“มึงอยากจะคิดยังไงก็เชิญ แต่กูอยากให้มึงรู้ไว้ ว่ากูไม่เคยรักมัน” “......” “เรยามันก็เหมือนผู้หญิงคนอื่นทั่วๆ ไป ใช้แค่เศษเงินแลกไม่กี่บาทกูก็ได้เอาแล้ว” เคร้งงงง เสียงแจกันที่อยู่แถวนั้นหล่นแตกกระจัดกระจาย เมื่อฉันเดินถอยหลังไปชนแบบไม่ตั้งใจ ทำให้คนที่อยู่ในห้องต่างพากันหันมามองตามเสียง รวมถึงคุณใหญ่ที่กำลังมองมาในแววตาของเขาที่มองฉัน มันไม่หลงเหลือความรู้สึกอะไรอยู่เลย มันมีแต่ความว่างเปล่า น้ำตาของฉันมันค่อยๆ ไหลลงอาบแก้มทั้งสองข้าง เมื่อได้ยินประโยคที่พวกเขานั้นพูดคุยกันก่อนหน้านั้น ที่ผ่านมาคุณใหญ่ไม่เคยรักฉัน มีแต่ฉันที่คิดไปเองว่าเขานั้นรัก แล้วทำไมเขาถึงต้องมาวาดฝันร่วมกับฉัน ให้ฉันคิดไปไกลคิดไปเองคนเดียว ทั้งๆ ที่ความรู้สึกเล่านั้น มันไม่เคยมีอยู่จริง! “แสดงว่าที่ผ่านมา คุณหลอกฉันมาโดยตลอด” ฉันพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ มันเจ็บเหมือนใจมันจะขาดที่ได้เห็นภาพตรงหน้า “ช่วยไม่ได้ เธอมันโง่เอง!” “คุณทำแบบนี้ทำไม คุณหลอกฉันทำไม!?” ฉันกรีดร้องลั่นออกมาจนสุดเสียงที่มี สติของฉันตอนนี้มันแทบไม่มีหลงเหลืออยู่แล้ว “ผู้ชายเวลามันอยากเอา มันก็ทำได้หมดนั่นแหละ!” “......” เมื่อได้ยินดังนั้น ฉันจึงเงียบไม่พูดอะไรต่อ มันหมดเรี่ยวแรงแล้วตอนนี้
YAI PART
แชะ! แชะ! แชะ! เสียงและแสงเฟลชจากกล้องของนักข่าวจำนวนมากมายมหาศาล ถูกสาดใส่มาที่ ‘ใหญ่ อัศดิณย์’ ทายาทหมื่นล้านลูกชายเพียงคนเดียวของเจ้าสัวบุญชัย นักธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ขนาดใหญ่ ที่มีธุรกิจมากมายนับไม่ถ้วน
“แกช่วยทำหน้าให้มันดีๆ หน่อย อย่าทำให้ฉันขายหน้า” ผู้เป็นพ่อกระซิบบอกลูกชายที่ทำสีหน้าแสดงท่าทางไม่รับแขกในตอนนี้
“พ่อก็รู้ว่าผมเบื่อกับงานการกุศลของพ่อเต็มทน!” ชายหนุ่มกระซิบลอดไรฟันบอกผู้เป็นพ่อด้วยความหงุดหงิด
“ฉันรู้ว่าแกเบื่อ ถ้าเสร็จงานเมื่อไหร่ แกจะไสหัวไปไหนก็ไป!”
“......”
ใหญ่พยายามยิ้มออกมาเพื่อตบตานักข่าวนับร้อยที่มาเก็บภาพงานการกุศล (จอมปลอม) ของพ่อที่ถูกจัดขึ้นมาในทุกๆ เดือน เบื้องหน้าของครอบครัวเขาคือครอบครัวนักการกุศลตัวยง แต่ใครจะรู้ว่าเบื้องหลังของ ‘ใหญ่’ ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาที่ทุกคนต่างคิดว่าเป็นคนดีและใจบุญ จะทำทุกอย่างที่ผิดกฎหมายไม่เว้นแม้กระทั่งพ่อเล้า นายหน้าขายผู้หญิงเพื่อไปค้าประเวณีทั้งในและต่างประเทศ
“เมื่อยหน้าฉิบ!” ใหญ่ถอดเสื้อสูทออกมา แล้วพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดเต็มทน พร้อมเขวี้ยงมันทิ้งอย่างไม่ใยดีเมื่อเดินมาขึ้นรถที่จอดรอรับอยู่ที่หลังงาน
“เอาน่า แกอย่าบ่นไปหน่อยนักเลย ช่วยฉันแค่นี้มันไม่ตายหรอก” ผู้เป็นพ่อเอ่ยขึ้นอย่างรู้ทัน เพราะใหญ่มักจะแสดงท่าทางอาการออกมาชัดเจนอยู่เสมอ
“เมื่อไหร่พ่อจะเลิกสร้างภาพทำอะไรแบบนี้สักที นี่พ่อจะรู้บ้างไหมว่าสิ่งที่พ่อทำมันน่าสมเพชขนาดไหน!?” ใหญ่พูดออกมาตามความคิด พลางถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหน่าย เพราะเขาเบื่อเต็มทนกับการที่ต้องแสดงละครตบตาคน ทั้งๆที่ความจริงมันไม่ใช่เลยสักนิด
“ไม่ใช่เพราะสิ่งที่น่าสมเพชหรือไง ที่ทำให้แกมีชีวิตที่สุขสบายราวกับพระราชาเหมือนอย่างทุกวันนี้!”
“......” ชายหนุ่มเงียบเพราะขี้เกียจต่อล้อต่อเถียงกับผู้เป็นพ่อ เป็นอย่างที่คิด เขามีชีวิตที่เพรียบพร้อมไปซะทุกอย่าง มีทุกสิ่งทุกอย่างที่ต้องการเพียงแค่กระดิกนิ้วสั่ง และแต่ละเดือนครอบครัวของเขาต้องเสียเงินไม่ใช่น้อยให้กับนายตำรวจชั้นผู้ใหญ่ เพื่อให้ธุรกิจที่ทำมันราบรื่นไปด้วยดี พ่อเขาเลยต้องจัดงานการกุศลขึ้นมาเพื่อบังหน้า
“แล้วแกจะไปไหนต่อ?”
“ว่าจะเข้าไปดูงานสักหน่อย”
“ทำอะไรก็ระวังด้วยแล้วกัน อย่าทำให้ฉันต้องมาเดือดร้อน ตามเช็ดขี้เช็ดเยี่ยวให้แก!”
“สุดท้ายพ่อก็เป็นห่วงแต่ตัวเอง” ชายหนุ่มแสยะยิ้มออกมาอย่างเย้ยหยัน เป็นอย่างที่เขาคิดไม่มีผิด คนอย่างเจ้าสัวบุญชัยไม่เคยคิดรักใครนอกจากตัวเอง อาจจะเป็นเพราะหลังจากที่แม่เสียเขาก็ถูกพ่อเลี้ยงมาแบบตามใจตั้งแต่เด็ก เขาเลยมีนิสัยก้าวร้าว หัวรุนแรงและไม่ยอมคน และไม่ได้รับความอ่อนโยนเท่าที่ควรจะเป็น
“มองอะไรของแก?” เจ้าสัวเอ่ยถามลูกชายที่เอาแต่นั่งมองบางสิ่งบางอย่างที่อยู่นอกรถแบบไม่ละสายตา เมื่อรถหรูเคลื่อนขับตามทางมาถึงตลาดที่ครอบครัวของเขาเป็นเจ้าของ เพราะปกติลูกชายจะเป็นคนที่ค่อนข้างสนใจอะไรได้ยาก มันเลยทำให้ผู้เป็นพ่อสงสัยอยู่ไม่น้อยว่าสิ่งที่ลูกชายกำลังให้ความสนใจมันคืออะไร
“......” ชายหนุ่มสะดุ้งเล็กน้อย เมื่อได้ยินเสียงของพ่อเอ่ยถาม แต่เขาก็ไม่ตอบอะไรกลับ ใหญ่เลือกที่จะเบี่ยงสายตากลับเข้ามาภายในรถแทน
“ชอบเขาล่ะสิ” เจ้าสัวเอ่ยแซวลูกชายที่เอาแต่นั่งมองหญิงสาวแม่ค้าที่ขายของอยู่หน้าตลาด
“......”
@คลับ
ทันทีที่เดินเข้ามาในคลับหรูใจกลางเมือง หญิงสาวจำนวนไม่น้อยในสถานที่บันเทิงต่างจับจ้องมองมาทางใหญ่ที่กำลังเดินเข้ามา พร้อมกับลูกน้องคนสนิทอีกสามคน ผมสีควันบุหรี่ที่ตัดกับใบหน้าคมคาย และยังมีดวงตาคู่สวยดุจเยี่ยวที่รับกับสันจมูกอันโด่งคม บวกกับริมฝีปากสีชมพูเข้ม ที่ทำให้สาวน้อยสาวใหญ่ต่างพากันหลงเสน่ห์และอยากพลีกายให้กับชายผู้นี้
“ของที่นายสั่งอยู่ทางนี้ครับ”
“เดินนำไป” ใหญ่พยักหน้ารับรู้ทันทีที่ลูกน้องคนสนิทกระซิบบอกชายหนุ่มจึงเดินตามไปแบบไม่ลังเล
พลั่ก! หญิงสาวที่เดินสวนมาล้มลงอย่างแรงเมื่อชนปะทะกับชายหนุ่มเข้าอย่างจัง ไม่มีแม้แต่คำขอโทษ ไม่แม้แต่จะชายตาแลเธอเลยสักนิด
“ขะ...ขอโทษค่ะนาย พอดีว่าออย...” หญิงสาวพนักงานในร้านพูดไม่ทันจบใหญ่ก็เดินออกไปแบบไม่ใส่ใจในทันที
“คนอะไรน่ากลัวชะมัด!” หญิงสาวพึมพำออกมาเบา ๆ พร้อมมองตามชายหนุ่มที่เดินจากไป สีหน้าและแววตาอันเยือกเย็นมันทำให้เธอรู้สึกขนลุกอย่างบอกไม่ถูก
เมื่อมาถึงที่ห้องใต้ดินของคลับ ชายหนุ่มก็เห็นหญิงสาวมากมายนับสิบที่นั่งอยู่ตามมุมห้องด้วยท่าทางหวาดกลัว ซึ่งบางคนก็เต็มใจ บางคนก็ถูกครอบครัวขายมาเพื่อเล็กกับเศษเงินของเขาแค่ไม่กี่แสน
“มีคนไหนที่นายสนใจเป็นพิเศษไหมครับ?” ลูกน้องเอ่ยถามผู้เป็นนายที่กำลังกวาดสายตามองไปรอบ ๆ ห้อง ถ้าเกิดว่านายของเขาสนใจหญิงสาวคนไหนเป็นพิเศษ เธอคนนั้นก็จะต้องร่วมหลับนอนกับเขาก่อนที่จะถูกส่งตัวไปขายต่อ
“ไม่มี” ใหญ่ตอบกลับมาสั้น ๆ เพราะหญิงสาวที่อยู่ในนี้เขาไม่รู้สึกว่าถูกใจหรือต้องการเลยสักคน
“จะให้ผมพาพวกมันไปขึ้นเรือส่งมาเลเซียเลยไหมครับ?”
“จัดการให้เรียบร้อย!”
สิ้นสุดคำสั่งของชายหนุ่ม หญิงสาวที่อยู่ในห้องต่างพากันร้องไห้ระงมเมื่อรู้ชะตากรรมว่าจะต้องถูกส่งไปขายที่ซ่องต่างประเทศ แต่เสียงร้องขออ้อนวอนของพวกเธอมันไม่ได้ทำให้เขาใจอ่อนเลยสักนิด
พรึ่บ! หญิงสาวคนนึงที่มีใบหน้าสะสวย ผิวขาวนวลผ่อง อายุรุ่นราวไม่น่าจะเกินยี่สิบปี รีบคลานมากอดขาของใหญ่ไว้แน่นเพื่อร้องขอความเมตตา น้ำตาของเธอค่อย ๆ ไหลลงมาอาบแก้มนวลทั้งสองข้าง
“จะให้หนูทำอะไรก็ได้ แต่อย่าส่งหนูไปขายเลยนะคะ” เธอร้องไห้ออกมาอย่างหนัก ไม่ว่าชายหนุ่มจะพยายามสะบัดขาออกเท่าไหร่แต่เธอก็ไม่ยอมปล่อย
“......”
“อย่ามาแตะต้องตัวฉัน!”
พลั่ก! สิ้นสุดประโยค ชายหนุ่มก็ยกเท้าถีบหญิงสาวอย่างแรงจนเซถลาออกไป เขาเป็นคนค่อนข้างที่จะหวงเนื้อหวงตัว และไม่ชอบให้ใครมาถูกเนื้อต้องตัวถ้าไม่ได้รับอนุญาต
ในชีวิตนี้ไม่เคยคิดมาก่อนว่าตัวเองจะต้องมีความสัมพันธ์กับผู้ชายสองคนในคราเดียว ยิ่งฉันหนี พวกเขาก็ยิ่งตาม! “ไอ้พระรามมันเคยทำกับน้องกูแบบไหน กูก็จะทำกับน้องมันแบบนั้นแหละ!” ปึง! ไดมอนด์วางแก้วเหล้ากระทบกับโต๊ะกระเบื้องอย่างแรงเพื่อระบายความรู้สึก เมื่อนึกย้อนไปยังเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในอดีต “กูขอเวลาสองเดือน กูจะปิดจ๊อบน้องมันให้ได้” “สองเดือนเลยหรอวะ ระดับคุณไดมอนด์แค่เดือนเดียวก็พอมั้ง?” “ไม่มีปัญหา เดือนเดียวก็เดือนเดียวสิวะ” “แล้วมึงอ่ะไอ้ดิน เห็นด้วยกับไอ้มอนด์หรือเปล่า?” เพื่อนชายในกลุ่มหันไปถามแผ่นดินที่เอาแต่นั่งกอดอกเงียบตั้งแต่มาถึง “เอาดิ! ช่วงนี้กูว่าง ไม่มีอะไรทำ” แผ่นดินแบบไม่ใส่ใจมากนัก “ใครที่ปิดจ๊อบยัยนั่นได้ก่อนเป็นฝ่ายชนะ ตกลงไหม?” ไดมอนด์หันไปกอดคอแผ่นดินที่นั่งอยู่ข้างๆ ก่อนจะกระตุกยิ้มมุมปากด้วยความเย้ยหยัน “ชนะแล้วได้อะไร?” “สามล้าน!” “กูขอห้าล้าน!” แผ่นดินต่อรองพร้อมกับหันไปจ้องหน้าเพื่อนชาย “ถ้าไม่ได้ห้าล้านก็ไม่เล่น เสียเวลา!” สิ้นประโยคนั้นเขาก็หยัดตัวลุกขึ้น แต่ถูกไดมอนด์คว้าแขนเอาไว้เสียก่อน “ได้ดิ! ไม่มีปัญหา ห้าล้านก็ห้าล้าน”
เพล้ง! โจเซฟเขวี้ยงแก้วเหล้าที่อยู่ในมือทิ้งลงบนพื้นจนแตกละเอียดกระ จัดกระจายเมื่อนั่งดูคลิปของกล้องวงจรปิดที่พึ่งกู้คืนกลับมา เขาเริ่มประติดประต่อเรื่องราวได้ทั้งหมดว่ามันเป็นแผนของดารินที่เป็นคนจัดฉากนี้ขึ้นมา ที่ผ่านมาเธอคงหลอกใช้เขาและเห็นเขาเป็นแค่ทางผ่านเพื่อไปหาเหมันต์ ไม่ว่าจะพยายามติดต่อหรือใช้เบอร์แปลกโทรไปหา เธอก็รู้และไหวตัวทันไม่ยอมรับสายมันยิ่งทำให้แน่ใจขึ้นไปอีกว่าเรื่องที่ผ่านมาเขากลายเป็นหมากที่ดารินวางไว้ “คิดจะทำแบบนี้กับฉันงั้นเหรอ แล้วเธอจะได้รู้ว่านรกบนดินมันเป็นยังไง” ริมฝีปากหนาแสยะยิ้มพลางมองไปยังรูปถ่ายของดารินที่มีทุกอริยาบถนับร้อยนับพันรูปที่ติดอยู่บนผนังในห้องลับส่วนตัว เขาแอบถ่ายไว้สมัยเรียนมัธยมปลาย ซึ่งเธอไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อน “เบบี้ของฉัน อดใจรออีกนิดนะ เดี๋ยวฉันจะไปรับเธอมาอยู่ด้วยกัน ใบหน้าคมคายโน้มลงไปจูบที่รูปถ่ายของดารินด้วยความหลงไหลและโกรธแค้นไปพร้อมๆ กัน “ฉันแทบจะอดทนรอให้ถึงวันนั้นไม่ไหวแล้วสิ”
จากแฟนเก่าสุดรักครั้งวัยเด็ก ที่เคยเลิกรากันไปนานถึงห้าปี แต่พรหมลิขิตชักพาให้เขาสองคนได้กลับมาเจอกันอีกครั้งในสถานะท่านประธานกับเลขา ________________________ “นายเลิกยุ่งกับฉันได้ไหม ขอร้องละ” ริสาหดลำคอถอยหนีด้วยความกลัว เมื่อก่อนเคยโมโหร้ายยังไง ตอนนี้เขายังคงเหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยน “แล้วทำไมฉันต้องทำแบบนั้น!?” “....” หญิงสาวน้ำตาคลอเมื่อคนตรงหน้าไม่มีท่าทีว่าจะยอมปล่อยเธอไปง่ายๆ “เมียเก่าของฉันดูน่าสงสารจังเลยนะ” “เลิกแกล้งฉันสักทีได้ไหม จะทำร้ายความรู้สึกฉันไปถึงเมื่อไหร่กัน?” “พอโดนฉันเอาคืนแค่นี้ ถึงกลับทนไม่ได้เลยเหรอ?” “แล้วต้องให้ฉันทำยังไง จะให้ฉันชดใช้ยังไงก็บอกมาสิ” “มันชดใช้แทนกันไม่ได้หรอก เพราะฉันเจ็บปวดกว่าที่เธอคิดไว้เยอะ” “ฉันก็เจ็บปวดไม่แพ้นายนั่นแหละ” “ถ้าเจ็บปวดแล้วทำไมไม่กลับมา ทำไมต้องทิ้งฉันไปแบบนั้น!” “....”
เกิดใหม่ในชาตินี้ นางแค่ต้องการอยู่อย่างสงบสุขปกป้องครอบครัวจากเรื่องร้ายที่จะเกิดขึ้น นางไม่อยากตกอยู่ในบ่วงรักอันทำให้ครอบครัวต้องพบกับวิบัติอีกต่อไปแล้ว... คำเตือน นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายรักโรแมนติก ดราม่า มีฉากความรุนแรง ฉาก NC และมีฉากเศร้าสะเทือนใจ โปรดพิจารณาก่อนดาวโหลดนะคะ กราบขอบพระคุณค่ะ
' "เจ้าชายฮิมราน บิน ฮาเซม อัล-ราชิด" องค์มกุฎราชกุมารแห่งประเทศความาร์ เดินทางมาประเทศไทยเพื่อดูตัวว่าที่เจ้าสาวที่ถูกพระมารดาบังคับให้แต่งงานด้วย เขาเต็มไปด้วยความชิงชังเมื่อเห็นหล่อนเดินเฉิดฉายอยู่ในผับยามค่ำคืน ท่าทางใสซื่อไร้เดียงสาของหล่อนที่พยายามแสดงออกมานั้นไม่ได้ทำให้เขาซาบซึ้งใจแม้แต่น้อย ตรงกันข้ามเขาแทบยากจะอาเจียนออกมา เพราะเขารู้อยู่เต็มอกว่าผู้หญิงอย่างหล่อนไม่มีทางเป็นชายาที่ดีของเขาได้อย่างแน่นอน นอกเสียจาก... นางบำเรอ!
เสิ่นชิงกลายเป็นลูกสาวของชาวนาจากคุณหนูที่ร่ำรวยของตระกูลเสิ่นในชั่วข้ามคืน ลูกสาวตัวจริงใส่ร้ายเธอ คู่หมั้นของเธอทำให้เธออับอาย และพ่อแม่บุญธรรมของเธอก็ไล่เธอออกจากบ้าน... ทุกคนต่างรอที่จะหัวเราะเยาะเธอ ทว่าเธอกลับกลายเป็นทายาทของตระกูลเศรษฐีในเมืองอย่างกะทันหัน นอกจาดนี้ เธอยังมีตัวตนหลากหลาย เช่น หัวหน้าแฮ็กเกอร์ระดับนานาชาติ นักออกแบบเครื่องประดับชั้นนำ นักเขียนผู้ยิ่งใหญ่ที่ลึกลับ และอัจฉริยะด้านการแพทย์! พ่อแม่บุญธรรมเสียใจกับการตัดสินใจของตนและบังคับให้เธอแบ่งทรัพย์สินครึ่งหนึ่งให้เพราะพวกเขาเลี้ยงดูเธอมา เมื่อเสิ่นชิงหยิบกล้องออกมาแล้วบันทึกท่าทางอันน่าเกลียดของพวกเขา อดีตคู่หมั้นรู้สึกเสียใจและพยายามจะคืนดีกับเธอ เสิ่นชิงหัวเราะเยาะ "เขาคู่ควรงั้นเหรอ" จากนั้นก็ไล่เขาออกจากเมือง ในที่สุด ผู้มีอำนาจแห่งเมืองก็พูดอ้อนวอนเบาๆ "ไม่จำเป็นต้องแต่งเข้าตระกูลผม เดี๋ยวผมไปหาเอง"
เมื่อนางย้อนยุคกลายเป็นพระชายาคังที่ถูกขังอยู่ในโรงขังคนบ้า เพิ่งมาถึงฉินเซิงก็กำจัดคนสองคนที่ต้องการทำร้ายนาง นางบุกเข้าไปในงานแต่งงานของคู่รักชั่วชาสองคนนั้นในชุดแดง นางหยิ่งผยองและยั่วยุ ทำให้ชายชั่วโกรธจนกัดฟันแน่นแต่กลับทำอะไรไม่ได้ และหญิงร้ายนั้นก็เกลียดชังอย่างมากทว่าเอาคืนไม่ได้ ท่านอ๋องจิ้นได้เห็นสถานการณ์ทั้งหมดนี้ เขาโค้งงอริมฝีปาก สตรีนางนี้ช่างแตกต่างจากคนอื่นจริงๆ ถูกใจเหลือเกิน เขาจะเอาชนะใจนางและให้ชีวิตที่ดีแกนาง
เส้าหยวนหยวนแต่งงานกับแม่ทัพเทพทรงพลังที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสจนส่งผลกระทบต่อทางจิตใจหลังจาดที่เธอย้อนเวลา เธอไม่ต้องการเข้าไปพัวพันกับการสมรู้ร่วมคิด และต้องการร่วมมือกับเขาเพื่อแสวงหาอิสรภาพ เธอก่อตั้งธุรกิจ รักษาโรคของคนไข้ และช่วยชีวิตผู้คน เป็นคนที่ยอดเยี่ยม กลายเป็นผู้ช่วยที่ดีของแม่ทัพ แต่ต่อมาแม่ทัพกลับคืนคำ ไหนตกลงไว้ว่าจะหย่าล่ะ?
ในการแต่งงานที่ทำข้อตกลงไว้ เจียงหว่านเป็นฝ่ายที่มีใจให้อีกฝ่ายก่อน แต่ตอนที่เธอต้องการเผยเสี้ยนมากที่สุด เขากลับอยู่เคียงข้างคนรักในใจของเขา ในท้ายที่สุด เจียงหว่านก็ตัดสินใจหย่า และเริ่มต้นชีวิตใหม่ เมื่อเผยเสี้ยนรู้สึกตัวขึ้นมา เธอก็จากไปแล้ว เมื่อเผชิญหน้ากับคู่แข่งที่เข้าคิวเพื่อรับป้ายหมายเลข เผยเสี้ยนหยิบเงินร้อยล้านออกมาและพูดว่า "หว่านหว่าน คู่รักก็ต้องเป็นคู่เดิมเราแต่งงานใหม่อีกครั้งได้ไหม"