อลัน ซาวันเดอร์ (พี่อลัน) ปัจจุบัน อายุยี่สิบเจ็ดปี ลูกครึ่งไทย-อเมริกัน ที่ต้องพลัดพรากจากพ่อแม่ ไปอยู่และเติบโตที่ประเทศไทย โดยมีพ่อและแม่ทูนหัวเลี้ยงดูอบรมสั่งสอนจนถึงอายุสิบห้า แต่ตอนที่อลันอายุได้เจ็ดขวบพ่อและแม่ทูนหัวที่เลี้ยงดูเขามา ได้ให้กำเนิดบุตรสาว ผู้ซึ่งที่จะมาครอบครองหัวใจของเขาอย่างไม่มีเงื่อนไข ปิ่นมุก อัครถาวรกุล (หนูมุก) ปัจจุบัน อายุยี่สิบปี ที่เกิดมาท่ามกลางความรักของคนรอบข้าง และรวมถึงผู้ที่จะมาเป็นเจ้าของหัวใจ ‘พี่อลัน’ ชายเพียงคนเดียวที่เธอต้องรักเขาอย่างไม่มีเงื่อนไข เมื่อลมหายใจแรกของเธอที่เกิดขึ้นนั้นมาพร้อมกับภาระที่ยิ่งใหญ่ เมื่อเธอต้องเป็นสะใภ้ใหญ่ของตระกูลซาวันเดอร์ หนูมุกจึงถูกเลี้ยงดูให้พร้อมกับหน้าที่ตำแหน่ง ‘เมีย’ ของพี่ชายท้องชนกัน ที่เขาไม่ใช่เป็นเพียง อลัน ซาวันเดอร์ แต่เขาคือ ‘ลูกไม้’มาเฟีย ที่มีเลือดส่วนนี้ไหลเวียนเป็นส่วนใหญ่ในร่างกาย ‘ให้ตายเถอะ!!!’ คำนี้ต้องเกิดขึ้นกับอลันแทบทุกวัน เมื่อเขาคิดว่าถึงเวลาแล้วที่เขาต้องรับเจ้าสาวตัวจริงของเขามาดูแลต่อจากพ่อแม่ เพื่อรอเวลาที่เหมาะสมที่เขาจะมอบตำแหน่ง ‘เมีย’ ที่ถูกต้องตามกฎหมายให้กับเธอ แต่เมื่อเธอทั้งแสบ ทั้งดื้อ และรักเขามากมายจนทำให้เขาต้องกระทำบางอย่างเพื่อปกป้องเธอจากภัยร้ายที่ครอบครัวเขาต้องพบเจอ ‘ให้ตายเถอะ!!!’ เขาเกลียดตัวเองที่ต้องทำให้ ‘หนูมุก’ เสียน้ำตาครั้งแล้วครั้งเล่า เขาจึงต้องชดเชยให้กับเธอด้วยการมอบตัวเองให้ตกเป็นของเธอครั้งแล้วครั้งเล่า เพื่อฆ่าเวลารอคอยวันที่เธอจะเข้ามารับตำแหน่ง ‘ภรรยา’ ในอีกหนึ่งปีข้างหน้า “ถือซะว่าพี่เป็นสินค้า...ที่เต็มใจให้หนูมุกได้ทดลองใช้ได้ตามใจ...ครับ”
‘ประเทศไทย’
“line....” จันทร์ฉายคว้าโทรศัพท์เมื่อได้ยินเสียงข้อความของไลน์เข้า เมื่อเธอดูมัน มาจากพี่สาวของจันทร์ฉายคือพี่ปกฉัตรซึ่งตอนนี้กำลังศึกษาอยู่ที่ประเทศอังกฤษ
“เฮ้!...มุกดูนี้สิ...พี่ฉัตรส่งรูปว่าที่พี่เขยมาให้ดูว๊ะ...หน้าตาดีมากเลยว๊ะแก” ฉาย หรือ จันทร์ฉาย เพื่อนของปิ่นมุก โชว์หน้าจอภาพคู่ชายหญิงที่ประคองกอดให้ดู พร้อมรายงานสถานะของคนในภาพเรียบร้อย
ปิ่นมุก กำลังก้มหน้าก้มตาทบทวนเนื้อหาเพื่อเตรียมตัวเข้าห้องสอบวิชาตัวสุดท้ายของภาคเรียนนี้
“เมื่อกี้...แกว่า...อะไรนะ” ปิ่นมุกทวนคำของเพื่อนอีกครั้งทันทีอย่างติดขัดในด้านความรู้สึกและลมหายใจ หลังจากเงยหน้ามามองภาพดังกล่าว ไม่ใช่ว่าเธอจะไม่ได้ยิน แต่อยากฟังอีกครั้งว่าที่ได้ยินตอนแรกไม่ผิด
“ว่าที่พี่เขย...พี่ฉัตรเขาว่าอย่างนั้น...ดูสิพี่เขาบอกว่าเป็นลูกครึ่ง ไทย-อเมริกันด้วย หน้าตาดีมากเลยว๊ะแก...แถมยังพูดไทยชัดเวอร์อีกต่างหาก” จันทร์ฉาย กล่าวต่ออย่างไม่รู้สึกถึงความผิดปกติของเพื่อนร่วมโต๊ะ ที่ตอนนี้หน้าถอดสีซีดอย่างเห็นได้ชัด เพราะมัวแต่จับจ้องอยู่ที่หน้าโทรศัพท์โต้ตอบกับพี่สาวที่อยู่ต่างแดน
“มุก...ขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ...เจอกันที่ห้องสอบเลยแหละกัน” ปิ่นมุกพูดพร้อมกับปิดหนังสือและลุกเดินออกไปจากตรงนั้น
“เฮ้ย!...มุก...มุก” จันทร์ฉายร้องเรียกเพื่อนที่จู่ๆก็หุนหันลุกและเดินจากไป “สงสัยจะปวดมาก” บ่นพึมพำกับตัวเองและก้มหน้าพิมพ์ไลน์คุยกับพี่สาวต่อเพื่อฆ่าเวลารอเวลาสอบ
ปิ่นมุกวิ่งไปหยุดที่ริมสระน้ำ และยืนใต้ต้นไม้ใหญ่มองไกลออกไป ยังกับว่าเธอกำลังใช้ดวงตาคู่สวยมองไปถึงประเทศอังกฤษ เพื่อที่จะได้มองเห็นใครคนหนึ่งที่เธอเฝ้ารอคอยมาตลอดหลายปีนี้ ด้วยแววตาเศร้าอย่างไม่อาจปิดบังได้
‘ประเทศอังกฤษ’
“ขอบคุณครับ พี่แอล” อลันกล่าวขอบคุณแอลหรือมิคาแอลที่เป็นมือขวาและพี่เลี้ยงของอลัน มาตั้งแต่เขาเดินทางมาศึกษาต่อที่ประเทศอังกฤษเมื่ออายุ สิบห้า และเป็นการจากเมืองไทยมาตั้งแต่ตอนนั้นและจากวันนั้นถึงวันนี้เขาอายุยี่สิบเจ็ดปี สิบสองปีแล้วที่ตัวเขาไม่ได้กลับเมืองไทยที่เขาเติบโตมาตลอดสิบห้าปีเพราะอีกสองวันเขาจะเดินทางไปประเทศไทย เพื่อไปจัดการภาระกิจที่ไม่มีใครสามารถจัดการได้ นั้นคือการไปรับ ปิ่นมุก หญิงสาวที่เป็นดั่งดวงใจและชีวิตเขา
แอลจัดการเรื่องตั๋วเครื่องบินในการเดินทางครั้งนี้และแจ้งเพิ่มเติมว่า “ผมจัดการ์ดไปเพิ่มอีกเจ็ดคน”
“รวมพี่กับผมก็เก้าคน...แล้วคุณพ่อวุฒิท่านทราบเหรอยังครับ”
“ครับ...ท่านบอกว่าไม่มีปัญหาครับ...ท่านสำรองบ้านพักให้เรียบร้อยครับ” อลันพยักหน้ารับทราบ แต่การไปครั้งนี้ถ้าทุกอย่างเรียบร้อย เขาคงสามารถเดินทางกลับได้ภายในหนึ่งสัปดาห์
“หนูมุก...อีกสองวันเราก็จะได้เจอกันแล้ว” อลันบ่นพึมพำกับตัวเองและตั้งหน้าตั้งตาเคลียงานให้เสร็จก่อนการเดินทาง
แอลมองอลัน นายหนุ่มรุ่นน้องอายุน้อยกว่าเขาสองปี เขาในฐานะที่เป็นทั้งเพื่อนและพี่เลี้ยงมองอย่างกังวลใจ เรื่องงานเขาไม่เป็นห่วงเลยเพราะอลันทั้งเก่งและฉลาดในการทำงาน แม้แต่การเรียนเขาก็ไม่ธรรมดาสมกับเป็นคนตระกูล ซาวันเดอร์ทายาทอันดับหนึ่งเพียงคนเดียว แต่นายเขาคนนี้ยังมีน้องชายที่ห่างกันสามปีแต่สองคนใช้นามสกุลคนละนามสกุล เพราะน้องชายของเขากลับเป็นทายาทของตระกูลเบนเน็ต ใครก็ตามที่ไม่ได้ใกล้ชิดหรือเป็นคนใน จะไม่รู้ถึงความเป็นมาของครอบครัวนี้ เพราะนายใหญ่ของตระกูลนี้ไม่ธรรมดาวางแผนจัดการทุกอย่างได้อย่างไม่น่าเชื่อ แต่ความกังวลของเขาคือเรื่องหัวใจของชายหนุ่มต่างหาก หนูมุก หรือ ปิ่นมุก อัครถาวรกุล บุตรสาวที่เหลือเพียงคนเดียวของเอกวุฒิ นักธุรกิจเจ้าของฟาร์มมุกที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทย และเจ้าของเกาะมุก,รีสอร์ท อีกหลายแห่ง และเอกวุฒิกับภรรยายังมีตำแหน่งเป็นพ่อแม่ทูนหัวของอลันด้วย แต่ปัญหาอยู่ที่หญิงสาววัยยี่สิบปี นามว่า ปิ่นมุก เพราะเธอไม่ธรรมดา เรื่องนั้นอลันนายหนุ่มของเขารู้ดี และคิดว่าคงกำลังกังวลเรื่องนี้เป็นแน่
แอล...มือขวาพ่วงตำแหน่งเลขาขอตัวและเดินออกจาห้องไป อลันก็เงยหน้าพิงพนักและถอนหายใจอย่างเหนื่อยใจและเป็นกังวล เขาย้อนกลับไปคิดถึงเหตุการณ์เมื่อสามปีก่อนที่เป็นสาเหตุของการสร้างปัญหาให้เขา ณ ปัจจุบันนี้
เหตุเกิดที่ร้านอาหารในประเทศอังกฤษ ซึ่งเป็นวันที่พร้อมหน้ากันทุกคนไม่ว่าจะเป็นคุณพ่อคุณแม่ของเขา และพ่อแม่ทูนหัวก็คือคุณพ่อคุณแม่ของหนูมุกนั่นเอง และอดัมน้องชายเพียงคนเดียวของเขา เพราะเป็นวันสำเร็จการศึกษาระดับปริญญาโทของเขา ทุกอย่างควรจะเป็นในแบบที่เขาจัดการและวางแผนไว้ แต่เนื่องจากเขาไม่ได้ทำการจองแบบปิดร้านเพื่อความเป็นส่วนตัว แต่แค่ให้มีการจัดสถานที่แยกออกมาเฉพาะครอบครัว เพราะฉะนั้นทางร้านก็ยังคงเปิดร้านรับแขกท่านอื่นได้ ถึงแม้บริเวณโดยรอบของโต๊ะเขาจะมีการจัดสถานที่เพื่อครอบครัวเขา และไหนจะการ์ดของพวกเขาอีกรวมกันก็สามสิบคนได้ ถ้ามองมาจากโต๊ะอื่นของลูกค้าท่านอื่นของร้านจะไม่เห็นพวกเขา แต่ห้องน้ำสิยังคงใช้ร่วมกัน
“คุณแม่ขา...หนูมุกอยากเข้าห้องน้ำ” หญิงสาววัยสิบเจ็ด เอ่ยกับมารดาของตนที่นั่งอยู่ข้างๆ แต่ไม่ทันที่นีออน แม่ของหนูมุกจะได้พูดอะไร
“เดี๋ยวพี่พาไป” อลันเป็นฝ่ายพูดมาซะก่อนด้วยภาษาไทย อลันจะใช้ภาษาไทยกับพ่อแม่ทูนหัวและหนูมุก รวมถึงแม่เขาเองด้วยคือคุณแม่หนูนาเท่านั้น และจะมีเป็นครั้งคราวกับน้องชายของเขาคือ อดัม เพราะทั้งเขาและอดัมสามารถใช้ภาษาไทยสื่อสารได้แต่อาจจะไม่คล่องแคล่วและเข้าใจในเรื่องของการใช้สำนวนไทยก็เขาและอดัมเป็นลูกครึ่งไทยอเมริกันที่ใช้ชีวิตส่วนใหญ่ฝั่งยุโรปจึงถนัดการใช้ภาษาอังกฤษสื่อสารกันมากกว่าระหว่างสองพี่น้อง
รวมเรื่องสั้น_เรื่องราวความรัก อ่านเท่าไหร่ก็ไม่มีเบื่อ -- เมื่อเขาต้องการ -- มายผู้ที่ไม่เคยปฎิเสธยามเมื่อคุณอาหนุ่มต้องการ ซึ่งเธอไม่ปฎิเสธเขาอยู่แล้ว เพราะไม่รู้จะทำไปทำไม เสแสร้งแกล้งเล่นตัวทั้งๆ ที่ตัวเองก็ไม่เหลือความสดใหม่ให้ค้นหาอีกต่อไปแล้ว ทำได้เพียงร่วมมือกับเขาอย่างเร้าร้อนในทุกที่ทุกเวลา ‘เมื่อเขาต้องการ’ -- ชนท้องน้องสาว -- หากน้องสาวที่ผมหวังจะท้องชนกัน กำลังจะมีความรักกับผู้ชายคนอื่น...คุณจะทำอย่างไร? -- ค่าคุ้มครองมาเฟีย -- กานต์ จะว่าเขาเป็นเด็กหนุ่มก็ได้ ชายหนุ่มวัยขบเผาะก็ไม่ผิด เมื่อเขากลายเป็นค่าตอบแทนชดเชยการล้างแค้น อันแสนเร้าใจ ให้กับ คุณเชอร์รี่ พี่สาวที่มักจะปรากฎตัวในชุดรัดรูปอวดส่วนเว้าส่วนโค้ง ต่อหน้าเขา... เอือก!...เสียงลูกกระเดือกขยับเมื่อกานต์พยายามกลืนน้ำลายไม่ให้ไหลออกมา -- ผู้ชายแพร่พันธุ์ -- “หากภรรยาที่แต่งงานกันมาได้ 5 ปี บอกกับคุณว่า จะให้คุณทำกับผู้หญิงอื่น เพื่อมีลูกให้กับเธอ...คุณจะทำอย่างไร?
...ความรู้สึกที่เธอมีให้กับเขามันหยั่งรากแก้วไปถึงกระดูกทุกมวลในร่างกายเธอแล้ว ถ้าให้เธอถอนมันตอนนี้มันจะต่างอะไรกับการเลาะกระดูกกันเล่า! 🌼 🌼 🌼 ตั้งแต่เล็กจนโตเธอไม่เคยใกล้ชิดผู้ชายคนไหนที่ไม่ใช่สายเลือดเดียวกันมาก่อน มันไม่ใช่พึ่งเกิดขึ้นแต่มันค่อยๆ เติบโตขึ้นอย่างแข็งแรงต่างหาก ความรู้สึกที่เธอมีให้กับเขามันหยั่งรากแก้วไปถึงกระดูกทุกมวลในร่างกายเธอแล้ว ถ้าให้เธอถอนมันตอนนี้มันจะต่างอะไรกับการเลาะกระดูกกันเล่า! ปิ้ง! นั่งอยู่แบบนี้นานแค่ไหนเธอแทบไม่รู้ตัวจนมีข้อความเข้ามาในโทรศัพท์ ‘พี่จะออกไปข้างนอก อยากได้อะไรอยากกินอะไรส่งข้อความมานะ’ ลำธารมองประโยคที่ปรากฎบนหน้าจอด้วยใบหน้าซีดเผือก ‘...ส่งข้อความมานะ’ ไม่มีช่องโหว่ตรงไหนให้เธอได้มีความหวังเลยว่าเขาจะชวนเธอไปด้วย “พี่หัสพาลำธารไปด้วย” หญิงสาวพร่ำเพ้อเพียงลำพัง แม้ได้ไปแล้วจะต้องเจ็บปวดยามที่ต้องเห็นเขาอยู่กับผู้หญิงคนนั้น แต่ถ้าเธอได้ไปด้วยช่วงกลับเวลาตรงนั้นก็จะเป็นของเธอกับเขาเพียงลำพังสักนิดก็ยังดี แต่เธอก็ได้แต่หลับตาและเอาความต้องการนี้ไปยังความฝัน
พันธะรักวิวาห์จำเป็น [Bond of Love - Wedding] #รุ่งอรุโณทัย เขาเรโนลต์ที่ต้องแต่งงานกับหญิงสาวที่ไม่เคยเห็นหน้าแม้แต่ครั้งเดียวตามคำสั่งพ่อ ซึ่งทำให้เขาต้องเสียทั้งเงินและเสียสถานะโสด เพราะฉะนั้นเขาไม่มีทางที่จะต้องแต่งเมียคนนี้แล้วเอาขึ้นหิ้งบูชาเป็นแน่ พ่อจะจัดหนักให้อย่างไม่แทงกั๊กในทุกๆ ทั้งเรื่องXXXทั้งแสวงหาผลประโยชน์จากเมียที่ได้มาจากวิวาห์จำเป็นคนนี้เท่าทบทวีเงินที่เขาต้องลงทุนจ่ายไปไม่น้อยคืนมาจนครบพร้อมดอกเบี้ยรับและดอกเบี้ยจ่าย... คำโปรย:: … เรโนลต์ เงียบ! เขาประธานผู้มากด้วยอำนาจ เพียบพร้อมไปด้วยรูปร่างหน้าตาที่สามารถขึ้นแท่นสามีแห่งชาติได้อย่างไร้ข้อกังขา ฐานะการเงินแม้ตอนนี้จะเหลือเพียงอสังหาริมทรัพย์กับรถสามคันและเงินเดือนแต่ก็ยังน่าสนใจอยู่ในหมู่สาวๆ และเหล่าไก่วัดที่เต็มใจให้สมภารอย่างเขากัดแทะเล่นเป็นครั้งคราว คนโสดทำอะไรก็ไม่น่าเกลียดไม่ผิด แต่จากคำพูดล่าสุดของคุณพ่อไม่กี่คำ เขาที่เป็นฝ่ายกระดิกนิ้วเรียกสาวๆ กลายมาเป็นคนที่ถูกกระดิกนิ้วเรียกไปแล้วอย่างงั้นเหรอ “เธอเป็นหม่อมเจ้าหรือครับ...ผมหมายถึงว่าที่สะใภ้นะครับ” เขาขยายความเมื่อจู่ๆ เขาเงียบไปนานและเอ่ยขึ้นมาคุณพ่อจึงมุ่นคิ้วไม่เข้าใจในตอนแรก คุณอำพลส่ายหน้า “นางสาวธรรมดา” “เธอเป็นลูกนักการเมืองใหญ่หรือเป็นลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของผู้ทรงอิทธิพล” เรโนลต์ยังพยายามต่อ “คุณอำพลส่ายหน้า “กำพร้า” … เรโนลต์ เงียบ! “เป็นผู้มีพระคุณของคุณพ่อ” เรโนลต์ไม่ละความพยายาม “แกดูละครมากไปมั้ย” … เรโนลต์ เงียบ! ======================= SET : Bond Of Love พันธะรักโดยไม่ตั้ง [Bond Of Love - Accidence] พันธะรักวิวาห์จำเป็น [Bond Of Love - Wedding] พันธะรักราคีแค้น [Bond Of Love - Revenge]
“ถอยไปนะ!!!” “ไม่สู้แล้วเหรอ” น้ำใสกำปมผ้าขนหนูไว้แน่น ดวงตากลมจดจ้องเข้าไปในดวงตาสีเทาของเขาเขม็ง แม้ตัวเองจะเสียเปรียบแต่เธอไม่มีทางยอมแพ้ง่ายๆ “จะเอายังไง” “นั่นสินะ! ไม่อยากเชื่อเลยว่าอย่างเราสองคนจะมาถึงจุดนี้ได้เหมือนกัน...ใครกันนะที่บอกรักกันได้ทุกเวลา...ไม่อายปากบ้างเหรอ” คำเย้ยหยันที่ถูกพ่นออกมามันไม่ได้แค่ทำร้ายจิตใจคนฟังเพียงฝ่ายเดียว ในทางตรงข้ามคนพูดน่าจะอาการสาหัสยิ่งกว่า “แล้วไง! คุณก็เหมือนของกินมีใครบ้างที่กินของเดิมซ้ำๆกันทุกวัน คำแรกมันก็ชื่นมื่นน่าลิ้มลองเป็นธรรมดา คำที่สองก็ยังน่าพิสมัย แต่คำต่อๆไปใครจะยังกลืนมันลงละในเมื่อรู้รสชาติแล้ว เมื่อถึงเวลาก็ต้องหารสชาติใหม่ๆมาลอง...ใช่มั้ย” แววตาของเอ็ดเวิร์ดเปลี่ยนไป สีหน้าและแววตาของน้ำใสมันช่างเข้าได้กับคำพูดของเธอเสียจริง นี่เขาเกิดหวั่นไหวใช่เหรอเปล่าว่าเธอคิดอย่างที่พูดจริงๆ ความเบื่อหน่ายอย่างงั้นเหรอ... “ได้!!! ในเมื่อเธอเบื่อรสชาติที่ฉันอุตส่าห์ปรุงแต่งมันเพื่อเธอคนเดียว งั้นลองรสชาติใหม่ก็...แล้ว...กัน!” อร้ายยยย!!! น้ำใสร้องดังลั่นเมื่อเอ็ดเวิร์ดกระชากผ้าขนหนูออกจากการปกป้องเรือนกายเปลือย ควับ!!! แรงเขากับแรงเธอมันเทียบกันไม่ได้หรอก ควับ!!! และอีกผืนที่หลุดล่วงไปคือของเขา สองร่างเปลือยเปล่าแนบชิดกัน เมื่อน้ำใสพยายามจะหนีให้พ้นจากรัศมีไอร้อนของร่างกายเขาที่พวยพุ่งออกมากระทบพื้นผิวเนียนของเธอ
“พามาที่นี่ทำไม” “กินมื้อเช้า” ณิชาเบิกตากว้างมองเขา นี่เขาไปรับเธอมากินมื้อเช้า ดวงตากลมมองนาฬิกาด้านหน้ารถ และหันกลับมามองเขา เขาอยู่ในชุดกึ่งสูท เป็นทางการมาก โอ้! นี่เขาอายุเท่าไหร่กัน ปกติเขาตื่นกี่โมงกัน เพราะตอนนี้พึ่งจะเจ็ดโมงเช้า “ปกติคุณตื่นกี่โมง” “ตีห้าเป็นประจำทุกวัน” “ทุกวันเลยเหรอ” ภีมะพยักหน้า “แล้วนอนกี่โมง” “ก็แล้วแต่...อยากรู้ไปทำไม” “สงสัยบ้างไม่ได้เหรอ...” พวกเขาแปลกหรือเปล่านะ พี่เหนือก็เป็นคนตื่นเช้าเช่นกัน “คุณออกกำลังตอนเช้าทุกวันเลยใช่มั้ยคะ” ภีมะพยักหน้าอีกครั้ง “คนในตระกูลเราไม่สอนให้ลูกหลานนอนตื่นสาย...แต่สะใภ้อย่างเธอฉันจะให้เวลาค่อยๆปรับตัว”
ฉันเป็น ขวัญชนก วงศ์ษา ตั้งแต่อายุ 1 วัน ถึง อายุ 18 ปี 1 วัน อายุ 18 ปี 2 วัน ฉันเป็น ขวัญชนก ฟง เขาคือ ดีแลน ฟง อายุอานามก็ 30 ปี ชายร่างสูงเมื่อสามปีก่อน ปัจจุบันเขาคือสามีที่ถูกต้องตามกฎหมาย ขอย้ำว่าถูกต้องตามกฎหมายเท่านั้น คำโปรย : “ห้าแสน!” “เจ็ดแสน!” เสียงประมูลราคาจากคนด้านล่างเวทีดังแข่งกัน “หนึ่งล้าน” การประมูลยังคงดำเนินกันต่อไปเรื่อยๆ ขวัญชนก สาวน้อยวัยใสวัยย่างสิบเก้าสอดส่ายสายตามองไปยังกลุ่มคนด้านหน้า “หนึ่งล้านสองแสน” เอาสิ! ถ้าเขาไม่มา เธอก็...ขวัญชนกยิ้มหวานหว่านเสน่ห์ กระตุ้นราคาประมูลจนสูงลิ่วถึงสองล้าน “สองล้านครั้งที่หนึ่ง...” ในมุมมืดชายร่างสูงยกยิ้มมุมปากอีกครั้ง เมื่อเห็นดวงตากลมโตแสดงความหวาดหวั่นในที่สุด “ห้าล้าน!” ก่อนที่ราคาสองล้านจะถูกเคาะครั้งที่สาม เสียงบอกราคาใหม่สร้างความตกตะลึงให้กับทุกคนในงาน แต่กลับสร้างรอยยิ้มให้หญิงสาวบนเวที เธอไม่เคยลืมเสียงของเขา “ชนะแล้ว” ขวัญคิดในใจ “ห้าล้านครั้งที่สาม...ขาย!”
อวิ๋นหลาน นักฆ่าอันดับหนึ่งแห่งศตวรรษที่ 25 ได้ข้ามภพและเกิดใหม่ในร่างของหญิงสาวผู้ไร้ประโยชน์ซึ่งมีชื่อเดียวกันในจวนเทพเจ้าแห่งสงคราม รากวิญญาณถูกทำลายไป? บำเพ็ญวิชาไม่ได้? คู่หมั้นถอนหมั้น? ทุกคนหัวเราะเยาะนาง? การควบคุมอสูร ยาพิษ ยาลูกกลอนปีศาจ อาวุธลับ...นางจัดการได้อย่างสบายๆ อดีตผู้ไร้ค่า แต่บัดนี้มาแก้แค้นชาาเจ้าชู้ เอาคืนทุกคนที่รังแกตนเอง ได้ประสบความสำเร็จ และขึ้นไปสู่จุดสูงสุด ผู้แข็งแกร่งอย่าคิดจะทำอะไรตามใจ ผู้อ่อนแออย่าท้อแท้ กล้ามารุกรานข้า งั้นก็อย่าหาว่าข้าไม่เตือนก็แล้วกัน เขาเป็นจ้าวแห่งอาณาจักรปีศาจ ชอบเอาใจนาง นางฆ่าคน เขาช่วยปิดปาก นางทำลายศพ เขาช่วยกำจัดหลักฐาน เขายอมทำทุกอย่างเพื่อนาง ชีวิตนี้ยอมร่วมทุกข์ร่วมสุขไม่ทอดทิ้งกัน
เมื่อพวกเขาพบกันอีกครั้ง ฟู่หนานเซียวก็ขจัดความหวาดระแวงและความเย่อหยิ่งให้หมดแล้ว และกอดเมิ่งชิงหนิงอย่างแน่น "กลับมาอยู่กับผมดีมั้ย?" เธอเคยเป็นเลขาของเขา และเป็นคู่นอนของเขาในตอนกลางคืนด้วย ใช้ชีวิตแบบนี้กินเวลาสามปี เมิ่งชิงหนิงทำตามที่เขาบอกโดยตลอด ราวกับสัตว์เลี้ยงที่ว่าง่าย จนกระทั่งฟู่หนานเซียวประกาศว่าเขากำลังจะแต่งงานกับคนอื่น เธอจึงตัดสินใจให้พ้นจากความรักที่ไร้ค่าของตนเองและเตรียมจะจากไป แต่ใครจะไปรู้ว่า มีเหตุไม่คาดคิดเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง ความพัวพันของเขา การตั้งครรภ์ของเธอ และความโลภของแม่เธอค่อยๆ ผลักเธอลงสู่นรก สุดท้ายก็โดนทรมานอย่างหนัก เมื่อเธอกลับมาในอีกห้าปีต่อมา เธอก็ไม่ใช่คนเดิมอีกต่อไป แต่เขาตกอยู่ในความบ้าคลั่งห้าปี
หน้าตาก็หล่อเหลา เท่าที่ปั้นหยาอยู่ด้วยก็คิดว่าคงจะดูไม่ผิด ฐานะคุณไม่ใช่ธรรมดา แต่ปั้นหยาก็ยังไม่รู้หรอกนะว่าถึงขั้นไหน จะหาผู้หญิงมานอนด้วยเมื่อไหร่ก็ได้ แต่จะบอกอะไรให้นะคะคุณฮัมดีนขา...” ปัณฑารีย์เขย่งเท้าขึ้นเล็กน้อย เพื่อให้ริมฝีปากแนบชิดกับใบหูฮัมดีน “ถึงปั้นหยาจะไม่ใช่ผู้หญิงที่ดีนัก แต่ก็รักตัวเองเป็น แล้วผู้ชายอย่างคุณ ปั้นหยาไม่เลือกมาดูแลชีวิตปั้นหยาหรอกค่ะ คุณแก่และน่าเบื่อเกินไป” ปึก!! เข่าเล็กกระทุ้งขึ้นไปเตะกึ่งกลางกายใหญ่ ถึงจะไม่รุนแรงอะไรมากนัก แต่ก็ทำให้ฮัมดีนเจ็บได้ไม่น้อย “ช่วยไม่ได้นะคะคุณฮัมดีน คุณเป็นคนสอนให้ปั้นหยาทำแบบนี้เอง”
อวิ๋นเจินอาศัยอยู่ในตระกูลอวิ๋นมาเป็นเวลา 20 ปี กลับพบว่าเธอเป็นลูกสาวปลอม พ่อแม่บุญธรรมของเธอวางยาเธอเพื่ออยากจะได้เงินมาลงทุน หลังจากที่อวิ๋นเจินรู้เรื่องนี้ เธอก็ถูกไล่กลับไปที่ชนบท จากนั้นเธอก็ค้นพบว่าตัวเองคือลูกสาวแท้ๆ ของตระกูลเฉียวและมีชีวิตที่หรูหราสุด ๆ หลังจากกลับมา เธอได้รับความรักจากครอบครัวและมีชื่อเสียงโด่งดัง น้องสาวจอมปลอมใส่ร้ายอวิ๋นเจิน แต่เธอไม่คาดคิดว่าอวิ๋นเจินจะมีความสามารถต่างๆ เมื่อต้องเผชิญกับการยั่วยุ เธอได้แสดงความสามารถและทักษะต่างๆ มากมายเพื่อจัดการผู้รังแก มีข่าวลือกันว่าอวิ๋นเจินยังคงโสด และชายหนุ่มชื่อดังแห่งเมืองงก็ผลักเธอไปเข้ากำแพง "คุณนายกู้ ถึงตามราเปิดเผยตัวตนได้แล้วนะ"
คุณท่านเสียว คุณชายยอดเยี่ยมที่โด่งดังในเมือง B ได้แต่งงาน แต่มีข่าวลือว่าเจ้าสาวมีรูปร่างหน้าตาที่น่าเกลียดและมีฐานะต่ำต้อย สามปีมานี้ เขาปฏิบัติกับเธออย่างเย็นชาและทำเหมือนเป็นคนแปลกหน้า เจียงซิงซิงอดทนกับความเย็นชาอย่างเงียบ ๆ เธอยังคงรักเขาอย่างสุดหัวใจ เสียสละความนับถือตนเองและยอมละทิ้งตัวตนของเธอเอง จนกระทั่งวันหนึ่ง สุดที่รักของเขากลับประเทศ เขได้สารภาพว่าเขาแต่งงานกับเธอเพียงเพื่อช่วยชีวิตคนรักในใจของเขาเท่านั้น เจียงซิงซิงเสียใจและผิดหวังมาก เธอจึงเซ็นเอกสารหย่าและจากไปด้วยความเศร้าใจ สามปีต่อมา เจียงซิงซิงผู้สวยงามจนน่าทึ่งกลับมาอีกครั้ง ได้กลายมาเป็นศัลยแพทย์ที่ดีที่สุดและเป็นยอดฝีมือด้านเปียโน อดีตสามีรู้สึกเสียใจ และกอดเธอแน่นท่ามกลางสายฝน เสียงของเขาสั่นเครือ "ที่รัก คุณเป็นของผม..."
สำหรับเขาผู้หญิงก็เป็นได้แค่ที่ระบายความใคร่ เขาไม่เคยมีความรักไม่เคยรักใคร แต่พอได้มาเจอเธอ เพื่อนของน้องสาวเขา ใจที่ด้านชากลับเต้นแรงขึ้นมาอีกครั้ง…