คืนนี้เมญารินทร์แต่งตัวสวยหวานน่ารักเหมือนอย่างเช่นเคย เธอมาในชุดเดรสสายเดี่ยวสีชมพูอ่อนกระโปรงสั้นเหนือเข่า และไม่ว่าเธอจะแต่งตัวสไตล์ไหนความสวยของเธอก็เตะตาผู้คนไปทั่วทั้งร้าน ไม่เว้นแม้แต่เจ้านายของเธอที่เพิ่งเห็นทั้งสองและกำลังจะเดินเข้ามาทัก
“สวัสดีค่ะพี่ขจร” แฟนสาวที่เห็นเจ้านายจึงรีบเอ่ยทัก ก่อนที่ติณห์ภัทรจะหันมาเห็นเจ้านายและเอ่ยทักตามแฟนสาวไป
“สวัสดีครับพี่ขจร...แหม่!!..วันนี้ฉายเดี่ยวเลยเหรอครับ” ชายหนุ่มรีบยกมือไหว้เจ้านาย
“สวัสดี ๆ” ขจรเกียรติรับไหว้สองสามีภรรยารุ่นน้องในสายงานของตนเอง ก่อนที่เมญารินทร์จะเชิญชวนให้เจ้านายของเธอนั่งลงที่โต๊ะเดียวกันกับตนเองไปตามมารยาท แต่เผอิญว่าวันนี้ขจรเกียรติมาคนเดียวจึงไม่ปฏิเสธคำชวนนั้น
หลังจากทั้งสองทักทายเจ้านายกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว ขจรเกียรติก็ถือโอกาสนั่งดื่มที่โต๊ะของลูกน้องซะเลย ซึ่งเมญารินทร์และติณห์ภัทรก็ไม่ได้ว่าอะไร
“วันนี้ลมอะไรหอบพี่ขจรสุดหล่อมาไกลถึงที่นี่ได้คะ” ลูกน้องคนสวยเอ่ยถามแกมประจบ
“คือว่าพอดี..พี่นัดกับคุณจรัสเค้าไว้ที่ร้านนี้แหละ แต่บังเอิญว่าเขาติดธุระกะทันหัน เค้าเพิ่งจะโทรบอกพี่เมื่อกี้นี้เอง” ขจรเกียรติอธิบายให้ลูกน้องฟัง
“หุ้ย!..แบบนี้พี่ก็ชวดลูกค้าคนสำคัญเลยดิ”
“ไม่หรอกพอดีภรรยาคุณจรัสเข้าโรงพยาบาลน่ะ เดี๋ยวว่าสักพักพี่ก็จะไปเยี่ยมเค้าอยู่เหมือนกัน”
นั่งคุยกันสักพัก ติณห์ภัทรก็ขอตัวไปเข้าห้องน้ำ จึงปล่อยแฟนสาวให้นั่งคุยกับเจ้านายไปก่อน
“แฟนของเมญ่านี่เค้าเป็นคนทำงานเก่งนะ แถมขยันอีกด้วย อนาคตต้องได้เลื่อนเป็นหัวหน้าทีมเหมือนเมญ่าแน่นอน แต่ก็ต้องระวังเรื่องการคบหากันให้ดีกว่านี้หน่อยนะ”
“ปกติก็ไม่ค่อยได้ไปไหนด้วยกันหรอกค่ะ แต่วันเผอิญว่าวันนี้เป็นวันครบรอบ” ทั้งสองไปมาหาสู่กัน แต่ไม่ได้แต่งงานกัน มีเพียงพ่อแม่เท่านั้นที่รับรู้
“นาน ๆ ครั้ง ก็คงไม่มีใครรู้หรอก แต่อย่าให้บ่อยเกิน” เสียงแห่บแห้งเอ่ยเตือนลูกน้องสาวก่อนจะยกแก้วเหล้าขึ้นจิบ
“ค่ะ”
“เรื่องผลงานของติณห์ เดี๋ยวว่าง ๆ พี่จะช่วยดูให้นะ เห็นว่าช่วงนี้ผลงานโดดเด่น”
“ขอบคุณค่ะ”
“แต่เสียอยู่อย่างเดียว?” ขจรเกียรติพูดขัดขึ้นมาทันควัน
“อะไรเหรอคะพี่”
“ก็ยุคสมัยนี้คนนั่งเทรดหุ้นอยู่บ้านก็เยอะนะ ใช่ว่าได้ลูกค้าเยอะ ๆ แล้วจะเลื่อนขั้นได้รวดเร็วเสมอไป”
“นั่นน่ะสิคะ ขนาดเมญ่ากว่าจะได้ก็เลือดตาแทบกระเด็น ยังไงเมญ่าฝากพี่ขจรด้วยนะคะ เผื่อมีลูกค้าที่วอลลุ่มเยอะ ๆ ก็โอนมาให้แฟนเมญ่าบ้าง จะได้เลื่อนเป็นหัวหน้าทีมกับเข้าเสียที”
“ไอ้ช่วยน่ะ..มันก็ช่วยได้อยู่หรอก แต่พี่ก็ไม่แน่ใจว่าจะทันสิ้นปีนี้หรือเปล่านะ”
ขจรเกียรติกำลังจะพูดต่อ แต่ก็ชะงักเอาไว้เสียก่อนเพราะเห็นติณห์ภัทรเดินกลับมานั่งที่โต๊ะพอดี จากนั้นขจรเกียรติก็รีบขอตัวกลับ
“อ่าว!..พี่จะกลับแล้วเหรอครับ” ติณห์ภัทรร้องทักเมื่อเห็นเจ้านายของเขาลุกขึ้นจากโต๊ะ
“อื้ม..เจอกันพรุ่งนี้นะติณห์ แล้วอย่าสายล่ะ” ขจรเกียรติเอ่ยเตือนเพราะเขาเพิ่งมอบหมายงานให้ติณห์ภัทรออกไปพบลูกค้าพรุ่งนี้ในช่วงเช้า
“ครับพี่”
ติณห์ภัทรเดินมาส่งเจ้านายที่ลานจอดรถหน้าร้าน ก่อนจะเดินกลับมาหาภรรยาของเขาที่นั่งรออยู่
“คุยอะไรกันเหรอ พอดีพี่ออกมาไม่ทัน” สามีหนุ่มกลับมาถึงที่โต๊ะก็รีบถามภรรยาทันทีก่อนจะทรุดลงนั่งเก้าอี้ฝั่งตรงกันข้าม
“ก็คุยเรื่องที่เราแอบคบกันนั่นแหละค่ะ แล้วก็เรื่องที่พี่อาจจะได้เลื่อนเป็นหัวหน้าทีมด้วย”
“เมญ่าว่าพี่จะได้เลื่อนตำแหน่งทันสิ้นปีนี้มั้ย”
“เมญ่าก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ แต่พี่ขจรเค้าจะว่าจะช่วยพี่อยู่นะ”
“อืมใช่ เขายกลูกค้าให้พี่ดูแลคนหนึ่ง”