"อย่ามั่นใจว่าผมจะไม่กล้าทำอะไรคุณ ลืมไปรึเปล่าว่ามนุษย์ได้คิดค้นสิ่งที่เรียกว่าถุงยางอนามัยมาให้ประชากรโลกใช้แล้ว ไม่ท้องหรอก"
1. เจ้าสาว
เขียนฝันลืมตาตื่นขึ้นมาในห้องที่ไม่คุ้นตา แสงแดดลอดผ่านกระจกใสบ่งบอกว่ายามนี้สายมากแล้ว เธอยกมือขึ้นมากุมศีรษะด้วยความมึนงง พอไล่เรียงลำดับเหตุการณ์เมื่อวานนี้ ฉากทุกฉากวิ่งพล่านเข้ามาในหัวราวกลับกดรีโมทกรอย้อนถอยหลัง
เหตุการณ์เมื่อวาน
ในห้องแต่งตัวเจ้าสาว เขียนฝันกำลังจัดทรงผมให้น้องสาวฝาแฝดด้วยความยินดี เมื่อวานนี้เป็นวันแต่งงานของเขียนฟ้าแฝดผู้น้อง ทว่าสาวสวยที่อยู่ในชุดเจ้าสาวกลับแสดงสีหน้าเศร้าสร้อยบอกบุญไม่รับ ไม่ได้รู้สึกอิ่มเอมไปด้วยความสุขเฉกเช่นเจ้าสาวทั่วไปควรจะเป็น แววตาบ่งบอกชัดเจนว่าไร้ซึ่งความยินดี เพราะจู่ ๆ เกิดนึกเสียดายชีวิตโสด เขียนฟ้าถอนหายใจแล้วเอียงหน้าไปทางพี่สาว ฝ่ายนั้นก็มองตอบด้วยแววตาเข้าอกเข้าใจ
"ฝัน ฟ้าไม่อยากแต่งงานเลย"
เขียนฟ้าพูดขึ้นทำให้ผู้ได้ฟังชะงัก เขียนฝันวางหวีในมือลงบนโต๊ะเครื่องแป้ง จากนั้นโอบกอดน้องสาวจากทางด้านหลัง ทั้งสองเป็นพี่น้องที่สนิทสนมกันมาก พออีกคนจะแต่งงานและย้ายออกจากบ้านที่เคยอยู่ด้วยกันตั้งแต่เด็กจึงทำให้รู้สึกใจหาย
"แม่เลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้ฟ้าแล้ว ฝันเชื่อว่าคุณหนึ่งเป็นคนดี วันข้างหน้าฟ้าจะมีความสุข"
เขียนฟ้าคว้ามือพี่สาวมากุมไว้ สายตาเต็มไปด้วยความอาลัยอาวรณ์ หากเธอย้ายออกไปอยู่กับอินทัช บ้านนี้ก็จะเหลือเพียงเขียนฝันกับเต็มดวงสองคน ต่อจากนี้ชีวิตของเขียนฝันจะเป็นอย่างไรเขียนฟ้าไม่อยากจะคิด เพราะรู้ดีว่าผู้เป็นแม่ไม่เคยมีความเมตตาให้เขียนฝันเลย เหตุผลมาจากเหตุการณ์ที่ทำให้สูญเสียบิดาไปในวัยเด็ก
วันนั้นเขียนฝันนั่งเล่นเครื่องบินกระดาษอยู่สนามหญ้า ข้าง ๆ นั้นคือคลองน้ำขนาดใหญ่ เครื่องบินกระดาษเกิดตกลงไปในคลอง เขียนฝันพยายามจะเอามันขึ้นมาจนตัวเองพลัดตกลงไปในน้ำ ผู้เป็นพ่อเห็นจึงรีบเข้าช่วย
ทว่า...กลับรอดมาได้เพียงคนเดียวคือลูกสาว ส่วนพ่อจมน้ำเสียชีวิตอย่างน่าอนาถ หลังจากเหตุการณ์วันนั้นแม่ก็ขายบ้านริมคลองทิ้ง พาลูกทั้งสองย้ายเข้ามาอยู่ในเมือง เต็มดวงตรากตรำทำงานหนักกว่าเดิมเป็นสองเท่าตัว หากวันใดเหนื่อยมากหน่อยก็มักจะหาเรื่องด่าทอเขียนฝันอยู่เสมอ หาว่าเธอเป็นสาเหตุที่ทำให้พ่อต้องตาย และทำให้แม่ต้องลำบาก ทำให้ครอบครัวขาดเสาหลัก นานวันเข้าก็เริ่มทุบตีเพื่อระบายอารมณ์ นับแต่นั้นเขียนฝันก็กลายเป็นลูกที่แม่ไม่รัก จนขณะนี้แม้จะผ่านไปเป็นสิบปีแล้วทุกอย่างก็ยังเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน
"ถ้าฟ้าย้ายไปอยู่บ้านคุณอินทัช ต่อไปนี้ใครจะปกป้องฝันล่ะ"
"ฝันไม่เป็นอะไรหรอก ฟ้าอย่าห่วงเลย"
"จะไม่ห่วงได้เหรอ ยังไงแม่ก็ไม่ยอมปล่อยฝันไปง่ายหรอก ๆ ฝันเคยหนีไปกี่รอบแม่ก็ตามกลับมาทุกรอบ พอกลับมาแล้วเหตุการณ์มันก็วนลูปซ้ำ ๆ "
"แล้วจะให้ฝันทำยังไง สาเหตุที่แม่เกลียดฝันต้นเหตุมันก็มาจากฝันนี่แหละ"
พอเห็นเขียนฝันเอาแต่โทษตัวเองแบบนี้เขียนฟ้าก็พูดไม่ออก ในยามนั้นรู้แค่ว่าตนและพี่สาวยังเด็กมาก ยังไม่รู้ซึ้งถึงอันตราย จะโทษว่าเป็นความผิดเขียนฝันเสียหมดก็คงไม่ได้ หากตอนนั้นแม่ไม่เอาแต่หลับแล้วดูแลลูกทั้งสองอย่างใกล้ชิดพ่อก็คงไม่ต้องตาย
"เอาอย่างนี้ไหม ฟ้าไม่อยากแต่งงาน ฟ้าไม่ได้รักคุณหนึ่ง ฟ้าอยากไปอยู่ต่างประเทศ ฝันช่วยแต่งกับคุณหนึ่งแทนฟ้าทีนะ"
"บ้าไปแล้วเหรอฟ้า"
เขียนฝันตกใจอ้าปากค้าง ไม่คิดว่าน้องสาวจะมีความคิดบ้าระห่ำขนาดนี้ การสลับตัวกันถึงจะเป็นเรื่องง่ายเพราะหน้าตาทั้งสองเหมือนกันก็จริง แต่เชื่อเถอะว่าไม่มีความลับใดในโลกที่ปกปิดไปได้ตลอด เธอไม่กล้าเสี่ยงทำอะไรแบบนั้นเพราะกลัวจะถูกจับได้ อีกอย่างก็กลัวว่าจะถูกอินทัชเข้าใจผิด เขียนฝันพอจะดูออกว่าอินทัชคิดอย่างไรกับน้องสาว หากเธอทำตามคำขอของเขียนฟ้าก็จะเป็นการรวมหัวกันหักหลังเจ้าบ่าว ดีไม่ดีเขาอาจพาลเกลียดเธอไปเลยก็ได้
"เราควรจะทำแบบที่ฟ้าว่านะฝัน ฟ้าอยากให้ฝันหนีแม่ไปให้ได้แบบจริง ๆ จัง ๆ สักที ถ้าฝันได้ไปอยู่กับคุณหนึ่งยังไงแม่ก็คงไม่กล้าตามกลับมาหรอก"
"ไม่ได้ ฝันทำแบบนั้นไม่ได้ คุณหนึ่งล่ะ คุณหนึ่งจะยอมเหรอ"
"ฝันต้องทำให้ได้ หากอยู่ที่นี่ต่อไปฝันไม่สงสารตัวเองเหรอไง แล้วถ้าฟ้าไม่อยู่ใครจะปกป้องฝัน ฝันก็จะต้องถูกทุบตีไม่จบไม่สิ้น ขนาดตอนกินข้าวเสียงช้อนกระทบจานแม่ยังหาเรื่องตีฝันเลย แม่เลี้ยงเรามาอย่างยากลำบากก็จริงแต่เราจะเอาอนาคตมาทิ้งไว้ไม่ได้"
"...แต่ว่า"
"เชื่อฟ้านะ เรามีกันแค่สองคนพี่น้อง วันนี้ถ้าฟ้าเป็นคนเดินออกจากบ้านไปก่อนก็คงไปแบบห่วง ฝันไปก่อนฟ้าเถอะนะ ฟ้าอยากเห็นฝันไปมีชีวิตใหม่ที่ดี"
คุณรี้ดขา ช่วงที่ไรท์วิ่งใหม่มาแรงขอความร่วมมือซัพพอร์ตไรท์ด้วยการกดหัวใจ+คอมเม้นต์ให้ด้วยนะคะ จะได้เปิดโอกาสให้นิยายของไรท์มีคนมองเห็นเยอะ ๆ ช่วงที่วิ่งใหม่มาแรงไรท์จะลงงานหลายตอนไม่ได้ค่ะ ถ้ายิ่งลงตอนเยอะ ๆ ระบบจะทำให้อันดับร่วงจมหายไม่มีคนมองเห็นนิยาย
แต่ถ้าได้ยอดหัวใจ + ยอดกดเข้าชั้น + ยอดคอมเม้นต์ก็จะสามารถดึงอันดับนิยายขึ้นมาได้ ไรท์จึงอยากอ้อนขอในช่วงเปิดเรื่องใหม่ 14 วันแรก หากพ้นระยะเวลาวิ่งใหม่มาแรงไปแล้วไรท์จะลงให้อ่านทุกวันจนจบค่ะ
ขอบคุณค่ะ
คุณหนูใบ้ที่ถูกข่มเหงรังแกหลังจากฟื้นขึ้นมากลับกลายเป็นสาวนักธุรกิจที่ทะลุมิติมาเข้าร่าง ในเมื่อชีวิตเก่าเจ้าของร่างอาภัพนักชีวิตใหม่นี้ฉู่เสวียนหนี่ขอสาบานว่าจะทำให้ดีเอง! *********** ผลจากการโหมงานหนักทำให้ฉู่เสวียนหนี่สิ้นใจตายคาโต๊ะทำงาน เดิมที่คิดว่าความตายคือจุดจบ...แท้จริงแล้วมันคือจุดเริ่มต้น เพราะวิญาณของเธอได้ทะลุมิติเข้ามายังยุคโบราณล้าหลัง เหมือนชะตากลั่นแกล้งไม่ผิดเพี้ยน ฉู่เสวียนหนี่ดันเข้ามาอาศัยอยู่ในร่างของคุณหนูสามที่ชีวิตสุดแสนบัดซบ ได้รับผลข้างเคียงจากพิษแมงมุม คู่หมั้นที่เคยถูกหมายตาไว้ยื่นหนังสือถอนหมั้น หนำซ้ำยังถูกอุบายลวงญาติริษยาต้องออกจากจวนไปอาศัยกับแม่ชีที่อาราม
การย้อนเวลาครั้งนี้ นอกจากจะทำให้เขาได้มีโอกาสแก้ไขหลายเรื่องราวที่เคยผิดพลาดยังทำให้เขาได้มีโอกาสพบเจอคนสำคัญในชีวิตอีกครั้ง แล้วเช่นนี้จะไม่ให้เขาขอบคุณสวรรค์ได้หรือ ************ ลู่ฉางกังคือทายาทตระกูลลู่ผู้มั่งคั่ง ทว่าเขาเป็นคนเย่อหยิ่งอวดดีและยึดถือตนเองเป็นศูนย์กลาง จนหลงลืมสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตของตนเองไป อยู่มาวันหนึ่งเขาบังเอิญได้พบกล่องไม้โบราณซึ่งเป็นสมบัติประจำตระกูล เมื่อเปิดออกมันได้พาเขาย้อนเวลาไปยังมิติยุคโบราณ กลายเป็นเพียงเด็กชายวัยสิบขวบเท่านั้น ณ ในมิติคู่ขนานเขาพบกับคนสำคัญที่ชาตินี้เขาก็ไม่นึกไม่ฝันว่าจะได้พบอีกครั้ง การย้อนเวลาครั้งนี้ นอกจากจะทำให้เขาได้มีโอกาสแก้ไขหลายเรื่องราวที่เคยผิดพลาดแล้วยังช่วยเติมเต็มความหมายของคำคว่าครอบครัวให้แก่ใจเขาอีกด้วย ซึ่งแน่นอนว่าลู่ฉางกังจะทำทุกอย่างให้ดีกว่าที่ผ่านมา *****ทำความเข้าใจนิดนึงนะคะ คาแรกเตอร์ตัวเอกของเรื่องไรท์เขียนไม่ได้ออกแบบให้แสนดียาดฟ้ามาดินเหมือนพระเอกผ้าขาวทั่วไป มีอิจฉา รัก โลภ โกรธ หลง แทบจะเป็นตัวร้ายที่ทะลุมิติไปเล่นตลกเลยก็ว่าได้ แรก ๆ นิสัยน้องจะน่าหยุมหัวหน่อย ๆ แต่จะมีเหตุการณ์เข้ามาทำให้คุณชายอ่อนหัดเริ่มเปลี่ยนไปทีละนิด ๆ *****ไม่มีฉากอีโรติก *****แนวใช้ชีวิต แนวเอาตัวรอด แนวนำพาครอบครัวสู่ความเจริญ นิยายเรื่องที่เขียนจบไปแล้ว 1.จากสาวน้อยบ้านนาสู่ภรรยาท่านแม่ทัพ 2.เจ้าสาวประมุขหุบเขามืด คำเตือน 1. กรุณาแสดงความคิดเห็นอย่างสุภาพให้เกียรตินักเขียนและนักอ่านท่านอื่น งดแสดงความคิดเห็นด้วยถ้อยคำหยาบคายไม่เกี่ยวข้องกับเนื้อหาในนิยายหรือมุ่งประเด็นด่าทอนักเขียนเพื่อระบายอารมณ์ 2. นิยายเรื่องนี้เกิดขึ้นจากจินตนาการของนักเขียน บุคคลและสถานที่ที่เกิดขึ้นไม่มีอยู่จริงในโลก เนื้อหาในนิยายมีทั้งสมเหตุผลและไม่สมเหตุสมผล บางตอนอาจมีฉากที่รุนแรง (ต่อสู้) โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน 3. ตัวละครในนิยายมีทั้งดีและเลวแตกต่างกันไป โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน หน่วยเงินตรา 1000 อีแปะ 1 ตำลึงเงิน หน่วยวัดตวงน้ำหนัก 1 ชั่ง 500 กรัม หน่วยเวลา 1 จีบน้ำชา ระยะเวลาที่สั้นมาก ๆ 1 เค่อ 15 นาที 1 ก้านธูป 30 นาที 1 ชั่วยาม 2 ชั่วโมง 12 ชั่วยาม 24 ชั่วโมง ยามจื่อ 23.00-24.59 ยามโฉ่ว 01.00-02.59 ยามอิ๋น 03.00-04.59 ยามเหม่า 05.00-06.59 ยามเฉิน 07.00-08.59 ยามซื่อ 09.00-10.59 ยามอู่ 11.00-12.59 ยามเว่ย 13.00-14.59 ยามเชิน 15.00.16.59 ยาวโหย่ว 17.00-18.59 ยามชวี 19.00-20.59 ยามห้าย 21.00-22.59
หลินเจียอีหญิงสาวในศตวรรษที่21ตกตายด้วยโรคระบาด วิญญาณของเธอได้ทะลุมิติมาอยู่ในร่างของเด็กสาวอายุ14 ที่มีชื่อเดียวกับเธอซึ่งสิ้นใจตายระหว่างเดินทางกลับบ้านเดิมของมารด ********* หลินเจียอีลืมตาตื่นขึ้นมาในสภาพบ้านที่ไม่คุ้นชิน เธอจำได้ว่าก่อนหน้านี้ได้เข้ารักษาตัวจากอาการติดเชื้อโรคระบาดที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง เหตุใดถึงมาโผล่ในบ้านทรงโบราณ รอบกายเธอเต็มไปด้วยผู้คนแต่งตัวล้าสมัย ต่อมาเธอค้นพบว่าตนเองได้ทะลุมิติเข้ามาอยู่ในร่างของเด็กสาวอายุ 14 ซึ่งมีชื่อเดียวกันกับเธอ แต่ชะตากรรมของเด็กสาวผู้นี้ช่างน่าสงสารนัก บิดาเพิ่งลาโลก แม่โดนฮุบสมบัติแล้วถูกขับไล่ออกจากตระกูล ต้องระหกระเหินพาเจ้าของร่างที่ถูกทุบตีจนสิ้นใจระหว่างทางกลับมาบ้านเดิมที่แสนยากจนข้นแค้น ****ไม่มีฉากอีโรติก เริ่มล็อกเหรียญตอนที่ 25 ก่อนเข้าไปอ่านเนื้อหานิยายอ่านคำเตือนก่อนนะคะ (สำคัญมาก) 1. กรุณาแสดงความคิดเห็นอย่างสุภาพให้เกียรตินักเขียนและนักอ่านท่านอื่น หากแสดงความคิดเห็นด้วยถ้อยคำหยาบคายไม่เกี่ยวข้องกับเนื้อหาในนิยายหรือมุ่งประเด็นด่าทอนักเขียนเพื่อระบายอารมณ์ ความคิดเห็นจะถูกลบออก!! 2. นิยายเรื่องนี้เกิดขึ้นจากจินตนาการของนักเขียน บุคคลและสถานที่ที่เกิดขึ้นไม่มีอยู่จริงในโลก เนื้อหาในนิยายมีทั้งสมเหตุผลและไม่สมเหตุสมผล บางตอนอาจมีฉากที่รุนแรง (ต่อสู้) โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน 3. ตัวละครในนิยายมีทั้งดีและเลวแต่กต่างกันไป โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ห้ามคัดลอกดัดแปลงแก้ไขนิยายเรื่องนี้ทุกกรณี หน่วยเงินตรา 1000 อีแปะ 1 ตำลึงเงิน หน่วยวัดตวงน้ำหนัก 1 ชั่ง 500 กรัม หน่วยเวลา 1 จิบน้ำชา ระยะเวลาที่สั้นมาก ๆ 1 เค่อ 15 นาที 1 ก้านธูป 30 นาที 1 ชั่วยาม 2 ชั่วโมง 12 ชั่วยาม 24 ชั่วโมง ยามจื่อ 23.00-24.59 ยามโฉ่ว 01.00-02.59 ยามอิ๋น 03.00-04.59 ยามเหม่า 05.00-06.59 ยามเฉิน 07.00-08.59 ยามซื่อ 09.00-10.59 ยามอู่ 11.00-12.59 ยามเว่ย 13.00-14.59 ยามเชิน 15.00.16.59 ยาวโหย่ว 17.00-18.59 ยามชวี 19.00-20.59 ยามห้าย 21.00-22.59
เขาฟังอะคูสติกแต่เธอชอบหมอลำ เขาซื้อของไม่สนป้ายราคา เธอก็ซื้อของไม่สนป้ายราคาแต่เป็นร้านทุกอย่างยี่สิบ เขาหล่อสะอาดมาดเนี๊ยบเหมือนอาบน้ำทุกห้านาที เธอก็เป็นคนสวยแต่แปลก ******************* "คุณต่อรักงาน คุณต่อรักเพื่อน" "ใช่ครับ" "คุณต่อรักสัตว์ คุณต่อรักธรรมชาติ" "ใช่ครับ" "คุณต่อรักทุกสิ่งทุกอย่าง...แล้วก็รักข้าวด้วย" "...ไม่อ่าครับ"
สามปีที่แล้วเธอหนีเขาไปและทิ้งข้อความสุดแสนเจ็บปวดไว้ให้ สามปีต่อมาทั้งคู่ได้เจอกันอีกครั้งในสถานะเจ้านายกับลูกน้อง **** "หนูรู้ว่าคุณนัยน์ต้องการอะไร แต่ถ้าผ่านคืนนี้ไปแล้วหนูจะอยู่ข้างคุณในฐานะใดคะ หากคุณนัยน์คิดจะเล่น ๆ ไม่จริงจัง หัวใจของหนูมันต้องเจ็บปวดมากแน่ ๆ " "..." มีเพียงความเงียบแทนคำตอบ แต่สำหรับลลินามันคือคำตอบที่ดังที่สุด นัยน์ไม่ได้จริงจังแค่อยากเลี้ยงเธอไว้ดูเล่นแก้เหงา เป็นแค่ความสนุกและตื่นเต้นชั่วครั้งชั่วคราว ผู้หญิงสวยเขาก็เจอมามาก ทั้งฐานะหน้าตาเพรียบพร้อม แล้วเธอจะเอาอะไรไปสู้ผู้หญิงพวกนั้นได้ เขาจะมาจริงจังอะไรกับเด็กกะโปโลอย่างเธอ
"นางเป็นบุตรีผู้สูงศักดิ์ของฮูหยินเอกของจวนเสนาบดี นางมีหน้าตาโดดเด่น ทั้งอ่อนโอนและมีน้ำใจไมตรีต่อผู้อื่น แต่... นางทำดีต่อป้าของนาง นางกลับฆ่าแม่ของนางตาย นางรักเอ็นดูน้องสาวของนาง แต่น้องสาวกลับแย่งสามีของนางไป นางคอยสนับสนุนและดูแลสามีของนางอย่างสุดหัวใจ แต่สามีกลับทำให้นางตายทั้งกลม...ตระกูลฝ่ายมารดาของนางก็ถูกประหารชีวิตทั้งตระกูลด้วย นางตายตาไม่หลับและสาบานว่าหากมีชาติหน้า นางจะไม่เมตาตาต่อใครอีก ใครก็ตาม กล้ามาทำร้ายข้า ข้าจะล้างแค้นด้วยชีวิตทั้งตระกูลของพวกเจ้า เมื่อเกิดใหม่อีกครั้ง นางอายุได้สิบสี่ปี นางสาบานว่าจะต้องเปลี่ยนชะตากรรมและแก้แค้นชาติก่อน ป้านางใจ้ร้าย นางจะใจร้ายกลับยิ่งกว่านาง นางคิดจะได้ครองตำแหน่งฮูหยินงั้นเหรอ บอกเลยไม่มีทาง! ส่วนน้องสาวชอบผู้ชายชั่ว ๆ นักไม่ใช่หรือ ได้!ข้าจะยกให้เลย ส่วนชายชั่วนั่น ข้าจะทำให้เจ้าไม่สามารถมีทายาทได้อีกตลอดทั้งชาติ!แต่ข้าจะแก้แค้น เหตุใดเจ้าต้องมาช่วยข้าด้วย?"
เสิ่นชิงกลายเป็นลูกสาวของชาวนาจากคุณหนูที่ร่ำรวยของตระกูลเสิ่นในชั่วข้ามคืน ลูกสาวตัวจริงใส่ร้ายเธอ คู่หมั้นของเธอทำให้เธออับอาย และพ่อแม่บุญธรรมของเธอก็ไล่เธอออกจากบ้าน... ทุกคนต่างรอที่จะหัวเราะเยาะเธอ ทว่าเธอกลับกลายเป็นทายาทของตระกูลเศรษฐีในเมืองอย่างกะทันหัน นอกจาดนี้ เธอยังมีตัวตนหลากหลาย เช่น หัวหน้าแฮ็กเกอร์ระดับนานาชาติ นักออกแบบเครื่องประดับชั้นนำ นักเขียนผู้ยิ่งใหญ่ที่ลึกลับ และอัจฉริยะด้านการแพทย์! พ่อแม่บุญธรรมเสียใจกับการตัดสินใจของตนและบังคับให้เธอแบ่งทรัพย์สินครึ่งหนึ่งให้เพราะพวกเขาเลี้ยงดูเธอมา เมื่อเสิ่นชิงหยิบกล้องออกมาแล้วบันทึกท่าทางอันน่าเกลียดของพวกเขา อดีตคู่หมั้นรู้สึกเสียใจและพยายามจะคืนดีกับเธอ เสิ่นชิงหัวเราะเยาะ "เขาคู่ควรงั้นเหรอ" จากนั้นก็ไล่เขาออกจากเมือง ในที่สุด ผู้มีอำนาจแห่งเมืองก็พูดอ้อนวอนเบาๆ "ไม่จำเป็นต้องแต่งเข้าตระกูลผม เดี๋ยวผมไปหาเอง"
หลังจากแต่งงานกันมาสองปี สามีของเธอไม่เคยเหยียบเข้าไปในบ้านและมองดู 'ภรรยาขี้เหร่' ของเขาเลย แถมเขาก็มีเรื่องอื้อฉาวกับดาราหน้าใหม่หลายคนทุกวัน ซูเหว่ยทนไม่ไหวอีกต่อไป เธอตัดสินใจปล่อยเขาไป ต่อไปก็ต่างคนต่างไปเลย แต่เมื่อเธอเสนอเรื่องหย่า... ฟู่เหยียนอันพบว่านักออกแบบในบริษัทนั้นสะดุดตาเป็นพิเศษ เขาค่อยๆ ทำความรู้จักกับเธอเรื่อยๆ จนกระทั่งวันหนึ่งเขาค้นพบตัวตนที่แท้จริงของเธอเข้า เขาเสียใจแล้ว
หลังจากแต่งงานกันสามปี เจียงหยุนถังพยายามสุดความสามารถเพื่อช่วยชีวิตสามีที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ โดยไม่คาดคิด ว่าเขาได้ละทิ้งเธอเหมือนกับขยะ รับรักแรกของเขากลับประเทศและตามใจเธอทุกอย่าง เจียงหยุนถังที่ท้อใจตัดสินใจหย่า และทุกคนต่างก็หัวเราะเยาะเธอที่กลายเป็นภรรยาที่ถูกทอดทิ้งจากตระกูลเศรษฐี อย่างไรก็ตาม เธอกลับเปลี่ยนแปลงตัวเองอย่างกะทันหันเป็นหมอเทวดาที่พบเจอยาก "Lillian"แชมป์แข่งรถที่มีฐานแฟนคลับจำนวนมาก และยังเป็นนักออกแบบสถาปัตยกรรมระดับโลกอีกด้วย ชายร้ายหญิงชั่วคู่นั้นเยาะเย้ยเธอว่า เธอจะไม่มีวันหาคู่รักได้ใ แต่ไม่คาดคิดว่าลุงของอดีตสามีของเธอ ซึ่งเป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดทำกแงทัพกลับมาเพียงเพื่อขอแต่งงานกับเธอ
ว่าที่ลูกสะใภ้ไฟแรงสูงเธอต้องเข้ามาอยู่ร่วมบ้านกับว่าที่พ่อผัวหม้ายร้างเมียมานายอรมปี
"ไล่ผู้หญิงคนนี้ออกไปซะ" "โยนผู้หญิงคนนี้ลงทะเลซะ" ขณะที่ไม่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของเหนียนหย่าเสวียน โฮว่หลิงเฉินได้ปฏิบัติต่อเธออย่างไม่เป็นมิตร "คุณหลิงเฉินครับ เธอคือภรรยาของท่านครับ" ผู้ช่วยของหลิงเฉินกล่าวเตือนเขา เมื่อได้ยินเช่นนั้น หลิงเฉินหยุดเพ่งมองไปที่เขาอย่างเย็นชาและบ่นขึ้นมาว่า "ทำไมไม่บอกผมให้เร็วกว่านี้?" นับจากนั้นเป็นต้นมา หลิงเฉินได้ตามใจและรักใคร่ทะนุถนอมหย่าเสวียนมาตลอด โดยไม่มีใครคาดคิดว่าพวกเขาจะหย่าร้างกัน