ด้วยพันธะสัญญาของบรรพบุรุษ ทำให้เขาต้องถูกเธอชี้นิ้วเลือกมาจากบรรดาพี่น้องทั้ง 5 คนและยัดเยียดหน้าที่สามีให้ ด้วยความรักที่มอบให้เขาตั้งแต่แรกเห็น ทำให้เธอยอมทำตามความต้องการของบรรพบุรุษด้วยความเต็มใจ เมื่อคนหนึ่งแสนจะเต็มใจ แต่อีกคนหนึ่งกลับเต็มไปด้วยความเกลียดชัง นรกบนดินจึงอุบัติขึ้น...! ดีเลียน ซาโกร่า กาซิยาส ทายาทลำดับที่ 1 ของซาโกร่า กาซิยาส ตระกูลชั้นสูงแห่งประเทศโมร็อกโก เขาหล่อลากดิน แต่ก็ร้ายกาจจนมัจจุราชในขุมนรกยังต้องยอมสยบ มินรญา แซคารี สาวน้อยแสนสวยที่หลงรักดีเลียนจนหมดหัวใจ รักทั้งๆ ที่รู้อยู่เต็มอกกว่าผู้ชายอย่าง ดีเลียน ซาโกร่า กาซิยาส ไม่มีทางเป็นเจ้าบ่าวแสนดีไปได้ นอกเสียจากเจ้าบ่าวมัจจุราชเพียงเท่านั้น “ร่านนักใช่ไหม...” มือหนากระชากเสื้อสูทออกจากตัวและเหวี่ยงทิ้งข้างหน้า จากนั้นก็เดินย่ำเสื้อสูทเนื้อดีมาหยุดตรงหน้าของหล่อนด้วยสายตาที่ลุกเป็นไฟ กรามแกร่งของเขาขบกันแน่นจนสันปูดเบ่งแทบแตกละเอียด “ถ้าร่านนัก ฉันจะได้ดับความร่านของเธอให้” “พี่ดีเลียน... พี่หมายถึงอะไร...คะ...” คราวนี้เป็นเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีครีมที่ถูกมือหนาสีแทนกระชากออกจากตัวไป ไม่นานแผงอกกว้างสีเดียวกับท่อนแขนที่รกเรื้อยไปด้วยเส้นขนสีเข้มก็ปรากฏแก่สายตา คนมองอ้าปากค้าง เนื้อตัวแข็งทื่อขยับเขยื้อนไม่ได้เลยแม้แต่นิดเดียว “ฉันก็จะมอบความเป็นผัวให้กับเธอยังไงล่ะ จะได้เลิกไปลากผู้ชายคนอื่นมากินในบ้านสักที” “ไม่นะพี่ดีเลียน อย่าทำแบบนี้กับญะญ๋านะ” คนตัวโตหัวเราะร่วน นัยน์ตาสีน้ำเงินเข้มลุกโชนไปด้วยกองไฟ “ฉันทนมานานแล้ว ทนให้เธอเริงรักกับผู้ชายคนอื่น แต่ต่อจากนี้ไป เธอจะต้องเป็นของฉันคนเดียว เป็นของฉันคนเดียวจนกว่าฉันจะเขี่ยเธอออกไปจากชีวิต มินรญา...”
คฤหาสน์หรูหราหลังอลังการตั้งโดดเด่นอยู่ในย่านไอน์เดียบ (Ain Diab) ในเมืองคาซาบลังกา (Casablanca) ของประเทศโมร็อกโก (Morocco) คฤหาสน์หลังงามหลังนี้ถูกสร้างขึ้นด้วยสถาปัตยกรรมสไตล์ Venetian Victorian ตัวอาคารสร้างขึ้นด้วยหินปูนสีขาวจากประเทศฝรั่งเศสทั้งหลัง ซุ้มด้านหน้าต่างเป็นทรงสูงโค้งแบบดอกบัวรับกับทรงหลังคาที่สูงขึ้นคล้ายๆ กับยอดโดม ด้านหน้าคฤหาสน์มีหลังคาจั่วสีน้ำเงินยื่นออกมาเป็นครึ่งวงกลม รอบๆ คฤหาสน์ถูกตกแต่งด้วยพันธุ์ไม้สีเขียวขจีเอาไว้อย่างวิจิตรตระการตา นี่ที่คือสวรรค์บนดินโดยแท้จริง
‘ซาโกร่า วิลล่า ’
ซาโกร่า วิลล่า เป็นคฤหาสน์หรูหลังใหญ่ที่สุดในย่านไอน์เดียบ คฤหาสน์หลังงามแห่งนี้เป็นที่พำนักของผู้คนตระกูล ซาโกร่า กาซิยาส ตระกูลเก่าแก่ที่สืบเชื้อสายมาจากราชวงศ์ชั้นสูงของโมร็อกโก แอรอน ซาโกร่า กาซิยาส กับ อาลีย่าห์ ซาโกร่า กาซิยาส คือเจ้าของคฤหาสน์หรูแห่งนี้เป็นลำดับล่าสุด แต่เมื่อสามปีก่อนพวกเขาทั้งสองคนประสบอุบัติเหตุรถคว่ำเสียชีวิตทั้งคู่ และนั่นก็ทำให้ผู้ที่ขึ้นมาผงาดครอบครองอาณาจักรสวรรค์ ซาโกร่า วิลล่า ต่อจากพ่อกับแม่ของตัวเองก็คือ ห้ามัจจุราชแห่งคราบสมุทรเมดิเตอร์เรเนียน
ดีเลียน ซาโกร่า กาซิยาส พี่ใหญ่แห่งซาโกร่า วิลล่า ด้วยภาพลักษณ์ที่หล่อเหลาในทุกระเบียดนิ้ว ท่วงท่าสง่างามไม่ผิดจากราชสีห์ ดวงตาสีน้ำเงินเข้มหวานฉ่ำเนื่องจากได้รับอิทธิพลมาจากแพขนตายาวงอน ทำใช้ชายหนุ่มกลายเป็นเทพบุตรที่สาวๆ ทั่วโลกต่างคลั่งไคล้ได้อย่างง่ายดาย ดีเลียนร้ายกาจ เผด็จการและไม่เคยแคร์ความรู้สึกของใคร เขาเย็นชา เลือดเย็นแบบที่มัจจุราชยังต้องแพ้ราบคาบ แถมทัศนคติที่มีต่อสตรีของเขาก็ติดลบจนน่าหวั่นใจ
เฮย์เดน ซาโกร่า กาซิยาส หนุ่มคนนี้คือทายาทลำดับที่ 2 ของตระกูลทรงอำนาจอย่างซาโกร่า กาซิยาส เฮย์เดนเกิดมาพร้อมๆ กับความโอหังและหยิ่งทระนง เขาหล่อมาก แต่เลือดเย็นแบบสุดๆ เฮย์เดนร้ายกาจไม่แพ้บรรดาพี่น้องร่วมสายโลหิตของตัวเองเลยแม้แต่นิดเดียว ดวงตาของชายหนุ่มแข็งกร้าวเสมอยามที่พบกับความไม่พึงพอใจ และเขาก็จะทำทุกอย่างไม่สนวิธีการเพื่อให้ได้มาอย่างที่ใจตนเองต้องการ
ซานเซส ซาโกร่า กาซิยาส หนุ่มหล่อผู้เงียบขรึมเย็นชา แต่ภายในซ่อนไฟกัลป์เอาไว้มหาศาล เขาเป็นนักธุรกิจที่ร้ายกาจและไม่เคยให้โอกาสคู่แข่งได้หายใจ ด้วยใบหน้าที่หล่อลากดิน รูปลักษณ์ที่เซ็กซี่สุดใจขาดดิ้นทำให้ซานเซสไม่เคยมีปัญหาขาดแคลนสตรีมาก่อนเลยในชีวิต แต่ทัศนคติของเขาที่มีต่อผู้หญิงก็ร้ายกาจติดลบไม่แพ้พี่น้องของตัวเองเช่นกัน หรือบางทีจะมากกว่าเสียด้วยซ้ำ
อาร์แซน ซาโกร่า กาซิยาส ทายาทมัจจุราช ลำดับที่ 4 เขาคือหนุ่มหล่อลากไส้ที่มีหน้าตาเป็นอาวุธ ชายหนุ่มคือมัจจุราชสำหรับสาวๆ ทุกคน เพราะเขานอนกับผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าแต่ไม่เคยจริงจังกับใคร ความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นก็แค่การระบายความอึดอัดให้กับตัวเองเท่านั้น หัวใจของเขาอยู่ลึกกว่ามนุษย์ทุกคน หรือบางทีหัวใจของมัจจุราชตนนี้อาจจะไม่มีอยู่เลยก็ได้
เจอรัลด์ ซาโกร่า กาซิยาส น้องนุชคนสุดท้องของซาโกร่า กาซิยาส ด้วยความที่น้องคนเล็กทำให้เจอรัลด์มีนิสัยเอาแต่ใจเป็นที่สุด แต่นั่นก็ยังไม่ร้ายแรงเท่ากับที่ชายหนุ่มรับเอานิสัยร้ายกาจของพี่ชายทั้งสี่คนมาไว้ในตัวเองจนครบทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นเลือดเย็น เผด็จการ หยิ่งผยองโอหัง หรือเงียบขรึมเย็นชา เจอรัลด์ก็รับมาไว้ไม่มีเกี่ยงงอน และนี่ก็ทำให้เขากลายเป็นผู้ชายที่ไม่ผิดจากพญามัจจุราชเลยสักนิดเดียว
แต่ถึงแม้ว่าพ่อหนุ่มหล่อทั้งห้าคนร้ายกาจจนพญามัจจุราชต้องหลีกทางให้แบบนี้ แต่ก็ยังมีผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่ตั้งใจเอาไว้ว่าจะเข้ามาขุดหาหัวใจของพ่อมัจจุราชให้เจอให้ได้ และผู้หญิงใจกล้าคนนี้ก็คือนางสาวมินรญา แซคารี สาวสวยวัยเพียงแค่ 21 ปีกับอีกไม่กี่เดือน หญิงสาวมีสายเลือดของหญิงไทยร้อยเปอร์เซ็นแต่ที่หล่อนไม่ได้ใช้นามสกุลไทยก็เพราะว่า นับดาว มารดาของหล่อนได้แต่งงานกับเศรษฐีชาวโมร็อกโกชื่อว่า นายอะเดล แซคารี และย้ายถิ่นฐานมาตั้งรกรากอยู่ในเมืองไอเดียบ ประเทศโมร็อกโก ซึ่งนับตั้งแต่วันที่เดินทางมาเหยียบโมร็อกโกครั้งแรกจนถึงตอนนี้ก็เกือบสิบกว่าปีแล้ว หล่อนอยู่ที่นี่และเรียนจนจบหลักปริญญาตรีในสาขาพยาบาลศาสตร์ แต่ก็ไม่ได้ใช้วิชาที่เรียนจบมาเลยสักนิดเพราะบิดาให้มาช่วยทำงานที่บริษัทฯ ซึ่งเป็นบริษัทฯ ที่ผลิตเครื่องอุปกรอิเล็กทรอนิกส์ส่งออกไปขายต่างประเทศ ทว่าวันนี้หล่อนขอหยุดงานหนึ่งวันเพราะหล่อนต้องเดินทางมาหาว่าที่เจ้าบ่าวที่คฤหาสน์หลังงามตรงหน้านั่นเอง
สาวสวยที่มีเส้นผมสีดำขลับตัดกับผิวกายที่ขาวไม่ผิดจากหยวกกล้วย แก้มนวลแดงระเรื่อเพราะได้รับแสงแดดยามสายจากดวงอาทิตย์ เหงื่อเม็ดเล็กๆ ผุดพรายขึ้นตามหน้าผากมนและปลายจมูกเชิดรั้นของหล่อน กลีบปากอิ่มสีเชอรี่สุกเม้มเข้าหากันเป็นเส้นตรง ดวงตากลมโตหวานฉ่ำเต็มไปด้วยความกังวลใจไม่น้อย เพราะแม้ว่าหล่อนจะยินดีนักกับการแต่งงานตามสัญญาของบรรพบุรุษในครั้งนี้ แต่ว่าที่เจ้าบ่าวของหล่อนหาได้เต็มใจไม่ เขาต่อต้านและวิ่งหนีหล่อนตลอดเวลา นี่ก็เกือบสามเดือนแล้วที่หล่อนไม่เคยไล่ตามพ่อเทพบุตรมัจจุราชเจอเลยสักครั้ง แต่ยังไงซะวันนี้หล่อนก็จะต้องได้พบกับเขา จะต้องพบหน้า ดีเลียน ซาโกร่า กาซิยาส ให้จงได้ ต่อให้เขามีปีกก็บินหนีหล่อนไม่พ้นหรอก
มินรญาสูดลมหายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่ ขณะก้าวเท้าเดินเข้าไปในตัวตึกหลังอลังการตรงหน้า ส่วนมือก็กระชับกล่องขนมคุกกี้เอาไว้แน่น ที่นี่ไม่ผิดจากสวรรค์ สวรรค์ที่เต็มไปด้วยเทพบุตรชั้นฟ้า หล่อนหัวใจละลายแข้งขาแทบอ่อนทุกครั้งที่สบตากับบรรดาหนุ่มๆ ซาโกร่า กาซิยาสพวกนี้ แต่กระนั้นคนที่ทำให้หล่อนมีอาการรุนแรงที่สุดก็ไม่มีทางเป็นใครไปได้นอกจากดีเลียน และเพราะอย่างนี้นี่เองหล่อนถึงได้เลือกเขามาเป็นเจ้าบ่าวของตัวเอง เลือกเขามาจากบรรดาพี่น้องทั้งห้าคนของเขา
“คุณผู้หญิงมาหาใครหรือคะ”
เสียงหวานใสของสาวใช้ทำให้มินรญาต้องหันหน้าไปมอง และก็ต้องหรี่ตาแคบจ้องหน้าสตรีตรงหน้าด้วยความประหลาดใจ หล่อนไม่เคยเห็นสาวใช้คนนี้มาก่อนเลย สาวใช้คนนี้หน้าตาน่ารักมาก โดยเฉพาะรอยยิ้มที่เกลื่อนบนใบหน้านั้นช่างสดใสไม่แพ้ท้องฟ้ายามเช้าเลยสักนิด
“ฉันไม่เคยเห็นเธอมาก่อนเลย” มินรญาขมวดคิ้วและจ้องหน้าสาวใช้
“ดิฉันพึ่งมาทำงานที่นี่ได้สองอาทิตย์เองค่ะ มาแทนพี่สาวที่พึ่งลาออกไปแต่งงานน่ะค่ะ” พะน้อขวัญเอ่ยตอบเสียงใส
“อย่างนั้นเหรอ ว่าแต่เธอเป็นคนไทยใช่ไหม”
สาวใช้พยักหน้ารับน้อยๆ “ค่ะ ดิฉันเป็นคนไทย แต่พ่อกับแม่ย้ายมาทำงานที่โมร็อกโกตั้งแต่ยังเล็กน่ะค่ะ” คนตอบยิ้มบางๆ ออกมา
“ว่าแต่คุณผู้หญิงต้องการพบคุณชายท่านไหนคะ ดิฉันจะได้ไปเรียนให้ค่ะ”
คำเตือนสติของสาวใช้ที่สวยที่สุดเท่าที่ตัวเองเคยพบเจอมาทำให้มินรญาได้สติ หล่อนถอนใจออกมาเบาๆ ก่อนจะเค้นเสียงน้อยอกน้อยใจออกมา
“คนที่ฉันจะมาหาน่ะคือคุณชายดีเลียน แต่เธออย่าไปบอกเขาเลย เพราะถ้าเขารู้ว่าฉันมา เขาคงไม่มีทางออกมาพบฉันแน่”
เมื่อ คิมหันต์ ชายหนุ่มหล่อ รวย ทายาทคนเดียวของตระกูล ถูกใจ พอฤทัย นักกายภาพบำบัดที่คุณย่าจ้างมา เขาคิดว่าหล่อนง่าย แต่หล่อนกลับไม่ได้เป็นอย่างที่เขาคิดเลย หล่อนสวย แต่ยาก และนั้นก็ยิ่งทำให้เขากระหาย ยิ่งอยากได้หล่อนจนใจจะขาด ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ประตูห้องยังไม่ทันจะปิดสนิท คิมหันต์ก็ดึงคนตัวเล็กเข้ามาประกบปากจูบดูดดื่ม ราวกับว่าถ้ารออีกนิดเดียวเขาจะขาดใจตาย "คุณคิมหันต์ อย่าค่ะ...คุณปวดเอวอยู่ไม่ใช่เหรอ?" หล่อนจับมือที่บีบขยำนมออก แต่เขาก็เอาขึ้นมาบีบใหม่ ก้มหน้าลงกระซิบข้างหู "ปวดก็ต้องซ้ำครับ จะได้หายปวด" พูดจบก็อุ้มร่างบางขึ้นแนบอกทันที พอฤทัยรู้ว่าโดนหลอก ก็โมโหเอาฟันกัดที่หัวไหล่เขาไปทีหนึ่ง แล้วก็รู้ว่าตัวเองทำผิดพลาดครั้งใหญ่ เมื่อได้ยินประโยคที่เขาพูดออกมา "ที่แท้คุณก็ชอบความรุนแรงนี่เอง ได้เลยครับเมียจ๋า...เดี๋ยวผัวจัดให้" เขาเดินก้าวยาว ๆ จนมาถึงเตียง วางร่างบางบนที่นอน จากนั้นก็ถอดเหมือนกระชากชุดของหล่อนออกจากร่าง ตามด้วยเสื้อผ้าของตัวเอง แล้วทาบทับลงไป "เห็นคุณชอบความรุนแรงแบบนี้ แสดงว่าต้องชอบแบบจูบแรกของเราด้วยใช่ไหม?" เขาเคลื่อนหน้าลงมาถาม หล่อนถลึงตาใส่เขา เมื่อนึกถึงจูบรุนแรง ที่มีแต่ความเจ็บตรงหน้าห้องน้ำ "ก็ลองทำอีกสิ คราวนี้ฉันจะกัดลิ้นคุณให้ขาดเลย" เขาได้ยินก็หัวเราะเสียงร่วนออกมา ก่อนจะก้มหน้าลงไปจูบกลีบปากอิ่มอ่อนโยน และเปลี่ยนเป็นร้อนแรงขึ้นในเวลาต่อมา
นนท์ปวิธคือคุณหมอหนุ่มรูปงามและใจดี และมีเพียงแค่เธอคนเดียวเท่านั้นที่ได้เห็นมุมมืดของผู้ชายคนนี้ มุมมืด... ที่เขาสร้างเอาไว้เพื่อทำร้ายเธอเพียงคนเดียว +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ "นอนกับฉัน แล้วฉันจะยอมช่วยลูกสาวของเธอ" นี่คือข้อเสนอของนายแพทย์นนท์ปวิธ อริณวัฒน์ ศัลยแพทย์หัวใจชื่อดังของเมืองไทย เขาคือเทพเจ้าแห่งการผ่าตัดหัวใจ เพราะคนไข้ทุกคนที่ผ่านมีดผ่าตัดของเขาจะประสบความสำเร็จทุกราย ทุกคนต่างชื่นชมในฝีมือและความมีน้ำใจของคุณหมอหนุ่มหล่อคนนี้มาก เขาคือเทพบุตร คือเทวดาสำหรับคนไข้และญาติๆ แต่ในมุมมืดของเขามีเพียงแค่หล่อนคนเดียวที่ได้เห็น แน่ล่ะ... เขาสร้างมุมมืดเอาไว้เพื่อทำร้ายหล่อนแค่เพียงคนเดียวเท่านั้น "ตกลงค่ะ" รอยยิ้มหยันเกลื่อนใบหน้าหล่อเหลาของนายแพทย์นนท์ปวิธ ขณะที่เคลื่อนเรือนร่างสูงโปร่งหกฟุตสามนิ้วเข้ามาหยุดใกล้ๆ "งั้นก็คืนนี้เลย" "ตาว... ขอเวลา..." "ลูกสาวของเธอ มีเวลาเหลือเยอะสินะ" "เอ่อ..." "ฉันต้องการเอาเธอคืนนี้..." แล้วเท้าใหญ่ก็ขยับเข้ามาใกล้ขึ้นอีก จนตอนนี้ร่างกายอยู่ห่างกันแค่เพียงฟุตเดียวเท่านั้น กลิ่นหอมเฉพาะตัวของเขาโชยฟุ้งเข้ามาในจมูก ทำให้รจิตราตัวสั่นเทา หล่อนช้อนตาขึ้นมองคนตัวสูง ซึ่งเขาก็ลดสายตามองลงมามองพอดี ดวงตาสองดวงสบประสานกัน โลกทั้งใบหยุดหมุน ความทรงจำเมื่อห้าปีก่อนย้อนกลับเข้ามาราวกับสายน้ำไหลหลาก ความทรงจำที่หล่อนไม่เคยลืม... และใช้มันหล่อเลี้ยงหัวใจมากว่าห้าปี
ในสายตาของทุกคน คชาวุฒิเก่งฉลาด สุภาพเรียบร้อย และสุดเนิร์ด คงมีเพียงแค่เธอคนเดียวเท่านั้น ที่รู้ว่าใต้แว่นตาหนาของเขาซ่อนความร้อนแรงเอาไว้มากแค่ไหน ไม่รู้จะอวยยศให้อาจารย์ฟิสิกส์คนนี้ยังไงดี แต่รับประกันว่าอาจารย์แซ่บมาก แซ่บฉ่ำแฉะ^^ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ "ตรงไหนดี..." หล่อนควรต่อต้านสิ ควรผลักไส เพราะมันไม่ใช่เรื่องที่ควรเกิดขึ้นเลย แต่... แต่ร่างกายของหล่อนมันอ่อนระทวยไม่มีแรงเลย "ตรงไหนดีเด็กน้อย..." เขากระซิบถามเสียงกระเส่า "ถ้าคุณไม่ตอบ ผมจะเลือกเองนะ..." "อาจารย์... หนู... หนู..." ใบหน้านวลแดงระเรื่อ ตอนนี้สมองของหล่อนขาวโพลนไร้ความคิดชั่วคราว รอยยิ้มจากปากหยักสวยของอาจารย์ฟิสิกส์สุดหล่อช่างบาดใจเหลือเกิน เขาค่อยๆ ย่อตัวลง และคุกเข่าลงกับพื้น ขณะที่สายตาช้อนขึ้นมาสบประสานกับหล่อนตลอดเวลา ไฟร้อนๆ ในดวงตาของเขากำลังแผดเผาให้หล่อนมอดไหม้ "อา... จารย์..." นี่เขากำลังจะทำอะไรน่ะ เขาคุกเข่าทำไม
พระเอกเรื่องนี้แรกๆ จะออกแนวปากหมา ใจร้าย ชอบทำนางเอกช้ำใจ แต่หลังจากเห่าหอนเป็นแล้ว ก็จะกลายเป็นหมาโบ้คลั่งรักสุดๆ เลยค่ะ ไรต์นอนยันเลย 555+++ คำเตือน... พระเอกเรื่องนี้โบ้ซ้ำโบ้ซ้อนโบ้ไม่ปรานีใคร 55 ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ "คุณ... ภาม... เป็นอะไรคะ..." คำถามของหล่อนตะกุกตะกักจนแทบฟังไม่เป็นคำ "หึ... ยังจะมีหน้ามาถามอีกหรือคาลิสา!" เขายื่นมาบีบคอของหล่อน และนั่นก็ทำให้หล่อนตกใจแทบช็อก "คุณภาม... ครีม... กลัว..." ทำไมเขาทำแบบนี้ ทำไมภาวินทร์ถึงบีบคอหล่อนล่ะ แม้จะไม่ได้บีบแรงนัก แต่ก็ทำให้หล่อนกลัวจนแทบหยุดหายใจ "เธอนี่มันเลี้ยงไม่เชื่อง" "คุณภาม... พูดอะไรคะ ครีมไม่เข้าใจ... อ๊ะ..." นิ้วยาวของเขาบีบเค้นลงกับลำคอขาวผ่องของหล่อนแรงขึ้น จนหล่อนเกือบจะหายใจไม่ออก "ยังจะมีหน้ามาถามอีกเหรอ เธอไปทำอะไรเอาไว้ล่ะ" "ครีม... ครีมเปล่า..." "เลิกตอแหลเถอะ ฉันรู้เรื่องจากน้องอัญหมดแล้ว" "..." "เธอจงใจละเมิดข้อตกลงของเรา" "ครีมเปล่านะคะ คุณอัญเธอรู้อยู่แล้ว... เธอรู้จากคุณภามไม่ใช่เหรอคะ..." หล่อนพยายามจะอธิบายในมุมของตัวเอง แต่ชายหนุ่มไม่ยอมรับฟัง "เธอเดือดร้อน ฉันก็ช่วย ให้ข้าวให้น้ำ ให้เงิน เซ็กซ์ดีๆ ฉันก็ให้ งานก็มีให้ทำ แล้วเธอยังต้องการอะไรจากฉันอีก อยู่เงียบๆ อยู่ในที่ตัวเองไม่ได้หรือไง หื้อ!" "ครีม... ฮืออออ..." "แล้วเธอยังมีหน้าไปโกหกน้องอัญว่าท้องกับฉันอีกเหรอ เธอกล้าดียังไงพูดแบบนั้นออกไป คาลิสา!" หากหล่อนบอกออกไปว่าตัวเองกำลังตั้งท้องลูกของเขาจริงๆ ภาวินทร์ก็คงจะไม่เชื่อ ใช่... เขาไม่มีทางเชื่อหรอก ตอนนี้เขาเชื่อคำพูดของคู่หมั้นคนสวยของเขาคนเดียวเท่านั้น "ตอบมาสิ... เธอท้องลูกของฉันจริงหรือเปล่า" ใบหน้าที่เปียกชุ่มไปด้วยหยาดน้ำตาส่ายไปมา ก่อนจะตอบเสียงสะอื้น "ไม่... ไม่ได้ท้องค่ะ..." "หึ... นึกอยู่แล้วเชียว เธอมันก็แค่ผู้หญิงมารยา ที่ต้องการทำให้ฉันเดือดร้อนเท่านั้นเอง" เขาหยุดบีบคอของหล่อน และผลักร่างของหล่อนออกห่าง แสดงท่าทางรังเกียจออกมา "เราเลิกกันเถอะ"
เรื่องนี้พระเอกเป็นพวกชอบวิ่ง ตอนแรกวิ่งหนี ตอนหลังวิ่งชนจนมดลูกน้องแทบอักเสบ ฝากติดตามเป็นกำลังใจให้ไรต์ด้วยค่ะ เลิฟ เลิฟ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ "พี่วิศ... ทำไมพี่เปลี่ยนไปแบบนี้คะ... อื้อ... อย่าทำแบบนี้สิคะ... " แม้จะพยายามขัดขืน แต่เสียงก็แผ่วเบา และอ่อนแรงเหลือเกิน "แล้วชอบพี่แบบนี้ไหมล่ะครับ... อืมม หอมจัง" ปลายจมูกของเขาซุกไซ้อยู่ที่ลำคอ ในขณะที่ฝ่ามืออบอุ่นลูบไล้ซุกซน "พี่ชอบก้นของเธอจัง นุ่มนิ่มมาก" "พี่วิศ..." "และพี่ก็ชอบเสียงครางของเธอด้วย ฟังแล้วยิ่งมีอารมณ์..." เขาเงยหน้าขึ้นจากลำคอของหล่อนที่ดูดเม้มจนแดงช้ำ ดวงตาสบประสานกัน ก่อนที่ปากหยักสวยจะแนบชิดลงมาหา เขาจูบเบาๆ หนึ่งครั้ง ก่อนจะกระซิบเสียงแปร่งพร่า "ให้พี่เอานะ... พี่หิว..."
เพราะแอบรักจึงยอมทุกอย่าง ยอมแม้กระทั่งเป็นคนในความลับ อยู่เงียบๆ ในเงามืดชั่วนิรันดร์ กฎของเขาก็คือ มีอะไรกัน นอนด้วยกัน สนุกกัน แต่ห้ามบอกใคร ห้ามให้ใครรู้ว่ามีความสัมพันธ์กันแบบไหน ในที่ทำงานเขาคือท่านประธาน และเธอก็คือพนักงานคนหนึ่งในบริษัทเท่านั้น เมื่อเจอกันก็ทักทายกันบ้างแบบเจ้านายกับลูกน้อง ห้ามแสดงท่าทางหรือแสดงความเป็นเจ้าของ ห้ามโพสต์สถานะในโซเชียล แม้จะไปเที่ยวด้วยกัน ไปถึงไหนต่อไหนด้วยกันก็แล้วแต่ห้ามเปิดเผยทั้งนั้น ซึ่งด้วยความรักที่มีต่อเขา ทำให้เธอตกลงยอมเป็น คนในความลับของเขาอย่างเต็มใจ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ "มามี๊ขา..." วชิรวัฒน์มองเด็กหญิงตัวน้อยที่อายุน่าจะไม่ถึงสามขวบวิ่งเข้ามาสวมกอดฟาริดาด้วยความประหลาดใจและตกใจในเวลาเดียวกัน เขามองใบหน้ากลมๆ ของเด็กหญิงคนนั้น สลับกับใบหน้าของฟาริดา ซึ่งก็พบว่าหญิงสาวกำลังหน้าซีดเผือดไร้สีเลือด "นี่มันอะไรกัน น้องฟาง... เด็กคนนี้... เป็น..." เขายังพูดไม่ทันจบ ฟาริดาก็ดันร่างของเด็กหญิงไปไว้ด้านหลัง ก่อนจะตอบเขาด้วยสุ่มเสียงดังฟังชัด "ลูกสาวของฟางเองค่ะ" วชิรวัฒน์ถึงกับอึ้ง เขาหันไปมองสบตากับอภิวัฒน์ ก็พบว่าเลขาฯ หนุ่มก็อึ้งไม่ต่างกัน หลังจากตั้งสติอยู่ชั่ววินาที เขาก็หันกลับมาจ้องหน้าฟาริดาเขม็ง "เด็กคนนี้เป็นลูกของใครครับ" เขาพยายามที่จะถามเสียงสุภาพ ทั้งๆ ที่ภายในในเต็มไปด้วยเพลิงไฟกัลป์ เพราะอย่างนี้เองเหรอ ฟาริดาถึงได้หนีจากเขาไป เพราะหล่อนท้อง... แล้วหล่อนท้องกับใครล่ะ นอกจากเขาแล้ว หล่อนยังแอบมีความสัมพันธ์กับผู้ชายคนอื่นอีกอย่างนั้นเหรอ บ้าชิบ! นี่หล่อนกำลังจะทำให้เขาโมโหจนเป็นบ้าอยู่แล้วนะ! "ลูกของใครก็ช่างเถอะค่ะ แต่ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับพี่โรมแน่นอน"
เพิ่งหย่ากับอดีตสามีไปไม่นานแต่ปรากฏว่าตัวเองท้อง จะทำอย่างไรดี? หรือจะให้อดีตสามีรับผิดชอบ แต่ก็ไม่คิดว่าอดีตสามีมีคนรักใหม่ไปแล้ว ชีวิตของถังชีชีนั้นช่างสับสน ช่างน่าวิตกกังวลและไม่รู้จะอธิบายยังไงดี เธอต้องคอยระวังไม่ให้คุณเฟิงรู้เรื่องการตั้งครรภ์จนกระทั่งคลอดลูกออกมาอย่างปลอดภัย แต่ไม่คิดว่าจะถูกเขาบังคับถึงเพียงนี้ "เราหย่ากันแค่สี่เดือน แต่เธอกลับตั้งครรภ์ได้เจ็ดเดือนแล้ว บอกมาดี ๆ ว่า ลูกเป็นของใคร!"
ตลอดระยะเวลาสามปีที่หยุยเอินแต่งงานกับฝู้ถิงหย่วน เธอพยายามทำหน้าที่ภรรยาให้ดีที่สุด เธอคิดว่าความอ่อนโยนของตนจะสามารถละลายใจที่เย็นชาของฝู้ถิงหย่วนได้ แต่ต่อมาเธอก็รู้ตัวว่าไม่ว่าเธอจะพยายามแค่ไหน ผู้ชายคนนี้ก็ไม่มีวันจะตกหลุมรักเธอได้ ด้วยความสิ้นหวังของเธอ สุดท้ายเธอตัดสินใจที่จะยุติการแต่งงานครั้งนี้ ในสายตาของฝู้ถิงหย่วน หยุยเอิน ภรรยาของเขาเป็นผู้หญิงที่โง่ ไม่มีอะไรดีเลยสักอย่าง แต่เขาก็คิดไม่ถึงว่าภรรยาของเขาจะกล้าโยนใบหย่าใส่เขาต่อหน้าคนมากมายในงานเลี้ยงวันครบรอบฝู้ซื่อ กรุ๊ป หลังจากหย่าร้าง ทุกคนต่างคิดว่าพวกเขาจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีกต่อไป แต่เรื่องราวระหว่างทั้งสองคงไม่ได้จบลงอย่างง่าย ๆ แบบนี้ หยุยเอินได้รับรางวัลบทภาพยนตร์ยอดเยี่ยม และคนที่เป็นผู้มอบถ้วยรางวัลให้กับเธอก็คือฝู้ถิงหย่วน หยุยเอินคิดไม่ถึงว่าผู้ชายที่สูงส่งและแสนเย็นชาคนนี้จะลดตัวลงอ้อนวอนเธอต่อหน้าผู้ชมทั้งหมด"หยุยเอิน ก่อนหน้านี้คือผมผิดเอง ขอโอกาสให้ผมอีกครั้งได้ไหม"หยุยเอินยิ้มด้วยความมั่นใจ"ขอโทษนะคุณฝู้ ตอนนี้ฉันสนใจแต่เรื่องงาน"ชายหนุ่มคว้ามือเธอไว้ ดวยตานั้นเต็มไปด้วยความผิดหวัง หยุยเอินสบัดมือเขาและเดินจากไปโดยปราศจากความลังเลใด ๆ
เว่ยจื้อโหยวลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งพบว่าตนอยู่ในยุคสมัยที่ไม่คุ้นเคยสิ่งรอบกายดูโบราณล้าหลัง โลกโบราณที่ไม่มีในประวัติศาสตร์โลก ยังไม่ทันได้เตรียมใจก็ถูกส่งให้ไปแต่งงานกับชายยากจนที่ท้ายหมู่บ้าน สาเหตุที่เว่ยจื้อโหย่วถูกส่งมาให้แต่งงานกับชายที่ขึ้นชื่อว่ายากจนที่สุดในหมู่บ้านนั้น เพราะนางเกิดไปต้องตาต้องใจเศรษฐีผู้มักมากในกามเข้า เพื่อหาทางหลีกเลี่ยงไม่ให้ถูกบ้านใหญ่ขายไปเป็นอนุภรรยาของเศรษฐีเฒ่า พ่อแม่ของนางจึงยอมแตกหักจากบ้านใหญ่และท่านย่าที่เห็นแก่ตัวและลำเอียงเป็นที่สุด ด้วยเหตุนี้พ่อแม่ของนางจึงตัดสินใจยกนางให้กับอวิ๋นเซียว ชายหนุ่มที่แสนยากจนข้นแค้น ที่เพิ่งเสียบิดามารดาไป อีกทั้งยังทิ้งน้องชายน้องสาวเอาไว้ให้เขาเลี้ยงดู นอกจากนี้ยังมีป้าสะใภ้มหาภัยที่คอยแต่จะมารังแกเอารัดเอาเปรียบสามพี่น้อง สิ่งที่ย่ำแย่ที่สุดไม่ใช่ป้าสะใภ้มหาภัย แต่ มันคืออะไรแต่งงานนางไม่ว่ายังไม่ทันได้เข้าหอสามีหมาดๆ ก็ถูกเกณฑ์ไปเป็นทหารในสงครามระหว่างแคว้น มันไม่มีอะไรเลวร้ายไปมากว่านี้อีกแล้วสำหรับ เว่ยจื้อโหยว หากสามีทางนิตินัยของนางตายในสนามรบ ก็ไม่เท่ากับว่านางเป็นหม้ายสามีตายทั้งที่ยังบริสุทธิ์หรอกหรือ แถมยังต้องเลี้ยงดูน้องชายน้องสาวของอดีตสามีอีก สวรรค์เหตุใดถึงได้ส่งนางมาเกิดใหม่ในที่แบบนี้
ว่าที่ลูกสะใภ้ไฟแรงสูงเธอต้องเข้ามาอยู่ร่วมบ้านกับว่าที่พ่อผัวหม้ายร้างเมียมานายอรมปี
หลังจากแต่งงานได้ 2 ปี ในที่สุดเจียงเนี่ยนอันก็ตั้งครรภ์สักที ความดีอกดีใจของเธอแต่กลับแลกกับคำขอหย่าของสามี หลังจากการสมคบคิด เธอนอนในกองเลือด และต้องการขอร้องเขาให้ช่วยเด็กเอาไว้ แต่กลับไม่สามารถติดต่อกับอีกฝ่ายได้ ด้วยความสิ้นหวังเธอจึงออกจากประเทศไป ต่อมาในงานแต่งงานของเจียงเหนียนอัน คุณกู้เสียการควบคุมและคุกเข่าลง ดวงตาของเขาแดงก่ำ "มีลูกของฉัน แล้วเธออยากจะแต่งงานกับใครกัน?"
ในชีวิตชาติที่แล้ว เพื่อช่วยรักแรกของตัวเอง คนชั่วสามคนได้ทำลายพลังการต่อสู้ของนาง ตัดแขนขาของนางออก ตัดเส้นเลือดของนางและปล่อยเลือดของนางไหลออกมาทั้งอย่างนั้น และทรมานนางจนตาย เมื่อเกิดใหม่ครั้งนี้ นางวางแผนอย่างรอบคอบ โดยสาบานว่าจะให้พวกเขาได้สัมผัสกับความทุกข์ทรมานที่นางเคยประสบมา! รักแรกที่ไร้เดียงสาอะไรกัน ที่จริงก็เป็นเพียงผู้หญิงที่ตีสองหน้าเก่ง อยากจะไต่ขึ้นไปสูงเหรอ งั้นก็จะให้เจ้าปีนขึ้นไป ยิ่งปีนขึ้นสูงมากเท่าไร ตอนตกลงมาก็จะยิ่งเจ็บมากเท่านั้น! พวกสวะสมควรได้รับบาปกรรมของพวกสวะ พวกมันทำชั่วกับนางไปชั่วชีวิตหนึ่ง นางจะทำให้พวกมันไม่ตายดี พวกคนที่เจ้าเล่ห์ ตีสองหน้าเก่ง นางจะจัดการกับทุกคน! แต่นางไม่เคยคิดเลยว่าในการแก้แค้นของนาง นางจะไปมีเรื่องกับเสด็จอาที่เป็นเจ้าแผนการเข้า ที่วัน ๆ ต้องการให้นางจูบและกอดเขาตลอดทั้งวัน ในขณะที่นางแก้แค้นคนชั่วนั้นยังสามารถสนิทสนมกับเสด็จอาด้วย ในความจริงแล้ว การที่เป็นผู้หญิงชั่วๆ ก็มีความสุขมาทีเดียวกว่าที่คิดเลย!