สะใภ้เทวดา

อ่ะเดะ?

ตรงหน้านี้มันคืออะหยังว่ะ?

บ้านไม้แบบจีน? เตียงนอนแบบจีน? หมอนแข็งๆแบบจีน อะไรๆก็จีน?

มันเกิดอะไรขึ้นกับกูว่ะเนี่ย!!!!!

.

..

...

ชีวิตนี้มันช่างซับซ้อน ตัวเราก็รู้ดีนะว่าเพิ่งตายมา จำได้ตรึงใจว่าเพิ่งสะดุดเส้นขาวบนทางม้าลาย แล้วเจอรถชนตายแบบฉับพลัน.... แค่นั้นเองงงงง

ช่างเป็นการตายที่น่าประทับใจ!!

.

..

เฮ้อ~~~

มองไปทางไหนก็ไม่คุ้นเคย?

ไหนละสวรรค์ นรกล่ะ? หรือนี้คือสวรรค์ช่วงเทศกาลตรุษจีนกัน สภาพแวดล้อมในห้องล้วนตกแต่งแบบจีนโบราณ เหมือนที่เคยเห็นในหนังซีรีย์ ในห้องที่ขนาดไม่ได้กว้างนักมีข้าวของเครื่องใช้นิดเดียว แค่เตียงไม้เก่าๆ โต๊ะติดหน้าต่างบนนั้นมีหนังสือประมาณสามสี่เล่ม และพู่กันแบบจีน อ๊ะ!! แถมให้อีกอย่างมีหวีไม้อีกอันด้วย! ของเยอะจริงๆ

ปลิว~~~

แซก แซก~~~

...

เฮ้อ!! ขอถอนหายใจอีกครั้ง

ลืมแนะนำตัวเองไป ผมชื่อลู่เหลียน จิ่นลู่เหลียน ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าร่างนี้ชื่ออะไร มันไม่มีความทรงจำในหัวเหมือนกับนิยายวายที่เคยไปยืนอ่านในร้านหนังสือ และผมก็ต้องรีบทำความเข้าใจไม่งั้นคงได้ตายอีกรอบจากการไม่ยอมรับความจริง

พรูด~~~~

หลังจากทำใจให้สงบแล้วมองรอบตัวอีกครั้ง มันคงไม่ใช่สวรรค์แล้วล่ะ ทุกอย่างในนี้ล้วนเป็นของเก่า ไม่ใช่ของเก่าล้ำค่าแต่เป็นเครื่องเรือนเก่าในครอบครัวยากจน ไม่ว่าเรื่องราวจะเป็นยัง สรุปแล้วผมไม่น่าจะอยู่ในโลกเดิมตามที่เข้าใจ และจากชุดที่ใส่เป็นเสื้อผ้าแบบจีนสีซีดจาง เนื้อผ้าค่อนข้างหยาบเลยที่เดียว แสดงว่าเจ้าของร่างนี้ฐานะคงไม่ดีเท่าไหร่

แง แงๆๆ

มิหนำซ้ำยังมีเสียงเด็กร้องอีก อืมๆคงน่ารักน่า...

เอ๊ะ! เด็ก?

ตึกๆๆ

เสียงฝีเท้าก้าวออกจากห้องไปอย่างว่องไว มือเรียวเปิดผ้าที่ห้อยไว้ใช้ปิดประตูออกก็เจอกับเปลขนาดเล็กที่ขยับดุกดิกไปมา พร้อมเสียงร้องโยเย

เท้าเล็กรีบสาวเท้าเข้าไปใกล้ ชะโงกหน้าลงไปดูในเปล ลู่เหลียนถึงชะงัก โอ้!!พระเจ้า...ตายแล้วเกิดใหม่คงไม่สมใจท่าน ยังต้องแถมเด็กมาด้วยเหรอครับถามจริงงงงงง!!!

ปล. เป็นเรื่องแรกที่แต่งฝากน้องไว้ในอ้อมกอดทุกคนด้วยนะคะ (◍•ᴗ•◍)