มีลูกของฉัน แล้วเธออยากจะแต่งงานกับใครกัน?"
เดิมทีฟางจินซิ่วมีอวกาศติดตัวได้เปิดคลินิกการแพทย์แผนจีนในยุคปัจจุบันและเจริญรุ่งเรือง ไม่มีการแข่งขันหนัก และทำงานมีวันหยุด เธอใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย แต่แล้วมีวันหนึ่งที่เธอตื่นขึ้นมากลับข้ามมิติกลายเป็นชาวนาที่ฟมู่บ้านยากจน อีกทั้งได้เจอภัยแล้ง จากนั้นก็โดนขาย โชคดีที่ครอบครัวที่ซื้อเธอแตกต่างจากที่เธอจินตนาการไว้ เธอไม่ได้ถูกทารุณกรรม แต่ได้รับการดูแลอย่างดี ในยุคแห่งความขาดแคลนอาหาร และมีภัยแล้ง ฟางจินซิ่วตัดสินใจตอบแทนความเมตตาของครอบครัวนี้ แม่สามีป่วยหนัก? สำหรับปัญหาเล็กๆ น้อยๆ เธอเก็บสมุนไพรและแช่ในสระศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งรักษาเธอให้หายดีภายในไม่กี่นาที ที่บ้านไม่มีอาหาร? ปัญหาเล็กๆ น้อยๆ เธอไปล่าสัตว์กับครอบครัวและโชคก็เข้าข้างเธอ ไม่ว่าเธอจะไปที่ไหน เหยื่อก็จะตกหลุมพรางเสมอ กินแต่เนื้อสัตว์โดยไม่มีผักหรือ? มันเป็นปัญหาเล็กๆ เทน้ำในสระศักดิ์สิทธิ์เพียงหยดเดียว ก็สามารถปลูกพืชได้ทุกชนิดและกินผักและผลไม้อะไรก็ได้ที่พวกเธอต้องการ ญาติที่อิจฉากำลังมาก่อเรื่องเมื่อเห็นว่าพวกเธอใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย สำหรับปัญหาเล็กน้อยนี้ เธอเรียกผู้ชายที่มีความแข็งแกร่งของเธอมาจัดการพวกเขา อะไร คุณถามว่าสามีของฉันทำไมเชื่อฟังได้ขนาดนี้? จงหวี่เดินเข้ามาด้วยสายตาเร่าร้อน "คุณภรรยา ตราบใดเจ้ายอมอยู่เคียงข้างข้าตลอดชีวิต ถึงเอาชีวิตข้าไปข้าก็ยอม"
รูรักอันบริสุทธิ์เมื่อถูกปลายลิ้นร้อนของชายหนุ่มเป็นครั้งแรกดูเหมือนว่าจะตอบสนองได้เป็นอย่างดี ร่องของนางขมิบรัว สะโพกของนางยกขึ้นยังเด้งเข้าไปหาปากร้อน ฝ่าบาทเก่งกาจยังสามารถแยงลิ้นเข้าไปในรู อันซูเซี่ยถูกทาขี้ผึ้งหอมรอบปากทาง ขี้ผึ้งนี้นอกจากจะมีรสชาติดีส่งเสริมรสน้ำรักของนางแล้วยังมีคุณสมบัติอันวิเศษ แม้จะเป็นหญิงพรหมจรรย์ก็จะไม่รู้สึกเจ็บปวด และเผลอทำร้ายฝ่าบาทจนบาดเจ็บ อี้หลงดูดแบะขาของนางให้กว้างขึ้นแล้วรวบขึ้นไปให้ขาชี้ฟ้า จากนั้นมุดใบหน้าลงมาอย่างหลงใหล “หอมอร่อยเหลือเกิน รู้สึกเหมือนดื่มสุราไม่เมามาย อ้า ข้าชอบยิ่ง หอยของฮองเฮาช่างใหญ่โต ดูโคกเนื้อโยนีแทบจะล้นริมฝีปากของข้า สีแดงเช่นนี้คงไม่เคยผ่านสิ่งใดมาก่อน บริสุทธิ์ยิ่งนัก ซี้ด” นางดิ้นเร่าอยู่ในปาก ไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรนอกจากเชื่อฟังในคำของฝ่าบาท “อืม อร่อยยิ่งนัก อ้า ข้าไม่ไหวแล้วขอดูหน้าฮองเฮาของข้าหน่อยเถิด” ดูเหมือนว่าร่องรักของนางยังขมิบ นางไม่อยากให้เขาเงยหน้าขึ้นจากตรงนั้นด้วยซ้ำ อยากถูกปลายลิ้นเลียเช่นนั้นจนกว่านางจะได้รับการปลดปล่อย “อ้า ฝ่าบาทเพคะ อย่าหยุดเพคะ อื้อ” นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายรักสำหรับผู้ใหญ่ มี 2 เล่มจบ เป็นนิยายแบบพล็อตอ่อน เน้นฉากรักบนเตียงของตัวละครเป็นหลัก เหมาะสำหรับผู้มีอายุ 25 ปีขึ้นไป ไม่เหมาะสำหรับสายคลีนใส ๆ นะคะ หากใครไม่ชอบอ่าน NC เยอะ ๆ กรุณาเลื่อนผ่าน เพราะเรื่องนี้เน้น NC เป็นหลักค่ะ ซีไซต์ นักเขียน