โปรย : เธอเป็นของของเขา ' ของ ’ ที่เขาจะทำอะไรด้วยก็ได้ทั้งนั้น... EX : “ อื๊อ คุณโปรด... ” เธอครางทันทีที่โดนรุกราน เขาดันมันเข้าไปจนสุดแล้วถอยมันออกมาจนเกือบสุด และดันเข้าไปใหม่อย่างใจเย็น “ ทำไม เรียกฉันทำไม ” “ รสา ไม่... อยาก... ” เธอฝืนพูดบอกให้จบประโยคแต่มันยากเย็นแสนเข็ญเหลือเกินในขณะที่เขากำลังประเคนลำรักเข้าใส่เธอแบบนี้ โปรดยิ้ม แล้วสอดแขนเข้าใต้เรียวขาข้างหนึ่งก่อนจะยกมันให้สูงขึ้น เมื่อเรียวขาแยกกว้าง รูร่องเปิดอ้า การขยับเข้าหาก็ง่ายขึ้น “ ไม่อยากอะไร ” เขาถามขณะดันเธอไปติดประตูห้องน้ำแล้วเริ่มโยกท่อนเนื้อยาวใหญ่เข้าใส่เธอหนักแน่นขึ้น เสียงประตูดังตามแรงกระแทกผสานเคล้ากับเสียงหอบหายใจของชายหนุ่มที่มีอารมณ์ขั้นสุด ส่วนคนโดนกระทำนั้นกัดริมฝีปากเอาไว้แน่นเพื่อข่มเสียงครางไม่ให้เล็ดรอด “ บอกสิ ไม่อยากอะไร ” เขาถามย้ำ “ ไม่อยากทำแบบนี้กับคุณโปรดอีกแล้ว ” เธอตอบเสียงสั่น เขาหัวเราะเบา ๆ “ แน่ใจนะว่าไม่อยาก ” “ ค่ะ ” เธอตอบก่อนหลับตาหนี เขาตะคอกสั่งเสียงเข้ม “ ลืมตารสา มองฉัน ! ” *** “ ถ้าเธอไม่อยากฉันจะเอาออก แต่ถ้าอยากก็แค่บอกมาตรง ๆ ดุ้นที่มันคาอยู่นิ่ง ๆ ตอนนี้จะขยับถี่ ๆ ให้เธอเสร็จ ” เธอเงยหน้าขึ้นมองเขา เลียริมฝีปากที่แห้งผากให้ชุ่มขึ้น “ เอาไงดีที่รัก ” เขาถามเสียงพร่า น้ำเสียงกระเส่าสั่นเพราะเจืออารมณ์กำหนัดกรุ่นนั้นยิ่งเขย่าใจให้เธอหมดความอดทน ทำไมอะไร ๆ ที่เป็นเขามันถึงยั่วตัณหาเธอจนหูอื้อตาลายไปหมดนะ ! “ รสา... อยาก... ” “ อยากอะไร ” “ อยากให้คุณโปรด... เอา ” ในที่สุดเธอก็พูดมันไปแล้ว “ ได้สิ คุณโปรดจะ เอา เธอตามที่ร้องขอ ! ”
ตีหนึ่งกว่า
เสียงประตูห้องถูกเปิดแล้วปิดลง แม้จะไม่ดังมากแต่ก็พอที่จะทำให้คนตื่นไวรู้สึกตัว ร่างบอบบางของเจ้าของห้อง คนสวยที่กำลังหลับสนิทสะดุ้ง ไฟถูกเปิดจนสว่างจ้า หญิงสาวหยีตาลงทันทีเพราะม่านตายังปรับกับแสงสว่างไม่ได้
ยังไม่ทันได้ตั้งตัว คนคนนั้นก็สาวเท้าเร็ว ๆ มาถึงตัวเธอ ชุดนอนกระโปรงสีขาวผ้าบางเบาถูกเขาดึงทึ้งออกจากร่างจนเปลือยเปล่า ก่อนเขาจะถอดเชิ้ตของตัวเองบ้าง ก่อนก้มลงสูดดมโลมเลียร่างยวนยั่วเบื้องหน้าอย่างหิวโหย มือใหญ่ล้วงไล้ไปทั่วและบีบตะโบมอย่างไม่ยั้งมือ หนวดเคราบนในหน้าคมสันยามเขาสูดดมไปทั่วเนื้อนวลมันครูดผิวบางพาลให้เจ็บคันแต่ก็ซ่านเสียวอย่างประหลาด
เขาขยับลงต่ำแล้วใช้ฝ่ามือทั้งคู่ดันสองเต้าให้ชิดกัน ก่อนก้มลงใช้ลิ้นตวัดเลียไปยังยอดอกสีเข้มที่มันคัดแข็งเพราะถูกปลุกเร้า ทั้งเลียทั้งดูดดึงจนมันเป็นรอยแดงทั่วเนื้อนวลจนเกิดรอยจ้ำแดงเกลื่อนไปทั่ว
เสียงคำรามกระหึ่มอยู่ในลำคอคละเคล้าเสียงหอบหายใจรุนแรงด้วยอารมณ์ราคะ ผสานกลิ่นสุราและลมหายใจอุ่นร้อนรินรดไปทั่วสรรพางค์
ต่อให้ไม่ต้องลืมตาขึ้นมามอง เธอก็รู้ว่าเป็นเขา
คุณโปรด...
หญิงสาวหลับตาลงรับความรู้สึกรุนแรงที่ถาโถมลงมาราวพายุอันบ้าคลั่ง น้ำตาใสไหลออกทางหางตา พยายามคิดว่าควรหยุดให้เขาใช้เธอเพื่อบำเรอสวาทได้แล้ว แต่ไฉนเลยเรือนกายจึงร้อนเร่าทุกคราวที่โดนปลุกเร้า
มันเจ็บปวด มันดิบเถื่อน มันรุนแรง ทว่าแฝงไปด้วยความเร่าร้อน ลึกล้ำ ซ่านเสียวจนเกินบรรยาย
เธอจะปฏิเสธมันได้อย่างไร !
“ อ๊ะ ” เธอร้องออกมาเพราะถูกพลิกให้เป็นฝ่ายอยู่ข้างบน
“ มานั่งบนหน้าฉัน ” เสียงคำรามสั่ง
“ อะ... อะไรนะคะ ”
เธอตะกุกตะกักถามอย่างไม่แน่ใจ เขาจึงนอนลงแล้วดึงร่างบอบบางให้ขึ้นมานั่งบนแผงอกแกร่ง ท้องนิ้วเรียวยาวแตะลงกลางระหว่างขาที่สองกลีบพูอวบอูมแบะอ้า เกสรน้อยบวมเป่งยื่นออกมาทายท้า กลีบสาวเคลือบเจือไปด้วยน้ำเมือกใคร่สีใส
“ แฉะหมดแล้ว ” เขาคำรามในลำคออย่างพึงใจพลางรูดนิ้วขึ้นลงช้า ๆ และขยี้ติ่งเนื้อแดงแจ๋นั้นเบา ๆ
“ อื๊อ ” เสียงหวานครางออกมาเบา ๆ ทั้งที่พยายามกัดริมฝีปากห้ามตัวเองไว้แล้วแต่มันก็สุดจะห้ามได้ เธอหลับตาพริ้มรับความซ่านเสียวที่นิ้วเขากำลังสร้างให้ และเมื่อลืมตาขึ้นมามองก็พบว่าสายตาคมนั้นกำลังจ้องมาที่กลางกลีบพูอย่างเอาเป็นเอาตาย ใบหน้าหวานร้อนวูบ ยกมือขึ้นมาปิดบังของสงวนแล้วแล้ววอนขอเบา ๆ
“ ปิดไฟก่อนดีไหมคะ ”
“ ไม่ ฉันอยากเห็นเธอให้ชัด ๆ เวลาเอากัน ”
ให้ตายเถอะ ทำไมเขาช่างหยาบโลนกับเธอนักนะแต่แปลกพิลึก คำพูดเถื่อนถ่อยพวกนั้นกลับทำให้เธอยิ่งใจเต้นแรง
“ มานั่งบนหน้าฉัน ”
เขาคำรามสั่ง เธอยึก ๆ ยัก ๆ ใจไม่กล้าพอที่จะทำตามคำสั่ง เมื่อไม่ทันใจเขาจึงเป็นฝ่ายเอื้อมมือไปกระชากสะโพกอวบอิ่มขึ้นนั่งยองบนใบหน้า ตำแหน่งปากกับลิ้นตรงกับกลีบเนื้ออวบอูมพอดิบพอดี กลิ่นกำหนัดสาวโชยมาเตะจมูก กระตุ้นเร้าให้เขายิ่งเงี่ยนหนัก
“ แหวกมันออก ฉันจะลงลิ้นให้ ”
เธอกลืนน้ำลายลงคออันแห้งผาก ข่มความอายก่อนยกมือน้อยขึ้นมาใช้นิ้วแหวกกลีบเนื้อให้อ้าออกตามคำสั่ง
เขาคำรามอยู่ในลำคออย่างพึงใจ ก่อนเอื้อมสองมือใหญ่ไปขยำลอนสะโพกงอนแรง ๆ แล้วกดลงมาให้กลีบเนื้อเบื้องหน้าแปะลงบนปากของตัวเอง ละเลงลิ้นตวัดเลียติ่งเนื้อน้อยรัว ๆ สลับกับดูดไปที่เนินเนื้อจนทั้งสองกลีบแดงก่ำไปหมด ลากลิ้นลงต่ำไปยังรูร่องอันคับแคบหากมีน้ำใคร่ฉ่ำนอง เลียวนปากถ้ำก่อนจะเกร็งลิ้นแล้วสอดลึกเข้าสู่รูน้อยจนสุด ริมฝีปากบนของเขาบดบี้อยู่กับติ่งเนื้อ ลิ้นขยับกระดิกวนภายในรัว ๆ พลางชักเข้าออก
“ อื๊อออ ” เสียงหวานครวญคร่ำด้วยถูกปากและลิ้นโจมตีจนหูอื้อตาลาย พยายามเบี่ยงหนีความกดดันที่ก่อตัวในช่องท้องแต่สองมือใหญ่นั้นกดลอนสะโพกหล่อนไว้กับใบหน้าของเขาไม่ให้หนีไปไหนได้
“ คุณ.. คุณโปรดคะ ช้าลงหน่อยนะคะ รสาใจจะขาด ”
โปรย : " ขออีกครั้งได้ไหม " " หมายถึงโอกาสเหรอคะ " " ก็ โอกาสด้วย อย่างอื่นด้วย " เธอยิ้ม ขยับเข้าไปหาแล้วกระซิบข้างหูเขาเบา ๆ " อย่างอื่นนี่คืออะไรเหรอคะ " ลมหายใจอุ่น ๆ เป่าลงที่ซอกคอ และเธอตั้งใจแตะริมฝีปากให้ถากบนใบหูของเขา เพียงเท่านั้นเลือดหนุ่มก็เดือดพล่านเหลือเกินแล้ว " พูดได้เหรอ " " ถ้าไม่อยากพูด ทำเลยก็ได้ " ++++++++++++ มาเซ้ นางเอกเราสู้คนค่ะคุณขา หมายเหตุ : แมธธิว พระเอกของเรื่องนี้ เป็นตัวละครหนึ่งในกลุ่มเพื่อนสนิทจากเรื่อง คุณแสนร้าย , น้องนุ่ง , เล่ห์ร้อน ทุกเรื่องจะมีตัวละครทั้งสี่ปรากฏในเรื่อง แต่เนื้อเรื่องไม่เกี่ยวข้อง สามารถอ่านแยกกันได้ แต่ถ้าจะให้ม่วนจอยครบสูตรก็ฝากทั้งสี่ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ ++++++++++++++++++++++++ 4 เรื่อง 4 รส 4 หนุ่ม ดังนี้ 1. คุณแสนร้าย (แสนสราญ + หนึ่งฤทัย) 2. ขออีกครั้ง (แมธธิว + พราวด์ ) 3. น้องนุ่ง (เอกบุรุษ + เขมิรา) 4. เล่ห์ร้อน (เขมมะ + ขนม)
เธอไม่ได้ชอบเบา ๆ หรอก ฉันรู้ดี... โปรย : จากเด็กในบ้านที่มีสัมพันธ์กันลับ ๆ วันหนึ่งเธอตัดสินใจโบยบินไปจากอ้อมอก ตอนนั้นเขาพึ่งรู้หัวใจตัวเอง เขาหวง เขาหึง เขาคิดถึง เขาคลั่งแทบบ้า และจะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เธอคืนมา ! ตัวอย่าง : " คุณแสนมีธุระอะไรคะ " ใบหน้าหล่อเหลาที่เรียบเฉยยกยิ้มมุมปากทันทีที่ได้ยินคำถามนั้น " พูดจาดูห่างเหินจังนะ " " คุณทราบได้ยังไงคะว่าหนึ่งอยู่ที่นี่ " " ก็แค่บังเอิญผ่านมา " " บังเอิญแน่เหรอคะ " " แน่สิ ทำไมล่ะ ที่นี่มันร้านกาแฟที่ลูกค้าที่ไหนจะมาซื้อก็ได้ทั้งนั้น รวมถึงฉันด้วย " " หนึ่งจะปิดร้านแล้วค่ะ " " ใจดำจังนะ ออกมาไม่บอกไม่กล่าว รีบอะไรขนาดนั้น " คราวนี้เธอเงียบ เขาจึงยิงคำถามต่อ " เห็นน้าละมุนบอกว่าวันที่ขนของมีหนุ่มไปรับ " คำพูดนั้นทำให้เธอเชิดหน้าขึ้น " ค่ะ แฟนหนึ่งเอง หนึ่งย้ายมาอยู่กับเขาที่นี่ " เธอเน้นย้ำคำว่า ที่นี่ ให้เขาได้ยินชัด ๆ เขานิ่งไปชั่วขณะก่อนจะยิ้มออกมา " แต่ตอนนี้ร้านดูเงียบ ๆ แฟนไม่อยู่เหรอ " " คุณแสนจะสั่งอะไรไหมคะ ถ้าไม่สั่งหนึ่งขออนุญาตเชิญกลับ เพราะหนึ่งต้องปิดร้าน " " นี่เป็นแม่ค้ายังไงจะไล่ลูกค้าออกจากร้าน ใจร้ายจังนะ " เธอยืนจ้องเขาเขม็ง คิ้วได้รูปขมวดนิด ๆ อย่างหงุดหงิด แสนสราญนึกสนุกที่ได้เห็นท่าทีแข็งกร้าวต่อต้าน และคนสันดานเสียอย่างเขาก็ชอบที่จะเอาชนะเสียด้วยสิ " อยากได้เครื่องดื่ม " " รับอะไรดีคะ " " นมสด " " นมสดไม่มีค่ะ เมนูตามนี้เลย " เธอผายมือไปยังป้ายเมนูไม้แบบมินิมอลน่ารักที่มีรายชื่อเครื่องดื่มอยู่บนนั้น แต่เขาไม่ได้มองตามไปที่นั่น สายตากรุ้มกริ่มจ้องอยู่ที่อกอวบ แม้มีเสื้อยืดสีขาวสกรีนชื่อร้านห่อหุ้มอีกทั้งผ้ากันเปื้อนทับอีกชั้น แต่เธอก็ยังรู้สึกถึงความร้อนผ่าวที่เกิดขึ้นภายในทรวงเพียงถูกเขาจ้อง " มีสิ เต็มปากเต็มคำดีเสียด้วย " หมายเหตุ : คุณแสน พระเอกของเรื่องนี้ เป็นตัวละครหนึ่งในกลุ่มเพื่อนสนิทจากเรื่อง ขออีกครั้ง , น้องนุ่ง , เล่ห์ร้อน ทุกเรื่องจะมีตัวละครทั้งสี่ปรากฏในเรื่อง แต่เนื้อเรื่องไม่เกี่ยวข้อง สามารถอ่านแยกกันได้ แต่ถ้าจะให้ม่วนจอยครบสูตรก็ฝากทั้งสี่ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ ++++++++++++++++++++++++ 4 เรื่อง 4 รส 4 หนุ่ม ดังนี้ 1. คุณแสนร้าย (แสนสราญ + หนึ่งฤทัย) 2. ขออีกครั้ง (แมธธิว + พราวด์ ) 3. น้องนุ่ง (เอกบุรุษ + เขมิรา) 4. เล่ห์ร้อน (เขมมะ + ขนม)
" ผมใหญ่ครับ " " ใหญ่นี่ ชื่อหรือสรรพคุณคะ " " ก็... ทั้งสองอย่างครับ " +++++++++++++++++++++++++++ " ผมอยากเอาคุณเป็นบ้าเลย " ดวงตาของมิถุนาเบิกกว้างเมื่อได้ยินประโยคนั้น ไม่คิดไม่ฝันว่าเขาจะพูดมันออกมาตรง ๆ อย่างไม่ให้เกียรติเธอแม้แต่นิด " ไอ้โรคจิต หยาบคาย ! " เธอผรุสวาทออกมาทั้งยังพยายามดิ้นรนผลักไสให้ตัวเองหลุดพ้นพันธนาการอันเป็นอ้อมแขนเหนียวแน่นนั้น และแน่นอนว่านอกจากไม่หลุดแล้วเขายังรัดเธอแน่นเข้าไปอีก " ปล่อยฉันนะ ! " " ก็คุณบอกให้ผมพูดเอง " " ใครจะไปรู้ว่าความคิดคุณจะทุเรศลามกขนาดนั้น " " มันเป็นเรื่องปกติของมนุษย์ ธรรมชาติสร้างให้สัตว์เพศผู้เพศเมียสมสู่กันเพื่อดำรงเผ่าพันธุ์ ความต้องการทางเพศมันเป็นเรื่องปกติ หรือว่าคุณไม่เคยมีมัน " " ฉันมีคู่หมั้นแล้วและไม่ได้อยากดำรงเผ่าพันธุ์อะไรกับคนแบบคุณ ! " เขาหัวเราะเบา ๆ ต่างกับเธอที่ตาเขียวปั้ด อยากจะยกมือขึ้นตะกายหน้าหล่อ ๆ นั่นแทบบ้า ไอ้คนไร้มารยาท ! " เราไม่ต้องดำรงเผ่าพันธุ์อะไรทั้งนั้น " เขาเริ่มบทสนทนาต่อก่อนโน้มตัวไปกระซิบที่ข้างหูเธอเบา ๆ " แค่เอากันก็พอ " ++++++++++++++++++++++++++++++++++++ " ...แค่อยากจะมาทักทายคนคุ้นเคยเป็นการส่วนตัว " " ฉันไม่ใช่คนคุ้นเคยของนาย " " งั้นคุณเป็นคนคุ้นเคยของผมฝ่ายเดียวก็ได้ " " อย่ามากวนนะ ระวังจะโดนเอาคืน " " ก็เอาสิ จะเอาคืน เอาวัน หรือเอาทั้งวันทั้งคืนเลยก็ได้นะ ผมไม่ติด "
จะผิดไหม ถ้าอยากมีอะไรกับเพื่อนรัก เขาอยากสอดเสยลำใหญ่เข้าไปในกายเธอเหลือเกิน..เช่นเดียวกับเธอที่อยากให้เขาเข้ามาลึกๆ แรงๆ
พี่สาวครับ ตอนนี้ผมเป็นหนุ่มแล้วครับ ผมอยากกอด อยากหอม อยากจับ อยากเหลือเกินครับ อยากจะจับพี่ทำเมีย...
คู่หมั้นของเธอนอกใจแม่เลี้ยงของเธอ และทั้งสองก็ร่วมมือกันวางแผนหลอกลวงทรัพย์สินของครอบครัวเธอ และวางกับดักให้เธอสูญเสียความบริสุทธิ์ให้กับชายแปลกหน้าคนหนึ่ง เพื่อที่จะแก้แค้น เหวินหญ่าจึงตัดสินใจหาผู้ชายคนหนึ่งมาก่อเรื่องที่ที่งานหมั้นและฉีกหน้าพวกเขาทั้งคู่ โดยไม่คาดคิดหลังจาก "ประกาศหาแฟนโดยจ่ายค่าตอบแทนสูง"แล้ว เธอก็ได้หนุ่มสุดหล่อมาจริงๆ! เหวินหญ่าคิดว่าอีกฝ่ายเป็นเด็กยากจนที่เพื่อเงินเท่านั้น แต่หลังจากอยู่กับเขา โชคของเธอก็ดีขึ้นมาอย่างอธิบายไม่ถูก เดินนเล่นในห้างสรรพสินค้าใดก็ได้รับคูปองสำหรับแบรนด์หรูที่ซื้อฟรีและได้ชุดมูลค่านับแสนฟรี! ในงานหมั้น เขาออกงานอย่างยิ่งใหญ่ ทำให้ทุกคนนั้นตกตะลึงและประกาศอย่างเปิดเผยว่าเธอคือผู้หญิงของเขา! เดิมทีคิดว่าพวกเขาจะแยกทางกันหลังจากเรื่องนี้จบลง แต่เขากลับติดตัวเธอไม่ยอมไปไหนอีก "เราเพิ่งหมั้นกัน ตอนนี้ผมเป็นคู่หมั้นของคุณแล้ว" เหวินหญ่าหัวเราะเบา ๆ "คุณหมิ่น คุณคงไม่ใช่คิดว่าฉันรวยก็เลยไม่ยอมปล่อยฉันมั้ง?" หมิ่นซือหางยิ้ม เขาเป็นหลานชายของตระกูลใหญ่ ตระกูลหมิ่น เป็นซีอีโอของฮั้วเชง กรุ๊ป และเป็นถึงเจ้านายเบื้องหลังที่ควบคุมเส้นชีวิตทางเศรษฐกิจของเมืองไฮทั้งหมด เขาต้องมาสนใจเงินเล็กน้อยของเธอเหรอ? ต่อมาเหวินหญ่ารู้ว่าเขาคือคนที่เอาครั้งแรกของเธอไปในคืนนั้น!
กู้ชิงเฉิงเชื่อมั่นมาตลอดว่าตราบใดที่เธอประพฤติตัวดี สักวันหนึ่ง เธอก็จะสามารถชนะใจมู่ถิงเซียวให้ได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อเสิ่นถัง รักแรกที่เขาคิดถึงมาตลอดกลับมา ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป กู้ชิงเฉิงเป็นคนว่าง่ายสอนง่ายจริงๆ เธอจัดงานแต่งงานด้วยคนเดียว และนอนคนเดียวในห้องผ่าตัดเพื่อรับการรักษาฉุกเฉิน มีข่าวลือว่าเธอบ้าไปแล้ว อันที่จริงเธอบ้าไปแล้วจริงๆ ที่รักใครสักคนอย่างไม่ละอายขนาดนี้ ต่อมา ทุกคนลือกันว่า กู้ชิงเฉิงป่วยหนักและกำลังจะเสียชีวิต มู่ถิงเซียวถึงสูญเสียการควบคุมอย่างสิ้นเชิง "ฉันไม่ปล่อยให้เธอตาย" แต่เธอกลับยิ้มอย่างนิ่งๆ ว่า "ดีจังเลย ฉันเป็นอิสระแล้ว" ใช่แล้ว ไม่ต้องการกู้ชิงเฉิงอีกแล้ว"
หลังจากแต่งงานมาสามปี เสิ่นเนียนอันคิดว่าตนเองสามารถเอาชนะใจโฮ่วอวินโจวได้ แต่กลับพบว่าเขามีเพียงคนรักแรกอยู่ในใจ "ฉันจะปล่อยเธอไปหลังจากที่เธอคลอดลูก" ในวันที่เสิ่นเนียนอันมีปัญหาในการคลอดบุตร โฮ่วอวินโจวได้พาผู้หญิงอีกคนออกจากประเทศด้วยเครื่องบินส่วนตัว "ไม่ว่าคุณจะชอบใครก็แล้วไป สิ่งที่ฉันเป็นหนี้คุณ ฉันคืนให้หมดแล้ว" หลังจากที่เสิ่นเนียนอันจากไป โฮ่วอวินโจวก็เสียใจ "กลับมาหาฉันอีกครั้งได้ไหม"
เส้าหยวนหยวนแต่งงานกับแม่ทัพเทพทรงพลังที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสจนส่งผลกระทบต่อทางจิตใจหลังจาดที่เธอย้อนเวลา เธอไม่ต้องการเข้าไปพัวพันกับการสมรู้ร่วมคิด และต้องการร่วมมือกับเขาเพื่อแสวงหาอิสรภาพ เธอก่อตั้งธุรกิจ รักษาโรคของคนไข้ และช่วยชีวิตผู้คน เป็นคนที่ยอดเยี่ยม กลายเป็นผู้ช่วยที่ดีของแม่ทัพ แต่ต่อมาแม่ทัพกลับคืนคำ ไหนตกลงไว้ว่าจะหย่าล่ะ?
หากความรักของเราเปรียบเหมือนแก้วใบหนึ่ง แก้วใบนี้คงร้าวจนใกล้แตกเต็มที อีกฝ่ายต้องการประคองรักนี้ไว้อย่างอดทน แต่อีกคนกลับทำลายจนหัวใจของเธอย่อยยับแหลกลาน ความอดทนของคนเรามีวันที่สิ้นสุดน่ะ “หย่า” คงเป็นทางออกที่ดีที่สุด ถ้าอย่างนั้นก็เชิญเขาไปในที่ชอบ ๆ ทางใครทางมัน แต่เมื่อเวลาพัดผ่าน ด้วยเหตุผลของกามเทพ ทั้งคู่ได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง และเมื่อได้พบหน้าเธอ เขาขอแก้ตัว และบอกเธอว่า เขายังรักเธอ ทว่าในวันที่เธอเดินจากไป เธอมีลูกน้อยติดท้องมาด้วย และปัญหาของคนเป็นแม่ เจ้าเด็กน้อยหนูอยากจะมีพ่อครับ แล้วเธอควรทำอย่างไรต่อไป ++++++++++ คำโปรย เมื่อเข้าไปถึง และเห็นภาพตรงหน้า ปริญเขาไม่ได้อยู่คนเดียว ในอ้อมกอดและวงแขนของเขา มีร่างผู้หญิงคนหนึ่ง และสิ่งที่ทำให้หัวใจของทอดาวสลาย ทั้งสองคนกำลังจูบกัน เพล้ง... ข้าวของในมือร่วงลงไป พร้อมกับร่างของทอดาวที่แทบทรุด เธอเซไปจนปะทะกับฝาบ้าน คนสองคนที่กำลังจูบกันอยู่รีบผละออกจากกันแล้วหันมามอง ทอดาวแทบไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองด้วยซ้ำไป เธอไม่เคยคิดเลยว่าปริญเขาจะทำแบบนี้กับเธอ ทำอะไรที่แสนทุเรศในบ้านที่เป็นเรือนหอของเธอกับเขา ทอดาวน้ำตาคลอ เธอพยายามประคองสติโดยใช้ฝาผนังเป็นที่พึ่ง ‘แล้วลูกของเราล่ะ และนี่คืออะไร มันหมายความว่ายังไง ทำไมเขาทำแบบนี้กับฉัน’ ความคิดอันแรก ครอบครัวของเธอต้องแตกแยกแล้ว พร้อมกับคำถามเกิดขึ้นมามากมายในหัวของทอดาว เธอหน้าถอดสีซีดจางจนไม่มีสีเลือด สิ่งที่น่าเจ็บปวด เมื่อผู้หญิงคนนั้นเห็นเธอที่เป็นภรรยาของปริญแล้วจะกระดากอายถอยห่างจากสามีของชาวบ้าน แต่ไม่เลย สองมือของหล่อนคนนั้นยังสอดรัดเอาลำตัวและหน้าอกของตัวเองเบียดไปกับผิวแขนของปริญ
ในการแต่งงานที่ทำข้อตกลงไว้ เจียงหว่านเป็นฝ่ายที่มีใจให้อีกฝ่ายก่อน แต่ตอนที่เธอต้องการเผยเสี้ยนมากที่สุด เขากลับอยู่เคียงข้างคนรักในใจของเขา ในท้ายที่สุด เจียงหว่านก็ตัดสินใจหย่า และเริ่มต้นชีวิตใหม่ เมื่อเผยเสี้ยนรู้สึกตัวขึ้นมา เธอก็จากไปแล้ว เมื่อเผชิญหน้ากับคู่แข่งที่เข้าคิวเพื่อรับป้ายหมายเลข เผยเสี้ยนหยิบเงินร้อยล้านออกมาและพูดว่า "หว่านหว่าน คู่รักก็ต้องเป็นคู่เดิมเราแต่งงานใหม่อีกครั้งได้ไหม"