ความรักของสองหนุ่มที่ขับเคี่ยวในเกมรัก เมื่อรักนั้นไม่ใช่รักธรรมดา พระเอก ไอยวุธ มองความรักด้วยสติ ความรอบคอบ ไม่เผลอไผลให้กับหญิงร้ายที่พยายามยั่วยวนเขา ผิดไปจากเพื่อนของเขา ที่คลำไม่เป็นหางก็ฟาดดะ ไอยวุธพบรักกับนางเอก ชฏาเดือน เป็นทนายความสาว เขาต้องทนุถนอมเธอ แต่ก็ต้องฝ่าฟันผู้หญิงร้ายที่ต้องการตัวเขา
เมื่อสามเดือนก่อนนั้น ผู้ชายคนนี้เป็นคนที่หล่อนปรารถนาอย่างมาก ผิวนั้นแม้จะดูไม่ขาวจัดมาก แต่ก็เกลี้ยง ถึงแม้จะเป็นสีแทนอย่างที่ว่า แต่ก็เนียนละเอียด ไม่ดำ
สรีระของเขาที่เด่น เป็นคนที่สูงโปร่งใบหน้าของเขาก็คมคาย หล่อเหลือเร้าใจยิ่งนัก กับความต้องการที่ ผกายรุจี อยากจะครอบครอง
หล่อนรู้มาว่า เขาเป็นพนักงานของบริษัท และบริษัทนี้เป็นของพ่อหล่อน เป็นลูกน้องของพ่อ
เขาก็ต้องเป็นลูกน้องของพ่อหล่อนด้วยสิ ผกายรุจีคิดอย่างนั้น เมื่อเขาเป็นลูกน้องของพ่อหล่อน เขาก็ต้องเป็นของหล่อนด้วย
หล่อนเพิ่งเดินทางกลับแบบบินด่วนมาที่เมืองไทย หลังจากไปอยู่เกือบยี่สิบปี อิ่มเอมใจเหลือเกิน
หล่อนถามพนักงานแล้ว พวกนั้นตอบหล่อนว่า
“เขาชื่อ คุณไอย ค่ะ คุณรุจี”
“ฉันอยากจะรู้ชื่อจริงเขา”
หล่อนถามพนักงานคนเดิม อย่างไม่พอใจ ที่ไม่ได้ตอบตรงคำถามของหล่อน และแม่พนักงานสาวคนนั้นก็ก้มหน้างุด
พยายามระวังปากระวังคำของตัวเองมากที่สุด เพราะถ้าไม่ถูกเส้นของลูกสาวเจ้านายเข้า เจ้าหล่อนคงจะวีนเหวี่ยง และด่าเข้าให้หลายเรื่อง จึงไม่มีใครกล้าเสี่ยง
“เอ้อ คุณไอยวุธค่ะ”
คำตอบของพนักงานคนเดิม ทำให้ผกายรุจียิ้มอย่างพึงพอใจ แล้วจากนั้น หล่อนก็กระแทกเท้าเดินจากไป
ต้นฤดูหนาว ย่างกรายมาแล้ว เหน็บหนาวสายลมทำให้เขาหนาวยะเยือก ไอยวุธในชุดเสื้อเชิ้ตสีอิฐ กางเกงสแลคส์ ก้าวตามทางยาวที่ทอดวกวนโค้ง
คฤหาสน์หลังงามตระหง่าน เจ้าของบ้านผุดไอเดียเด่น ปรับปรุงตกแต่งส่วนหนึ่งของบ้าน เป็นออฟฟิศ ได้อย่างลงตัว
“คุณไอย เพิ่งมาถึงหรือคะ”
ชายหนุ่มหิ้วข้าวของที่ดูพะรุงพะรัง
“ครับ เห็นว่าเช้าอยู่มาก”
คำตอบนั้นเรียบ เหมือนทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตเขาเป็นความเฉยเมยไปหมด
เอมศรีเอ่ยทักเขา รูปคิ้วเรียวของชายหนุ่มหล่อหันสายตามาทักหญิงสาวใหญ่ผู้ทำหน้าที่ต้อนรับคือเป็นประชาสัมพันธ์ของบริษัท
" ให้พี่เอม ช่วยไหมค่ะ คนละไม้คนละมือ แหม ไปติดต่อธุระออกตั้งไกล แล้วนี่คุณปลายศกก็ยังไม่กลับมาด้วย พี่เอมจะทำยังไงนี่ "
หล่อนเอ่ยถึงเพื่อนร่วมงานอีกคน ที่มีสถานะพิเศษมากกว่าพนักงานธรรมดา อาจจะเป็นเพราะว่าผกายรุจี บุตรสาวของท่านประธานของบริษัทนั้นคบหาสนิทสัมพันธ์กับชายหนุ่มขนาดเรียกได้ว่าแฟน
เขาขมวดคิ้วอีกครั้ง เกือบเที่ยงแล้ว
ปลายศก ยังไม่กลับ เขาไม่รู้ว่าปลายศกจะมีที่เที่ยวที่ไหนอีก ถมไป สำหรับคนอย่างปลายศก
ที่กำลังจะขยับเป็นบุตรเขยของท่านประธานอยู่รอมร่อ ฮึ ก็เพราะความร่ำรวยที่มองกองอยู่ตรงหน้านี้ไม่ใช่หรือ
ที่ทำให้ปลายศก ตะเกียกตะกายหวังไกลไปกว่านั้นด้วยการอยากรวยทางลัด
รักกับหญิงสาวธรรมดามันจะมีดีอะไร นอกจากลูกสาวของผู้บริหาร แค่ที่ปลายศกสามารถทำให้ลูกสาวคนสวยของท่านประธานลุ่มหลงรักใคร่ได้
ไอยวุธเองถึงกับยกหัวแม่โป้งให้
เสน่ห์เพื่อนของเขาฉกาจบาดใจไม่เบาฮึ
รู้ดีทั้งที่ปลายศกใช้ชีวิตเขรอะสิ้นเปลืองกับความรักและเกมใคร่มาไม่น้อย
ผกายรุจียังยกย่องบูชาเทิดทูน ติดเสน่ห์ความเป็นชายของมันอย่างมาก หมอนี่มีดีที่ทำให้ผู้หญิงต้องยอมตลอดจริง
ไอยวุธแค่นยิ้มเยาะ จะทิ้งเมียอีกหรือเปล่าก็ไม่รู้ตอนนี้อาจจะเบื่อ พิไลลา เลยคิดอยากจะกก เทียนม่วง
เพราะหลากหลายเมียเหลือเกินเพื่อนคนนี้
เขาเองรู้ตื้นลึกบางหนาของปลายศกมากที่สุด
แต่ไม่อยากจะสอนจระเข้อย่างคุณผกายรุจีว่ายน้ำ หล่อนฉลาดพอสมควรนี่ ถ้าคิดจะเลือกปลายศก ก็ต้องรับรู้ความระยำตำบอนของผู้ชายคนนี้ด้วย ว่าเขาเคยผ่านคาวกามมามากแค่ไหน
เมื่อรู้ก็สามารถรับได้ เขาอยากจะประชดนัก ผู้หญิงยุคใหม่ ชื่นชมชอบประเภทหล่อลากเขี้ยว ร้ายด้วยเหลี่ยม
เอ หรือว่าจะต้องเป็นประเภทผู้ชายเลวทรามเถื่อนๆ ผู้หญิงถึงจะชอบ มันคงจะดุดันเร้าใจดี
สมหวังสมหวัง อยากได้อะไรเป็นไปตามความต้องการหมด
เหมือนกับมีใครหยิบนำข้าวของมาประเคนถึงที่เขายังมีบัญชีค้างใจอยู่กับปลายศก
มันถูกซ่อนลึก อย่างลึกล้ำ ในสถานที่มืดมนของหัวใจซึ่งยากที่ผู้ใดจะคาดเดาได้
และนอกจากว่า ไอยวุธจะยอมเปิดปากเผยสารภาพออกมา
แต่เมื่อมันเป็นความลับ ฮึ มันก็ไม่ควรที่จะเปิดเผยออกมาอย่างง่ายดายถึงเพียงนี้ ไว้รอลุ้น ความสนุกสนานที่จะเกิดขึ้นเบื้องหน้าดีกว่า
เวลานี้มีคนอยากปีนต้นงิ้วหลายต้น ต้นแต่ละต้นเหมือนมีแต่นายพรานล่ารัก ล่าสวาท
ล่าทุกสิ่งทุกอย่าง ผู้ไม่รู้ว่าความดีงามงอกเงยบนจิตใจส่วนไหน
ก็เล่นรับรู้แต่ความต่ำทราม มั่วตัณหากามารมณ์อย่างนี้นี่เอง สวรรค์ถึงได้ขยับเข้ามาใกล้นรกทุกที
มีบ้างไหม ที่ต่อไป ปลายศกจะรู้ว่าเพื่อนรักอย่างเขาร้ายกาจมากแค่ไหน มันช่วยไม่ได้หรอก ทีใครทีมัน
แผลเมื่อมันบาดเหวอะหวะลุกลามทั่วไขสันหลังก็กลายเป็นแผลเน่าและนับวันมันเริ่มจะช้ำหนอง จนอักเสบเรื้อรังอย่างรุนแรงในกาย
ลองคิดดูบ้างสิว่า ชีวิตเขาผ่านความทุกข์ทรมานตรงนั้นมาแล้ว เขาทรมานมากกว่ามันด้วย
มันทำอะไรลงไป มันเคยคิดถึงคำว่า มนุษยธรรม หรือคำว่าเพื่อนบ้างไหม
อักเสบทุรนทุรายเจียนตาย เขาก็ดิ้นรนที่จะเอาตัวรอด
ทางด้านหนึ่งของใจกลางกรุงเทพ ..ทั้งที่ฤดูหนาวด้วยซ้ำ นี่ฝนคงหลงฤดูที่พัดพาเอามรสุม คลื่นลมรุนแรงจนดูน่ากลัว
หากแต่แสงอาทิตย์ไม่ปรากฏบนท้องฟ้ามันถูกกลืนหายลับไปในพงเมฆหนา
ข่าวจากกกรมอุตินิยมวิทยารายงานอย่างนั้นด้วย ช่วงนี้ประเทศไทยจะพบเจอกับมรสุมพายุดีเปรสชั่น ที่พาดผ่านประเทศเวียดนาม
ประเทศไทยพลอยโดนอิทธิพลและหางเลขตามไปด้วย ชายหนุ่มที่นั่งทำงานสงบกับพนักเบาะประจำของตนเองเองนั้น เขาเงยหน้าออกไปทางหน้าต่างลุกขึ้นยืนรูดเปิดม่านมู่ลี่
ก็พบว่าท้องฟ้ามืดครื้มรวดเร็วอย่างมาก กลุ่มเมฆที่เคยขาวพร่างสดใสเช่นยามเช้าตรู่ กลับรวมกลุ่มเป็นสีดำสนิทมหึมาไหลเหมือนทะเลเมฆมุ่งไปทางทิศเหนือ
คำโปรย เพราะคืนนั้นคืนเดียวที่เปลี่ยนแปลงชีวิตของเขาและเธอไปเสียทุกอย่าง จากความรัก กลายสู่ความใคร่ และเป็นความแค้นในที่สุด เมื่อเธอไม่อยากพบเจอเขา แต่พรหมลิขิตก็เหวี่ยงให้ทั้งคู่ได้มาเจอกันอีกครั้ง ภาพของพิษแค้นเสน่หาในวันวาเลนไทน์จึงหลอกหลอนใจทั้งคู่อีกครั้ง ด้วยรัก ธันยวีร์
คำโปรย ครูหนุ่มที่ฐานะต่างกันกับอาสาวของลูกศิษย์ ที่หัวใจผูกรักใคร่ วาดฝันถึงทางรักที่สวยงาม แต่ทางรักมีอุปสรรค เมื่อเขาโบยบินไปไกลถึงสหรัฐอเมริกาด้วยใจที่บอบช้ำ ดั่งพรหมลิขิตกลั่นแกล้ง รอคอยเพียงเธอ จะตามมาสมทบหัวใจ เหมือนไปให้สุดทางสุดเสน่หา ธันยวีร์
คำว่าเมีย” อย่างเธอ เด็กสาวอ่อนต่อโลก “ช่อดมิสา” มีที่มาแบบไม่ขาวสะอาด เพราะถูกอุปถัมภ์โดยหนุ่มใหญ่ อภิวานต์หรือว่าน ที่มีความแค้นแต่อดีตหนหลังระหว่างพ่อแม่ของเธอ คำว่าเมียเลี้ยง” ไม่ต่างจากที่ใครๆกล่าวหา เธอถูกนำมาไว้ที่บ้านสวนเพื่อปรนนิบัติดูแลคุณย่า ผลตอบแทนของเธอที่ได้รับ คือ สติปัญญา คุณค่า และการเอาตัวรอด ท่ามกลางอุปสรรคจากคนรอบข้าง ศัตรูร้าย และเพื่อนที่แสนดี คอยประคับประคองทะนุถนอมให้กำลังใจ ผิดไปจากเขาที่มอบแต่ความเถื่อน เหมือนซาตานร้าย แต่จะทำอย่างไรได้ และไม่อาจปฏิเสธตำแหน่ง ที่เขายัดเยียดให้ ด้วยรัก ช่อดมิสา
เจ้าสาวที่กลัวฝนอย่าง ฝ้ายนิิล นางเอก มีปมความหลังที่เพื่อนถูกคนรักทำร้าย และพี่สาวถูกสามีหลอกลวงปอกลอก ทำให้ตั้งป้อม อคติกับเพศตรงกันข้าม จนเมื่อ พระเอก กริญจน์ เพลบอยหนุ่มเข้ามาในชีวิต ทำให้ความรู้สึกเปลี่ยนแปลงไป จากที่เคยเป็นขมิ้นกับปูน เริ่มเปิดรับความรักที่แสนอบอุ่น
“เมียขายฝาก” เรื่องราวความรักชุลมุล ที่มาจากความเข้าใจผิด ของนักเขียนหนุ่ม พระเอก “ ปางภู” ร่ำรวย เย่อหยิ่ง งานอดิเรก เล่นการพนันเป็นบางครั้งแก้เครียด ส่วน นางเอก “ ใบฟาง” ประชาสัมพันธ์สาว ที่แฟนหนุ่มนำตัวเธอมาขายให้พระเอก เพราะติดพนัน ความเลวร้าย และเจ็บปวดจึงเกิดขึ้นกับเธอ จึงโทษเขาที่มีส่วนร่วมกับแฟนหนุ่ม เพราะว่าเธอได้กลายเป็นเกมของเขา ที่ขุดบ่อล่อปลาให้เธอเป็นเมียขายฝาก หลังจากความสัมพันธ์คืนนั้น ที่ต้องพัวพันกับเขาทั้งดีและร้าย
อวิ๋นเจินอาศัยอยู่ในตระกูลอวิ๋นมาเป็นเวลา 20 ปี กลับพบว่าเธอเป็นลูกสาวปลอม พ่อแม่บุญธรรมของเธอวางยาเธอเพื่ออยากจะได้เงินมาลงทุน หลังจากที่อวิ๋นเจินรู้เรื่องนี้ เธอก็ถูกไล่กลับไปที่ชนบท จากนั้นเธอก็ค้นพบว่าตัวเองคือลูกสาวแท้ๆ ของตระกูลเฉียวและมีชีวิตที่หรูหราสุด ๆ หลังจากกลับมา เธอได้รับความรักจากครอบครัวและมีชื่อเสียงโด่งดัง น้องสาวจอมปลอมใส่ร้ายอวิ๋นเจิน แต่เธอไม่คาดคิดว่าอวิ๋นเจินจะมีความสามารถต่างๆ เมื่อต้องเผชิญกับการยั่วยุ เธอได้แสดงความสามารถและทักษะต่างๆ มากมายเพื่อจัดการผู้รังแก มีข่าวลือกันว่าอวิ๋นเจินยังคงโสด และชายหนุ่มชื่อดังแห่งเมืองงก็ผลักเธอไปเข้ากำแพง "คุณนายกู้ ถึงตามราเปิดเผยตัวตนได้แล้วนะ"
ว่าที่ลูกสะใภ้ไฟแรงสูงเธอต้องเข้ามาอยู่ร่วมบ้านกับว่าที่พ่อผัวหม้ายร้างเมียมานายอรมปี
หลังจากแต่งงานกันสามปี เจียงหยุนถังพยายามสุดความสามารถเพื่อช่วยชีวิตสามีที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ โดยไม่คาดคิด ว่าเขาได้ละทิ้งเธอเหมือนกับขยะ รับรักแรกของเขากลับประเทศและตามใจเธอทุกอย่าง เจียงหยุนถังที่ท้อใจตัดสินใจหย่า และทุกคนต่างก็หัวเราะเยาะเธอที่กลายเป็นภรรยาที่ถูกทอดทิ้งจากตระกูลเศรษฐี อย่างไรก็ตาม เธอกลับเปลี่ยนแปลงตัวเองอย่างกะทันหันเป็นหมอเทวดาที่พบเจอยาก "Lillian"แชมป์แข่งรถที่มีฐานแฟนคลับจำนวนมาก และยังเป็นนักออกแบบสถาปัตยกรรมระดับโลกอีกด้วย ชายร้ายหญิงชั่วคู่นั้นเยาะเย้ยเธอว่า เธอจะไม่มีวันหาคู่รักได้ใ แต่ไม่คาดคิดว่าลุงของอดีตสามีของเธอ ซึ่งเป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดทำกแงทัพกลับมาเพียงเพื่อขอแต่งงานกับเธอ
ตลอดระยะเวลาสามปีที่หยุยเอินแต่งงานกับฝู้ถิงหย่วน เธอพยายามทำหน้าที่ภรรยาให้ดีที่สุด เธอคิดว่าความอ่อนโยนของตนจะสามารถละลายใจที่เย็นชาของฝู้ถิงหย่วนได้ แต่ต่อมาเธอก็รู้ตัวว่าไม่ว่าเธอจะพยายามแค่ไหน ผู้ชายคนนี้ก็ไม่มีวันจะตกหลุมรักเธอได้ ด้วยความสิ้นหวังของเธอ สุดท้ายเธอตัดสินใจที่จะยุติการแต่งงานครั้งนี้ ในสายตาของฝู้ถิงหย่วน หยุยเอิน ภรรยาของเขาเป็นผู้หญิงที่โง่ ไม่มีอะไรดีเลยสักอย่าง แต่เขาก็คิดไม่ถึงว่าภรรยาของเขาจะกล้าโยนใบหย่าใส่เขาต่อหน้าคนมากมายในงานเลี้ยงวันครบรอบฝู้ซื่อ กรุ๊ป หลังจากหย่าร้าง ทุกคนต่างคิดว่าพวกเขาจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีกต่อไป แต่เรื่องราวระหว่างทั้งสองคงไม่ได้จบลงอย่างง่าย ๆ แบบนี้ หยุยเอินได้รับรางวัลบทภาพยนตร์ยอดเยี่ยม และคนที่เป็นผู้มอบถ้วยรางวัลให้กับเธอก็คือฝู้ถิงหย่วน หยุยเอินคิดไม่ถึงว่าผู้ชายที่สูงส่งและแสนเย็นชาคนนี้จะลดตัวลงอ้อนวอนเธอต่อหน้าผู้ชมทั้งหมด"หยุยเอิน ก่อนหน้านี้คือผมผิดเอง ขอโอกาสให้ผมอีกครั้งได้ไหม"หยุยเอินยิ้มด้วยความมั่นใจ"ขอโทษนะคุณฝู้ ตอนนี้ฉันสนใจแต่เรื่องงาน"ชายหนุ่มคว้ามือเธอไว้ ดวยตานั้นเต็มไปด้วยความผิดหวัง หยุยเอินสบัดมือเขาและเดินจากไปโดยปราศจากความลังเลใด ๆ
เฉียวลู่ นักแสดงแถวหน้าของจีนมีข่าวฉาวออกมาทำให้ทางต้นสังกัดของเธอสั่งให้เธองดออกสื่อชั่วคราว จึงเป็นโอกาสที่หาได้ยากสำหรับคนงานยุ่งตลอดทั้งปีของเธอที่จะได้พักผ่อน เฉียวลู่เดินทางกลับบ้านเกิดของเธอและการกลับไปครั้งนี้ทำให้ชีวิตของเฉียวลู่เปลี่ยนไปตลอดการ ฉีหมิงเยี่ยน อนุชาองค์เล็กของฮ่องเต้แห่งแคว้นฉี ถูกลอบปลงพระชนม์ระหว่างที่เดินทางมาทำหน้าที่เจรจาสงบศึกกับเเเคว้นเซียว เพราะได้รับบาดเจ็บสาหัสทำให้ชินอ๋องความจำเสื่อมและได้รับการช่วยเหลือจากพ่อลูกตระกูลเฉียว เซียวยิ่น ฮ่องเต้แคว้นเซียวมีพระสนมมากมายเเต่กลับไม่สามารถให้กำเนิดพระโอรสได้โหรหลวงได้ทำนายเอาไว้ว่า ในอนาคตองค์รัชทายาทที่แท้จริงจะกลับมาเซียวยิ่นจึงมีรับสั่งให้ทหารออกตามหาพระโอรสและอดีตฮองเฮาของตนอย่างลับๆ ฉินอี้เหยา ได้รับบาดเจ็บสาหัสร่างลอยตามแม่น้ำมาพร้อมกับเด็กทารกในอ้อมแขนเมื่อฟื้นขึ้นมานางจึงแสร้งจำเรื่องราวในอดีตไม่ได้ เพื่อให้นางและบุตรชายมีชีวิตรอดต่อไป
“หยุดทำบ้าๆ นะพี่สิงห์...อ๊อย...” น้ำผึ้งขนลุกซู่ เขาจูบไซ้ซอกคอของหล่อน ขณะหญิงสาวกำลังยืนส่องกระจกอยู่หน้าอ่างล้างหน้า “พี่ขออีกนิด แค่ภายนอกเท่านั้นนะจ๊ะ ไม่เสียหายอะไรนี่นา...นะครับ” พี่เขยปะเหลาะปะแหละอย่างคนเอาแต่ได้ เสียงออดอ้อนอ่อนหวานเริ่มทำให้น้องเมียใจอ่อนหวามไหว ปล่อยให้มือของเขาเคล้นคลึงสะโพกของหล่อนอย่างนึกมันเขี้ยว สอดท่อนแขนเข้ามาระหว่างง่ามก้น หงายฝ่ามือลูบไล้เข้ามาถึงหนอกเนื้ออุ่นจัดอีกครั้ง ตะล่อมล้วงเข้ามาโอบเนินนูนเหมือนหลังเต่า บีบขยำเบาๆ เหมือนจะประมาณความอวบใหญ่ล้นอุ้งมือ “ของผึ้งใหญ่จัง” มือสัมผัสกลีบเนื้อเป็นพูแน่น โหนกนูนและใหญ่กว่าของเจนนี่มากมาย “อ๊าย...” น้ำผึ้งเสียว กระดกก้นขึ้นโดยอัตโนมัติ สิงหาบีบขยำความเป็นผู้หญิงของหล่อนเป็นจังหวะ หัวใจเต้นแรงกับความอวบใหญ่ที่อัดแน่นอยู่ในอุ้งมือของตน “อย่า...พี่สิงห์...หยุดเดี๋ยวนี้นะ เดี๋ยวพี่เจนนี่มาเห็นผึ้งซวยแน่ๆ” น้องเมียร้องห้ามอย่างสับสนใจ ส่ายก้นทำท่าว่าจะดิ้นหนี แต่ช้ากว่ามือใหญ่ของสิงหาอีกข้างที่กดลงบนแผ่นหลังของหล่อนเหมือนจะล็อกกายไม่ให้ขยับหนี