ผอ. หนุ่มสุดหื่น พ่อปลาไหลตัวพ่อ รักและหวงความโสดยิ่งกว่าชีวิต ใช้เงินแก้ปัญหาทุกอย่างจนมาเจอเธอ หญิงสาวที่เขาจ่ายเท่าไหร่ก็ไม่เคยได้ใจเธอสักที ความอยากเอาชนะของเขามันเป็นบ่อเกิดความรักที่ก่อขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว
ตึก... ตึก... ตึก...
นิ้วหนากระทบลงบนโต๊ะไม้ภายในห้องทำงานที่หรูหราราวกับว่าเจ้าของนิ้วหนานั้นกำลังคิดอะไรบางอย่างจนคิดไม่ออกเลยต้องเคาะนิ้วช่วยให้ตระกอนความคิดของเขาแล่นไปดังใจนึก
ชายหนุ่มผิวขาวเหลืองใบหน้าเกลี่ยงเกลาราวกับหนุ่มลูกครึ่งเกาหลีริมฝีปากของเขาสีออกจะคล้ำนิดหน่อยอาจจะเกิดมาจากผลกระทบของการสูบบุหรี่จัด จมูกโด่งเป็นสัน อีกทั้งดวงตาสีเทาสว่างคู่นั่นหากใครได้เผลอจ้องมองก็คงจะหลงเขาจนโงหัวไม่ขึ้น
มือหนาเลื่อนขึ้นขยับแว่นตาฟูลออฟชั่นที่สั่งตัดมาแบบพิเศษ เขาเม้มปากแน่นกลืนน้ำลายลงคออย่างพยายามระงับอารมณ์อะไรบางอย่าง
"ทำไมดื้ออย่างนี้วะ"
เมื่อหลายสัปดาห์ก่อนเขาพยายามยัดเงินหนึ่งหมื่นบาทให้กับดาราสาวดาวรุ่งพุ่งแรงในขณะนี้ บอกให้เธอไปดูหนังกับเขาในรอบของวันนี้ตอนสามทุ่มครึ่ง แล้วดูสิ ดูเธอตอบมาสิ
Line
พาเพลิน : ขอบคุณสำหรับเงิน แต่ฉันไม่ว่าง
ยัยตัวแสบ! แน่สิเธอน่ะไม่อยากไปกับเขาต่างหากไม่ใช่ไม่ว่างอย่างที่ปากพูดสักหน่อย เขาพยายามทำทุกวิถีทางให้ได้ใกล้ชิดเธอแต่เธอก็พยายามสร้างกำแพงออกห่างจากเขา คำพูดเจ็บปวดที่เธอมักใช้ปฏิเสธเขาก็คือ 'เพลินไม่ชอบคนแก่ค่ะ'
ผอ. หนุ่มผุดลุกผุดนั่งหลายต่อหลายครั้งก็ยังคิดไม่ออก เธอเป็นผู้หญิงคนเดียวที่เขาต้องการจะกินแล้วไม่ได้กิน ปกติเขาจ่ายให้ใครไม่เคยเกินหมื่นด้วยซ้ำ นี่อะไร จ่ายให้เธอไปเป็นหมื่นๆ แล้วก็ไม่ค่อยได้ใกล้ชิดเธอเลย
เสียเป็นแสน แขนไม่ได้จับ
ถ้าไม่มัดมือชก เธอก็จะไม่แม้แต่ชายตามองเขาด้วยซ้ำ นี่เขาไม่หล่อตรงไหนวะ เขานี่รูปหล่อพ่อรวยขับเบนซ์ มือถือถ่ายรูปได้ แถมเปย์เก่งขนาดนี้ใครๆ ก็ต้องอยากได้เขารึเปล่าวะ ผอ.หนุ่มเดินไปเข้าห้องน้ำที่อยู่ในห้องทำงานของตัวเอง เขาส่องกระจกมองดูตัวเอง
ก็หล่อนี่หว่า
ก็แค่อายุมากกว่าเธอไม่กี่สิบปีเองมันจะอะไรนักหนาวะ ปกติดาราที่เขาอยากนอนด้วยจ่ายไปไม่ถึงหมื่นก็ได้นอนแล้ว ถ้าตัวท็อปหน่อยก็ไม่เกินสามหมื่น นี่อะไรชวนไปกินข้าวเขาจ่ายเธอก็ไม่ไป ส่งแก้ว แหวน เงิน ทอง ไปให้ก็ไม่เอา
Rrrrrr~ Rrrrrr~ Rrrrrr~
โทรศัพท์ภายในดังขึ้นไทก้าเดินกลับไปรับสายที่โต๊ะ เขาสลัดอาการหมกมุ่นที่มีทิ้งแล้วรีบรับสายทันที
"ครับ"
"ท่านผู้อำนวยการคะ น้องพาเพลินมาถึงแล้วค่ะ"
มุมปากหนากระตุกยิ้มเมื่อได้ยินเสียงปลายสายจากเลขาส่วนตัว เขาใช้มือข้างที่ว่างจัดแจงเสื้อผ้าของตัวเอง อีกทั้งยังปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตเม็ดบนออกสามสี่เม็ด ตามด้วยเสยผมขึ้นลวกๆ
"ให้เข้ามาได้เลย"
"ค่ะท่าน"
ผอ. หนุ่มใช้สะโพกพิงกับขอบโต๊ะยืนรอคอยเธออย่างใจจดใจจ่อ ไม่นานนักเสียงสวรรค์ก็ดังเข้ามาพร้อมกับประตูไม้บานใหญ่ถูกเปิดออก
แกร่ก~
"เชิญด้านในได้เลยค่ะน้องพาเพลิน"
หญิงสาวในชุดนักศึกษากระโปรงทรงเอสีดำสั้นเหนือเข่าประมาณสองคืบครึ่งกับเสื้อนักศึกษาขนาดพอดีตัว แต่ไม่รู้มันพอดีเกินไปไหมสองเต้าอวบของเธอถึงได้เด่นซะขนาดนั้น
"ผอ. เรียกเพลินมาทำไมเหรอคะ"
แม้จะรู้อยู่แล้วว่าเขาเรียกมาทำไมแต่หญิงสาวก็ขัดไม่ได้เพราะท่านผู้อำนวยการสั่งตรงไปถึงอาจารย์ประจำชั้นและอาจารย์ประจำวิชาของเธอ ให้เธอมาพบหากเธอไม่มาแน่นอนว่าอาจารย์ทั้งสองของเธอต้องซวยแน่ๆ
"วันนี้เธอว่าง ทำไมไม่ไปดูหนังกับฉัน"
"เพลินไม่ว่างค่ะ"
"ฉันเช็กกับคุณแป้งแล้ว เธอว่าง"
"โอเคค่ะ เพลินไม่อยากไป เรียกเพลินมาด้วยเรื่องแค่นี้เหรอคะ"
หญิงสาวทำท่าจะหมุนตัวกลับแต่ไทก้าที่เร็วกว่าก็คว้าแขนของเธอเอาไว้ได้ทัน เขาดึงตัวเธอให้เข้าใกล้เขาก่อนจะแอบกดจมูกสูดดมเรือนผมของเธอในตอนที่เธอเซถลาลงมาโดนแผงอกแกร่ง
"อ่ะ นี่คุณเล่นอะไรเนี่ย"
"ไปดูหนังกับฉัน"
พาเพลินเอี้ยวหน้าไปมองเขาแต่ในขณะนั้นเขาก็ก้มหน้าลงมาพอดีทำให้ปลายจมูกโด่งของเขาสัมผัสเข้ากับพวงแก้มนวลของเธอเต็มๆ หญิงสาวพยายามสะบัดตัวออกจากมือหนาที่คว้าแขนของเธอเอาไว้ แต่มันก็ไม่หลุด
ผอ. หนุ่มแลบลิ้นเลียริมฝีปากก่อนจะกระตุกยิ้มอย่างมีเลศนัยแล้วจับตัวเธอให้หันหน้าเข้าหากัน
"ไปดูหนังกับฉัน"
"ไม่ไป"
"นี่เธอ อย่าลืมนะว่าเธอเป็นแค่ดาราไม่ใช่นางฟ้าเทวดา อย่าเล่นตัวให้มันมากนัก"
"ก็ฉันไม่ไปไงเล่า!"
พลั่ก!
พาเพลินดันแผงอกแกร่งของ ผอ.หนุ่มให้ออกห่างในจังหวะที่ไทก้ายังไม่ทันได้ตั้งตัวเขาก็เซไปสองสามเก้า เมื่อตั้งหลักได้ก็คว้าแขนของเธอไว้อีกครั้ง
"เล่นตัวมาก ราคาเธอก็ไม่ได้เพิ่มขึ้นมาหระ ...!"
เพี้ยะ!
พูดยังไม่ทันจบประโยคฝ่ามือเรียวก็กระทบที่แก้มสากของเขาเต็มแรงจนใบหน้าหล่อเหลาราวกับหนุ่มลูกครึ่งเกาหลีหันไปตามแรงตบ
"นี่! เธอ ..."
"ล่ามหมาในปากคุณด้วย ไม่งั้นฉันจะเอาน้ำร้อนราด"
หญิงสาวสะบัดตัวจนหลุดออก เธอรีบเดินออกจากห้องของท่านผู้อำนวยการหนุ่มทันทีสร้างความงุนงงให้กับเลขาสาวหน้าห้องไม่น้อย
มือหนายกขึ้นจับใบหน้าซีกขวาที่เพิ่งถูกฝ่ามือเรียวกระทบไปเมื่อครู่เขายกยิ้มราวกับคนบ้า พาเพลินเป็นผู้หญิงคนแรกที่กล้าทำกับเขาแบบนี้ เป็นผู้หญิงคนแรกที่กล้าท้าทายอำนาจเงิน ไม่ยอมสยบให้กับเขาและคอยดูเถอะ เขาจะทำทุกทางเพิ่งซื้อเธอมาให้ได้
เราได้เห็นดีกันแน่!
"ไอ้บ้าเอ้ย ไอ้โรคจิต"
หญิงสาวเดินสะบัดก้นงอนของตัวเองไปนั่งที่ใต้ตึกคณะ เธอยังรู้สึกหัวเสียไม่หายกับไอ้ ผอ.บ้ากามนั้น นี่มันเวรกรรมอะไรของเธอนักหนาไม่เข้าใจทำไมเธอต้องมาเจอกับคนแบบนี้ด้วย
เกลียดนัก!
Rrrrrr~ Rrrrrr~ Rrrrrr~
เสียงโทรศัพท์มือถือของเธอดังขึ้นเธอหยิบมันขึ้นมาจากกระเป๋าสะพายข้างสีดำใบเล็กหน้าจอมือถือแสดงชื่อ 'พี่แป้ง' แป้งร่ำเป็นผู้จัดการส่วนตัวของเธอส่วนแม่ของแป้งร่ำก็เคยเป็นผู้จัดการส่วนตัวให้แม่ของเธอซึ่งตอนนี้แน่นอนว่าแม่เธอไม่อยู่ในโลกใบนี้แล้ว ส่วนพ่อก็ส่งเงินมาให้เธออย่างเดียวเธอไม่เคยรู้ด้วยซ้ำว่าพ่อเธอหน้าตาเป็นยังไง
"ค่ะพี่แป้ง" เธอสูดลมหายใจเข้าจนเต็มปอดก่อนตอบรับสายเสียงหวานกลับไป
"น้องเพลินวันนี้ค่ำๆ มีงานด่วนนะคะ"
"งานอะไรเหรอคะพี่แป้ง"
"งานโชว์ตัวน่ะ พี่ลืมบอกคิวหนูเจอกันที่ห้างนะคะสามทุ่ม"
"ค่ะ" งานด่วน เห้อ ... ก็ยังดีกว่าต้องไปนั่งดูหนังกับไอบ้าโรคจิตนั่นแล้วกัน
เขาเป็นทนายหนุ่มหล่อมากความสามารถที่เพรียบพร้อมไปเสียทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นรูปร่างหน้าตา การศึกษา ฐานะทางบ้าน สังคม เรียกได้ว่าเนื้อหอมในหมู่สาวๆ ไม่ว่าจะโสด ซิง หรือมีคู่ครองแล้วหากเสนอให้เขาก็พร้อมจะสนองทุกเมื่อ สาวๆ ต่างอยากควบคุม และครอบครองเขา แม้จะรู้อยู่เต็มอกว่าคนอย่างเขาน่ะ 'รักสนุก แต่ไม่ผูกพัน' ก็ตาม คนอย่างเขาไม่เคยคิดหยุดอยู่ที่ใคร ความซิงไม่สามารถผูกมัดเขาได้ จนกระทั่ง... เธอเดินเข้ามาในชีวิตเขา
❤ โปรเจกต์สุดฮอตต้อนรับวาเลนไทน์ Match Love Valentines ❤ เรื่องราวของสาวขี้เหงาทั้งสี่คนที่เกิดอาการ เปลี่ยวใจอยากมีใครสักคน เลยต้องเข้าแอปหาคู่อย่าง MATCH LOVE เพื่อตามหาคู่เดตที่มาทำให้วาเลนไทน์ของพวกเธอ ไม่ต้องเหงาใจอีกต่อไป และแอปนี้ก็เป็นจุดเริ่มต้นของการแมตช์รักของพวกเธอ...แต่ก็ใช่ว่าทุกคนจะสมหวังจากแอปหาคู่สักหน่อย? ไปลุ้นกันว่าแอปนี้จะช่วยให้พวกเธอสละโสดได้ไหม...!!!!
เธอทำให้เขารัก เธอทำให้เขาแค้น และก็เป็นเธอที่กลับมาวนเวียนอยู่ข้างกายเขา เขาที่พยายามลืมความรักของเธอกดความเจ็บแค้นเอาไว้ในส่วนลึกสุดของหัวใจ เธอทำให้เขารู้จักคำว่า "ทั้งรัก ทั้งแค้น" เป็นอย่างดี ในเมื่อเธอเลือกจะกลับมาเขาก็จะสาดความเจ็บแค้นคืนกลับไปให้เธอได้รู้สึก ให้เธอได้รู้สึกถึงความเจ็บช้ำที่ไม่มีวันลืมได้ลง
"ไม่ใช่ นี่มันเกียร์ฉัน!" "Oh! ขะ ... ขอโทษค่ะ ขอโทษ ก็คุณลุงไม่ให้มองมิลก์ก็กำผิดกำถูกสิคะ แล้วข้ามมาทำไมตอนรถไม่นิ่งละคะ" "ใครมันจะไปคิด ว่าเธอจะคิดทำมิดีมิร้ายกับฉันเล่า" "มิลก์เหรอคะ ที่คิดทำมิดีมิร้ายกับคุณลุงน่ะ ไม่ใช่ใช่คุณลุงเหรอคะ มาสอนมิลก์ขับรถแท้ๆ ตรงนั้นยังจะตั้งอยู่อีก"
คิณ อัคนี สุริยวานิชกุล ทายาทคนโตของสุริยวานิชกุลกรุ๊ป อายุ 26 ปี นักธุรกิจหนุ่มที่หน้าตาหล่อเหลาราวกับเทพบุตร เย็นชากับผู้หญิงทั้งโลกยกเว้นเธอเพียงคนเดียวเท่านั้น เอย อรนลิน "เมื่อเขาดึงเธอเข้ามาในวังวนของไฟรักที่แผดเผาหัวใจดวงน้อยๆของเธอให้ไหม้ไปทั้งดวง" "เธอแน่ใจนะว่าจะให้ฉันช่วยค่าตอบแทนมันสูงเธอจ่ายไหวเหรอ?" เอย อรนลิน พิศาลวรางกูล ดาวเด่นของวงการบันเทิงที่ผันตัวไปรับบทนางร้าย เธอสวย เซ็กซี่ ขี้ยั่วกับเขาเพียงคนเดียวเท่านั้น "เขาคือดวงไฟที่จุดประกายขึ้นในหัวใจดวงน้อยๆของเธอให้หลงเริงร่าอยู่ในวังวนแห่งไฟรัก" "อะ อึก จะ เจ็บ เอยเจ็บค่ะคุณคิณ"
หลังจากแต่งงานกันมาสองปี สามีของเธอไม่เคยเหยียบเข้าไปในบ้านและมองดู 'ภรรยาขี้เหร่' ของเขาเลย แถมเขาก็มีเรื่องอื้อฉาวกับดาราหน้าใหม่หลายคนทุกวัน ซูเหว่ยทนไม่ไหวอีกต่อไป เธอตัดสินใจปล่อยเขาไป ต่อไปก็ต่างคนต่างไปเลย แต่เมื่อเธอเสนอเรื่องหย่า... ฟู่เหยียนอันพบว่านักออกแบบในบริษัทนั้นสะดุดตาเป็นพิเศษ เขาค่อยๆ ทำความรู้จักกับเธอเรื่อยๆ จนกระทั่งวันหนึ่งเขาค้นพบตัวตนที่แท้จริงของเธอเข้า เขาเสียใจแล้ว
คนเราบางครั้งก็หวนนึกขึ้นมาได้ว่าตายแล้วไปไหน ซึ่งเป็นคำถามที่ไร้คำตอบเพราะไม่มีใครสามารถมาตอบได้ว่าตายไปแล้วไปไหน หากจะรอคำตอบจากคนที่ตายไปแล้วก็ไม่เห็นมีใครมาให้คำตอบที่กระจ่างชัด ชลดา หญิงสาวที่เลยวัยสาวมามากแล้วทำงานในโรงงานทอผ้าซึ่งตอนนี้เป็นเวลาพักเบรค ชลดาและเพื่อนๆก็มานั่งเมาท์มอยซอยเก้าที่โรงอาหารอันเป็นที่ประจำสำหรับพนักงานพักผ่อน เพื่อนของชลดาที่อยู่ๆก็พูดขึ้นมาว่า "นี่พวกแกเวลาคนเราตายแล้วไปไหน" เอ๋ "ถามอะไรงี่เง่าเอ๋ ใครจะไปตอบได้วะไม่เคยตายสักหน่อย" พร "แกล่ะดารู้หรือเปล่าตายแล้วไปไหน" เอ๋ยังถามต่อ "จะไปรู้ได้ยังไง ขนาดพ่อแม่ของฉันตายไปแล้วยังไม่รู้เลยว่าพวกท่านไปอยู่ที่ไหนกัน เพราะท่านก็ไม่เคยมาบอกฉันสักคำ" "อืม เข้าใจนะแก แต่ก็อยากรู้อ่ะว่าตายแล้วคนเราจะไปไหนได้บ้าง" "อืม เอาไว้ฉันตายเมื่อไหร่ จะมาบอกนะว่าไปไหน" ชลดาตอบเพื่อนไม่จริงจังนักติดไปทางพูดเล่นเสียมากกว่า "ว๊าย ยัยดาพูดอะไร ตายเตยอะไรไม่เป็นมงคล ยัยเอ๋แกก็เลิกถามได้แล้ว บ้าไปกันใหญ่" พรหนึ่งในกลุ่มเพื่อนโวยวายขึ้นมาทันที แต่ใครจะรู้ว่าหลังจากวันนั้นที่คุยกันที่โรงอาหารจะเป็นการคุยเล่นกันวันสุดท้ายของชลดา เพราะหลังจากเลิกงานกลับมาชลดาก็เสียชีวิตระหว่างเดินทางกลับหอพักด้วยสาเหตุวัยรุ่นยกพวกตีกันและมีการยิงกันเกิดขึ้นและชลดาคือผู้โชคร้ายที่ผ่านทางมาพอดี ท่ามกลางความเสียใจของเพื่อนๆ เอ๋ได้แต่หวังว่า ชลดาคงไม่มาบอกกับเธอจริงๆหรอกใช่ไหมว่าตายแล้วไปไหน
จางหยู่เสวียน เดิมทีเป็นสตรีปากร้ายและถูกผีพนันเข้าสิงจนไม่ใส่ใจลูกและสามีที่เกิดอุบัติเหตุจนพิการไป สตรีนางนั้นก็เริ่มทอดทิ้งสามีแล้วเลือกที่จะทอดสะพานให้บัณฑิตหนุ่มหน้าตาดีคนหนึ่ง จนทำให้ภรรยาของเขาเกิดความหึงหวงผลักนางตกน้ำจนพบจุดจบที่น่าอดสู ทว่าเมื่อจางหยู่เสวียน นักฆ่าสาว เจ้าของรหัสหมายเลข 13 ในองค์กรนักฆ่าระดับโลกมีเหตุให้ถูกฆ่าตาย เนื่องจากไม่ยอมสังหารคนดี เธอจึงได้รับโอกาสใหม่จากสวรรค์เพื่อตอบแทนความดีครั้งนี้ในการมาเกิดใหม่ในร่างคนอื่นในยุคจีนโบราณ ทว่าเจ้าของร่างเดิมนั้นทำตัวเหลวแหลก ไม่เคยใส่ใจความรู้สึกของครอบครัว จนถึงขนาดคิดขายลูกกิน นักฆ่าสาวที่ข้ามเวลามาจากอนาคตจึงต้องทำทุกทางเพื่อแก้ไขเรื่องราวที่ยุ่งเหยิงนี้ ก่อนที่จะมีจุดจบเลวร้ายไม่ต่างไปจากเจ้าของร่างเดิม ชีวิตใหม่ครั้งนี้ นางจะใช้มันอย่างดีเพื่อดูแลครอบครัวนี้ให้มีความสุข และลบแผลใจแย่ๆ ให้หมดไปจากทุกคนในครอบครัว "ท่านแม่จะทิ้งเราเหรอ!" ไม่รู้เด็ก ๆ ที่วิ่งเล่นกันอยู่ด้านนอกเข้ามาได้ยินที่ประโยคไหน เข้าใจว่าผู้เป็นแม่จะออกไปและไม่กลับมาอีก สองพี่น้องกอดหมับที่ขามารดาคนละข้าง ทิ้งน้ำหนักลงพื้นเต็มที่ หากจะไปพวกเขาจะเกาะหนึบนางไปเช่นนี้ "ท่านแม่อย่าทิ้งข้าเลยนะเจ้า" ซ่งอวี้หลานร้องไห้โฮ น้ำตาทะลักออกจนชายชุดนางชุ่มในเวลาไม่กี่พริบตา ทางด้านซ่งหยวนหมิงก็รู้สึกว่าจะแพ้ไม่ได้ เลยกลั้นใจบีบน้ำตาจนหน้าแดง เห็นลูกทุ่มเทช่วยเขาขนาดนี้ ซ่งอี้หนานก็คุกเข่าลง ประคองมือนางไว้ไม่ปล่อย ใบหน้าคมคายจากมุมมองที่สูงกว่า ทำให้เขาดูคล้ายสุนัขตัวโต "ข้า เอ่อ" จางหยู่เสวียนพูดไม่ออก
ตลอดระยะเวลาสามปีของการแต่งงาน เธอรู้สึกสิ้นหวัง ที่ถูกบังคับให้เซ็นใบหย่า ทั้งๆที่เธอกำลังท้อง เธอใจสลายกับความไร้มนุษยธรรมของเขา กระทั่งเธอออกไปจากชีวิตของเขา เขาเพิ่งรู้ตัวว่าเธอคือรักแท้ของเขา ไม่มีวิธีใดที่จะเยียวยาหัวใจที่บอบช้ำของเธอให้หายขาดได้ เขาจึงมอบความรักทั้งหมดของเขาให้แก่เธอเพื่อชดเชย
ในชีวิตชาติที่แล้ว เพื่อช่วยรักแรกของตัวเอง คนชั่วสามคนได้ทำลายพลังการต่อสู้ของนาง ตัดแขนขาของนางออก ตัดเส้นเลือดของนางและปล่อยเลือดของนางไหลออกมาทั้งอย่างนั้น และทรมานนางจนตาย เมื่อเกิดใหม่ครั้งนี้ นางวางแผนอย่างรอบคอบ โดยสาบานว่าจะให้พวกเขาได้สัมผัสกับความทุกข์ทรมานที่นางเคยประสบมา! รักแรกที่ไร้เดียงสาอะไรกัน ที่จริงก็เป็นเพียงผู้หญิงที่ตีสองหน้าเก่ง อยากจะไต่ขึ้นไปสูงเหรอ งั้นก็จะให้เจ้าปีนขึ้นไป ยิ่งปีนขึ้นสูงมากเท่าไร ตอนตกลงมาก็จะยิ่งเจ็บมากเท่านั้น! พวกสวะสมควรได้รับบาปกรรมของพวกสวะ พวกมันทำชั่วกับนางไปชั่วชีวิตหนึ่ง นางจะทำให้พวกมันไม่ตายดี พวกคนที่เจ้าเล่ห์ ตีสองหน้าเก่ง นางจะจัดการกับทุกคน! แต่นางไม่เคยคิดเลยว่าในการแก้แค้นของนาง นางจะไปมีเรื่องกับเสด็จอาที่เป็นเจ้าแผนการเข้า ที่วัน ๆ ต้องการให้นางจูบและกอดเขาตลอดทั้งวัน ในขณะที่นางแก้แค้นคนชั่วนั้นยังสามารถสนิทสนมกับเสด็จอาด้วย ในความจริงแล้ว การที่เป็นผู้หญิงชั่วๆ ก็มีความสุขมาทีเดียวกว่าที่คิดเลย!