เพราะพรหมลิขิตทำงานผิดพลาด ทำให้ไอ้เทพได้เมียที่ไม่ต้องการ
เล่ห์รักชวนชม
เทพ
ผู้ชายร่างใหญ่กำยำ ใบหน้าดุดันน่าเกรงขาม
ชวนชม
หญิงสาววัยสะพรั่งที่แอบหลงรักเทพ
ซ่อนกลิ่น
หญิงสาว คนรักของเทพ
คำโปรย
เพราะพรหมลิขิตทำงานผิดพลาด ทำให้ไอ้เทพได้เมียที่ไม่ต้องการ
ช้ำรัก
บ้านเรือนไทยหลังใหญ่ ถูกปลูกอยู่ท่ามกลางต้นไม้อันร่มรื่น รอบๆบ้าน เต็มไปด้วยเสียงร้องเจื้อยแจ้วของเหล่าสัตว์นานาชนิด เรือนหลังงามถูกล้อมรอบไปด้วยธรรมชาติอันอุดมสมบูรณ์ ด้านข้างของเรือนไทยมีสายน้ำจากเทือกเขาไหลผ่านลงมา ทำให้เขาและบ่าวไพร่สามารถปลูกพืชผักได้ มีน้ำเพียงพอในการรดน้ำตามไร่สวน เนื้อที่ฝั่งตรงข้ามเต็มไปด้วยสวนผลไม้ ถัดออกไปอีกก็จะมีท้องไร่ท้องนา อาชีพของพวกผู้ชายส่วนมากก็คือ ออกป่าล่าสัตว์ ปลูกพืชผักและผลไม้ ส่วนผู้หญิงก็มีหน้าที่ดูแลบ้านเรือนและคอยปรนนิบัติผัว ไอ้เทพ ชายร่างใหญ่กำยำคร้ามแดดนั่งขัดสมาธิด้วยความขัดใจ ร่างสูงนั่งฮึดฮัดเมื่อได้ยินข่าวที่ไม่เข้าหู ข่าวที่ว่านั่นก็คือ ซ่อนกลิ่นหญิงคนรักกำลังจะออกเรือนไปกับชายอื่น มือทั้งสองข้างกำหมัดจนตัวสั่นเทิ้ม แผลงอกใหญ่กระเพื่อมไปตามแรงหายใจ
“พี่เทพจะทำเยี่ยงไรล่ะ” ไอ้มั่นลูกน้องคนสนิทถาม หลังจากที่นั่งดูผู้เป็นนายอยู่พักใหญ่ เทพปรายตามองด้วยสีหน้าที่ดุดัน
“กูจะพาซ่อนกลิ่นหนี” ไอ้เทพกัดฟันกรอด นึกวางแผนพาคนรักหนี เขาเคยไปสู่ขอหญิงสาวหลายครั้งแต่พ่อและแม่ของเธอก็ปฏิเสธทุกครั้งไป
“จะดีรึ” ไอ้มั่นเริ่มลังเล แค่พี่เทพบอกว่าตัวเองเป็นใคร ขี้คร้านพ่อและแม่ของฝ่ายหญิง ก็จะรีบจัดลูกสาวใส่พานและรีบยกให้
“ดีสิวะ” ไอ้เทพกัดฟันกรอด เขาไม่ได้บอกกับซ่อนกลิ่นว่าฐานะทางบ้านเป็นอย่างไร เขาแค่ต้องการให้หญิงคนรักได้มาเห็นด้วยตา
“ข้าว่าพี่ไม่ต้องพาแม่ซ่อนกลิ่นหนีหรอก เพียงแค่พี่บอกว่าพี่เป็นใคร ขี้คร้านคนพวกนั้นจะยกลูกสาวประเคนให้กับพี่” ไอ้มั่นออกความเห็น
“กูอยากได้รักแท้ ไม่ใช่ลวงโลก” เหตุที่เขาไม่บอกก็เพราะว่า ถ้าครอบครัวไหนมีฐานะหน่อย ก็จะมีคนมายกลูกสาวและหลานสาวให้ไม่เว้นแต่ละวัน และเขาก็ไม่ต้องการผู้หญิงจำพวกนั้น เขาต้องการผู้หญิงที่รักเขาด้วยใจ
“โถ่ พี่” ไอ้มั่นนั่งตบเข่าของตัวเองด้วยความขัดใจ นายของมันมีฐานะที่เข้าขั้นเศรษฐีแต่ก็ไม่ยอมบอกใคร คนภายนอกก็เลยคิดว่าพี่เทพของมันเป็นแค่ชาวนาชาวไร่ที่รับจ้างทำงานไปวันๆ
“กูจะไปคุยกับซ่อนกลิ่นให้รู้เรื่อง” พูดจบ เทพก็เดินย้ำเท้าลงจากเรือนไป โดยมีลูกน้องคว้าดาบวิ่งตามไปติดๆ
ลำคลองที่มีสองสาววัยสะพรั่งอาบน้ำอยู่ ซ่อนกลิ่นและชวนชมเป็นหญิงสาววัยเดียวกันและทั้งคู่ก็สนิทกันมาก หญิงสาวนุ่งกระโจมอกและใช้ขันตักน้ำในคลองขึ้นมาราดตามลำตัว เสียงเจื้อยแจ้วของสองสาวทำให้คนที่เพิ่งจะเดินทางมาถึงหยุดนิ่ง ร่างใหญ่แอบอยู่ในดงกล้วย ดวงตาดุจราชสีห์มองมาที่สองสาว แต่สายตาคู่คมกลับจ้องมองไปยังหญิงสาวอีกคนเป็นพิเศษ ซ่อนกลิ่น หญิงสาวที่งดงามไปทั้งเนื้อทั้งตัว งามจนเขาไม่กล้าที่จะแตะต้อง เพราะกลัวว่าดอกไม้งามแห่งบ้านป่าจะบอบช้ำ เขาประคองความรักเพื่อรอให้ถึงวันร่วมหอด้วยกัน แต่แล้วอยู่ดีๆลูกของผู้นำอีกหมู่บ้านหนึ่งก็ให้ผู้ใหญ่มาทาบทามสู่ขอเธอ โดยที่พ่อและแม่ของซ่อนกลิ่นก็รีบยกให้อย่างง่ายดาย
“ซ่อนกลิ่นของพี่” เทพมองคนรักตาละห้อย วันนี้เขาจะมาเจรจากับหญิงสาวดูก่อน ถ้าหล่อนตอบตกลงเขาก็จะรีบพาหนี และเมื่อคิดทบทวนดีแล้วร่างใหญ่ก็เดินมุ่งหน้าไปหาทั้งสองสาว
“ซ่อนกลิ่น”
“อุ๊ย พี่เทพ” สองสาวรีบหยิบผ้ามาคลุมไหล่ แววตาที่อ่อนโยนทอดมองใบหน้าหวานด้วยความหลงใหล
“พี่ขอโทษที่ทำให้เอ็งตกใจ” พูดกับหญิงคนรัก โดยไม่แยแสอีกคน ชวนชมแอบมองทั้งคู่ด้วยความเจ็บปวด หญิงสาวขยับตัวและกำลังจะลุกขึ้นจากท่าน้ำ
“พี่ต้องการคุยกับซ่อนกลิ่นตามลำพัง” หันมาบอกกับหญิงสาวอีกคน
“จ้ะ” รับคำด้วยความช้ำใจ ฝ่ามือนุ่มกระชับผ้าคลุมไหล่แน่น หญิงสาวรีบสาวเท้าจากไปด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจ เธอแอบหลงรักพี่เทพตั้งแต่แรกเห็น แต่เขาก็ไม่เคยเห็นเธออยู่ในสายตา สายตาและหัวใจของพี่เทพมีไว้เพื่อซ่อนกลิ่นแค่คนเดียวเท่านั้น
“พี่เทพมีอะไรจะคุยกับฉันหรือจ๊ะ” เงยหน้าขึ้นสบตากับชายคนรัก หลังจากที่ชวนชมเดินไปไกลแล้ว
“พี่จะมาชวนเอ็งหนี เอ็งหนีไปอยู่กับพี่นะ” ดึงมือของคนรักมากุมอย่างวอนขอ ถ้าหล่อนหนีไปกับเขา เขาสัญญาว่าจะดูแลหล่อนอย่างดี
“ฉันทำแบบนั้นไม่ได้ดอกจ้ะ” ใจดวงน้อยเต้นแรงแต่ก็สงวนท่าที
“ทำไมเล่า ถ้าเอ็งไปกับพี่ พี่สัญญาว่าพี่จะดูแลเอ็งอย่างดี ให้เอ็งได้อยู่อย่างสุขสบาย ได้เป็นเจ้าคนนายคน” เขามีทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นเรือนหลังใหญ่ บ่าวไพร่ ที่ไร่ ที่นา เขาพร้อมที่จะเลี้ยงหล่อนและลูกๆให้สุขสบายไปตลอดชาติ
“ฉันไม่อยากให้พ่อกับแม่เดือดร้อน” ชักมือของตัวเองกลับ เทพรูปหล่อก็จริงแต่ก็ยังไม่เท่ากับพี่แผน พี่แผนคือหนุ่มรูปงามและร่ำรวย ชีวิตของเธอจะสุขสบายถ้าได้ออกเรือนไปกับเขา แต่ถ้าเธอออกไปเรือนไปกับพี่เทพ เธอก็จะต้องอยู่แบบ อดๆอยากๆ
“หรือว่าเอ็งรักมัน” เทพแค่นหัวเราะอยู่ในลำคอ
“ฉันเปล่านะจ๊ะ” รีบส่ายหน้า ถึงแม้ว่าจะจริงก็ตาม
“ถ้าเอ็งไม่ได้รักมัน พี่ก็จะไปคุยกับพ่อและแม่ของเอ็งให้รู้เรื่อง” ร่างสูงทำท่าจะลุกขึ้น
“อย่านะจ๊ะ” ฉุดรั้งร่างใหญ่เอาไว้
“อะไรอีก” คิ้วเข้มขมวดเข้าหากัน นึกสงสัยท่าทีของหญิงคนรัก ช่วงที่เขาไม่ได้มาหามันเกิดอะไรขึ้นบ้าง
“เปล่าจ้ะ ไม่มีอะไรจ้ะ” ส่ายหน้า จะให้เธอบอกได้ยังไง ว่าเธอหลงเสน่หาของพี่แผนเข้าให้แล้ว ถึงแม้ว่าจะเจอกันแค่ไม่กี่ครั้งแต่เสน่ห์ของเขาช่างเหลือล้น
“เอ็งคงจะหมดรักพี่แล้ว” หรี่ตามองคนรัก
“เพ้อเจอ พี่อย่ามากล่าวหาฉันนะ” เสียงแหลมแหวขึ้นด้วยความลืมตัว
“รึว่าไม่จริง เอ็งดูเปลี่ยนไปมาก”
“พี่จะให้ฉันทำเยี่ยงไรพี่ถึงจะเชื่อ” ใบหน้างามบึ้งตึงเมื่อถูกจับผิดหลายๆครั้ง
“อยากให้พี่เชื่อเอ็งก็หนีไปกับพี่สิ” ย่อตัวลงตรงหน้าของหญิงคนรัก มือหนาเชยปลายคางมนให้เงยหน้าขึ้น
“ไปกับพี่เถิดนะ ซ่อนกลิ่น” วอนขอผ่านสายตา
“ไม่ได้นะ ไม่ได้เด็ดขาด” ส่ายหน้าพัลวัน
“ไหนเอ็งบอกว่ารักพี่”
“ฉันรักพี่ แต่ฉันไม่อยากให้พ่อกับแม่เดือดร้อน” หาข้ออ้าง ทั้งๆที่พ่อและแม่ไม่เคยบังคับใจเธอ
“พูดยากนัก ถ้าอย่างนั้นเอ็งก็มาเป็นเมียของพี่เสียเถิด” ดึงร่างงามเข้ามากอด
“อ๊ะ พี่เทพ ไม่นะ ไม่” ร่างงามถูกพรมจูบไปทั่งดวงหน้าหวาน หญิงสาวอ่อนระทวยยอมตกอยู่ในอ้อมกอดอันแข็งแรง
“พี่เทพจ๋า ฉัน ฉัน” เสียงหวานขาดหาย ริมฝีปากแดงถูกจูบย้ำหลายๆที ร่างหนาดันร่างงามให้นอนลงบนพื้นไม้
“นุ่มมากซ่อนกลิ่นของพี่” มือหยาบกางออกและขยำเต้าอวบเต็มแรง
“พี่เทพจ๋า ฉัน” หญิงสาววัยเจริญพันธ์ถูกไฟราคะครอบครองอย่างง่ายดาย ร่างบางนอนอ่อนระทวยราวกับขี้ผึ้ง
“แบบนี้แหละดี เอ็งจะได้มีน้ำนมให้ลูกของเรากินเยอะๆ” พูดชิดริมฝีปากนุ่ม ถ้าเขาและซ่อนกลิ่นเป็นผัวเมียกันแล้ว เขาก็จะพาหล่อนไปอยู่ที่เรือน อยู่ในฐานะนายหญิง หล่อนจะได้เป็นแม่ศรีเรือนคอยเลี้ยงลูกหลายๆคน คิดได้แบบนั้นริมฝีปากของทั้งคู่ก็ประกบเข้าหากันอย่างเร่าร้อน คนที่แอบดูอยู่ไม่ไกลก็เริ่มกระสับกระส่าย ถ้าปล่อยเอาไว้แบบนี้ต้องไม่ดีแน่ แต่ยังไม่ทันได้ทำอย่างที่คิด ดวงตายาวรีก็เหลือบไปเห็นอะไรบางอย่าง
“ซ่อนกลิ่น ซ่อนกลิ่น” เสียงหวานร้องเรียกด้วยความตกใจ คนที่ตกอยู่ในห้วงพิศวาสรีบผละห่างจากกัน ร่างใหญ่กัดฟันกรอดอีกแค่นิดเดียวเขาก็จะเข้าด้ายเข้าเข็มกับซ่อนกลิ่นอยู่แล้ว
“มีอะไรรึชวนชม” ซ่อนกลิ่นถามเพื่อนเสียงรัว ดวงตาซุกซนมองไปก็เห็นพ่อกับแม่เดินอยู่ไกลๆ
“พี่เทพกลับไปก่อนนะจ๊ะ” ผลักไสร่างสูงให้ไกลตัว แต่ร่างหนาก็ไม่ยอมขยับเขยื้อน
“พี่ไม่ไป พี่จะคุยกับพ่อแม่ของเอ็งให้รู้เรื่อง”
“พี่เทพนี่ยังไง อยากเห็นฉันถูกเฆี่ยนตายรึ” มองชายคนรักตาขวาง
“เอ็งนั่นแหละยังไง”
“พี่เทพกลับไปก่อนนะจ๊ะ ฉันสัญญาว่าฉันจะหนีไปกับพี่” อ้อนวอนเสียงหวาน และคำพูดที่ออกมาจากปากของคนรักก็ทำให้ไอ้เทพยิ้มแกะปริ
“จริงนะซ่อนกลิ่น เอ็งไม่ได้หลอกพี่นะ” จับมือนุ่มมากุมด้วยความดีใจ
“จริงจ้ะ” สิ้นเสียงหวาน ร่างหนาก็กระโดดลงไปในน้ำ ร่างใหญ่แอบอยู่ริมตลิ่ง ก่อนที่เสียงทุกอย่างจะเงียบไป ชวนชมหันมามองหาร่างใหญ่อีกครั้งด้วยความเป็นห่วง เท้าเรียวเล็กรีบเดินตามผู้ใหญ่ไปก่อนที่ทุกคนจะสงสัย
เมื่อความรักที่เคยสวยงามเปลี่ยนไป ความแค้นและความเกลียดชังเข้ามาแทนที่ หญิงสาวที่หอบหัวใจและร่างกายที่บอบช้ำจากมาก็พร้อมที่จะเอาคืนทุกคนอย่างสาสม โดยเฉพาะผู้ชายคนนั้น
หญิงสาวที่แสนซื่อและแสนดีถูกทำร้ายและลงทัณฑ์ เพียงเพราะเธอคือน้องสาวของผู้หญิงคนนั้น
คำว่ารักของเธอ เปรียบเสมือนสายน้ำที่ไม่มีวันไหลกลับ ไม่ว่าวันและเวลาจะผ่านไปนานสักแค่ไหน คนที่ไม่รักก็ไม่มีวันรักอยู่วันยังค่ำ
เพียงดื่มน้ำชาจอกแรกที่ผู้เป็นมารดาเลี้ยงมอบให้ซุนฮวาก็กลายเป็นสตรีร้ายกาจ ปีนขึ้นเตียงท่านอ๋องผู้เป็นคู่หมายของน้องสาวจำใจกล้ำกลืนสถานะพระชายาตัวแทนเป็นเพียงเงาของผู้อื่นในสายตาของสวามี
ฉู่ว่านยู ผู้สืบเชื้อสายมาจากตระกูลแพทย์แผนโบราณ มีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม ยาที่เธอทำนั้นทุกคนต่างอยากได้ สามารถรักษาได้ทุกโรค แต่กลับไม่คาดคิดว่าจะย้อนยุค กลายเป็นผู้หญิงที่ขี้เหร่ที่สุดในใต้หล้า และยังเอาชนะใจท่านอ๋องด้วย การเริ่มต้นไม่ค่อยดีก็ไม่เป็นไร มาดูกันว่าเธอจะพลิกผันยังไง การแย่งการแต่งงานงั้นเหรอ? เธอทำให้น้องต้องรับบทเรียน แย่งสินเิมดลับมา ให้ชายั่วหญิงร้ายคู่นี้อยู่ด้วยกันตลอดไป ขี้ขลาดเหรอ? เธอจัดการพ่อร้าย สั่งสอนผู้หญิงเสแสร้ง! ขี้เหร่เหรอ? เธอรักษาพิษในตัว และกลายเป็นคนงามอันน่าทึ่ง! ลูกสาวขี้เหร่ของจวนอัครมหาเสนาบดี กลายเป็นผู้สูงส่ง แม้แต่ผู้โหดเหี้ยมบางคนยังหวั่นไหวกับเธอ เมื่อสุดที่รักจะจัดการผู้ใด เขามักจะช่วยเสมอ... แต่น่าเสียดายสุดที่รักคนนั้นไม่มีเขาอยู่ในใจ ฉู่ว่านยู "ออกไป หย่าเลย ผู้ชายมีแต่เป็นภาระของข้าเท่านั้น" เสี่ยวลี่จิงรู้สึกน้อยใจ "ไม่ได้ ข้าให้ครั้งแรกกับเจ้าแล้ว เจ้าต้องรับผิดชอบข้า"
หลังจากแต่งงานกันสามปี เจียงหยุนถังพยายามสุดความสามารถเพื่อช่วยชีวิตสามีที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ โดยไม่คาดคิด ว่าเขาได้ละทิ้งเธอเหมือนกับขยะ รับรักแรกของเขากลับประเทศและตามใจเธอทุกอย่าง เจียงหยุนถังที่ท้อใจตัดสินใจหย่า และทุกคนต่างก็หัวเราะเยาะเธอที่กลายเป็นภรรยาที่ถูกทอดทิ้งจากตระกูลเศรษฐี อย่างไรก็ตาม เธอกลับเปลี่ยนแปลงตัวเองอย่างกะทันหันเป็นหมอเทวดาที่พบเจอยาก "Lillian"แชมป์แข่งรถที่มีฐานแฟนคลับจำนวนมาก และยังเป็นนักออกแบบสถาปัตยกรรมระดับโลกอีกด้วย ชายร้ายหญิงชั่วคู่นั้นเยาะเย้ยเธอว่า เธอจะไม่มีวันหาคู่รักได้ใ แต่ไม่คาดคิดว่าลุงของอดีตสามีของเธอ ซึ่งเป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดทำกแงทัพกลับมาเพียงเพื่อขอแต่งงานกับเธอ
เสิ่นซือหนิงซ่อนตัวตนไว้ยอมทำทุกอย่างให้ แต่ความจริงใจของเธอกลับถูกสามีทำลายไปหมด และสิ่งที่เธอได้รับนั้นคือข้อตกลงการหย่า ด้วยความผิดหวังเธอจึงหันหลังจากไปและกลายเป็นตัวเองที่แท้จริงอีกครั้ง หลังจากได้เห็นความใกล้ชิดของสามีกับคนรักของเขา เธอก็จากไปด้วยความผิดหวัง จากนั้นเปิดเผยตัวตนที่เป็นนักปรุงน้ำหอมอัจฉริยะระดับนานาชาติ ผู้ก่อตั้งองค์กรข่าวกรองที่มีชื่อเสียง และผู้สืบทอดในโลกแฮ็กเกอร์ อดีตสามีของเธอเลยเสียใจมาก เมื่อเมิ่งซือเฉินรู้ว่าตัวเองทำผิด เขาก็เสียใจมาก หนิง ผมผิดไปแล้ว ให้โอกาสผมอีกครั้งเถอะ ทว่าฮั่วจิ่งชวนขาพิการนั้นกลับลุกขึ้นยืนและจับมือกับเธอว่า "อยากคบกับเธอ นายยังไม่มีค่าพอ"
เมื่อนางย้อนยุคกลายเป็นพระชายาคังที่ถูกขังอยู่ในโรงขังคนบ้า เพิ่งมาถึงฉินเซิงก็กำจัดคนสองคนที่ต้องการทำร้ายนาง นางบุกเข้าไปในงานแต่งงานของคู่รักชั่วชาสองคนนั้นในชุดแดง นางหยิ่งผยองและยั่วยุ ทำให้ชายชั่วโกรธจนกัดฟันแน่นแต่กลับทำอะไรไม่ได้ และหญิงร้ายนั้นก็เกลียดชังอย่างมากทว่าเอาคืนไม่ได้ ท่านอ๋องจิ้นได้เห็นสถานการณ์ทั้งหมดนี้ เขาโค้งงอริมฝีปาก สตรีนางนี้ช่างแตกต่างจากคนอื่นจริงๆ ถูกใจเหลือเกิน เขาจะเอาชนะใจนางและให้ชีวิตที่ดีแกนาง
หลังจากแต่งงานกันมาสองปี สามีของเธอไม่เคยเหยียบเข้าไปในบ้านและมองดู 'ภรรยาขี้เหร่' ของเขาเลย แถมเขาก็มีเรื่องอื้อฉาวกับดาราหน้าใหม่หลายคนทุกวัน ซูเหว่ยทนไม่ไหวอีกต่อไป เธอตัดสินใจปล่อยเขาไป ต่อไปก็ต่างคนต่างไปเลย แต่เมื่อเธอเสนอเรื่องหย่า... ฟู่เหยียนอันพบว่านักออกแบบในบริษัทนั้นสะดุดตาเป็นพิเศษ เขาค่อยๆ ทำความรู้จักกับเธอเรื่อยๆ จนกระทั่งวันหนึ่งเขาค้นพบตัวตนที่แท้จริงของเธอเข้า เขาเสียใจแล้ว