STOCKHOLM SYNDROME คืออาการที่พวกเธอมีความรู้สึกที่ดีและเกิดความผูกพันกับคนที่เรียกว่าซาตานหลังจากที่ได้อยู่ด้วยกัน แม้ไม่เต็มใจในตอนแรก แต่เขาทำให้เธอค้นพบความต้องการแท้จริงที่ซ่อนอยู่ ซาตานพี่ใหญ่ เควิ้น ชอว์น [เคน] 27 ปี อาชีพค้าของเถื่อน ผู้ทรงอิทธิพล รุ่นที่สามของตระกูล ไม่เน้นพูด แต่เน้นคิด เน้นปฎิบัติ ไม่เน้นใช้ความรู้สึก... “อุตส่าห์พยายาม แต่ห่วยมาก เป็นได้แค่ผู้หญิงข้างทาง ไม่เทียบชั้นนางบำเรอเลยสักนิด...” หลิวหลิว วัย 19 ปี หัวขโมยที่ถูกจับส่งเข้าโรงเรียนประจำ !!!!! โอ้พระเจ้า ทำไมเขาถึง ถึง ถึง ดูดีเหลือเกิน หลิวหลิว มองตาค้างนิ่ง หัวใจวัยสาวเต้นแรง เธอตกหลุมรักเจ้าพ่อมาเฟียคนนั้นเพียงแค่เห็นหน้าครั้งแรก และเธอกำลังจะถูกเขาฆ่าทิ้งในอีกไม่นานนี้ ซาตานพี่รอง เคลย์ตัน ชอว์น [คิ้วท์] 25 ปี เจ้าของธุรกิจโรงแรมระดับห้าดาวและเจ็ดดาวหลายแห่ง นิสัยขี้เล่น ชอบหว่านเสน่ห์ แต่ซ่อนเร้นบุคลิครสนิยมทางเพศ “ถ้าสัมภเวสีหล่อขนาดนี้ สาวๆคงอยากตกนรกกันเยอะเลย คุณว่ามั้ยที่รัก” เมษา วัย 20 ปี เธอสวย เธอรวย เธอหยิ่ง มันผิดด้วยเหรอ ที่เธอไม่ต้องการมีผู้ชายคนสำคัญในชีวิต เพียงเพราะไม่มีผู้ชายคนไหนที่จะเหมาะสมกับเธอเลย “เอามันกลับไป และฝากข้อความถึงเจ้าของดอกไม้ด้วยว่า...ไปขอส่วนบุญที่อื่น ” ซาตานน้องเล็ก มดแดง วัย 19 ปี ความรักต้องหอมหวาน ละมุนละไม ไม่ใช่เหรอ “คุณเค กลับไปเป็นคุณเคคนเดิมได้มั้ยคะ?” เค-วอลลิส ชอว์น [เค] 24 ปี นักแสดงชั้นนำควบตำแหน่งผู้กำกับภาพยนตร์ที่อายุน้อยที่สุดในวงการ ‘รัก’ คือคำประกาศิตที่ตอกและจองจำเธอไว้กับเขาไปจวบจนลมหายใจสุดท้าย “มดแดง ฉันขอเตือนให้เธอรู้ไว้และจำให้ได้ ว่าฉันไม่ใช้ผู้หญิงร่วมกับใคร”
“มดแดง...มดแดง ไปดูก็อกน้ำให้ลูกค้าที่ห้องหนึ่งศูนย์เก้า เร็วเข้า”
“จร้า ป้า มดแดงไปเดี๋ยวนี้เลย” มดแดง หรือ นรินทรา หลานสาวของคุณป้ามณฑาเจ้าของธุรกิจโฮมสเตย์ในจังหวัดเชียงใหม่ สาวน้อยวัยสิบเก้า วิ่งไปหยิบกล่องเครื่องมือใส่ในตะกร้าหน้าของจักรยานคู่ใจ ท่าทางทะมัดทะแมน คล่องแคล่วเกินไว กำลังเร่งเท้าปั่นจักรยานมุ่งหน้าสู่ห้องพักดังกล่าว
ก็อก ก็อก ก็อก มดแดงเคาะประตู
Good morning, may I ask you for permission to checking the faucet? มดแดงทักทายและแจ้งจุดประสงค์กับลูกค้าชาวต่างชาติที่มาเปิดประตูหลังจากการเคาะเรียกอย่างมีมารยาท
แม้จะแปลกใจไม่ใช่น้อย แต่ เค-วอลลิส ก็พยักหน้าและหลีกทางให้กับมดแดง สายตาคมเข้มมองตามร่างบางในชุดเสื้อยืดสีเข้มกับกางเกงขาสามส่วนสีเดียวกันกับเสื้อ ในมือถือกล่องเครื่องมือ เดินมุ่งหน้าไปยังห้องน้ำ เค-วอลลิส ทำเพียงแค่มอง และอดไม่ได้ที่จะเดินตามเมื่อร่างบางหายเข้าไปในห้องน้ำที่ก็อกน้ำเจ้าปัญหาอยู่ในนั้น แต่เขาทำเพียงยืนอยู่ที่ประตูทางเข้าที่เปิดเอาไว้ มองการทำงานของหญิงสาวตรงหน้า ใบหน้าคมคร้ามเข้ม ยิ้มออกมาเล็กน้อยกับภาพตรงหน้า
“เธอทำเป็นจริงๆด้วย” เค-วอลลิส พึมพำเบาๆ แต่เสียงที่เบาก็ยังทำให้มดแดงหันกลับมา เธอเอียงคอมอง ดวงตากลมโตเบิกกว้าง ท่าทางที่แสดงถึงคำถาม เพราะเธอได้ยินไม่ค่อยชัดสักเท่าไหร่ และเธอไม่ได้เก่งภาษาอังกฤษอะไรมากมาย
ใบหน้าที่แสดงออกถึงความฉงนสงสัย ทำให้ เค-วอลลิส ต้องยกมือชูนิ้วโป้งชื่นชมเธอออกไป และถอยออกมา เพื่อจะได้ไม่รบกวนเวลาทำงานของเธอ
ยี่สิบนาทีผ่านไป ร่างบางออกมาจากห้องน้ำพร้อมกล่องเครื่องมือ ดวงตากลมมองหาเจ้าของห้องตอนนี้ เขานั่งอยู่ที่เก้าอี้ระเบียงอีกด้านของบ้านพัก เขาสวมแว่นตา ในมือถือเอกสาร บนโต๊ะเล็กๆวาง Macbook เปิดหน้าจอไว้ เหมือนเขากำลังทำงาน มดแดงเดินเข้าไปใกล้ ทำเสียงดังเล็กน้อยเพื่อเตือนให้เขาได้รู้ว่าเธอกำลังเดินไปหา
“ทุกอย่างเรียบร้อยแล้วค่ะ และต้องขออภัยในความสะดวก” มดแดงที่ไม่ชำนาญด้านภาษาอังกฤษมากนัก แต่เธอก็สามารถสื่อให้ เค-วอลลิส เข้าใจไปในทิศทางเดียวกันได้
“อืม ขอถามหน่อยได้มั้ย” เค-วอลลิส ถอดแว่นตา และหันมาสนใจมดแดง
“ค่ะ…แต่ฉันใช้ภาษาไม่ค่อยเก่ง ไม่แน่ใจว่าจะตอบคำถามของคุณได้ทุกข้อมั้ยนะคะ” เค-วอลลิส ยิ้มออกมา
“เธอตอบได้แน่...เธอชื่ออะไร?” มดแดงยิ้ม
“มดแดงค่ะ” ความใสซื่อ ในตัวมดแดง ทำให้เค-วอลลิส พึงพอใจซึ่งมาพร้อมกับความไม่พอใจเช่นกัน
“มดแดง งั้นต่อไป ฉันเรียกเธอว่ามดแดงได้มั้ย”
“ได้ค่ะ ตราบเท่าที่คุณเป็นลูกค้าของโฮมสเตย์แห่งนี้ มดแดงคนนี้พร้อมให้บริการค่ะ”
“พรุ่งนี้ว่างมั้ย ฉันจะจ้างเธอพิเศษ ให้เป็นไกด์ ตราบเท่าที่ฉันพักอยู่ที่นี้”
“เอ่อ มดแดงขอถามคุณป้าก่อนได้มั้ยคะ...คือ มดแดงยังไม่เคยทำหน้าที่นี้เลยค่ะ...” เค-วอลลิสพยักหน้าพร้อมกับยิ้มออกมา เมื่อจู่ๆความพึงพอใจก็เกิดขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว กับแค่คำว่า ‘ไม่เคย’
มดแดงกล่าวขอตัว ก่อนไปเธอทิ้งท้ายไว้ว่า เดี๋ยวจะกลับมาให้คำตอบ เค-วอลลิส ได้แต่ยิ้มและมองตามร่างบางที่ห่างสายตาออกไป
“คุณเค อยากไปไหนบ้างคะ” มดแดงที่ได้รับอนุญาตจากป้ามณฑาเรียบร้อยแล้ว เธอก็จัดแจงทำหน้าที่พิเศษอย่างตั้งใจ มือข้างหนึ่งถือปากกา พร้อมจดสถานที่ ที่แขกพิเศษต้องการจะไป เอาข้อมูลมาก่อน แล้วค่อยมาวางแผนให้
เค-วอลลิส นั่งบนเก้าอี้เอกเขนกในท่าสบายกับเก้าอี้ที่ปรับเอนนอนได้อย่างสบายที่ระเบียง สายตามองไกลออกไป ชมทิวทัศน์ความสวยงามของเชียงใหม่ ไม่ใช่ว่าเขาไม่สนใจมดแดง ตรงกันข้ามต่างหากที่เขากลับวางตัวสบายๆกับคนที่พึ่งเจอกันไม่ถึงสองชั่วโมง
มดแดงที่นั่งขัดสมาธิอยู่ที่พื้น เงยหน้ามองคุณเค ที่เขายังไม่ตอบคำถามของเธอสักทีเมื่อเวลาผ่านไปหลายนาที คุณเค เขาบอกให้เธอเรียกเขาแบบนั้น หลังจากที่เธอกลับมาให้คำตอบเรื่องงานพิเศษ
“ถนนคนเดินท่าแพ,กาดต้อนกอง...ที่เหลือมดแดงจัดมาได้เลย เพราะครั้งแรกที่ฉันมาเชียงใหม่”
“กาดต้อนกอง ถ้าจะไปจริงๆ คุณเคต้องเป็นลูกค้าของที่นี้ไปถึงวันเสาร์ค่ะ แต่ถนนคนเดินท่าแพ ต้องเป็นวันนี้ค่ะ เปิดเฉพาะวันอาทิตย์”
“ตกลง” มดแดงเลิกคิ้วอย่าง งงๆ ‘ตกลง’ อะไรของคุณเค “...ฉันทำตามที่มดแดงว่ามาทุกอย่าง” มดแดงพยักหน้าเข้าใจอีกครั้ง เมื่อได้รับการขยายความ
“สี่โมงครึ่ง มดแดงมารับนะคะ ช่วงเวลาระหว่างนั้น มดแดงจัดการเลือกสถานที่ให้กับคุณเคได้เลยนะคะ”
“ห้าโมงครึ่งแล้วกัน...ส่วนเรื่องอื่นก็ตามใจมดแดง” มดแดงพยักหน้าและขอตัว แต่... “อย่าพึ่งไป”
“มีอะไรเหรอคะ”
“สั่งมื้อเที่ยงมาให้ฉันกินหน่อย ขอเป็นขันโตกและมดแดง เธอต้องมาช่วยแนะนำวิธีการกินให้ฉันด้วย”
“ได้ค่ะ” มดแดงที่วิ่งออกไป เธอกลับมาอีกครั้งเวลาเที่ยงกว่าๆ ชุดขันโตกวางลงที่โต๊ะตรงระเบียงบ้านพักเช่นเดิม จุดชมวิวของบ้านพักหลังนี้กลายเป็นสถานที่โปรดปรานของ เค-วอลลิส ไปอย่างไม่รู้ตัว เพราะเค-วอลลิส เก็บเอกสารเกี่ยวกับงานไปแล้ว จู่ๆเขาก็แค่อยากใช้เวลาอยู่กับมดแดง ทั้งเรื่องกิน เรื่องเที่ยว
รวมเรื่องสั้น_เรื่องราวความรัก อ่านเท่าไหร่ก็ไม่มีเบื่อ -- เมื่อเขาต้องการ -- มายผู้ที่ไม่เคยปฎิเสธยามเมื่อคุณอาหนุ่มต้องการ ซึ่งเธอไม่ปฎิเสธเขาอยู่แล้ว เพราะไม่รู้จะทำไปทำไม เสแสร้งแกล้งเล่นตัวทั้งๆ ที่ตัวเองก็ไม่เหลือความสดใหม่ให้ค้นหาอีกต่อไปแล้ว ทำได้เพียงร่วมมือกับเขาอย่างเร้าร้อนในทุกที่ทุกเวลา ‘เมื่อเขาต้องการ’ -- ชนท้องน้องสาว -- หากน้องสาวที่ผมหวังจะท้องชนกัน กำลังจะมีความรักกับผู้ชายคนอื่น...คุณจะทำอย่างไร? -- ค่าคุ้มครองมาเฟีย -- กานต์ จะว่าเขาเป็นเด็กหนุ่มก็ได้ ชายหนุ่มวัยขบเผาะก็ไม่ผิด เมื่อเขากลายเป็นค่าตอบแทนชดเชยการล้างแค้น อันแสนเร้าใจ ให้กับ คุณเชอร์รี่ พี่สาวที่มักจะปรากฎตัวในชุดรัดรูปอวดส่วนเว้าส่วนโค้ง ต่อหน้าเขา... เอือก!...เสียงลูกกระเดือกขยับเมื่อกานต์พยายามกลืนน้ำลายไม่ให้ไหลออกมา -- ผู้ชายแพร่พันธุ์ -- “หากภรรยาที่แต่งงานกันมาได้ 5 ปี บอกกับคุณว่า จะให้คุณทำกับผู้หญิงอื่น เพื่อมีลูกให้กับเธอ...คุณจะทำอย่างไร?
...ความรู้สึกที่เธอมีให้กับเขามันหยั่งรากแก้วไปถึงกระดูกทุกมวลในร่างกายเธอแล้ว ถ้าให้เธอถอนมันตอนนี้มันจะต่างอะไรกับการเลาะกระดูกกันเล่า! 🌼 🌼 🌼 ตั้งแต่เล็กจนโตเธอไม่เคยใกล้ชิดผู้ชายคนไหนที่ไม่ใช่สายเลือดเดียวกันมาก่อน มันไม่ใช่พึ่งเกิดขึ้นแต่มันค่อยๆ เติบโตขึ้นอย่างแข็งแรงต่างหาก ความรู้สึกที่เธอมีให้กับเขามันหยั่งรากแก้วไปถึงกระดูกทุกมวลในร่างกายเธอแล้ว ถ้าให้เธอถอนมันตอนนี้มันจะต่างอะไรกับการเลาะกระดูกกันเล่า! ปิ้ง! นั่งอยู่แบบนี้นานแค่ไหนเธอแทบไม่รู้ตัวจนมีข้อความเข้ามาในโทรศัพท์ ‘พี่จะออกไปข้างนอก อยากได้อะไรอยากกินอะไรส่งข้อความมานะ’ ลำธารมองประโยคที่ปรากฎบนหน้าจอด้วยใบหน้าซีดเผือก ‘...ส่งข้อความมานะ’ ไม่มีช่องโหว่ตรงไหนให้เธอได้มีความหวังเลยว่าเขาจะชวนเธอไปด้วย “พี่หัสพาลำธารไปด้วย” หญิงสาวพร่ำเพ้อเพียงลำพัง แม้ได้ไปแล้วจะต้องเจ็บปวดยามที่ต้องเห็นเขาอยู่กับผู้หญิงคนนั้น แต่ถ้าเธอได้ไปด้วยช่วงกลับเวลาตรงนั้นก็จะเป็นของเธอกับเขาเพียงลำพังสักนิดก็ยังดี แต่เธอก็ได้แต่หลับตาและเอาความต้องการนี้ไปยังความฝัน
พันธะรักวิวาห์จำเป็น [Bond of Love - Wedding] #รุ่งอรุโณทัย เขาเรโนลต์ที่ต้องแต่งงานกับหญิงสาวที่ไม่เคยเห็นหน้าแม้แต่ครั้งเดียวตามคำสั่งพ่อ ซึ่งทำให้เขาต้องเสียทั้งเงินและเสียสถานะโสด เพราะฉะนั้นเขาไม่มีทางที่จะต้องแต่งเมียคนนี้แล้วเอาขึ้นหิ้งบูชาเป็นแน่ พ่อจะจัดหนักให้อย่างไม่แทงกั๊กในทุกๆ ทั้งเรื่องXXXทั้งแสวงหาผลประโยชน์จากเมียที่ได้มาจากวิวาห์จำเป็นคนนี้เท่าทบทวีเงินที่เขาต้องลงทุนจ่ายไปไม่น้อยคืนมาจนครบพร้อมดอกเบี้ยรับและดอกเบี้ยจ่าย... คำโปรย:: … เรโนลต์ เงียบ! เขาประธานผู้มากด้วยอำนาจ เพียบพร้อมไปด้วยรูปร่างหน้าตาที่สามารถขึ้นแท่นสามีแห่งชาติได้อย่างไร้ข้อกังขา ฐานะการเงินแม้ตอนนี้จะเหลือเพียงอสังหาริมทรัพย์กับรถสามคันและเงินเดือนแต่ก็ยังน่าสนใจอยู่ในหมู่สาวๆ และเหล่าไก่วัดที่เต็มใจให้สมภารอย่างเขากัดแทะเล่นเป็นครั้งคราว คนโสดทำอะไรก็ไม่น่าเกลียดไม่ผิด แต่จากคำพูดล่าสุดของคุณพ่อไม่กี่คำ เขาที่เป็นฝ่ายกระดิกนิ้วเรียกสาวๆ กลายมาเป็นคนที่ถูกกระดิกนิ้วเรียกไปแล้วอย่างงั้นเหรอ “เธอเป็นหม่อมเจ้าหรือครับ...ผมหมายถึงว่าที่สะใภ้นะครับ” เขาขยายความเมื่อจู่ๆ เขาเงียบไปนานและเอ่ยขึ้นมาคุณพ่อจึงมุ่นคิ้วไม่เข้าใจในตอนแรก คุณอำพลส่ายหน้า “นางสาวธรรมดา” “เธอเป็นลูกนักการเมืองใหญ่หรือเป็นลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของผู้ทรงอิทธิพล” เรโนลต์ยังพยายามต่อ “คุณอำพลส่ายหน้า “กำพร้า” … เรโนลต์ เงียบ! “เป็นผู้มีพระคุณของคุณพ่อ” เรโนลต์ไม่ละความพยายาม “แกดูละครมากไปมั้ย” … เรโนลต์ เงียบ! ======================= SET : Bond Of Love พันธะรักโดยไม่ตั้ง [Bond Of Love - Accidence] พันธะรักวิวาห์จำเป็น [Bond Of Love - Wedding] พันธะรักราคีแค้น [Bond Of Love - Revenge]
“ถอยไปนะ!!!” “ไม่สู้แล้วเหรอ” น้ำใสกำปมผ้าขนหนูไว้แน่น ดวงตากลมจดจ้องเข้าไปในดวงตาสีเทาของเขาเขม็ง แม้ตัวเองจะเสียเปรียบแต่เธอไม่มีทางยอมแพ้ง่ายๆ “จะเอายังไง” “นั่นสินะ! ไม่อยากเชื่อเลยว่าอย่างเราสองคนจะมาถึงจุดนี้ได้เหมือนกัน...ใครกันนะที่บอกรักกันได้ทุกเวลา...ไม่อายปากบ้างเหรอ” คำเย้ยหยันที่ถูกพ่นออกมามันไม่ได้แค่ทำร้ายจิตใจคนฟังเพียงฝ่ายเดียว ในทางตรงข้ามคนพูดน่าจะอาการสาหัสยิ่งกว่า “แล้วไง! คุณก็เหมือนของกินมีใครบ้างที่กินของเดิมซ้ำๆกันทุกวัน คำแรกมันก็ชื่นมื่นน่าลิ้มลองเป็นธรรมดา คำที่สองก็ยังน่าพิสมัย แต่คำต่อๆไปใครจะยังกลืนมันลงละในเมื่อรู้รสชาติแล้ว เมื่อถึงเวลาก็ต้องหารสชาติใหม่ๆมาลอง...ใช่มั้ย” แววตาของเอ็ดเวิร์ดเปลี่ยนไป สีหน้าและแววตาของน้ำใสมันช่างเข้าได้กับคำพูดของเธอเสียจริง นี่เขาเกิดหวั่นไหวใช่เหรอเปล่าว่าเธอคิดอย่างที่พูดจริงๆ ความเบื่อหน่ายอย่างงั้นเหรอ... “ได้!!! ในเมื่อเธอเบื่อรสชาติที่ฉันอุตส่าห์ปรุงแต่งมันเพื่อเธอคนเดียว งั้นลองรสชาติใหม่ก็...แล้ว...กัน!” อร้ายยยย!!! น้ำใสร้องดังลั่นเมื่อเอ็ดเวิร์ดกระชากผ้าขนหนูออกจากการปกป้องเรือนกายเปลือย ควับ!!! แรงเขากับแรงเธอมันเทียบกันไม่ได้หรอก ควับ!!! และอีกผืนที่หลุดล่วงไปคือของเขา สองร่างเปลือยเปล่าแนบชิดกัน เมื่อน้ำใสพยายามจะหนีให้พ้นจากรัศมีไอร้อนของร่างกายเขาที่พวยพุ่งออกมากระทบพื้นผิวเนียนของเธอ
“พามาที่นี่ทำไม” “กินมื้อเช้า” ณิชาเบิกตากว้างมองเขา นี่เขาไปรับเธอมากินมื้อเช้า ดวงตากลมมองนาฬิกาด้านหน้ารถ และหันกลับมามองเขา เขาอยู่ในชุดกึ่งสูท เป็นทางการมาก โอ้! นี่เขาอายุเท่าไหร่กัน ปกติเขาตื่นกี่โมงกัน เพราะตอนนี้พึ่งจะเจ็ดโมงเช้า “ปกติคุณตื่นกี่โมง” “ตีห้าเป็นประจำทุกวัน” “ทุกวันเลยเหรอ” ภีมะพยักหน้า “แล้วนอนกี่โมง” “ก็แล้วแต่...อยากรู้ไปทำไม” “สงสัยบ้างไม่ได้เหรอ...” พวกเขาแปลกหรือเปล่านะ พี่เหนือก็เป็นคนตื่นเช้าเช่นกัน “คุณออกกำลังตอนเช้าทุกวันเลยใช่มั้ยคะ” ภีมะพยักหน้าอีกครั้ง “คนในตระกูลเราไม่สอนให้ลูกหลานนอนตื่นสาย...แต่สะใภ้อย่างเธอฉันจะให้เวลาค่อยๆปรับตัว”
ฉันเป็น ขวัญชนก วงศ์ษา ตั้งแต่อายุ 1 วัน ถึง อายุ 18 ปี 1 วัน อายุ 18 ปี 2 วัน ฉันเป็น ขวัญชนก ฟง เขาคือ ดีแลน ฟง อายุอานามก็ 30 ปี ชายร่างสูงเมื่อสามปีก่อน ปัจจุบันเขาคือสามีที่ถูกต้องตามกฎหมาย ขอย้ำว่าถูกต้องตามกฎหมายเท่านั้น คำโปรย : “ห้าแสน!” “เจ็ดแสน!” เสียงประมูลราคาจากคนด้านล่างเวทีดังแข่งกัน “หนึ่งล้าน” การประมูลยังคงดำเนินกันต่อไปเรื่อยๆ ขวัญชนก สาวน้อยวัยใสวัยย่างสิบเก้าสอดส่ายสายตามองไปยังกลุ่มคนด้านหน้า “หนึ่งล้านสองแสน” เอาสิ! ถ้าเขาไม่มา เธอก็...ขวัญชนกยิ้มหวานหว่านเสน่ห์ กระตุ้นราคาประมูลจนสูงลิ่วถึงสองล้าน “สองล้านครั้งที่หนึ่ง...” ในมุมมืดชายร่างสูงยกยิ้มมุมปากอีกครั้ง เมื่อเห็นดวงตากลมโตแสดงความหวาดหวั่นในที่สุด “ห้าล้าน!” ก่อนที่ราคาสองล้านจะถูกเคาะครั้งที่สาม เสียงบอกราคาใหม่สร้างความตกตะลึงให้กับทุกคนในงาน แต่กลับสร้างรอยยิ้มให้หญิงสาวบนเวที เธอไม่เคยลืมเสียงของเขา “ชนะแล้ว” ขวัญคิดในใจ “ห้าล้านครั้งที่สาม...ขาย!”
ถึงจะโกรธ เกลียด เคียดแค้นแค่ไหน แต่หัวใจไม่อาจต้านรักได้ ----------------------------------------- ไรยาค่อยๆ คลานไป ทันทีที่เจ้าบ่าวหันหน้ามา เพื่อจะยื่นมือให้เธอจับ จะได้ไม่ล้มนั้น ยิ่งจะทำให้เธอเกือบล้มไปเพราะเขาแล้ว ในหัวสมองก็ประมวลผลออกมาได้คำตอบทันที ว่าคนที่เธอเฝ้าครุ่นคิดว่าเป็นใครมาตลอดสองอาทิตย์นั้น แท้จริงก็คือใครกันแน่ในที่สุด ‘Mr. H. Hhemmhawattana ก็คือหรัญญ์ เหมวัฒน์’ ‘หรือพี่ฮั้นท์ของสาวๆ ที่เธอมักจะได้ยินเรียกขานกันนี่เอง’ ‘เขากลายมาเป็นเจ้าบ่าวเธอได้ยังไง’ ‘เขาจะมาแต่งงานกับเธอทำไม’ เท่าที่รู้มา เขาไม่ได้ร่ำรวยระดับร้อยล้านพันล้านแน่ๆ แล้วเขาไปทำอะไรมา ถึงได้มีเงินมากมายขนาดเอามาทุ่มซื้อหุ้นบริษัทของพ่อเธอได้ ไหนจะไถ่บ้านคืนให้ และอีกหลายต่อหลายอย่างที่เขาจ่ายไป รวมทั้งแหวนเพชรน้ำงามและไม่น่าจะต่ำกว่าห้ากระรัตบนพานดอกไม้ตรงหน้าเธออีก ---------------------------------------------------------------------------------------- ฮั้นท์ (หรัญญ์ เหมวัฒน์) นักธุรกิจหนุ่ม ผู้มีชีวิตที่พลิกผันจากเลวร้ายกลับกลายเป็นดี ซึ่งเขาเองก็ตั้งตัวไม่ทัน แต่ทั้งหมดนั้น มาจากความดี ความขยันหมั่นเพียรของเขา บวกกับโชคช่วย ถึงเวลาที่เขากลับมายืนอยู่จุดเดิม ในฐานะใหม่ ที่ใครต่อใครต่างงุนงง โดยเฉพาะเพื่อนๆ หรือแม้แต่กับผู้หญิงที่เคยเมนเขามาแล้ว และเขาก็จะทำให้ผู้หญิงพวกนั้นได้รู้ ว่าไม่ควรเมินเขาจริงๆ ---------------------- ย้า (ไรยา เจริญรัตชตะ) ทายาทนักธุรกิจหลายร้อยล้าน ที่ชีวิตพลิกผัน จากดีกลายเป็นเลวร้ายในไม่กี่ปี จนเธอกับครอบครัวก็ตั้งตัวไม่ติด รับภาวะย่ำแย่แทบไม่ทัน และถึงเวลาที่เธอจะต้องเลือก ระหว่างช่วยกู้ทุกอย่างของครอบครัวคืน กับทิ้งทุกอย่างไปแบบไม่เหลียวหลัง เพื่อไปเลียแผลหัวใจจากชายที่เธอรักแทบตาย สุดท้ายเธอจะเลือกทางเดินยังไง จะไปต่อหรือพอแค่นี้ ---------------------------------------------------------------------------------------- เมียแต่งท่านประธาน Chairman's Wife ตอนแรกคิดว่าจะให้นิยายที่เรื่องนี้มีแค่ชื่อภาษาอังกฤษเท่านั้นค่ะ ที่เหลือให้รี้ดไปตีความเอาเอง ว่าควรจะใช้ภาษาไทยว่าอะไรดี ระหว่าง แรงรัก - รั้งรัก - รังรัก และใช้นามปากกาพิมรภัค แต่สุดท้ายก็คิดชื่อใหม่ได้แล้วค่ะ และตัดสินใจใช้นามปากกาหลัก นั่นคือ กันเกราค่ะ เพราะแว้ปไปเขียนอวตารหลายเรื่องแล้ว และไม่ได้ออกนามปากกานี้นานแล้ว ส่วนแนวก็จะเพิ่มดราม่าเข้าไปอีก ซึ่งจะเป็น Signature ของกันเกราอยู่แล้ว รี้ดอยากได้มาม่าเจ้มจ้นแค่ไหน บอกกันได้เด้อ ----------------------------------------------------------------------------------------
"นางเป็นบุตรีผู้สูงศักดิ์ของฮูหยินเอกของจวนเสนาบดี นางมีหน้าตาโดดเด่น ทั้งอ่อนโอนและมีน้ำใจไมตรีต่อผู้อื่น แต่... นางทำดีต่อป้าของนาง นางกลับฆ่าแม่ของนางตาย นางรักเอ็นดูน้องสาวของนาง แต่น้องสาวกลับแย่งสามีของนางไป นางคอยสนับสนุนและดูแลสามีของนางอย่างสุดหัวใจ แต่สามีกลับทำให้นางตายทั้งกลม...ตระกูลฝ่ายมารดาของนางก็ถูกประหารชีวิตทั้งตระกูลด้วย นางตายตาไม่หลับและสาบานว่าหากมีชาติหน้า นางจะไม่เมตาตาต่อใครอีก ใครก็ตาม กล้ามาทำร้ายข้า ข้าจะล้างแค้นด้วยชีวิตทั้งตระกูลของพวกเจ้า เมื่อเกิดใหม่อีกครั้ง นางอายุได้สิบสี่ปี นางสาบานว่าจะต้องเปลี่ยนชะตากรรมและแก้แค้นชาติก่อน ป้านางใจ้ร้าย นางจะใจร้ายกลับยิ่งกว่านาง นางคิดจะได้ครองตำแหน่งฮูหยินงั้นเหรอ บอกเลยไม่มีทาง! ส่วนน้องสาวชอบผู้ชายชั่ว ๆ นักไม่ใช่หรือ ได้!ข้าจะยกให้เลย ส่วนชายชั่วนั่น ข้าจะทำให้เจ้าไม่สามารถมีทายาทได้อีกตลอดทั้งชาติ!แต่ข้าจะแก้แค้น เหตุใดเจ้าต้องมาช่วยข้าด้วย?"
หลังจากแต่งงานกันมาสองปี สามีของเธอไม่เคยเหยียบเข้าไปในบ้านและมองดู 'ภรรยาขี้เหร่' ของเขาเลย แถมเขาก็มีเรื่องอื้อฉาวกับดาราหน้าใหม่หลายคนทุกวัน ซูเหว่ยทนไม่ไหวอีกต่อไป เธอตัดสินใจปล่อยเขาไป ต่อไปก็ต่างคนต่างไปเลย แต่เมื่อเธอเสนอเรื่องหย่า... ฟู่เหยียนอันพบว่านักออกแบบในบริษัทนั้นสะดุดตาเป็นพิเศษ เขาค่อยๆ ทำความรู้จักกับเธอเรื่อยๆ จนกระทั่งวันหนึ่งเขาค้นพบตัวตนที่แท้จริงของเธอเข้า เขาเสียใจแล้ว
ว่าที่ลูกสะใภ้ไฟแรงสูงเธอต้องเข้ามาอยู่ร่วมบ้านกับว่าที่พ่อผัวหม้ายร้างเมียมานายอรมปี
เสิ่นชิงชิว หลานสาวของเศรษฐีที่รวยที่สุดในเมืองไห้ คบหาอยู่กับลู่จั๋วมาเป็นเวลาสามปีแล้ว แต่ความจริงใจของเธอกลับสูญเปล่า ลู่จั๋วปฏิบัติกับเธอเพียงในฐานะหญิงบ้านนอกคนหนึ่ง และทอดทิ้งเธอในวันแต่งงาน โดยไปหารักแรกของเขา หลังจากเลิกรากันอย่างเด็ดขาด เสิ่นชิงชิวก็กลับมามีสถานะเป็นสาวรวยอีกครั้ง ได้รับมรดกมูลค่าหลายร้อยพันล้าน และเริ่มต้นชีวิตที่รุ่งโรจน์ที่สุด แต่แล้วมักจะมีคนโผล่มาทไให้กับเธอหงุดหงิดอยู่เสมอ! ขณะที่เธอกำลังจัดการกับผู้ร้าย คุณชายฟู่ผู้มีอำนาจนั้นก็ปรบมือและโห่ร้องว่า "ที่รักของฉันสุดยอดมากจริงๆ"
เสิ่นชิงกลายเป็นลูกสาวของชาวนาจากคุณหนูที่ร่ำรวยของตระกูลเสิ่นในชั่วข้ามคืน ลูกสาวตัวจริงใส่ร้ายเธอ คู่หมั้นของเธอทำให้เธออับอาย และพ่อแม่บุญธรรมของเธอก็ไล่เธอออกจากบ้าน... ทุกคนต่างรอที่จะหัวเราะเยาะเธอ ทว่าเธอกลับกลายเป็นทายาทของตระกูลเศรษฐีในเมืองอย่างกะทันหัน นอกจาดนี้ เธอยังมีตัวตนหลากหลาย เช่น หัวหน้าแฮ็กเกอร์ระดับนานาชาติ นักออกแบบเครื่องประดับชั้นนำ นักเขียนผู้ยิ่งใหญ่ที่ลึกลับ และอัจฉริยะด้านการแพทย์! พ่อแม่บุญธรรมเสียใจกับการตัดสินใจของตนและบังคับให้เธอแบ่งทรัพย์สินครึ่งหนึ่งให้เพราะพวกเขาเลี้ยงดูเธอมา เมื่อเสิ่นชิงหยิบกล้องออกมาแล้วบันทึกท่าทางอันน่าเกลียดของพวกเขา อดีตคู่หมั้นรู้สึกเสียใจและพยายามจะคืนดีกับเธอ เสิ่นชิงหัวเราะเยาะ "เขาคู่ควรงั้นเหรอ" จากนั้นก็ไล่เขาออกจากเมือง ในที่สุด ผู้มีอำนาจแห่งเมืองก็พูดอ้อนวอนเบาๆ "ไม่จำเป็นต้องแต่งเข้าตระกูลผม เดี๋ยวผมไปหาเอง"