มาลี หรือโรสแมรี่ กัปตันผับชื่อดังแห่งหนึ่ง ถูกว่าจ้างจากเจ้าของผับ ให้กำราบลูกชายของเธอ แต่ทั้งพฤกษ์และพจน์ ล้วนเป็นผู้ชายเจ้าเสนห์ เธอจะกำราบเขาได้อย่างไร และใคร จะเป็นผู้ที่กุมหัวใจเธอได้
มาลี หรือโรสแมรี่ กัปตันผับชื่อดังแห่งหนึ่ง ถูกว่าจ้างจากเจ้าของผับ ให้กำราบลูกชายของเธอ แต่ทั้งพฤกษ์และพจน์ ล้วนเป็นผู้ชายเจ้าเสนห์ เธอจะกำราบเขาได้อย่างไร และใคร จะเป็นผู้ที่กุมหัวใจเธอได้
แสงไฟระยิบระยับที่อยู่เบื้องล่างกระจายตัวออกไปเป็นกลุ่มกว้าง เมืองที่ใครๆ ต่างก็บอกว่าเป็นเมืองสวรรค์ เมืองฟ้าอมร ที่ชื่อว่ากรุงเทพมหานครฯ ซึ่งในยามราตรีนี้ หากมองลงมาจากเบื้องบนนั้นสวยงามที่สุด มาลีหรือ
"โรสแมรี่” เพ่งมองทิวทัศน์จากหน้าต่างเครื่องบินโดยสารสายการบินราคาถูกด้วยความรู้สึกสับสน สิ่งที่เธอกำลังจะทำต่อไปนี้ มันอาจจะหมิ่นเหม่กับศีลธรรม แต่เพื่อประโยชน์ของครอบครัวผู้มีพระคุณที่กำลังรอความช่วยเหลือทำให้เธอไม่อาจปฏิเสธข้อเสนอที่พิลึกพิลั่นนั้นได้
ย้อนกลับไปเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว ร่างระหงในชุดปักดิ้นสีเงินทิ้งตัวกรุยกรายอวดสัดส่วนอันยั่วยวนของกัปตันสาวคนสวยในชื่อของเธอ
โรสแมรี่ กำลังเดินรับแขก วี.ไอ.พี. ด้วยรอยยิ้มอันทรงเสน่ห์ ทว่าหาได้มีใครหิ้วเธอออกไปจากผับแห่งนี้ได้ เพราะเธอเป็นเพียงพนักงานของร้านที่มีตำแหน่งเป็นกัปตันของผับนี้เท่านั้น
แขก วี.ไอ.พี. หลายคนชอบที่มองเธออยู่เงียบๆ ด้วยสายตาชื่นชมกับความสวยงามที่ปรากฏตรงหน้า แต่หลายคนก็ใช้ความพยายามที่จะถึงเนื้อถึงตัวของเธอ แต่พวกเขาทำได้แค่เพียงจับมือถือแขน สายตายั่วเย้าของโรสแมรี่ทำให้หนุ่มใหญ่ หนุ่มน้อย เฝ้าละเมอเพ้อหา และมีส่วนหนึ่งมักจะเข้ามาปรึกษาชีวิตส่วนตัวของเขากับเธอ หากมาโดยสุภาพ เธอจะเป็นเพื่อนเขา แต่ถ้ามากกว่านั้น จะมีเด็กหนุ่มหิ้วตัวพวกเขาออกไป นี่แหละ โรสแมรี่ ของผับAways fun
บ่ายวันหนึ่ง โรสแมรี่ กัปตันคนสวย ถูกเรียกให้ไปพบกับเจ้านาย ซึ่งเป็นเจ้าของธุรกิจเอ็นเตอร์เทนเมนท์คอมเพล็กซ์ที่ใหญ่ที่สุดในเขตปริมณฑลฝั่งตะวันออกของกรุงเทพฯ คุณแพรพรรณ เจ้านายของเธอเป็นแม่หม้ายสาวใหญ่ทรงเครื่องที่มีลูกชายหนุ่มใหญ่ ๒ คน และลูกสาววัยทำงานอีก ๑ คน พวกเขาแยกย้ายไปสร้างอาณาจักรของตัวเอง โดย พฤกษ์ คนโตคุมกิจการช่วยแม่อยู่ที่นี่ พจน์ ลูกชายคนกลางไปเปิดผับหรูร่วมกับหุ้นส่วนที่เชียงใหม่แต่ก็ยังต้องให้พี่ชายเข้าไปช่วยดูอยู่บ่อยๆ และพาฝัน ผู้หญิงคนสุดท้ายไปเปิดรีสอร์ตที่พังงา ทุกคนมีทางเดินของตัวเอง แต่กลับไม่มีใครยอมแต่งงาน คุณแพรพรรณพยายามที่จะหาคู่มาให้เลือก แต่ไม่มีใครอยากจะผูกบ่วงคอให้กับตัวเอง สร้างความกลุ้มอกกลุ้มใจให้กับคนเป็นแม่ เพราะอยากจะมีหลาน และอยากจะวางมือกับธุรกิจกลางคืนที่เธอกำลังทำเสียที
"เจ๊ มีอะไรหรือคะ”
หญิงสาวเข้ามาหาด้วยท่าทางนอบน้อม ด้วยเสื้อเชิ้ตแขนยาวพับแขนถึงข้อศอกกับกางเกงยีนส์ตัวเก่า ขาดเข่า และรองเท้าผ้าใบสีซีดในช่วงกลางวัน “โรสแมรี่” จะกลับร่างเป็นมาลี ตำแหน่งอีกตำแหน่งของเธอคือ เป็นผู้จัดการตรวจงบบัญชีของผับแห่งหนึ่งภายใต้ธุรกิจกลางอื่นอีกหลายหลากของคุณแพรพรรณ เป็นเด็กที่ขยันขันแข็งไต่เต้ามาจากเด็กเสิร์ฟจนได้รับการไว้วางใจและได้รับความเอ็นดูจากคุณแพรพรรณเป็นพิเศษ ถึงกับส่งเสียให้เรียนบัญชี มาลีเรียนจบ จึงไม่ไปทำงานที่อื่นแต่มาทำงานให้กับคุณแพรพรรณ เพื่อตอบแทนบุญคุณ
มาลีเป็นสาวสู้ชีวิต ปราดเปรียวและเอาตัวรอด เธอต้องเลี้ยงดูครอบครัวอีกหลายชีวิต น้องในวัยเรียนอีก ๒ คน พ่อพิการและแม่ที่ป่วยกระเสาะกระแสะ
"เข้ามาซิ ฉันมีเรื่องให้เธอช่วย”
ได้ค่ะเจ๊”
ยังไม่ได้บอกเลยว่า จะให้ช่วยอะไร รับปากแล้ว ถ้าทำไม่ได้จะเสียคำพูด ฉันเคยสอนแล้วไม่ใช่เหรอ”
คุณแพรพรรณตำหนิเอาตรง ๆ แต่คนตรงหน้ากลับยิ้มทะเล้น
ไม่มีเรื่องไหนที่ลี่จะทำให้เจ๊ไม่ได้ ต่อให้ลี่ไปตาย ลี่ก็ยอมค่ะเจ๊”
คุณแพรพรรณหัวเราะหึ ๆ ส่ายหน้ากับความประจบของเด็กที่เลี้ยงตั้งแต่แตกเนื้อสาว ท่าทางทะมัดทะแมงแบบนี้ เวลาตกกลางคืน จะกลายร่างเป็นนางแมวยั่วสวาทได้อย่างไม่อยากเชื่อสายตา
"เฮ่อ...อันที่จริงฉันก็ไม่อยากจะใช้เธอหรอกนะ แต่มองหาแล้วไม่มีใครเหมาะเท่าเธอ”
"เจ๊ว่ามาเลยดีกว่าไม่ต้องอารัมภบท เดี๋ยวลี่จะต้องกลับไปแต่งตัวอีก เสียเวลา”
มาลีเร่งคุณแพรพรรณอย่างคุ้นเคย เพราะเธอต้องทำอีกหลายหน้าที่ ไม่ใช่ว่าคุณแพรพรรณใช้งานเธอหนัก แต่เพราะเธอต้องการเงิน เพราะน้องๆ กำลังจะเปิดเทอม
"ไอ้ลี่ น้อย ๆ หน่อย ฉันก็ลำบากใจที่จะให้เธอช่วย กำลังนึกว่าจะพูดอย่างไรกับเธอดี”
"โธ่ เจ๊ ไม่ต้องกังวลไป ยังไงลี่ก็ช่วย เจ๊บอกมาตรงๆเลยเจ๊ก็รู้ว่าลี่รักเจ๊ขนาดไหน บอกแล้วไงว่า ให้ลี่ไปตาย ลี่ก็ไป”
มาลีจ้องหน้าเจ้านายอย่างจริงจัง แววตามุ่งมั่นและพร้อมที่จะช่วยเหลืออย่างที่ปากพูด
"เอ๊า ก็ได้ ฉันอยากให้เธอไปแยกลูกชายฉันออกจากผู้หญิงที่เขากำลังคั่วอยู่”
“โอ๊ะ แม่จ้าว”
มาลีอุทาน แล้วทำท่าผงะหงายหลังลงพนักเก้าอี้
“นี่ อย่ามาทำเสียงแบบนี้ใส่ฉัน เดี๋ยวฉันตัดเงินเดือนเสียเลย”
“ไม่... ไม่ อย่าตัดเงินเดือนลี่เลย ลี่ล้อเล่น แต่ว่างานนี้มันยากนะเจ๊”
“จะเอาเท่าไหร่ว่ามา”
“ไม่ใช่เรื่องเงินเจ๊”
มาลีเกาศีรษะท่าทางเซ็งสุดขีด เธอยังไม่รู้ว่าให้แยกผู้หญิงคนไหน แต่ที่รู้คือ อย่างเธอหรือจะไปแยกเขาได้ เด็กกะโปโลอย่างเธอจะไปเทียบอะไรกับผู้หญิงที่ลูกชายเจ้านายควง
“งั้นมีปัญหาอะไร ก็ไหนว่า ฉันให้ไปตายก็จะไป รับปากกับฉันไว้แล้ว ห้ามกลับคำ”
“ยังไม่ได้กลับคำแต่เจ๊แน่ใจได้ยังไงว่าจะให้ลี่ไปแยกคนรักกัน คุณพจน์เขาจะสนใจลี่เหรอ”
“ฉันไม่ได้ให้เขาสนใจเธอ แต่ฉันให้เธอไปใช้สมองที่จะทำให้เขาเลิกกับผู้หญิงคนนั้นให้ได้”
“ทำไมเจ๊ ไม่จ้างผู้หญิงสวยๆ ไปแยกเขาทั้งคู่ล่ะ ไม่ง่ายกว่าเหรอ”
“ไม่ได้ ขืนจ้างแม่พวกนั้น มันก็คาบลูกชายฉันต่อน่ะซิ”
“แล้วเจ๊ แน่ใจเหรอว่า ลี่จะไม่คาบลูกชายเจ๊”
ขาดคำฝ่ามือคุณแพรพรรณก็เอื้อมมาฟาดเพี๊ยะที่ต้นแขนของลูกจ้างสาวโดยแรง ทำเอามาลีถึงกับยกมือลูบต้นแขนไปมา
“ลี่พูดเล่น ใครจะไปคาบลูกชายเจ๊ ลี่ไม่ใช่หมา”
“มาลี ฉันอยากให้เธอช่วยจริงๆ อย่าทำเป็นเล่น ฉันรู้ว่าเธอฉลาด เวลาที่เธอแต่งตัว เธอสวย สวยมาก ฉันจะให้เงินก้อนหนึ่ง สำหรับงานชิ้นนี้ ฉันเชื่อว่าเธอทำได้”
น้ำเสียงคุณแพรพรรณเปลี่ยนมาเป็นจริงจัง มาลีนิ่งเงียบ เธอไม่มีทางปฏิเสธอยู่แล้ว แต่สิ่งที่เธอคิดไม่ตกก็คือ รูปร่างหน้าตาอย่างเธอนี่หรือ จะไปเป็นมือที่สามของคุณพจน์ ลูกชายคุณแพรพรรณ
ซีรีย์รักต่างวัย เรื่องของความรักที่ไม่อาจหักห้าม แม้วัยต่างกันแต่หัวใจเร่าร้อนอยู่ด้วยกัน เสน่หาหญ้าอ่อน: มีนา หรือมีน สาวน้อยวัย 19 ต้องเข้าไปพัวพันธุรกิจของเหมืองนิลดีที่มี อรรคพล หนุ่มใหญ่ใจดีเป็นเจ้าของ เมื่อญาติของเธอทุจริต เธอจึงถูกใช้เป็นเครื่องมือ แต่จะเป็นไรไปล่ะ เมื่อเธอก็ยินยอมพร้อมใจอยู่แล้ว เสน่หาโคแก่: พฆัคฆ์หรือเสือ นักธุรกิจพันล้าน หนีรักเข้าป่า จนเกือบเอาชีวิตไม่รอด ถ้าไม่ได้ชาวบ้านและเด็กสาวที่ชื่อ แป้งร่ำช่วยเอาไว้ และนั่นเป็นที่มาของโคแก่ที่เล็งหญ้าอ่อนไว้
ซีรีย์พ่อเลี้ยง สองเรื่องราว สองคู่ ระหว่างพ่อเลี้ยงที่แตกต่างความคิดกันอย่างสิ้นเชิง แต่มีสิ่งหนึ่งที่พวกเขาเหมือนกันคือความรักให้คนที่ชื่อว่าเป็นลูกเลี้ยง จำเลยพ่อเลี้ยง /พฤศตะวัน - เมื่อหญิงสาวต้องกลายเป็นเครื่องมือการติดตามแม่ของเธอ จากชายหนุ่มที่เคยรักแม่ แต่...เสน่ห์ของจำเลยอย่างเธอ พ่อเลี้ยงหรือจะอดใจไหว พ่อเลี้ยงบำเรอรัก/ พฤศตะวัน - วิชนี เดินทางกลับมาจากต่างประเทศ เพื่อทวงมรดกของแม่คืนจากพ่อเลี้ยง ทว่า พ่อเลี้ยงที่เธอนึกเกลียดเขามาตลอดนั้นว่าแย่งแม่ของเธอไปจากพ่อ กลับกลายเป็นแค่ตัวหลอก และเป็นผู้ปกป้องเธอมาตลอด
ซีรีย์ดอกไม้สวาท ความแตกต่างคือความงาม ดอกไม้ 2 ชนิดที่ใช้ชีวิตแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง เกสรดอกชู้ /พันตะวัน - ธีธัช หนุ่มหล่อผู้มีความสามารถกลับมาเมืองไทยกะทันหัน หลังจากแม่เสียชีวิต ต้นเหตุมาจากแม่ลูกคู่หนึ่ง ซึ่งเขาจะต้องเอาคืนให้ได้ และอันดาคือเหยื่อในความแค้นครั้งนี้ ผกากลีบทอง /พันตะวัน - บุหงาและอาทิตย์ ต้องแต่งงานตามความต้องการของผู้ใหญ่ แต่เส้นทางความรักของคนทั้งคู่ ต่างมีสิ่งที่ต้องปกปิดกันและกัน บุหงาสาวสวยเสนห์แรงจึงต้องเผชิญเรื่องรักในทิศทางที่เธอไม่อาจควบคุม
ซีรีย์บาป 2 เรื่อง 2 รส กับความรักที่ปนเปไปด้วยความใคร่และความรู้สึกผิด บาปหวาน / พฤศตะวัน - ผิดไหม? ที่เธอรักพ่อเลี้ยง สามีใหม่ของแม่ที่ตายไปนานแล้ว แต่เธอจะทำอย่างไรดี ในเมื่อพ่อเลี้ยงของเธอ ยังคงรักแม่ของเธอโดยไม่มีทีท่าว่าจะลืม บาปสวาท /พันตะวัน - เมื่อความใคร่เข้ายึดครองการใช้ชีวิต คู่แต่งงานที่ต่างก็หมดรักกัน จึงต้องหาทางออกเพื่อให้ตัวเองสมประโยชน์
มนตราพญามาร - บ้านไร่ตะวันฉายของตฤณพบ ต้องต้อนรับผู้หญิง 2 คน คือ ไอรดา และปิยฉัตร ทั้งคู่ มีคำถามต่อเขาถึงเรื่องราวในอดีตที่น่าสงสัย แต่ตฤณภพก็ใช้ความใคร่ปะปนไปกับความรักจนสยบเด็กสาวทั้งคู่ได้
ไฟปรารถนา เพลิงอาวุธ - อาวุธ เศรษฐีเจ้าของบ่อนคาสิโนและรีสอร์ตหรูบนเกาะส่วนตัว จำต้องยอมรับ แองจี้ หลานสาวของลูกจ้างคนเก่าแก่เข้ามาทำงานในอาณาจักรของเขาโดยไม่เต็มใจนัก เพราะทันทีที่เห็นหน้าเธอ เขาก็รู้ทันทีว่า เขาจะไม่เป็นสมภารกินไก่วัดเด็ดขาด แต่เขาจะทำได้หรือ?
"ไปเอาเด็กออกซะ" "ธีร์" ฉันไม่คิดว่าจะได้ยินคำพูดนี้จากปากของเขา "ได้ยินไหม ไปเอาเด็กออกซะ" "เราทำไมได้ลูกไม่ผิดเราทำร้ายแกไม่ได้" "แต่ฉันไม่ต้องการเด็กและก้ไม่ต้องการเธอแล้วด้วย" " ธีร์อย่าบังคับให้เราทำแบบนี้เราขอร้องเด็กในท้องแกคือลูกของเรานะ แกอยู่ในนี้" ฉันพยายามเอามือของเขามาจับที่หน้าท้องของฉันเผื่อเขาจะสัมผัสได้ถึงลูกแต่เขากลับสะบัดมือออกอย่างไม่ใยดี "ฉันบอกว่าไงว่าฉันไม่ต้องการเด็กและตอนนี้ฉันก็ไม่ต้องการเธอด้วย ไปเอาเด็กออกซะจากนั้นเธอกับฉันเราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีกสี่ปีที่ผ่านมาฉันจะชดเชยเป็นเงินให้" เขาพูดพร้อมกับหยิบเงินในกระเป๋าทั้งหมดที่มีแล้วโยนใส่หน้าฉัน "ไม่เราไม่ต้องการเงินเราแค่ต้องการธีร์ต้องการลูก ขอร้องล่ะอย่าใจร้ายกับเรากับลูกเลยนะเราขอร้อง ฮึก ฮึก" ฉันร้องไห้พร้อมกับก้มลงกราบแทบเท้าเขาเพื่อขอร้อความเห็นใจ "เราอยู่ไม่ได้ถ้าไม่ธีร์ ฮึก ฮึก ฮืออออ แต่ถ้าธีร์จะบังคับให้เราทำร้ายลูกเราขอตายพร้อมกับลูกเลยดีกว่า" ฉัพยายามหาคำพูดเพื่อให้เขาเห็นใจแต่ดูเหมือนเขาจะไม่เห็นใจเลยสักนิดทำไมเขาใจร้ายได้ขนาดนี้ "นั่นมันเรื่องของเธอจะอยู่หรือจะตายก็เรื่องของเธอ"
ฉันกับภวินท์ สามีของฉัน เราคือคู่รักที่สมบูรณ์แบบที่สุดในกรุงเทพฯ ใครๆ ก็เรียกเราว่าคู่รักทองคำ แต่ชีวิตแต่งงานที่ใครๆ ต่างอิจฉากลับเป็นเรื่องหลอกลวง เราไม่มีลูก เพราะเขามีภาวะทางพันธุกรรมที่หายากมาก เขาอ้างว่าผู้หญิงคนไหนก็ตามที่อุ้มท้องลูกของเขาจะต้องตาย เมื่อพ่อของเขาที่กำลังจะสิ้นใจเรียกร้องทายาท ภวินท์ก็เสนอทางออก...แม่อุ้มบุญ ผู้หญิงที่เขาเลือกคืออารยา เธอคือฉันในเวอร์ชันที่เด็กกว่า สดใสกว่า ทันใดนั้น ภวินท์ก็ยุ่งตลอดเวลา เขาต้องคอยดูแลเธอระหว่าง "กระบวนการทำเด็กหลอดแก้วที่ยากลำบาก" เขาลืมวันเกิดฉัน เขาลืมวันครบรอบของเรา ฉันพยายามจะเชื่อเขา จนกระทั่งฉันบังเอิญได้ยินเขาคุยกับเพื่อนๆ ที่งานเลี้ยง เขาสารภาพกับเพื่อนว่าความรักที่เขามีให้ฉันคือ "ความผูกพันที่ลึกซึ้ง" แต่กับอารยา มันคือ "ไฟ" และ "ความเร่าร้อน" เขากำลังวางแผนจัดงานแต่งงานลับๆ กับเธอที่ภูเก็ต ในวิลล่าสุดหรูที่เขาเคยสัญญาว่าจะพาฉันไปฉลองวันครบรอบ เขากำลังจะมอบงานแต่งงาน ครอบครัว และชีวิตให้เธอ...ทุกสิ่งที่เขาปฏิเสธฉัน โดยใช้คำโกหกเรื่องภาวะทางพันธุกรรมร้ายแรงเป็นข้ออ้าง การทรยศหักหลังมันสมบูรณ์แบบเสียจนฉันรู้สึกเหมือนโดนตบหน้าอย่างแรง คืนนั้นเมื่อเขากลับมาถึงบ้าน พร้อมกับคำโกหกเรื่องไปทำงานต่างจังหวัด ฉันยิ้มและสวมบทบาทภรรยาที่แสนดีต่อไป เขาไม่รู้ว่าฉันได้ยินทุกอย่าง เขาไม่รู้ว่าในขณะที่เขากำลังวางแผนชีวิตใหม่ ฉันก็ได้วางแผนหนีของฉันไว้แล้ว และที่แน่ๆ เขาไม่รู้ว่าฉันเพิ่งโทรหาบริษัทที่เชี่ยวชาญเรื่องเดียว...การทำให้คนหายตัวไป
ในคืนแต่งงาน ฟู่ฮันจุนบีบคอของเธอ “เจียงอี้หาน ยินดีกับเธอด้วยนะ ตั้งแต่วันนี้ไปชีวิตของเธอจะตกนรก! ” เขาเชื่อว่าเธอเป็นคนทำให้พี่ชายของเขาตาย แต่งงานกับเธอแต่ไม่แตะต้องเธอ ปล่อยให้เธอใช้ชีวิตโดดเดี่ยวไปตลอดชีวิต! แต่น่าเสียดายที่เกิดเรื่องที่ไม่คาดฝันขึ้น เจียงอี้หานถูกบีบบังคับให้ใช้ร่างกายของเธอช่วยชีวิตฟู่ฮันจุน และตั้งท้องลูกของเขา เจียงอี้หานปกปิดท้องของเธอ ใช้ชีวิตอย่างระมัดระวังภายใต้สายตาของฟู่ฮันจุน ฟู่ฮันจุนเกลียดเธอ ตั้งใจทำให้เธออับอายทรมาน แต่กลับไม่ยอมให้ใครมาแตะต้องเธอแม้แต่ปลายเล็บ—— “คุณฟู่ คุณนายตบตีกับคนอื่นแล้วครับ! ” เขาแอบไปจัดการคนพวกนั้นจนสิ้นซาก “คุณฟู่ คุณนายบอกว่าทรัพย์สินทั้งหมดของตระกูลฟู่เป็นของเธอครับ! ” เขาแอบโอนหุ้นทั้งหมดให้เป็นชื่อของเธอ เจียงอี้หานไม่รู้เรื่องอะไรด้วยซ้ำ คิดแค่จะหนีให้พ้นอย่างเดียว ฟู่ฮันจุนใช้กำลังกอดเธอเข้ามาในอ้อมแขน “คุณนายฟู่ คุณจะพาลูกของเราไปไหนหรือ? ”
หนังสือค่อนข้างมืด มีนิยายทั้งหมดหกเล่ม มีทั้งฉากหักหลัง เฆี่ยนตี ข่มขืน... ใครอ่อนแอในเรื่องนี้? ฉันแนะนำว่าอย่าอ่าน -------------------------------------------------- ---------------------------------- ผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่รู้ถึงพลังที่เธอมี เธอได้รับพื้นที่ที่ไม่มีใครสามารถเข้าไปได้โดยไม่รู้ตัวและไม่ได้ตั้งใจ แต่สิ่งที่เธอไม่รู้ก็คือมันเป็นถนนสองทาง เพราะผู้ชายก็สนใจเธอเช่นกัน
เพราะความเข้าใจผิดทำให้เขาคิดว่าเธอโสเภณีราคาถูก เพราะพิษรักทำให้เธอดำดิ่งลงสู่อเวจีแสนหวานไปชั่วนิรันดร์ “คุณยั่วจนผมสติแตกได้ทุกทีสิน่า...” เขาพึมพำ ขณะล้วงลิ้นเข้าไปในอุ้งปากหวานที่เผยออ้าออกรับอย่างเต็มใจ ร่างกายหยัดขึ้นหาร่างหนาด้วยความต้องการเต็มหัวใจ ยาห์มิลครางออกมา นี่เขาจะทนต่อสัมผัสที่เรียกร้องของสาวน้อยไร้เดียงสาแบบบัวบุษบาได้นานเพียงไหนกัน “ผมต้องการคุณมาก... บัวบุษบา ต้องการจนแทบจะทนไม่ได้...” เขาพึมพำแทรกจุมพิตที่เกือบจะเรียกได้ว่าบ้าคลั่งออกมา ขณะที่ร่างกายแนบสนิทแทบจะเป็นเนื้อเดียวกัน มือหนาซุกซนลูบไล้ต่ำลงไปที่แถวหน้าขา สอดใต้ชายกระโปรงขึ้นไปกอบกุมความอวบของเนินสาวที่ซ่อนอยู่ใต้กางเกงชั้นในเนื้อบางเบา “ตอนนี้ผมภาวนาขอให้เราถึงบ้านพักให้เร็วที่สุด ก่อนที่ผมจะห้ามใจตัวเองไม่ไหว และร่วมรักกับคุณในรถคันนี้”
ซ่งจื่อเหยียนถูกน้องสาววางแผนร้าย ในงานวันเกิดองค์หญิงหกกลับพบว่านอนกอดก่ายอยู่กับเว่ยเซียวหยาง แต่เขารังเกียจสตรี แต่งกับนางหรือฝันเฟื่องหรือไง นางจึงถูกไล่ไปอยู่จวนร้างไกลเมืองหลวงถึงห้าสิบลี้ หลี่จื่อเหยียนมาถึงทั้งทีก็สวมบทคุณแม่เลย ซ่งจื่อเหยียนเจ้าของร่างเดิมจากไปขณะคลอดลูก แล้วฉันทำไมต้องมาเบ่งแทนวะ ให้ไปแม่น้ำเหลืองเลยไม่ได้หรือไง มันเจ็บนะโว้ย ฮือๆๆๆ สาวใช้ของนางพยายามช่วย ป้าหูอายุห้าสิบแล้ว เป็นชาวบ้านครอบครัวเดียวที่อยู่แถวนั้น "คุณหนูเบ่งอีกนิดเจ้าค่ะ ฮือๆที่นี่อยู่ไกลนักไม่มีหมอตำแยสักคน" "เอาน่าแม่นางเย่วเล่อ ข้าไม่เคยทำคลอดแต่ข้าก็เคยคลอดลูกแหละน่า นี่ๆอาซ้อซ่งเจ้าเบ่งอีกหน่อย แล้วอย่าสลบไปแบบเมื่อกี้เล่า อดทนหน่อย "อ๊ายย โอ๊ยเจ็บโอ๊ยเวรกรรมฉิบหายยังไม่ทันมีผัว ไม่ทันได้รู้รสชาติการป๊าบๆกับผู้ชายเลย ก็ต้องมาเบ่งลูก อื้อเจ็บ อ๊ะ อ๊ายยย" "คุณหนู ท่านเบ่งอีกนิด น้ำร้อนเตรียมแล้ว เย่วหลีกำลังไปเอาเจ้าค่ะ เหตุใดท่านอ๋องพระทัยร้ายนักฮือๆๆ" "พอแล้ว ไอ้อ๋องสุนัขนั่นสมควรไปตายซะ อ๊าย ข้าเจ็บจะตายเจ้าจะมารำพึงรำพันอะไรเย่วเล่อ ออกแล้วข้าคลอดแล้ว อ๊ะ อ๊ายยย" หลี่จื่อเหยียนคลอดบุตรชายของร่างเดิมออกมาหนึ่งคน จากนั้นนางก็เพลียจนหลับไป
© 2018-now MeghaBook
บนสุด
GOOGLE PLAY