กฤษณะต้องมาปกป้องนักโทษคนหนึ่งที่พัวพันกับเจ้าพ่อค้ายารายใหญ่ให้รอดพ้นจากการถูกตามล่า หากแต่เธอคนนี้คือน้องสาวของฆาตกรที่ ฆ่/หั่nศwแฟนสาวของเขาอย่างโหดเหี้ยม แต่ยังไม่ทันได้แก้แค้นมันก็ชิ่งต/ยก่อน ความแค้นทั้งหมดจึงมาลงที่เธอเพียงคนเดียว นานวันเข้าความใกล้ชิดและผ่านอุปสรรคมาด้วยกันตลอดทางความรู้สึกนั้นก็แปรเปลี่ยนจากความแค้นเป็นความรัก "ปากนายนี่มันเลี้ยงสุนัขไว้ในนั้นกี่ตัวกันฮะ! ว่างๆก็แวะไปให้หมอฟันง้างปากลากมันออกมาปล่อยบ้างนะ” “พูดมากอยู่นิ่งๆแล้วก็มาทายาให้ฉันด้วยเพราะเธอคนเดียวฉันถึงได้เจ็บตัวแบบนี้”
อินโทร
ณ โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่งธัญญ่าหญิงสาวผู้กำลังถูกเคราะห์กรรมเล่นงานเธอพิงแผ่นหลังกับหัวเตียงนอนอยู่ในชุดผู้ป่วยธัญญ่านั่งดูข่าวของพี่ชายและพ่อของเธอด้วยความสลดหญิงสาวร้องไห้ตัวงอเธอไม่เหลือใครในชีวิตอีกแล้วทุกอย่างสูญสิ้นหมดส่วนเรื่องการลักพาตัวลลนาเธอก็ทำใจยอมรับในผลของการกระทำในครั้งนี้แต่จู่ๆประตูห้องก็ถูกเปิดออกชายร่างสูงใหญ่ในชุดสีดำทั้งชุดและปกปิดใบหน้าเอาไว้จ้องมองมาที่เธอด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง
“ถูกจับติดคุกมันคงจะสบายไปสำหรับเธอไม่นานก็คงจะออกมาหรือไม่ก็อาจจะไม่ติดคุกเลย”
“คุณเป็นใคร!”
“หึ! เดี๋ยวเธอก็รู้”
ภาพตัดไปพร้อมกับการหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยของลูกสาวอดีตนักธุรกิจชื่อดังที่โดนวิสามัญในระหว่างหลบหนีการจับกุมจากคดีค้ามนุษย์และอาวุธเถื่อน
เรือนร่างงามหลับไหลอยู่ในห้องพักผู้ป่วยของโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่งใบหน้าซีดเซียวแลไร้เลือดฝาดหลังผ่านการผ่าตัดครั้งใหญ่ในชีวิตโดยบุคคลที่อยู่เบื้องหลังเป็นผู้กระทำให้สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นกับเธออย่างตั้งใจ
“คุณหมอช่วยเก็บเรื่องนี้เป็นความลับสุดยอดด้วยนะครับอย่าให้มีใครสืบสาวราวเรื่องของผู้หญิงคนนี้ได้เด็ดขาดมันเป็นงานสำคัญของทางราชการหากเธอตื่นขึ้นมาแล้วมีอาการคลุ้มคลั่งคุณหมอจัดการตามวิธีของคุณหมอได้เลย”
ใบหน้าหล่อคมเข้มราวเทพบุตรกรีกกล่าวกับคุณหมอด้วยท่าทีที่เงียบขรึมแววตาไร้ซึ่งความปราณีใดๆทั้งสิ้นเขายืนมองร่างที่นอนไร้สติอยู่บนเตียงอย่างไม่แยแสก่อนจะกล่าวประโยคต่อไปกับแพทย์ผู้เป็นเจ้าของผู้ทำการผ่าตัดแปลงโฉมให้คนไข้รายนี้
“หลังจากเธอหายดีแล้วผมจะแจ้งวันมารับตัวเธอกับคุณหมอนะครับ”
“ครับด้วยจรรยาบรรณของแพทย์เราจะไม่เปิดเผยความลับใดๆของคนไข้อย่างแน่นอน”
ชายหนุ่มพยักหน้าตอบรับแล้วเดินออกไปจากห้องพักฟื้นโดยไม่หันมามองร่างงามนั้นแม้แต่ปลายหางตา ทันทีที่ประตูห้องพักวีไอพีถูกปิดลงหมอหนุ่มวัยกลางคนก็ได้ฉีดยานอนหลับให้หญิงสาวหลับต่อไปอีกสักพักเปลือกตาสีอ่อนหนักอึ้งค่อยๆหรี่ดวงตามองแสงไฟที่กระทบผ่านเข้ามา หญิงสาวพยายามกระพริบตาถี่ๆเพื่อลืมตามองรอบๆห้องที่เธอนอนอยู่หากแต่ฤทธิ์ยานอนหลับยังไม่สลายหายไปเสียทั้งหมดเมื่อปรับสภาพสายตาให้รับแสงภายในห้องได้แล้วเธอจึงค่อยๆหยัดร่างกายขึ้นมานั่งพิงหลังกับหัวเตียงแล้วมองดูสภาพแวดล้อมภายในห้องอีกครั้ง
“นี่เราอยู่ที่ไหนกันทำไมมันปวดหัวและหมดเรี่ยวแรงได้ขนาดนี้” หญิงสาวๆค่อยๆนึกภาพจำครั้งสุดท้ายของตัวเอง
“มึงปล่อยเมียกูมาแล้วกูจะปล่อยน้องมึงไป”
“พี่เมฆพี่ทำแบบนี้ทำไมนี่พี่จะยิงญ่าเหรอ”
“ขอโทษนะธัญญ่าแต่พี่ต้องเลือกเมียพี่”
คำตอบของเมฆิทร์ทำธัญญ่าหัวใจแตกสลายเธอทิ้งพ่อที่รักเธอที่สุดเพื่อมาตามเมฆินทร์แต่สิ่งที่ได้ตอบแทนกลับเป็นปลายกระบอกปืนจากเขา
“ไอ้เมฆมึงปล่อยน้องกูเดี๋ยวนี้ไม่งั้นกูจะฆ่าเมียมึงซะ!”
“ก็ลองดูสิ น้องมึงกูก็ไม่ปล่อยเหมือนกันมึงก็รู้ว่ากูคนจริงพูดคำไหนคำนั้น”
“ตายซะเถอะแกนังลลนา”
แต่ไทยรัตน์มือไวกว่าเขาใช้โอกาสนี้เหนี่ยวไกปืนใส่เมฆินทร์ ปัง ! สิ้นเสียงร่างเล็กก็ล้มกองลงกับพื้นเมฆินทร์ที่วิ่งมาสำรวจร่างกายลลนาหากแต่เธอไม่ได้รับอันตรายใดๆส่วนคนที่ถูกยิงนั้นกลับเป็นธัญญ่าแทน
“ธัญญ่า!!!”
“แกทำแบบนี้ทำไมธัญญ่าแกเห็นไหมว่ามันไม่ได้สนใจอะไรแกเลย”
“พะ…พี่ไทยหนีไปเถอะอย่าห่วงฉันเลยฉันจะตามไปอยู่กับพ่อก่อนนะ”
ภาพความทรงจำของหญิงสาวค่อยๆผุดขึ้นมาทีละนิดมือบางสัมผัสไปที่ร่างกายก็พบว่าบาดแผลที่เธอถูกยิงในครานั้นได้หายไปแล้วมือเล็กๆจิกไปที่ศีรษะของตนอย่างสับสนเธอจำได้ว่าโดนยิงอาการสาหัสเหมือนคนใกล้ตายอยู่รอมร่อแล้วเธอรอดมาได้อย่างไรไหนจะสถานที่ๆเธออยู่ตอนนี้ก็ดูแปลกตาจากโรงพยาบาลทั่วๆไป
“พ่อ พี่ไทยทุกคนตายกันหมดทำไมฉันยังรอดอยู่แล้วนี่ฉันหลับไปนานแค่ไหนแล้วเนี่ยโอ๊ย! ปวดหัว”
ร่างบางยังคงจิกศีรษะของตนไม่ยอมปล่อยเธอทั้งสับสนและยังคงขวัญเสียกับเรื่องที่เกิดขึ้นสองเท้าค่อยๆก้าวเท้าลงจากเตียงอย่างทุลักทุเลเมื่อเท้างามแตะสู่พื้นพลันร่างอรชรก็ล้มฟุบลงไปกับพื้นทันทีเพราะจากการที่หลับไหลไม่ได้สติมาเป็นเดือนทำให้ร่างกายไม่ได้ใช้งานส่งผลให้เธอไม่สามารถเดินได้ ณ ตอนนั้น
ตุบ!
“โอ๊ย! ทำไมแขนขาฉันถึงได้อ่อนแรงแบบนี้”
ธัญญ่าค่อยๆใช้แรงที่มีอยู่คลานไปยังหน้าประตูห้องเพื่อต้องการหนีออกจากที่นี่เพราะทราบดีว่าสิ่งที่เธอทำลงไปในตอนนั้นมันเป็นคดีความร้ายแรงเธอจึงต้องหนี
“ฉันต้องหนีนางลลนาคงไม่ปล่อยฉันไปแน่ยิ่งพี่เมฆเขาไม่เคยรักฉันเลยเขาเองก็คงจะไม่ให้อภัยฉันเหมือนกัน”
ธัญญ่าฮึดใช้แรงที่เหลือค่อยๆพยุงร่างกายตนเองขึ้นถึงแม้จะล้มลงไปกองกับพื้นหลายต่อหลายครั้งแต่เธอก็ไม่ยอมแพ้ เมื่อพยายามบิดลูกกลอนให้ประตูห้องเปิดออกแต่กลับไม่เป็นผลหญิงสาวพยายามจนแล้วจนรอดก็เริ่มเหนื่อยจึงนั่งพักสักครู่เธอพิงแผ่นหลังกับผนังห้องแล้วเผลอหันไปมองตู้เก็บของที่มีกระจกบานเล็กๆติดไว้ด้านข้าง ครั้งแรกที่ธัญญ่าเห็นหน้าตนเองในกระจกเธอคิดว่าสายตาของเธอน่าจะยังอ่อนล้าที่เห็นใบหน้าของตนไม่ชัดคงเพราะยังมีอาการเบลอๆจึงค่อยๆมองกระจกนั้นอีกทีแล้วหญิงสาวก็ต้องตกใจอย่างสุดขีดเมื่อใบหน้าที่เธอเห็นนั้นมันเป็นหน้าของผู้หญิงอีกคนที่ไม่ใช่เธอ!
“!!!”
ธัญญ่าตกตะลึงกับสิ่งที่เห็นอยู่นั้นประมาณห้านาทีได้เธอรีบคลานเข้าไปมองที่กระจกใบนั้นใกล้ๆแล้วจับไปที่ใบหน้าของตนหยาดน้ำตาใสๆก็ไหลพรั่งพรูออกมาเมื่อพบว่าใบหน้าของเธอนั้นได้กลายเป็นใบหน้าของใครก็ไม่รู้
“ไม่จริงนี่ไม่ใช่ฉัน ไม่จริงเป็นไปไม่ได้นี่มันไม่ใช่ใบหน้าของฉัน ไม่จริง!”
ธัญญ่ายังคงสัมผัสไปที่ใบหน้าของตนเองแล้วกล่าวด้วยเสียงสั่นเครือทั้งร้องไห้ทั้งตกใจว่าตนเองมาอยู่ในสภาพแบบนี้ได้อย่างไร
“ฮือๆๆ มันเกิดอะไรขึ้นฉันโดนยิงที่ท้อง ทำไมหน้าฉันถึงกลายเป็นหน้าคนอื่นไปได้ ไม่จริงเป็นไปไม่ได้ ไม่จริง!”
กรี๊ดดดดด!!!!
"วีรยา" หญิงสาวผู้มีฝันและความหวังถูกโชคชะตาบีบคั้นจากหนี้สินของบิดา เธอถูกบังคับให้เป็นนางบำเรอชั่วคราวเพื่อชดใช้หนี้ที่ครอบครัวก่อไว้ แต่แทนที่จะเป็นน้องสาวอย่างที่พ่อเลี้ยงต้องการ กลับกลายเป็นเธอที่ต้องเสียสละในครั้งนี้ ความรักและการเสียสละ...จะเพียงพอหรือไม่ที่จะช่วยเธอให้รอดพ้นจากพันธนาการแห่งโชคชะตา หรือเธอจะต้องจมอยู่กับความทรมานนี้ไปตลอดชีวิต? หรือความรักที่ผิดที่ผิดเวลา อาจเป็นทั้งยาพิษและยาชูกำลังให้กับหัวใจ...
เพราะคืนที่พลาดพลั้งทำให้มิจฉาชีพสาวอย่างปาลิน ถูกลูกค้าจอมปลอมใช้เล่ห์กลมาลวงหลอก จนต้องมาเสียตัวทำสัญญาทาสกับคนแปลกหน้า เพียงเพราะแค่เขาอยากจะพิสูจน์ให้เพื่อนเห็น ว่าโลกใบนี้มันหมุนได้ด้วยเงิน “ข้อเสนอน่าสนใจดีนะคะ ว่าแต่..ฉันจะไม่ดูเหมือนเมียน้อยลับๆ ของคุณเหรอคะ เพราะนอนกับใครก็ไม่ได้” “เหอะ! เราไม่ได้รักกันมันจะเป็นสถานะนั้นได้ยังไง คุณกับผมต่างก็ได้ประโยชน์ร่วมกัน คุณได้เงิน ได้สิ่งที่ต้องการก็เท่ากับคุณทำสัญญาซื้อขายกับผมแค่คนเดียว ส่วนผมก็ไม่ต้องแต่งงานหรือหมั้นกับใคร เพราะผมไม่ชอบการผูกมัด”
หนานอันพริตตี้สาวสู้ชีวิตอายุยี่สิบปีแอบชอบผู้ชายคนหนึ่งอย่างหนักและอยากได้เขามาเป็นแฟนใจจะขาด แต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่สนใจเธอ หญิงสาวได้ไปดูดวงแม่หมอคนนั้นจึงบอกให้เธอมาขอพรที่ศาลเจ้าเล็ก ๆ ในอำเภอแห่งหนึ่งที่ห่างไกลเพื่อให้เธอสมหวังและต้องไปในวันที่ฟ้ามืดที่สุดของเดือนในอีกสองวันข้างหน้าถึงจะเห็นผล หนานอันเชื่อแม่หมอเพราะอยากได้ผัว เธอจึงไม่รอช้ารีบคว้ากระเป๋าเป้เดินทางมายังศาลเจ้าทันที เมื่อหนานอันเข้าไปภายในศาลเจ้าก็พบว่า มีสตรีสูงวัยคนหนึ่งอายุราวหกสิบกว่าปีกำลังกวาดศาลเจ้าอยู่ ...... "ได้ของสิ่งนี้ไปต้องสมหวังอย่างแน่นอน" คุณยายพูดพร้อมกับรอยยิ้ม น้ำเสียงนี้ฟังดูเยือกเย็นเป็นอย่างยิ่ง หนานอันยิ้มให้คุณยายจู่ ๆ ขนแขนของเธอก็ตั้งชันขึ้นมา เธอกำลังจะลุกขึ้นในตอนนั้นก็เกิดฟ้าผ่าเปรี้ยงลงมา หนานอันหวีดร้องด้วยความตกใจทว่าเมื่อหันไปมองคุณยายเธอไม่เห็นแม้แต่เงาแล้ว หนานอันประหลาดใจมากร้องเรียกคุณยายอยู่หลายคำ แต่ว่าในตอนนี้เธอก็ไม่มีเวลาให้คิดสิ่งใดแล้วเพราะเกิดสิ่งที่ไม่คาดคิดขึ้นเมื่อฟ้าผ่าลงมาที่ศาลเจ้าเข้าอย่างจังหนานอันที่อยู่ด้านในจึงถูกฟ้าผ่าไปด้วยและสติดับวูบลงไปทันใด ไม่รู้ว่านานเท่าใดที่หนานอันตกอยู่ในความมืดมิด และเมื่อเธอตื่นขึ้นมาทุกอย่างรอบกายของเธอก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป...
เสียงกระเส่าในยามค่ำคืน ไม่ได้มีแค่เสียงเดียวแต่มีถึงหลายคน สตรีนางน้อยที่อยู่บนเตียงหันมองสตรีที่จูบแม่ทัพปีศาจ นางพึ่งจะเป็นมือใหม่ที่ใหม่จนไม่กล้าทำสิ่งใด ได้แต่มองเขาเสพสมสตรีอื่นต่อหน้านาง เสียงเนื้อกระทบเนื้อที่ดังไม่หยุด ยิ่งทำให้นางประสาทเสีย หากแต่ว่าหากนางยังนิ่งมองอยู่เช่นนี้ เกรงว่าพรุ่งนี้จะไม่มีที่นอน เมื่อเป็นเช่นนี้ก็จัดเลยสิจะรออะไร ใช่ว่านางจะทำไม่เป็นเสียหน่อย
เว่ยจื้อโหยวลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งพบว่าตนอยู่ในยุคสมัยที่ไม่คุ้นเคยสิ่งรอบกายดูโบราณล้าหลัง โลกโบราณที่ไม่มีในประวัติศาสตร์โลก ยังไม่ทันได้เตรียมใจก็ถูกส่งให้ไปแต่งงานกับชายยากจนที่ท้ายหมู่บ้าน สาเหตุที่เว่ยจื้อโหย่วถูกส่งมาให้แต่งงานกับชายที่ขึ้นชื่อว่ายากจนที่สุดในหมู่บ้านนั้น เพราะนางเกิดไปต้องตาต้องใจเศรษฐีผู้มักมากในกามเข้า เพื่อหาทางหลีกเลี่ยงไม่ให้ถูกบ้านใหญ่ขายไปเป็นอนุภรรยาของเศรษฐีเฒ่า พ่อแม่ของนางจึงยอมแตกหักจากบ้านใหญ่และท่านย่าที่เห็นแก่ตัวและลำเอียงเป็นที่สุด ด้วยเหตุนี้พ่อแม่ของนางจึงตัดสินใจยกนางให้กับอวิ๋นเซียว ชายหนุ่มที่แสนยากจนข้นแค้น ที่เพิ่งเสียบิดามารดาไป อีกทั้งยังทิ้งน้องชายน้องสาวเอาไว้ให้เขาเลี้ยงดู นอกจากนี้ยังมีป้าสะใภ้มหาภัยที่คอยแต่จะมารังแกเอารัดเอาเปรียบสามพี่น้อง สิ่งที่ย่ำแย่ที่สุดไม่ใช่ป้าสะใภ้มหาภัย แต่ มันคืออะไรแต่งงานนางไม่ว่ายังไม่ทันได้เข้าหอสามีหมาดๆ ก็ถูกเกณฑ์ไปเป็นทหารในสงครามระหว่างแคว้น มันไม่มีอะไรเลวร้ายไปมากว่านี้อีกแล้วสำหรับ เว่ยจื้อโหยว หากสามีทางนิตินัยของนางตายในสนามรบ ก็ไม่เท่ากับว่านางเป็นหม้ายสามีตายทั้งที่ยังบริสุทธิ์หรอกหรือ แถมยังต้องเลี้ยงดูน้องชายน้องสาวของอดีตสามีอีก สวรรค์เหตุใดถึงได้ส่งนางมาเกิดใหม่ในที่แบบนี้
วิญญาณแพทย์นิติเวชที่มีชื่อเสียงในศตวรรษที่ 21 ได้เข้ามาอยู่ในร่างคุณหนูของจวนเสนาบดีอย่างบังเอิญ ผู้คนกล่าวหาว่านางไม่เชี่ยวชาญด้านการแพทย์และทำให้บุตรชายของแม่ทัพตาย ด้วยเหตุนี้ฮ่องเต้ต้องการฆ่านางเพื่อให้คำอธิบายกับแม่ทัพ! ผู้คนกล่าวหาว่านางเป็นคนหยิ่งยโสและเจ้ากี้เจ้าการ ทุกคนเกลียดนาง และครอบครัวของนางต้องการไล่นางออก! ผู้คนกล่าวหาว่านางเป็นคนเลวทรามและไร้ความปรานี วางยาน้องสาว และพ่อของนางต้องการโบยนางจนตาย! ในความเป็นจริงหากอยากจะกล่าวหาผู้ใดสักคน มันก็หาข้ออ้างได้ทั่ว แต่นางเป็นคนไม่ยอมใคร นางผอมบางนางหนึ่งปลุกปั่นโลกด้วยความสามารถอันทรงพลังตนเอง ท่านอ๋องกล่าวว่า หากได้เจ้ามาครอบครอง ข้ายอมทรยศทุกคนในโลก นางกล่าวว่า เพื่อท่าน ต่อให้ทุกคนในโลกเกลียดข้า ข้าก็ยอม
องค์หญิงสิบสามนามหลินฮุ่ยหมินสตรีผู้ที่งดงามโดดเด่นไม่เป็นรองผู้ใดแต่กลับมีฐานะต่ำต้อยในวังหลวงด้วยพระมารดาเสียชีวิตตั้งแต่นางยังเด็ก ท่ามกลางความคับแค้นใจนางยังต้องคำสาปร้ายต้องกลายร่างเป็นสัตว์ทุกคืนวันพระจันทร์เต็มดวง เขาคือ หยางเอ้อหลาง แม่ทัพหนุ่มผู้มีความสามารถรูปโฉมสง่างามและเป็นวีรบุรุษคนสุดท้ายของสกุลหยาง ทั้งยังเป็นที่รักเคารพของชาวเมือง ทว่าด้วยความสามารถและตำแหน่งใหญ่โต ฮ่องเต้มิอาจวางใจจึงได้คิดกำจัดเขาให้พ้นตำแหน่งเสีย โดยมอบสมรสพระราชทานให้หยางเอ้อหลางกับพระธิดาของตน เดิมทีชีวิตของคนสองคนย่อมไม่บรรจบ เมื่อสตรีที่หมายหมั้นกับหยางเอ้อหลางคือองค์หญิงใหญ่ที่ปักใจรักเขาตั้งแต่เยาว์วัย ทว่าเรื่องไม่เป็นเช่นนั้น เมื่อคนทั้งคู่เกิดอุบัติเหตุจนคนเข้าพิธีสมรสกลายเป็นองค์หญิงสิบสาม ท่ามกลางความหวาดกลัวขององค์หญิงสิบสามที่กลัวความลับจะเปิดเผย ท่ามกลางหยางเอ้อหลางที่พยายามพาสกุลหยางให้รอดพ้น ท่ามกลางการแตกหักของความสัมพันธ์พี่น้องที่แสนรักใคร่ระหว่างองค์หญิงใหญ่และองค์หญิงสิบสามเพราะบุรุษเพียงผู้เดียว หลินฮุ่ยหมินจะทำเช่นใด เพื่อจะยุติเรื่องราวน่าเวียนหัวนี้
หลังจากแต่งงานกันสามปี เจียงหยุนถังพยายามสุดความสามารถเพื่อช่วยชีวิตสามีที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ โดยไม่คาดคิด ว่าเขาได้ละทิ้งเธอเหมือนกับขยะ รับรักแรกของเขากลับประเทศและตามใจเธอทุกอย่าง เจียงหยุนถังที่ท้อใจตัดสินใจหย่า และทุกคนต่างก็หัวเราะเยาะเธอที่กลายเป็นภรรยาที่ถูกทอดทิ้งจากตระกูลเศรษฐี อย่างไรก็ตาม เธอกลับเปลี่ยนแปลงตัวเองอย่างกะทันหันเป็นหมอเทวดาที่พบเจอยาก "Lillian"แชมป์แข่งรถที่มีฐานแฟนคลับจำนวนมาก และยังเป็นนักออกแบบสถาปัตยกรรมระดับโลกอีกด้วย ชายร้ายหญิงชั่วคู่นั้นเยาะเย้ยเธอว่า เธอจะไม่มีวันหาคู่รักได้ใ แต่ไม่คาดคิดว่าลุงของอดีตสามีของเธอ ซึ่งเป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดทำกแงทัพกลับมาเพียงเพื่อขอแต่งงานกับเธอ