ข้ามเวลามาทั้งที่ ทำม่ายยย...ทำไมเขาไม่รวยเหมือนคน อื่นมั้งว่ะ...นี้อะไรลืมตามาทั้งที่แม้แต่ข้าวจะกินสักเม็ดยังไม่มีเลย!! โอ้พระเจ้า...ท่านรังแกกันเกินไปแล้ว!!
ข้ามเวลามาทั้งที่ ทำม่ายยย...ทำไมเขาไม่รวยเหมือนคน อื่นมั้งว่ะ...นี้อะไรลืมตามาทั้งที่แม้แต่ข้าวจะกินสักเม็ดยังไม่มีเลย!! โอ้พระเจ้า...ท่านรังแกกันเกินไปแล้ว!!
อ่ะเดะ?
ตรงหน้านี้มันคืออะหยังว่ะ?
บ้านไม้แบบจีน? เตียงนอนแบบจีน? หมอนแข็งๆแบบจีน อะไรๆก็จีน?
มันเกิดอะไรขึ้นกับกูว่ะเนี่ย!!!!!
.
..
...
ชีวิตนี้มันช่างซับซ้อน ตัวเราก็รู้ดีนะว่าเพิ่งตายมา จำได้ตรึงใจว่าเพิ่งสะดุดเส้นขาวบนทางม้าลาย แล้วเจอรถชนตายแบบฉับพลัน.... แค่นั้นเองงงงง
ช่างเป็นการตายที่น่าประทับใจ!!
.
..
เฮ้อ~~~
มองไปทางไหนก็ไม่คุ้นเคย?
ไหนละสวรรค์ นรกล่ะ? หรือนี้คือสวรรค์ช่วงเทศกาลตรุษจีนกัน สภาพแวดล้อมในห้องล้วนตกแต่งแบบจีนโบราณ เหมือนที่เคยเห็นในหนังซีรีย์ ในห้องที่ขนาดไม่ได้กว้างนักมีข้าวของเครื่องใช้นิดเดียว แค่เตียงไม้เก่าๆ โต๊ะติดหน้าต่างบนนั้นมีหนังสือประมาณสามสี่เล่ม และพู่กันแบบจีน อ๊ะ!! แถมให้อีกอย่างมีหวีไม้อีกอันด้วย! ของเยอะจริงๆ
ปลิว~~~
แซก แซก~~~
...
เฮ้อ!! ขอถอนหายใจอีกครั้ง
ลืมแนะนำตัวเองไป ผมชื่อลู่เหลียน จิ่นลู่เหลียน ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าร่างนี้ชื่ออะไร มันไม่มีความทรงจำในหัวเหมือนกับนิยายวายที่เคยไปยืนอ่านในร้านหนังสือ และผมก็ต้องรีบทำความเข้าใจไม่งั้นคงได้ตายอีกรอบจากการไม่ยอมรับความจริง
พรูด~~~~
หลังจากทำใจให้สงบแล้วมองรอบตัวอีกครั้ง มันคงไม่ใช่สวรรค์แล้วล่ะ ทุกอย่างในนี้ล้วนเป็นของเก่า ไม่ใช่ของเก่าล้ำค่าแต่เป็นเครื่องเรือนเก่าในครอบครัวยากจน ไม่ว่าเรื่องราวจะเป็นยัง สรุปแล้วผมไม่น่าจะอยู่ในโลกเดิมตามที่เข้าใจ และจากชุดที่ใส่เป็นเสื้อผ้าแบบจีนสีซีดจาง เนื้อผ้าค่อนข้างหยาบเลยที่เดียว แสดงว่าเจ้าของร่างนี้ฐานะคงไม่ดีเท่าไหร่
แง แงๆๆ
มิหนำซ้ำยังมีเสียงเด็กร้องอีก อืมๆคงน่ารักน่า...
เอ๊ะ! เด็ก?
ตึกๆๆ
เสียงฝีเท้าก้าวออกจากห้องไปอย่างว่องไว มือเรียวเปิดผ้าที่ห้อยไว้ใช้ปิดประตูออกก็เจอกับเปลขนาดเล็กที่ขยับดุกดิกไปมา พร้อมเสียงร้องโยเย
เท้าเล็กรีบสาวเท้าเข้าไปใกล้ ชะโงกหน้าลงไปดูในเปล ลู่เหลียนถึงชะงัก โอ้!!พระเจ้า...ตายแล้วเกิดใหม่คงไม่สมใจท่าน ยังต้องแถมเด็กมาด้วยเหรอครับถามจริงงงงงง!!!
ปล. เป็นเรื่องแรกที่แต่งฝากน้องไว้ในอ้อมกอดทุกคนด้วยนะคะ (◍•ᴗ•◍)
"อ๊ะ..ที่ไหนนี่มืดจัง อึดอัดจังเลย โอ้ย !!ใครถีบหัววะ" "ฮูหยินคลอดแล้วเป็นคุณชายน้อยเจ้าค่ะ ยังมีอีกคนเจ้าค่ะ เบ่งอีกเจ้าคะ " "อุ๊แว" "เป็นคุณหนูเจ้าค่ะฮูหยิน"
แค่ทะลุมิติมาในโลกยุคโบราณก็นับว่าแย่มากพอแล้ว แต่เคราะห์ซ้ำกรรมซัด เธอต้องมาแต่งงานกับท่านอ๋องที่ขึ้นชื่อว่าอำมหิตมากที่สุดในเมืองหลวง แล้วจางอวิ๋นซีจะเอาตัวรอดจากเงื้อมมือของท่านอ๋องจอมโฉดได้อย่างไร
ตลอดสิบปีที่ฉู่จินเหอรักเหลิ่งมู่หยวนฝ่ายเดียว เอาใจใส่กับเขาอย่างเต็มที่ แต่เธอไม่เคยคิดว่าที่แท้เธอเป็นแค่ตัวตลกคนหนึ่งเท่านั้น ที่สำนักงานเขตเพื่อทำการหย่า เหลิ่งมู่หยวนมองดูฉู่จินเหอด้วยความเย็นชาและพูดอย่างเหยียดหยามว่า "ถ้าเธอคุกเข่าลงและขอร้องฉัน ฉันอาจจะให้โอกาสเธอกอีกครั้ง ฉู่จินเหอเซ็นอย่างไม่ลังเลและออกจากตระกูลเหลิ่ง สามเดือนต่อมา ฉู่จินเหอปรากฏตัวอย่างเปิดเผย ในเวลานั้น เธอเป็นประธานเบื้องหลังของ LX นักออกแบบลับที่ล้ำค่าที่สุดในโลก และเจ้าของเหมืองที่มีมูลค่าหลายร้อยล้าน ทางตระกูลเหลิ่งคุกเข่าลงและขอร้องให้คืนดีและขอการให้อภัย ฉู่จินเหอแยู่ในโอบกอดของซีอีโอโจว ซึ่งเป็นคนใหญ่คนโตในโลกธุรกิจอย่างมีความุข เธอเลิกคิ้วพลางเยาะเย้ย "ฉันในตอนนี้ไม่ใช่คนที่พวกคุณมาเกี่ยวข้องได้"
หลังจากแต่งงานได้ 2 ปี ในที่สุดเจียงเนี่ยนอันก็ตั้งครรภ์สักที ความดีอกดีใจของเธอแต่กลับแลกกับคำขอหย่าของสามี หลังจากการสมคบคิด เธอนอนในกองเลือด และต้องการขอร้องเขาให้ช่วยเด็กเอาไว้ แต่กลับไม่สามารถติดต่อกับอีกฝ่ายได้ ด้วยความสิ้นหวังเธอจึงออกจากประเทศไป ต่อมาในงานแต่งงานของเจียงเหนียนอัน คุณกู้เสียการควบคุมและคุกเข่าลง ดวงตาของเขาแดงก่ำ "มีลูกของฉัน แล้วเธออยากจะแต่งงานกับใครกัน?"
เสิ่นชิงกลายเป็นลูกสาวของชาวนาจากคุณหนูที่ร่ำรวยของตระกูลเสิ่นในชั่วข้ามคืน ลูกสาวตัวจริงใส่ร้ายเธอ คู่หมั้นของเธอทำให้เธออับอาย และพ่อแม่บุญธรรมของเธอก็ไล่เธอออกจากบ้าน... ทุกคนต่างรอที่จะหัวเราะเยาะเธอ ทว่าเธอกลับกลายเป็นทายาทของตระกูลเศรษฐีในเมืองอย่างกะทันหัน นอกจาดนี้ เธอยังมีตัวตนหลากหลาย เช่น หัวหน้าแฮ็กเกอร์ระดับนานาชาติ นักออกแบบเครื่องประดับชั้นนำ นักเขียนผู้ยิ่งใหญ่ที่ลึกลับ และอัจฉริยะด้านการแพทย์! พ่อแม่บุญธรรมเสียใจกับการตัดสินใจของตนและบังคับให้เธอแบ่งทรัพย์สินครึ่งหนึ่งให้เพราะพวกเขาเลี้ยงดูเธอมา เมื่อเสิ่นชิงหยิบกล้องออกมาแล้วบันทึกท่าทางอันน่าเกลียดของพวกเขา อดีตคู่หมั้นรู้สึกเสียใจและพยายามจะคืนดีกับเธอ เสิ่นชิงหัวเราะเยาะ "เขาคู่ควรงั้นเหรอ" จากนั้นก็ไล่เขาออกจากเมือง ในที่สุด ผู้มีอำนาจแห่งเมืองก็พูดอ้อนวอนเบาๆ "ไม่จำเป็นต้องแต่งเข้าตระกูลผม เดี๋ยวผมไปหาเอง"
เสิ่นซือหนิงซ่อนตัวตนไว้ยอมทำทุกอย่างให้ แต่ความจริงใจของเธอกลับถูกสามีทำลายไปหมด และสิ่งที่เธอได้รับนั้นคือข้อตกลงการหย่า ด้วยความผิดหวังเธอจึงหันหลังจากไปและกลายเป็นตัวเองที่แท้จริงอีกครั้ง หลังจากได้เห็นความใกล้ชิดของสามีกับคนรักของเขา เธอก็จากไปด้วยความผิดหวัง จากนั้นเปิดเผยตัวตนที่เป็นนักปรุงน้ำหอมอัจฉริยะระดับนานาชาติ ผู้ก่อตั้งองค์กรข่าวกรองที่มีชื่อเสียง และผู้สืบทอดในโลกแฮ็กเกอร์ อดีตสามีของเธอเลยเสียใจมาก เมื่อเมิ่งซือเฉินรู้ว่าตัวเองทำผิด เขาก็เสียใจมาก หนิง ผมผิดไปแล้ว ให้โอกาสผมอีกครั้งเถอะ ทว่าฮั่วจิ่งชวนขาพิการนั้นกลับลุกขึ้นยืนและจับมือกับเธอว่า "อยากคบกับเธอ นายยังไม่มีค่าพอ"
© 2018-now MeghaBook
บนสุด