หนึ่งเดือนก่อนหลินหว่านอินเพิ่งรู้ว่าฟู่ซือเหนียนใช้เธอเป็นตัวแทนของเซี่ยจือเว่ย
ทุกอย่างที่คิดว่าเป็นความสุขในชีวิตคู่กลายเป็นเพียงภาพลวงตา
มือถือสว่างขึ้น มีข้อความเด้งขึ้นมา : 【หว่านอิน เขาตกลงหย่าแล้วหรือยัง? ตั๋วเครื่องบินออกในหนึ่งสัปดาห์ได้ไหม?】
คนที่เร่งให้เธอหย่าคือเซี่ยจิ่งซือ ซึ่งเป็นพี่ชายของเซี่ยจือเว่ย
หลินหว่านอินรู้ดีว่าเซี่ยจิ่งซือมีใจให้เธอ อยากหนีจากฟู่ซือเหนียนก็มีแต่เขาที่จะช่วยเธอได้
ฟู่ซือเหนียนไม่ได้มองเธอ เพียงแต่กำพวงมาลัยแน่น
“อย่าทำตัวงี่เง่า ฉันไม่มีเวลา”
หลินหว่านอินหันหัวไป ในรถที่มืดสลัว ใบหน้าเธอไร้สีเลือด ดวงตาที่ว่างเปล่ามองเขา
ครั้งนี้เธอไม่ได้ร้องไห้โวยวาย เงียบจนผิดปกติ
ฟู่ซือเหนียนรู้สึกรำคาญที่เธอมอง รีบเหยียบคันเร่ง รถเร่งความเร็วผ่านม่านฝน
“ฉันเคยบอกแล้วว่าเว่ยเว่ยเป็นแค่เพื่อนวัยรุ่นของฉัน อย่าคิดมาก”
เขาพูดอย่างไม่พอใจอีกว่า : “ฉันจะจ่ายค่าผ่าตัดครั้งต่อไปของพ่อเธอ แล้วจะซื้อกระเป๋าให้เธออีกห้าใบ”
น้ำเสียงเหมือนพูดกับเด็กที่ไม่รู้จักโต
หลินหว่านอินคิดว่าเธอชาไปแล้ว
แต่คำพูดของฟู่ซือเหนียนยังทำให้เธอบาดเจ็บลึกได้ง่ายดาย
ทันใดนั้นเสียงริงโทนไวโอลินเบาๆ ก็ดังขึ้น
เป็นสายจากเซี่ยจือเว่ย
หน้าที่เคยเย็นชาเมื่อครู่ละลายทันที
ฟู่ซือเหนียนลดความเร็ว และจอดรถอย่างมั่นคงข้างทาง
“เว่ยเว่ย ไม่ต้องรีบ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้”
สามปีของการแต่งงาน หลินหว่านอินไม่เคยมีริงโทนพิเศษ
หลังจากวางสาย ความอ่อนโยนก็หายไปทันที
“เว่ยเว่ยมีเรื่อง เธอกลับบ้านเองก่อน”
ฟู่ซือเหนียนผลักภรรยาลงจากรถเหมือนแจ้งเรื่องเล็กๆ
ประตูรถถูกเปิด ลมฝนพัดเข้ามา
“กลับไปตั้งสติให้ดีๆ ฉันหวังว่านี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่เธอทำตัวงี่เง่า”
เขาไม่แม้แต่จะทิ้งร่มให้หลินหว่านอิน
รถเมย์บัคเร่งออกไป น้ำกระเด็นเปียกกระโปรงเธอ
หลินหว่านอินหยิบร่มพับจากกระเป๋าออกมากาง มองรถที่หายไปในกระแสการจราจร
หลินหว่านอินปล่อยให้ฝนเย็นกระทบใบหน้า หวังจะใช้วิธีนี้ทำให้ตัวเองตื่นขึ้น
คลื่นแห่งความทรงจำโหมกระหน่ำ
หลายปีก่อน ตอนที่เธอใกล้จะออกจากโรงเรียน เป็นคุณย่าของฟู่ซือเหนียนที่ช่วยเหลือเธออย่างไม่เปิดเผยชื่อ ทำให้เธอเรียนจบได้
เพื่อเป็นการตอบแทนบุญคุณ เมื่อคุณย่าของฟู่ซือเหนียนป่วยหนักและหวังจะเห็นหลานชายมีครอบครัว เธอตกลงแต่งงาน
ฟู่ซือเหนียนและหลินหว่านอินตกลงว่าเธอจะทำหน้าที่ภรรยาของฟู่อย่างดี
ให้คุณย่าสบายใจ เขาจะปกป้องเธอและพ่อที่ป่วยหนัก
หลังแต่งงานหลินหว่านอินกลายเป็นเลขาสารพัดประโยชน์ของฟู่ซือเหนียน การแต่งงานนี้เริ่มต้นโดยไม่มีความรัก
แต่ฟู่ซือเหนียนกลับให้เธอเริ่มต้นที่ดีเกินไป
เขาจะไปต่อคิวซื้อของว่างให้เธอที่ร้านเก่าๆ
เขาจะจำช่วงเวลาที่เธอมีประจำเดือนและเตรียมน้ำตาลแดงกับขิงและแผ่นร้อนให้เธอล่วงหน้า
ฟู่ซือเหนียนยังให้คนรื้อฟาร์มกลางแจ้งของเขา จัดดอกไม้ให้เธอที่เขาปลูกเอง
เขายังอดทนไปดูหนังศิลปะกับเธอ ตอนที่เธอดูจนร้องไห้ เขาก็ยื่นทิชชู่ให้เธออย่างเงอะงะ
ความเอาใจใส่ในรายละเอียดเหมือนกับตาข่ายที่ล็อคเธอไว้อย่างแน่นหนา
หลินหว่านอินตกหลุมรักอย่างไม่รู้ตัว หลงรักผู้ชายที่เย็นชาแต่พิเศษสำหรับเธอ
จนกระทั่งหนึ่งเดือนก่อน เซี่ยจือเว่ยกลับมา
เซี่ยจิ่งซือส่งข้อความบอกว่าเธอเป็นตัวแทน
เธอเจออัลบั้มที่ล็อคไว้ในห้องทำงานของฟู่ซือเหนียน
รหัสผ่านคือวันเกิดของเซี่ยจือเว่ย
ในอัลบั้มมีแต่ภาพของเซี่ยจือเว่ย
ตั้งแต่ยุคเรียนจนถึงวัยผู้ใหญ่ที่สง่างาม ทุกภาพถูกเก็บรักษาไว้อย่างดี
มุมอัลบั้มเหลืองแล้ว แสดงว่าถูกเปิดดูหลายครั้ง
เซี่ยจือเว่ยในวัยสาวใส่ชุดกระโปรงขาวถือไวโอลิน ยิ้มอย่างสดใส
ฟู่ซือเหนียนเคยซื้อชุดนี้ให้เธอ บอกว่าเหมาะกับเธอ
คำบรรยายใต้รูปบันทึกความชอบทั้งหมดของเซี่ยจือเว่ย
เว่ยเว่ยชอบกินบะหมี่เล็กทางใต้
เว่ยเว่ยปวดท้องตอนมีประจำเดือน ต้องดื่มน้ำตาลแดงกับขิง
เว่ยเว่ยชอบดอกไม้ ชอบดอกโบตั๋นที่สุด
เว่ยเว่ยชอบดูหนังศิลปะ
……
ทุกข้อเหมือนกับความดีที่ฟู่ซือเหนียนมีต่อหลินหว่านอิน
ตอนนั้นหลินหว่านอินรู้สึกว่าเป็นอย่างที่คิด
เจ้าชายจะรักซินเดอเรลล่าได้อย่างไร
ในความเป็นจริงเจ้าชายจะอยู่กับเจ้าหญิงเท่านั้น
เซี่ยจือเว่ยอยู่ต่างประเทศเพื่อรักษาตัว คุณย่าของฟู่ซือเหนียนรอไม่ไหว
หลินหว่านอินปรากฏตัวในช่วงเวลานั้นพอดี และยังมีดวงตาและบุคลิกที่คล้ายกับเซี่ยจือเว่ย
ฟู่ซือเหนียนแค่ทำตามความชอบของเซี่ยจือเว่ยตามที่จำได้ ปลูกฝังเธอให้เป็นสำเนาที่สมบูรณ์แบบ
ตอนนี้ตัวจริงกลับมาแล้ว
ของปลอมที่เงอะงะก็ต้องออกจากเวที
หน้าจอโทรศัพท์สว่างขึ้น เซี่ยจิ่งซือ: 【เขาปฏิเสธอีกแล้ว?】
หลินหว่านอินตอบกลับเขา
【อืม แต่ฉันมีวิธีแล้ว ตั๋วเครื่องบินออกในหนึ่งสัปดาห์】
เซี่ยจิ่งซือตอบกลับทันที : 【อีกหนึ่งสัปดาห์ฉันจะมารับที่ปักกิ่งได้ไหม?】
【ได้ ถ้าเธอไม่ว่าลำบากก็โอเค】
หลินหว่านอินลบกล่องข้อความ หันหลังเดินเข้าฝน
เซี่ยจิ่งซืออยู่ต่างประเทศสองปีแล้ว ถ้าเขาจะมารับเธอก็ต้องบินสิบชั่วโมงกลับมา และบินสิบชั่วโมงกลับไปด้วยกัน
หลินหว่านอินที่เคยถูกทรยศไม่เชื่อผู้ชายที่อ่อนหวานอีกต่อไป
เธอแค่ใช้ประโยชน์จากความชอบของเซี่ยจิ่งซือที่มีต่อเธอ
ผู้ชายที่หลินหว่านอินอยากหนีรักเซี่ยจือเว่ย คนที่ช่วยเธอหนีคือพี่ชายของเซี่ยจือเว่ย