หลังสืบรู้ว่าภรรยาเก่าของลูกหนี้ผู้น่ารำคาญคือผู้หญิงแพศยาที่เคยทำให้ครอบครัวของเขาพัง เดปมาเฟียหนุ่มเจ้าของบ่อนคาสิโนจึงไม่รีรอที่จะแก้แค้น ผู้หญิงแพศยาคนนั้นทำเลวไว้ไม่รู้ตั้งกี่ครั้ง ครั้งล่าสุดก็คือทิ้งลูกสาวกับผู้ชายที่เป็นลูกหนี้ของเขาไปแต่งงานใหม่กับมหาเศรษฐี และตอนนี้ลูกสาวของหล่อนที่อยู่กับลูกหนี้ของเขาโตพอใช้งานได้แล้ว.....
อามิยา อิทธิเรืองราช รู้สึกตัวขึ้นมาบนเตียงกว้างในห้องนอนสุดหรู ประดับตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์ราคาแพง เธอค่อยๆขยับตัวลุกขึ้นด้วยความพึ่งวิตก เหตุใดจึงมาอยู่ที่นี่? แม้พยายามคิดทบทวนถึงเหตุการณ์ก่อนหน้า แต่ยิ่งคิดก็ยิ่งปวดหัว จึงปล่อยสมองให้โล่งสักพักแล้วพยายามตั้งสติอีกครั้ง
ภาพเหตุการณ์บางช่วงบางตอนค่อยๆผุดขึ้นมาในหัว
“มีย่าวันนี้แต่งตัวสวยๆ นะ แต่งให้สวยที่สุดเลยนะจ๊ะ”
อารตีพี่สาวคนสวยของเธอ เดินเข้ามาในห้องพักเพื่อช่วยแต่งตัว วันนี้มีงานเลี้ยงเปิดตัวสินค้าใหม่ของอาชวินบิดาของพวกเธอ
ภาพเหตุการณ์ต่างๆภายในงานค่อยๆไหลเข้ามาในหัวจนสุดท้าย ภาพก็ตัดไปตอนที่อาชวินแนะนำให้รู้จักกับใครคนหนึ่ง
อามิยามองไปรอบๆ ห้องนั้นอีกครั้ง ไม่รู้ว่าที่นี่คือที่ไหนและไม่รู้เลยว่าตัวเองมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร พ่อและพี่สาวตอนนี้อยู่ที่ไหน คำถามเต็มหัวไปหมด แต่ไม่มีวี่แววของใครสักคนที่พอจะให้คำตอบได้
ทันใดนั้น!!!
ใครบางคนก็เปิดประตูเข้ามาโดยไม่เคาะประตูหรือส่งสัญญาณใดๆ อามิยาหันขวับ! มองไปที่ผู้มาเยือนด้วยความตกใจ
!!!
“คุณ....คุณนั่นเอง”
เธอจำได้ดีว่าชายหนุ่มรูปร่างสูงสง่ามาดดุดันที่เดินเข้ามาในห้องเวลานี้คือผู้ชายที่พ่อและพี่สาวแนะนำให้รู้จักตอนอยู่ในงานเลี้ยง เขาคือ เดป คอนเดนเวอร์ หุ้นส่วนบริษัทของอาชวินนั่นเอง
“คุณเดป! ที่นี่ที่ไหนหรือคะ แล้วพ่อกับพี่สาวของฉันอยู่ที่ไหนคะ คือถ้าไม่รบกวน ช่วยไปตามให้ฉันหน่อยได้ไหมคะ ฉันว่าตอนนี้ฉันโอเคขึ้นแล้วค่ะ ฉันอยากกลับบ้าน”
อามิยาสาวสวยวัย24 ปี ผู้อ่อนหวาน อ่อนโยน และอ่อนต่อโลก แต่ก็แอบดื้อเงียบและเอาแต่ใจ ตามฉบับลูกสาวคนเล็กของบ้านเศรษฐี เอ่ยขอความช่วยเหลือด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล
บุรุษหนุ่มวัย 29 ลูกครึ่งไทย รัสเซีย เจ้าของนัยน์ตาสีน้ำตาลดุดัน ผู้ที่ถูกเรียกว่า เดป แสยะยิ้มเชิงเย้ย ขยับเข้าใกล้ร่างบางและถือวิสาสะลูบไล้ที่ใบหน้าของเธออย่างเสียมารยาท
ด้วยความตกใจอามิยาจึงรีบปัดมือเขาทันที!!!
“นี่คุณ! ทำอะไร” หญิงสาวมองหน้าบุรุษหนุ่มที่พึ่งกระทำรุ่มร่ามกับเธอด้วยความไม่พอใจ
“อยากกลับบ้านงั้นเหรอ! เสียใจด้วยนะ เธอคงไม่ได้กลับไปเร็วๆ นี้แน่นอน”
เดปยังยิ้มเย้ย แสดงกิริยาหยาบด้วยการลูบไล้เรียวแขนลงมาจนถึงสะโพกงาม
!!!
อามิยารีบปัดป่ายและกระโดดหนีลงจากเตียง แต่ก็ต้องเซล้มเพราะพิษยานอนหลับที่ยังไม่หมดฤทธิ์ดี
“เดินยังไม่ไหวเลย อย่าอวดดีสิ มานี่มา...” ชายหนุ่มเยาะเย้ยไม่หยุด เขาพูดพลางตบลงบนเตียงเบาๆ เพื่อเชื้อเชิญ
อามิยาเวลานี้ก็ไม่ต่างอะไรกับเหยื่อในกรงเล็บเสือ เดปจะขย้ำกินตอนไหนก็ได้
“พ่อกับพี่สาวฉันอยู่ที่ไหน แก...แกจับตัวฉันมาใช่ไหม ไอ้คนสารเลว!”
ได้ฟังดังนั้นเดปก็ถึงกับหัวเราะลั่น ไม่คิดไม่ฝันว่าจะโดนยัยคุณหนูผู้เรียบร้อยอ่อนหวานด่าว่า "ไอ้คนสารเลว"
“จับตัวเหรอ? คนอย่างเจ้าพ่อเดป ไม่เคยต้องทำอะไรแบบนั้นหรอกคนสวย”
ว่าแล้วเสือร้ายก็ตะปบกวางสาวโยนพาดไปบนเตียงกว้าง ก่อนจะคร่อมร่างเธอเอาไว้
อามิยาพยายามดิ้นและร้องเรียกให้คนช่วย
“อ๊าย!!! ไอ้บ้า! ปล่อยฉันนะ ช่วยด้วย ใครก็ได้ช่วยฉันด้วย”
ยิ่งเหยื่อดิ้นและร้องเอะอะโวยวายเดปยิ่งพอใจ เขาหัวเราะเสียงดังลั่น กระหน่ำจูบซอกคอขาวจนผิวงามบริเวณนั้นแดงเป็นจ้ำอวดผลงาน
การพยายามดิ้นรนขัดขืนไม่ได้มีประโยชน์สำหรับอามิยา แต่มันกลับทำให้เลือดในกายของเสือร้ายสูบฉีดแรงขึ้น ประหนึ่งกระตุ้นไฟปรารถนาให้ลุกโชน
มือใหญ่ดึงสายชุดเดรสจนขาด เผยในเห็นบราเซียที่โอบอุ้มเนินอกคัพชีคู่สวย จมูกโด่งเป็นสันแบบหนุ่มตะวันตกฝังลงบนเนินปทุมถัน อ้าปากงับขอบบราเซียคล้ายโกรธเคืองที่มันบดบังเม็ดอัญมณีที่อยากเชยชม กลิ่นน้ำหอมแบรนด์หรูจากฝรั่งเศสเคล้ากลิ่นกายสาว ขยี้ต่อมความใคร่ของเสือโหยจนเริ่มปวดช่วงแกนลำตัว
"ฮื้อ........ปล่อยฉันนะ "
อามิยาร้องไห้ทั้งพยายามดิ้นหนีสุดชีวิต แต่ตอนนี้เธอไม่มีเรี่ยวแรงพอจะต่อกรกับเสือหนุ่มผู้หิวกระหาย เดรสหรูสีน้ำเงินถูกดึงออกจนพ้นร่างอรชรในเวลาต่อมา เหลือเพียงชุดชั้นในสีเนื้อปกปิดอกอวบและเนินของลับของสงวน กระนั้นหญิงสาวก็ยังพยายามดิ้นหนีและควานหาผ้ามาปิด
แต่ก็ถูกรวบร่างกอดคร่อมทับไว้!
“จะดิ้นทำไมคนสวย เดี๋ยวฉันจะเลียให้ รับรองว่าเธอจะลืมรสลิ้นฉันไม่ลงเลย” น้ำเสียงกระเส่าพ่นพร่ำข้างใบหูงามแล้วซุกใบหน้าฝังซอกคอระหง เล้าโลมหวังให้เหยื่ออ่อนระทวยสิ้นท่า
“ไอ้เลว!!! ปล่อยฉันนะ อ๊ะ...”
เมื่อถูกมือใหญ่ลูบเข้ากลางร่อง อามิยาสะดุ้ง! พยายามปัดมือนั้นให้พ้นและดิ้นหนี
นกน้อยกำลังเผชิญภัยที่ไม่เคยประสบมาก่อน แม้จะตื่นเต้นกับความรู้สึกแปลกใหม่ แต่ก็ยิ่งหวาดกลัวจนไม่อาจประคองสติเมื่อเขารุกล้ำหนักขึ้น
"กรี๊ด!!!!"
สิ้นเสียงกรีดร้องทั้งฝืนดิ้นเอาตัวรอด ในที่สุดหญิงสาวก็เป็นลมหมดสติ
พอเห็นว่าเหยื่อแน่นิ่ง เสือร้ายก็ยังพยายามเดินเครื่องต่อ แต่แล้วก็พาหมดอารมณ์ไปเสียดื้อๆ
!!!
“บ้าเอ๊ย! อามิยา! ตื่นขึ้นมาเดี๋ยวนี้นะอามิยา โธ่โว้ย! อะไรวะยังไม่ทันทำอะไรก็เป็นลมซะแล้ว อ่อนแออะไรขนาดนั้น”
เดปลุกขึ้นจากเตียงด้วยความหงุดหงิดแล้วเดินออกไปจากห้อง กระแทกปิดประตูเสียงดังลั่น
ปัง!!!
“ไปบอกให้แครี่มาดูแล” ก่อนจะเดินหัวเสียไปที่ห้องทำงานเจ้าพ่อเดปก็ยังมีแก่ใจสั่งลูกน้องให้ตามคนมาดูแลเหยื่อสาวที่นอนหมดสติแอ้งแม้งอยู่บนเตียง............
"อย่าดื้อนะอีหนู คนดีของพี่กำนัน" "พี่กำนันบ้าอะไร ไอ้แก่!" พระนางลิ้นกับฟัน โคแก่กินหญ้าอ่อน ตีกันตลอด เร่าร้อน หึงโหด โกรธแรง ดราม่าครบทุกรส ตลก เศร้า น่ากลัว ซึ้ง หวาน โรมานติก
ฟ้าเป็นใจให้สินทรผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านหนุ่มวัย34 มีโอกาสได้เห็นเรือนร่างเปล่าเปลือยของ ดาวใจ สาวน้อยวัย16 ย่าง17 ปี ซึ่งเป็นลูกสาวของผู้หญิงที่เคยทำให้เขาช้ำใจ จึงได้ข้ออ้างมาต่อรองหวังฟันสาวน้อยแล้วทิ้งขว้างเพื่อแก้แค้นพ่อแม่ของเธอ ทว่าฟ้าก็ดันกลั่นแกล้งให้สินทรหลงรักลูกสาวอดีตกิ๊กจนโงหัวไม่ขึ้น ความรักของ น้าสินทรตัวร้าย กับ อีหนูดาวใจตัวแสบ จะสนุกสนาน เสียวซ่าน บันเทิงเริงใจ ฮาลั่นทุ่งกันเพียงไหน ไปติดตามกันเลยจ้า..... “แม่เจ้าโว้ย! อีดาวใจ ข้าเห็นเอ็งมาตั้งแต่ตีนเท่าฝาหอย ตอนนี้หอยเท่าฝ่าตีนข้าแล้วหรือวะเนี่ย” “น้าสินพูดบ้าอะไรเอาผ้าถุงฉันคืนมาเดี๋ยวนี้นะ ไม่งั้นฉันจะฟ้องแม่” “ยังกะข้ากลัวแม่กับพ่อเอ็งนิ!” “น้าสิน เอาผ้าถุงมาให้ฉันเถอะเดี๋ยวคนมาเห็น”
เธอมาเพื่อเงินของเขา ส่วนเขาต้องการแค่สนุก วินๆทั้งคู่ แค่ความสุขฉาบฉวยของผู้ชายขี้เบื่อ และ เงินจำนวนหนึ่งที่หญิงสาวกำลังต้องการ เพียงเท่านั้น... แต่!วันหนึ่งคนขี้เบื่อดันกลัวจะโดนเบื่อซะเอง..
อุตส่าห์ช่วยเหลือเพราะเห็นว่าไร่อยู่ใกล้กัน แต่พี่ชายตัวดีของเธอกลับไม่ยอมคืนเงิน แถมยังร่วมมือกับพวกชาติชั่วเล่นงานเขาอีก "มีเมียเป็นคนใบ้ก็ดีเหมือนกัน จะได้ไม่ต้องทนฟังเสียงบ่น ถอดเสื้อผ้า!!!"
ใครบัญญัติว่าพระเอกต้องเป็นคนดี ในเมื่อผู้หญิงส่วนมากหลงรักคนเลวทั้งนั้น สำหรับเขาก็แค่จะร้ายให้เธอรัก (รวยมากเลวมากใครไม่รักก็ให้มันรู้ไป)
นิยายเรื่องนี้มีพระนาง2คู่ "อย่าหวังจะเอาความบริสุทธิ์ผุดผ่องมาจับฉัน ผู้หญิงของฉันทุกคนก็สาวบริสุทธิ์ทั้งนั้นแล้วอย่าลืมคุมกำเนิด ถ้าไม่อยากทำแท้ง! เพราะฉันไม่มีทางมีทายาทกับผู้หญิงชั้นต่ำ" VS "อะไรที่ฉันอยากได้ ฉันต้องได้ แม้แต่ตัวนายถ้าฉันต้องการ นายก็ไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ"
ฉู่ว่านยู ผู้สืบเชื้อสายมาจากตระกูลแพทย์แผนโบราณ มีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม ยาที่เธอทำนั้นทุกคนต่างอยากได้ สามารถรักษาได้ทุกโรค แต่กลับไม่คาดคิดว่าจะย้อนยุค กลายเป็นผู้หญิงที่ขี้เหร่ที่สุดในใต้หล้า และยังเอาชนะใจท่านอ๋องด้วย การเริ่มต้นไม่ค่อยดีก็ไม่เป็นไร มาดูกันว่าเธอจะพลิกผันยังไง การแย่งการแต่งงานงั้นเหรอ? เธอทำให้น้องต้องรับบทเรียน แย่งสินเิมดลับมา ให้ชายั่วหญิงร้ายคู่นี้อยู่ด้วยกันตลอดไป ขี้ขลาดเหรอ? เธอจัดการพ่อร้าย สั่งสอนผู้หญิงเสแสร้ง! ขี้เหร่เหรอ? เธอรักษาพิษในตัว และกลายเป็นคนงามอันน่าทึ่ง! ลูกสาวขี้เหร่ของจวนอัครมหาเสนาบดี กลายเป็นผู้สูงส่ง แม้แต่ผู้โหดเหี้ยมบางคนยังหวั่นไหวกับเธอ เมื่อสุดที่รักจะจัดการผู้ใด เขามักจะช่วยเสมอ... แต่น่าเสียดายสุดที่รักคนนั้นไม่มีเขาอยู่ในใจ ฉู่ว่านยู "ออกไป หย่าเลย ผู้ชายมีแต่เป็นภาระของข้าเท่านั้น" เสี่ยวลี่จิงรู้สึกน้อยใจ "ไม่ได้ ข้าให้ครั้งแรกกับเจ้าแล้ว เจ้าต้องรับผิดชอบข้า"
เซิ่งหนานหยินเกิดใหม่แล้ว ชาติที่แล้ว เธอถูกชายชั่วหักหลัง ถูกชายเสแสร้งใส่ร้าย โดนครอบครัวสามีเล่นงาน จนทำให้เธอล้มละลายและเป็นบ้าไป ในท้ายที่สุด เธอเสียชีวิตอย่างน่าสลดใจด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อเธอตั้งครรภ์ได้ 9 เดือน แต่คนร้ายกลับทำเงินได้มากมาย และใช้ชีวิตทั้งครอบครัวอย่างมีความสุข เกิดใหม่ครั้งนี้ เซิ่งหนานหยินคิดตกอล้ว อะไรที่ว่าพระคุณช่วยชีวิต คนรักในใจอะไรกัน ล้วนไม่ต้องไปสน เธอจะจัดการชายชั่วหญิงร้าย สร้างชื่อเสียงให้กับตระกูลเก่าของตนเองขึ้นมาใหม่อีกครั้งและนำตระกูลเซิ่งไปสู่จุดสูงสุดของชีวิต สิ่งที่แตกต่างออกไปก็คือ คนที่หยิ่งมาตลอดในชาติที่แล้ว กลับเป็นฝ่ายริเริ่มมาหาเธอ "เซิ่งหนานหยิน การแต่งงานครั้งแรกผมไม่ทัน การแต่งงานครั้งที่สองก็ต้องถึงคิวผมแล้วสินะ"
หลังจากแต่งงานกันมาสามปี เวินเหลี่ยงก็ยังไม่เคยได้ความรักจากฟู่เจิ้งแต่อย่างใดเลย เมื่อรักแรกของเขากลับมา สิ่งที่รอเธออยู่คือหนังสือการหย่า "ถ้าฉันมีลูก คุณยังเลือกหย่าไหม?" เธออยากจับโอกาสสุดท้ายนี้ไว้ แต่แล้วมีแต่คำตอบที่เย็นชาว่า "ใช่" เวินเหลี่ยงหลับตาและเลือกที่จะปล่อยมือ ...ต่อมาเธอนอนอยู่บนเตียงคนไข้ด้วยความสิ้นหวังและลงนามในข้อตกลงการหย่า "ฟู่เจิ้ง เราไม่ได้เป็นหนี้กันอีกต่อไปแล้ว..." ชายที่มีความเด็ดขาดและเย็นชามาโดยตลอดนอนอยู่ข้างเตียงขอร้องให้อีกฝ่ายกลับมาด้วยเสียงแผ่วเบา "เหลียง ได้โปรดอย่าหย่าได้ไหม?"
อดีตนักฆ่าสาวอันดับหนึ่ง ผู้มีใจคอโหดเหี้ยมได้ทะลุมิติอยู่ในร่างสาวน้อยรูปโฉมอัปลักษณ์ ที่ทุกคนต่างสาปส่งและรังแกสารพัด!
หลังจากดูแลสามีมาเป็นเวลาสามปี เมื่อเห็นสามีสอบติดขุนนาง เฉียวชูเยว่ก็นึกว่าชีวิตดีๆ จะมาแล้ว แต่กลับไม่รู้ว่าสามีเป็นคนโลภ และเจ้าชู้ เพื่อจัดการปัญหาให้สามี เฉียวชูเยว่เสียตัวให้กับจักรพรรดิโหดร้ายโดยไม่ได้ตั้งใจ เพื่อชีวิตและอนาคตของสามี นางได้แต่อดทนเอาไว้ จากนั้น สามีของนางก็ได้รับการยกย่องจากจักรพรรดิ และถูกเลื่อนตำแหน่งเรื่อยๆ เมื่อสามีของนางกำลังเพลิดเพลินอำนาจและสาวสวยนั้น นางกำลังรับใช้กับจักรพรรดิอย่าง้อยใจ แต่ไม่คาดคิดว่าความพยายามของนางได้แลกกับใบหย่าจากสามี ในวันแต่งงานของสามี นางถูกฆาตกรไล่ตามและตกลงไปในโคลน เมื่อนางหมดหวังนั้น จักรพรรดิก็มายืนอยู่ตรงหน้านาง "มาเป็นคนของข้าสิ และจะไม่มีใครกล้ารังแกเจ้าอีก!"
เพิ่งหย่ากับอดีตสามีไปไม่นานแต่ปรากฏว่าตัวเองท้อง จะทำอย่างไรดี? หรือจะให้อดีตสามีรับผิดชอบ แต่ก็ไม่คิดว่าอดีตสามีมีคนรักใหม่ไปแล้ว ชีวิตของถังชีชีนั้นช่างสับสน ช่างน่าวิตกกังวลและไม่รู้จะอธิบายยังไงดี เธอต้องคอยระวังไม่ให้คุณเฟิงรู้เรื่องการตั้งครรภ์จนกระทั่งคลอดลูกออกมาอย่างปลอดภัย แต่ไม่คิดว่าจะถูกเขาบังคับถึงเพียงนี้ "เราหย่ากันแค่สี่เดือน แต่เธอกลับตั้งครรภ์ได้เจ็ดเดือนแล้ว บอกมาดี ๆ ว่า ลูกเป็นของใคร!"