ตกหลุมรักคุณพ่อสุดหล่อ

ตอน อ้อมกอดที่เปลี่ยนไป

นิชาเป็นสาวน้อยวัย18ปี เธอมีใบหน้าที่สวยธรรมชาติ ตัวเล็กขาว ตาโต และแก้มป่อง ครอบครัวเธอมี พ่อ อายุ40ปี แม่อายุ38ปี เธอ และน้องชายอายุ7ปี

ครอบครัวนิชาอาศัยอยู่ในบ้านสามชั้นหลังใหญ่ในหมู่บ้านจัดสรรค์ขนาดใหญ่หรูใจกลางเมืองกรุง

พ่อเธอทำงานบริษัทใหญ่และเป็นถึงผู้จัดการ ส่วนแม่เธอทำงานอีกบริษัทนึงเป็นเซลล์ตัวแม่ ส่วนน้องชายเรียนอยู่ป.1

"ว่ายมาเลยลูกบอย ดีจ้ะ มาอีกๆ" แม่ของนิชาเชียร์ลูกชายที่กำลังเกาะห่วงยางและว่ายน้ำมาหาเธอที่ใส่ชุดว่ายน้ำยืนกลางสระว่ายน้ำหน้าบ้าน

แม่นิชาชื่ออร เธออายุ38 สวยและสูงขาวขายาว

"หนูอย่ากลั้นหายใจ ต้องเงยหน้าซ้ายขวาและหายใจเป็นจังหวะ" ศิลา พ่อของนิชากำลังสอนเธอว่ายน้ำ

ศิลาอายุ40ปี เขาหล่อคมเข้มผิวสีแทน หุ่นเหมือนนายแบบอายุ30ต้นๆ เขาดูไม่แก่ มีกล้ามเต็มตัว มีซิกแพคเป็นลูกๆ แถมยังมีใบหน้าที่หล่อหลาจนสาวน้อยสาวใหญ่แอบมองเขาอยู่เรื่อยๆ

"หนูลองว่ายมาหาพ่อสินิชา" ศิลาสั่งลูกสาวคนเล็กที่สวยน่ารักเหมือนแม่ เธอตัวเล็กขาว ผอมเพรียวและมีใบหน้าที่สวยเกินหน้าเกินตาอรแม่ของเธอ

นิชากำลังว่ายท่าฟรีสไตล์ไปหาพ่อที่ยืนห่างราว10เมตร เขาใส่กางเกงว่ายน้ำตัวเดียวจนเห็นสัดส่วนที่ล่ำกล้ามไปทั้งตัว

ตูม! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ผลุบบบบ! แค่ก! ๆ ๆ ๆ นิชาว่ายผลุบๆโผล่ๆจนสำลักน้ำดำหน้าลงไปในสระ

ตูม! ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ พ่อนิชารีบว่ายมาหาและเขาแขนที่มีแต่กล้ามสอดเอวเล็กๆนิชาและดึงตัวเธอขึ้นมากอดไว้ที่อก เพราะนิชาตัวเล็กขาไม่ถึงพื้นสระ พ่อเธอที่ตัวสูงใหญ่เลยต้องดึงเธอมาไว้

แค่ก! ๆ ๆ ๆ นิชาสำลักน้ำ

พ่อนิชาเอามือใหญ่ๆหนาๆมาปาดน้ำออกจากหน้าขาวๆและแก้มป่องๆของเธอออก

"เวลาว่ายอย่ากลัวนะลูก ต้องเตะขาและว่ายแขนให้เต็มแรง อย่าไปกลัวจม"

พ่อเอาแขนข้างขวาข้างเดียวโอบเอวคล้องผ่านหน้าท้องขาวๆและเอามือจับที่สะโพก แขนที่มีแต่กล้ามรัดนิชาจนหลังเธอแนบแผ่นอกเขาที่ทั้งหนาและกว้าง มีขนตรงหน้าอกประปราย

อุ้ยยยย! นิชาตกใจเล็กน้อยที่ก้นขาวๆของเธอโดนเป้าของพ่อ มันเหมือนมีอะไรปูดๆในกางเกงว่ายน้ำดันก้นเธอ

แต่ก่อนพ่อก็อุ้มและกอดหอมเธอทุกวัน แต่เดี๋ยวนี้นิชาเริ่มรู้สึกแปลกๆเมื่อพ่อกอด และหอมเธอ

ทั้งๆที่พ่อเขาก็ทำตามเช่นเคย แต่นิชากลับรู้สึกใจเต้น หน้าร้อนผ่าว และรู้สึกหวิวๆไปทั้งตัว มันเป็นความรู้สึกที่เธอเองก็ไม่เข้าใจ

"มีอะไรลูก" ศิลาถามลูกสาวแสนสวยที่ใส่ชุดว่ายน้ำสีฟ้า ตัวเธอขาวจนสะท้อนแสงแดดยามเช้าวาบๆ

"เปล่าค่ะ หนูหมดแรงเลยจมน่ะค่ะ" นิชาตอบพ่อ

"หนูหายใจไม่ทันมันเลยเหนื่อยไวจนหมดแรง ต้องฝึกหายใจให้ถูกจังหวะนะ" พ่อสอนเธอ

เขาค่อยๆเดินพานิชาไปริมสระ แขนข้างเดียวเขาโอบนิชาไว้อย่างง่ายดาย นิชารู้สึกอบอุ่นและปลอดภัยอย่างบอกไม่ถูกเมื่อเธออยู่ในอ้อมกอดของพ่อ

"แดดออกแล้ว ขึ้นสระกันเถอะค่ะพ่อลูกจ้ะ" อรแม่นิชาเรียกศิลากับนิชาเข้าบ้าน ส่วนเธอกำลังอุ้มบอยลูกชายคนเล็กขึ้นสระ

"ค่ะแม่" นิชาตอบแม่และวิ่งไปช่วยแม่ช่วยพยุงน้องขึ้นจากสระ

"จ้ะที่รัก" ศิลาตอบภรรยาคนสวย

ทั้งสี่คนพ่อแม่ลูกพากันไปทานข้าวนอกบ้านและเดินห้าง ดูหนัง อย่างสนุกสนานทั้งวันจนค่ำ ศิลาจึงขับรถพาทุกคนกลับบ้าน

ทุกคนแยกย้ายกันไปอาบน้ำ นิชาไปอาบคนเดียว ส่วนพ่อแม่และบอยเข้าไปอาบด้วยกันสามคนอีกห้องนึง

อาบน้ำแล้วนิชาเปลี่ยนใส่กางเกงขาสั้นๆสีขาวและเสื้อยืดตัวเล็กๆ

นิชาเดินมาที่โซฟากลางบ้าน ทุกคนกำลังนั่งดูทีวีรออยู่แล้ว บอยใส่ชุดนอนลายการ์ตูนนั่งข้างๆแม่

อรแม่เธอใส่ชุดลายลูกไม้บางๆสวยเซ็กซี่มาก

ส่วนศิลาพ่อนิชาใส่แต่กางเกงขาสั้นตัวเดียวและเปลือยท่อนบนจนเห็นกล้ามเต็มตัว

ศิลาสักลายสีดำเต็มหลังและที่ท้องแขนขวาสักเป็นตัวหนังสือภาษาอังกฤษสามบรรทัด

" แม่ครับ ผมจะนอนแล้ว"

"จ้ะ แม่พาไปนอนนะ"

บอยง่วงนอนอรเลยอุ้มเขาไปเข้าห้องนอนและนั่งเล่านิทานให้เขาจนกว่าจะหลับเหมือนเช่นทุกวัน

นิชานั่งดูทีวีข้างๆพ่อชิดๆจนตัวแทบจะติดกัน

ตั้งแต่เด็กนิชาจะติดพ่อมากกว่าแม่เพราะพ่อชอบเอาใจและไม่ดุเธอ ส่วนแม่เธอเป็นคนมีระเบียบมากเวลาทำอะไรผิดนิชาเลยมักจะโดนดุบ่อยๆ เธอเลยค่อนข้างเกรงๆแม่ แต่เธอก็รักทั้งคู่เท่ากัน

"นิชา นวดให้พ่อหน่อยจ้ะ" พ่อนอนฟุบตัวคว่ำลงบนโซฟา

"ค่ะพ่อ"

นิชาลุกหลบให้พ่อนอนคว่ำเหยียดขายาวบนโซฟาฟองน้ำตัวใหญ่

นิชาขึ้นมานั่งคร่อมเอวพ่ออย่างเคยชิน พ่อมักจะใช้เธอและแม่นวดบ่อยๆ

นิชาเอาตัวขาวๆเล็กๆนั่งทับเอวด้านหลังพ่อและเอามือขาวๆเล็กๆจับเส้นหลังพ่อ บีบไหล่ และแขนที่ใหญ่ล่ำมีกล้ามเป็นมัดๆ เพราะพ่อเธอเข้าฟิตเนสเป็นประจำ

นิชาบีบหลังพ่อเธอเอาหน้าที่เล็กๆสวยๆก้มลงดูรอยสักของพ่อที่เต็มแผ่นหลัง

ซึ่งเธอเห็นบ่อยๆจนชินรอยสักของพ่อเป็นรูปนักรบอัศวินชุดเกราะถือโล่ห์และดาบ มีอีกรูปเป็นรูปนางฟ้ามีปีกอุ้มเด็กที่ซูบผอมมีแต่กระดูก

"พ่อคะ" นิชานวดและเอ่ยขึ้น

"จ๋า" ศิลามักจะขานรับนิชาเพราะๆแบบนี้เสมอ

"รูปอัศวินนี่หมายถึงอะไรคะ" นิชาถามด้วยน้ำเสียงใสแจ๋วๆ

"หมายถึงปกป้องคนที่อ่อนแอกว่าจ้ะ" ศิลาตอบลูกสาวคนสวย ตัวเล็กๆที่นั่งทับหลังเขาอยู่

"แล้วรูปนางฟ้าล่ะคะ" นิชาถามต่อ

"ช่วยเหลือคนที่ด้อยโอกาส หรือลำบากยากไร้" พ่อตอบ

นิชารู้สึกดีแปลกๆ เธอปลื้มพ่อโดยที่เธอเองก็ยังไม่รู้ตัว

"แล้วที่แขนพ่อล่ะคะ" นิชาถาม

"ก็ชื่อแม่ ชื่อหนู แล้วก็ชื่อน้องไงจ้ะ พ่อเคยบอกแล้วจำไม่ได้หรือจ้ะ" พ่อตอบ

"หนูจำได้ค่ะ" นิชาตอบ

"แล้วหนูถามอีกทำไมรึ" ศิลาถามลูก

"หนูอยากฟังอีกค่ะ" นิชาอมยิ้มใหญ่ เธอนวดพ่อจนเมื่อยมือ

ควับบบบ! อุ้ยยยยย! อยู่ๆพ่อก็พลิกตัวนอนหงาย จนนิชาตกใจ เธอทรงตัวไม่ทันเกือบร่วงลงพื้น

หมับบบบ! พ่อดึงนิชาที่นั่งบนเอวลงไปคว่ำแนบอกเขาและกอดเธอไว้

"พ่อจะดูแลหนูกับแม่และน้องให้ดีที่สุดนะ" ศิลาบอกลูกสาวตัวเล็ก

นิชาคว่ำทับศิลาจนหน้าอกเต้าเล็กๆแนบกล้ามท้องพ่อที่แข็งเป็นลูกๆและหัวเธอหนุนบนอกที่หนาแน่นของพ่อ แก้มขาวๆข้างนึงแนบชิดกล้ามอก

ตุบ! ๆ ๆ ๆ นิชาได้ยินเสียงหัวใจพ่อเต้นเข้าไปในหู

ศิลาโอบกอดลูกและลูบหลังลูบหัวกล่อมจนนิชาใจสั่นระรัว เธอร้อนวูบวาบไปทั้งตัว แก้มขาวๆร้อนผ่าวคล้ายๆหน้าอกพ่อเป็นกองไฟขนาดใหญ่ที่กำลังแผดเผาแก้มขาวๆของเธอ

พ่อมักจะกอดเราบ่อยๆ แต่ทำไมกอดครั้งนี้มันไม่เหมือนเดิมนะ มันทั้งอบอุ่นและเร่าร้อน มันทำให้ใจสั่นและตัวเบาหวิว เราเป็นอะไรไปนะ!!! นิชาคิดในใจ

นิชานอนเอามือโอบเอวพ่ออยู่นานจนลืมตัวไปว่ามันนานแค่ไหนที่เธอกอดกับพ่ออยู่แบบนั้น นานจนเธอสะดุ้งตื่นมาอีกทีตอนเช้าบนเตียงตัวเอง

เมื่อคืนเธอหลับคาอ้อมกอดของพ่อจนพ่อต้องอุ้มเธอไปส่งเข้าห้องนอน