บ่วงรักหงส์ฟ้า อาญามังกร (ซีรีส์มาเฟียยอดรัก ลำดับที่5) เรื่องราวความรักแสนวุ่นวาย ของหงส์และมังกรคู่แฝดชายหญิง สองทายาทมาเฟียและยากุซ่า มาดูกันว่าสองแฝด จะรักได้ร้ายแค่ไหน! *** “เป็นเด็กดี ว่าง่ายๆ นะหงส์น้อยของฉัน” ชายหนุ่มทอดเสียงนุ่มพลิ้ว ขณะก้มลงกระซิบชิดริมหูนิ่ม ริมฝีปากขบเม้มเบาๆ ตรงติ่งหูสาวคล้ายต้องการหยอกเย้าให้เธอขนลุกซู่ “ฉัน... ไม่เอานะ...” หญิงสาวพยายามรวบรวมสติของตัวเองสุดฤทธิ์ ให้หลุดพ้นจากวังวนของความวาบหวามที่เขาสร้างขึ้น เบนนีโต้คลี่ยิ้มร้าย มองนางหงส์สาวที่กำลังถูกเขาถอนขนด้วยแววตาวาววาม ร่างนุ่มๆ กายหอมๆ ของเธอกำลังถูกเขากลืนกินทีละน้อย และเขาไม่คิดจะปล่อยให้สาวน้อยใต้ร่างหลุดรอดจากกรงเล็บไปได้
ตอนที่ 1.
ประตูของบ้านตระกูลหลี่เปิดออกกว้างพร้อมๆ กับรถสปอร์ตแบบเปิดประทุนสีแดงสดก็พุ่งทยานเข้าไปด้านในกำแพงซึ่งติดตั้งระบบป้องกันภัยชั้นสูงด้วยเทคโนโลยีอันทันสมัย มีกล้องจับภาพความเคลื่อนไหวทั้งภายนอกและภายในทางเข้า ส่งตรงไปยังห้องของแผนกรักษาความปลอดภัย บนกำแพงสูงสร้างป้อมอยู่ทั้งสองมุมของประตูทางเข้าออก บอดี้การ์ดร่างใหญ่ทำหน้าที่รักษาความปลอดภัยคอยจับตามองผู้มาเยือนไม่ให้มีอันตรายใดใดกับผู้เป็นนาย การคุ้มกันหนาแน่นเช่นนี้สมกับเป็นที่พำนักของผู้มีอิทธิพลระดับสูงแห่งเกาะฮ่องกง
รถยังแล่นไปตามทางมุ่งตรงไปยังตึกใหญ่ที่ตั้งตระหง่านอยู่เบื้องหน้า คนขับเป็นหญิงสาวร่างเพรียวระหงสวมชุดเดรสสั้นสีดำรัดรูปร่างสมส่วนของตัวเอง ผมยาวสลวยสีน้ำตาลดัดเป็นลอนอ่อนๆ ถูกสายลมพัดสยาย ใบหน้ารูปไข่งดงามถูกแว่นกันแดดสีดำปกปิดไว้แต่ไม่ทำให้ความสวยถูกเก็บซ่อน จมูกโด่งเล็กเชิดรั้นของเจ้าตัว ทำหน้าที่รองรับแว่นตาอันใหญ่ ริมฝีปากบางแต้มลิปสติกสีแดงเลือดนกขยับแย้มกว้างมองเห็นไรฟันสีขาวราวกับมุกเม็ดงามเรียงเป็นระเบียบ เมื่อเจ้าตัวเห็นตัวอาคารหลังใหญ่ของคฤหาสน์หรู ความเร็วของรถชะลอลงและหยุดนิ่งเมื่อมาถึงตรงลานด้านหน้าประตูคฤหาสน์ เหล่าคนรับใช้พากันมายืนรอรับตั้งแต่ได้รับรายงานจากยามหน้าประตู
ร่างเพรียวบางก้าวลงจากรถคันหรู มือสวยจับแว่นตาคาดไว้บนศีรษะ เผยให้เห็นดวงตายาวเรียวแต่งแต้มด้วยอายไลน์เนอร์สีดำสวยเฉี่ยว ประกอบกับอาภรณ์บนร่างงามที่ช่วยเสริมบุคลิกให้กลายเป็นสาวมาดมั่นจนเหล่าบรรดาสาวรับใช้พากันมองด้วยแววตาชื่นชม เธอคือ เหม่ยเฟิ่งหรือคุณหนูเจสสิก้า หลานสาวคนสวยของหลี่ไท่หยางเจ้าของคฤหาสน์หลังนี้ เป็นหลานสาวสุดที่รักเพียงคนเดียวของตระกูลที่มีทายาทเป็นผู้ชายทั้งหมด มารดาของหญิงสาวเป็นน้องสาวต่างมารดาของหลี่ไท่หยางนามว่า หลี่อี้เจินหรือเจนนี่ ซึ่งเกิดจากภรรยาคนที่สองของอดีตประมุขตระกูลหลี่นามหลี่เจิ้ง ผู้ซึ่งเป็นผู้มีอิทธิพลของฮ่องกงมีธุรกิจท่าเรือขนส่งขนาดใหญ่ และยังเป็นหัวหน้าแก๊งหงส์ไฟ หนึ่งในแก๊งใหญ่ของฮ่องกง
“คุณหนูเหม่ยเฟิ่ง ทำไมขับรถมาเองคะ ไม่รอให้คุณเทียนไปรับที่สนามบินล่ะคะ” นางอาหนิวแม่บ้านใหญ่ของตระกูลหลี่ รีบเข้ามาจับแขนคุณหนูตัวน้อยของนางอย่างรักใคร่
นางมีโอกาสได้ดูแลเจนนี่มารดาของเหม่ยเฟิ่งเมื่อครั้งเยาว์วัย และได้ดูแลคุณหนูเหม่ยเฟิ่งในฐานะพี่เลี้ยงอีกด้วย จึงทั้งรักทั้งผูกพันกับคุณหนูของตนอย่างยิ่ง
“ป้าหนิว สนามบินกับบ้านหลี่ใกล้แค่นี้เอง เจสขับรถมาได้ไม่เห็นเป็นไรเลย”
เหม่ยเฟิ่งยิ้มกว้าง ขณะกดจมูกหอมแก้มเหี่ยวของอดีตพี่เลี้ยงอย่างออดอ้อน พลางโอบไหล่ของหญิงชราพาเดินเข้าไปในบ้าน ปล่อยหน้าที่ขนสัมภาระให้เป็นของคนรับใช้สาวๆ
คฤหาสน์ตระกูลหลี่ใหญ่โตหรูหรากว่าเดิมมาก เมื่อหลี่เทียนทายาทคนเดียวของหลี่ไท่หยางผู้เป็นลุง สั่งให้คนตกแต่งเสียใหม่ให้ทันสมัย เฟอร์นิเจอร์เก่าๆ ถูกรื้อออกและนำเฟอร์นิเจอร์ที่ดูหรูกว่าราคาแพงกว่ามาตกแต่งทดแทน แต่ยังคงความงดงามของคฤหาสน์ไม่ให้สูญเสียอัตลักษณ์ของตนไป
“คุณยายอยู่หรือเปล่าจ้ะ เจสไม่ได้โทรมาก่อน กะจะเซอร์ไพรซ์คุณยายเสียหน่อย” เหม่ยเฟิ่งเอ่ยถามพี่เลี้ยง เมื่อเข้ามานั่งในห้องนั่งเล่นแล้ว
นางอาหนิวโบกมือให้สาวใช้อีกคน นำน้ำมะเขือเทศสดของโปรดมาเสิร์ฟคุณหนูของตน ก่อนจะเอ่ยว่า
“คุณหลินหลินอยู่ในสวนค่ะ กำลัง...” หญิงชราพูดไม่ทันจบประโยชน์ร่างเล็กปราดเปรียว ก็ลุกขึ้นเดินออกไปยังทางเข้าสวนหลังบ้านทันที
“เห้อ... คุณหนูไม่ฟังป้าหนิวพูดให้จบก่อน”
หญิงชราส่ายหน้าไปมา หมดปัญญาจะวิ่งตามด้วยสังขารที่เสื่อมโทรมไปตามวัย ได้แต่ปล่อยให้คุณหนูของตนไปตามหาคุณยายสุดที่รักตามใจปรารถนาของเจ้าตัว
สวนหลังบ้านตระกูลหลี่ร่มรื่นด้วยพันธุ์ไม้นานา อีกทั้งต้นไม้ยืนต้นสูงใหญ่อายุหลายสิบปีถูกปลูกเรียงรายปกคลุมพื้นที่โดยรอบ ทำให้บรรยากาศในช่วงบ่ายไม่ร้อนจัดจนเกินไป สายลมพัดเอื่อยมานำพากลิ่นหอมจรุงของดอกไม้ที่ปลูกไว้กรุ่นกำจายตามสายลม ศาลาไม้สีขาวกลางสวนสร้างไว้สำหรับนั่งเอนกายพักผ่อน และเป็นที่จิบน้ำชายามบ่ายของคนอาศัย ร่างเล็กๆ ของหญิงสูงวัยกำลังนั่งพูดคุยกับชายร่างใหญ่วัยเดียวกันอย่างออกรส ทำให้ร่างเล็กๆ ที่วิ่งมา ต้องชะลอฝีเท้าเปลี่ยนมาเดินให้เรียบร้อยขึ้น เกรงจะถูกผู้เป็นยายตำหนิกิริยาไม่เรียบร้อยสมเป็นกุลสตรีของตน เหม่ยเฟิ่งค่อยๆ เดินเข้ามาหาผู้เป็นยายช้าๆ พอมาถึงระยะที่ได้ยินเสียงสนทนาก็หยุดนิ่งฟังอย่างสนใจ เมื่อได้ยินภาษาอิตาเลี่ยนจากคู่สนทนาของคุณยาย หญิงสาวเปลี่ยนใจเดินเลี่ยงไปยังพุ่มไม้บังตาที่อยู่ไม่ไกล
“ลิลลี่ คุณคิดว่ายังไง ถ้าผมจะขอทาบทามหลานสาวของคุณให้ลูกชายของผม”
ริคคาโด้ มาร์คเคซิโอ้ ชายชราวัยเจ็ดสิบห้า เอ่ยถามอดีตหญิงสาวที่ตัวเองเคยหลงรักด้วยน้ำเสียงทุ้มนุ่มหู ดวงตาสีมรกตจ้องมองใบหน้างดงามตามวัยของเธอด้วยแววตาอ่อนโยน ไม่ต่างจากเมื่อหลายสิบปีก่อน
หลินหลินซึ่งบัดนี้อายุล่วงเลยวัยสาวมาหลายสิบปี แต่ยังคงรักษาความงามตามวัยของตนไว้ในสายตาของคนมอง เธอสบตาของอดีตเพื่อนชายพร้อมระบายยิ้มบางๆ เมื่อยี่สิบห้าปีก่อน ริคคาโด้เคยเอ่ยถามแบบนี้ตอนที่เห็นหลานสาวของเธอขณะไปเยี่ยมที่โรงพยาบาล เธอไม่ได้ตอบรับหรือปฏิเสธอะไรให้อีกฝ่ายเสียความรู้สึก ด้วยรู้ว่าริคคาโด้ยังคงหวังจะให้เลือดเนื้อเชื้อไขของเขากับเธอได้ผูกพันกัน ชดเชยความผิดหวังในอดีตของตน แต่เธอไม่ได้เป็นพวกหัวโบราณที่จะจับหลานสาวกับลูกชายของอีกฝ่ายคลุมถุงชนกัน
“ปล่อยให้พรหมลิขิตทำหน้าที่นี้ ไม่ดีกว่าหรือคะริคกี้” เธอแตะหลังมือหนาของอีกฝ่าย ยิ้มให้กำลังใจ
แววตาสีมรกตหม่นแสงลงเล็กน้อย เมื่อได้ยินคำพูดนั้น “ลิลลี่ผมคงรอไม่ไหว ผมกำลังจะตาย...” เขาบอกเธอด้วยน้ำเสียงสั่นพร่า
เขาขยับมือกุมมือนุ่มของเธอไว้มั่น ทอดสายตาอ้อนวอนอดีตหญิงผู้กำหัวใจของตนอย่างขอความเห็นใจ ก่อนจะจะรู้ตัวว่าเผลอตัวกุมมือเธอนานเกินไป ริคคาโด้ถอนหายใจแรง ก่อนจะปล่อยมือเธอออกอย่างสุภาพ แม้หลินหลินกับเขาจะย่างเข้าวัยชรา แต่เขากับเธอไม่ได้เป็นคนในครอบครัวการจับมือถือแขนจึงไม่สมควร เขามองหญิงชราตรงหน้าอย่างอาทร แม้วัยจะร่วงโรยไปตามกาลเวลา เธอคือหญิงเดียวที่ครอบครองหัวใจของเขาเสมอมา เมื่อสี่สิบปีก่อนตอนได้รู้ว่าสามีของเธอเสียชีวิตไป เขามีความหวังว่าเธอจะหันมามองเขาเปิดโอกาสให้เขาได้ดูแลเธอ แต่หลินหลินก็ไม่เคยก้าวข้ามความเป็นเพื่อนมาคิดอะไรกับเขาได้มากกว่านั้น เธอรักสามีของเธอและยินดีครองตัวเป็นโสดดูแลลูกสาวตัวน้อย ภายใต้ร่มเงาของลูกเลี้ยงในบ้านตระกูลหลี่แห่งนี้
ในขณะที่อีกห้าปีต่อมา เขาถูกบิดาบังคับให้แต่งงานกับลูกสาวของนักธุรกิจคนหนึ่ง เพื่อมีทายาทสืบทอดตระกูล มาร์คเคซิโอ้ของตน ไม่ให้กุดด้วนลงไปในรุ่นของเขา ริคคาโด้ในวัยสี่สิบจำใจต้องแต่งงานและสร้างทายาทเป็นลูกชายคนหนึ่งสมใจผู้เป็นพ่อ ชีวิตแต่งงานของเขาสิ้นสุดลงในไม่ถึงห้าปี เมื่อภรรยาถูกมาเฟียแก๊งตรงข้ามลอบทำร้ายจนเสียชีวิต ทิ้งลูกน้อยให้เขาดูแล ผ่านมาสามสิบห้าปี เบนนีโต้ มาร์คเคซิโอ้ โตเป็นหนุ่มรับช่วงธุรกิจและเป็นทายาทสืบทอดอำนาจของแก๊งมาเฟียต่อจากเขา เบนนีโต้ไม่มีวี่แววว่าจะสนใจหญิงสาวคนไหน เหมือนกำลังรอให้หญิงสาวที่ผู้เป็นพ่อหมายตาเติบโตมาเป็นเจ้าสาว ริคคาโด้คงจะปล่อยให้พรหมลิขิตทำหน้าที่ของมัน หากร่างกายของเขากลับไม่อาจรอไหว เมื่อหมอตรวจพบว่าเขาเป็นโรคหัวใจ และอาจมีสิทธิ์หัวใจวายตายได้ทุกเมื่อ อายุของเขามากเกินกว่าจะเสี่ยงรับการผ่าตัดซึ่งไม่แน่ใจว่าจะปลอดภัยพอหรือเปล่า ริคคาโด้จึงดั้นด้นมาหาหลินหลินถึงฮ่องกง เพื่อทำตามความปรารถนาของตนเป็นครั้งสุดท้าย
หลิวชิวเยว่จบชีวิตจากชาติภพปัจจุบัน เมื่อฟื้นขึ้นมาก็อยู่ในร่างของหญิงอ้วน ชื่อเดียวกับตัวเอง อีกทั้งตัวเธออยู่ในเกี้ยวเจ้าสาวกำลังจะไปแต่งงานกับแม่ทัพเสิ่นมู่ฉือ แม่ทัพใหญ่แห่งแคว้นชิงเป่ย จากซีอีโอสาวแสนสวย ผู้ทระนงตนว่า ฉันสวย รวยและเริ่ดในปฐพี ต้องกลายมาเป็นหญิงอ้วน น้ำหนักร่วมสองร้อยจิน (100กิโลกรัม) แถมด้วยฉายา สตรีกาลกิณี ! แล้วข่าวลือที่ว่าแม่ทัพหนุ่มสามีของเธอ เป็นพวกชอบตัดแขนเสื้อ (ชอบผู้ชาย) นั้นเป็นจริงหรือไม่...จำต้องพิสูจน์ให้กระจ่าง! ทว่า... ยามจันทร์เต็มดวง หลิวชิวเยว่กลับค้นพบความลับของสามี เมื่อเขากลายร่างเป็น หมีแพนด้า ! หลิวชิวเยว่จะใช้ชีวิตในยุคจีนโบราณอย่างไรให้แฮปปี้ เมื่อต้องมีสามีเป็น หมีแพนด้าผู้คลั่งรัก !
หลิวซืออินถูกฉุดจากเกี้ยวเจ้าสาว ความแค้นของเขาทำลายนางยังไม่พอ ยังก่อสายใยเป็นสองชีวิตน้อยๆ ในท้องนาง เมื่อพบกันอีกครั้ง คนชั่วคนนั้นกลายเป็นแม่ทัพใหญ่ เป็นแม่ทัพแล้วอย่างไร ต่อให้ท่านเป็นฮ่องเต้ข้าก็ไม่ให้อภัย! แนะนำตัวละคร หลิวซืออิน สตรีผู้เกิดมาอาภัพดั่งถูกสวรรค์แกล้ง ห้าขวบก็กำพร้าไร้บิดามารดา อาศัยอยู่ในบ้านตระกูลหลิว ไม่ต่างจากบ่าวไพร่คนหนึ่ง ท่านอาแท้ๆ ไม่ใส่ใจ อาสะใภ้ทุบตีรังแก อีกทั้งยังส่งนางขึ้นเกี้ยวเจ้าสาว เพื่อแต่งงานกับเจ้าหนี้แทนบุตรีตัวเอง ชะตาลิขิตให้ถูกคนชั่วฉุดจากเกี้ยวเจ้าสาว ความแค้นของเขาทำลายนางยังไม่พอ ยังก่อสายใยเป็นสองชีวิตน้อยๆ ในท้องนาง เมื่อพบกันอีกครั้ง คนชั่วคนนั้นกลายเป็นแม่ทัพใหญ่ นางจะไม่ยอมให้เขาพราก เจ้าก้อนแป้งฝาแฝดของนางไป ท่านเป็นแม่ทัพแล้วอย่างไร ต่อให้ท่านเป็นฮ่องเต้ข้าก็ไม่ให้อภัย! *** เยี่ยเหวินจ้าว แม่ทัพใหญ่แห่งเป่ยถัง เขาฟื้นขึ้นมามีชีวิตใหม่หลังจากถูกเล่ห์ลวงจากหญิงชั่วผู้เป็นป้าสะใภ้หลอกให้เขากลายเป็นคนร้าย ทำลายชีวิตสตรีผู้น่าสงสาร ชะตาลิขิตให้พบเจอบิดาแท้ๆ ทำความดีความชอบในสงคราม จนได้เป็นแม่ทัพใหญ่ของแคว้น สิ่งเดียวที่ยังติดค้างในใจ นั่นคือ การตามหาสตรีนางนั้น ! ///
สาวสวยเปรียบดังลูกกวางน้อยหรือจะรอดพ้นสายตาเสือร้ายไปได้ เมื่อเขาต้องการเอนริโก้หรือจะยอมปล่อยให้หลุดมือ! เป็นเรื่องเอนริโก้ นักธุรกิจหนุ่มรูปงาม เจ้าของบริษัทผลิตเบียร์รายใหญ่ เขาหล่อรวย และเร่าร้อน จนสาวๆ ต่างพากันหลงใหล แต่ สาวน้อยลูกครึ่งไทยอังกฤษอย่าง ไปรญา กลับไม่ยอมเป็นทาสเงินตราและเสน่หาจากเขา เธอสวยหุ่นดี กว่าสาวโคโยตี้ในบาร์นั้น แต่เลือกเป็นแค่พนักงานทำความสะอาดอยู่หลังร้าน สาวสวยเปรียบดังลูกกวางน้อยหรือจะรอดพ้นสายตาเสือร้ายไปได้ เมื่อเขาต้องการเอนริโก้หรือจะยอมปล่อยให้หลุดมือ ปฏิบัติการ ล่ารักจึงบังเกิดขึ้น น้องปลายจะรอดเงื้อมมือเสือร้ายหิวสวาทอย่างเอนริโก้ได้หรือไม่ คำเตื่อน * เรื่องนี้แนวอิโรติก มีบางฉากบางตอนเลิฟซีนร้อนแรงจนเลือดพุ่ง หากไม่ใช่สายหื่นอาจจะน็อกกลางอากาศได้ ใครสายหื่นเชิญอ่านเลยจ้า อิอิ
เพราะความผิดที่ไม่ได้ก่อ ทำให้ ไลลา ต้องมาชดใช้กรรมแทนพ่อและพี่ชาย ด้วยการถูกบังคับให้กลายมาเป็น ‘เมียเชลย’ ของมาเฟียหนุ่ม ผู้มีรูปลักษณ์แสนดิบเถื่อน ไร้หัวใจ อย่าง ราฟาเอล มาร์เซียอาโน่ รองหัวหน้าแก๊งเลโอปาสคาล แห่งคารัสซีเลีย ภายใต้เงื่อนไขที่ว่า หากเธออยากเป็นอิสระ ก็ต้องมีลูกให้เขา แล้วจากนั้นเธอจะไปไหนก็ไป ไลลากัดฟันทน ทำตามหน้าที่อย่างไม่มีทางเลือก เธอได้แต่สัญญากับตัวเองว่า จะไม่ยอมให้หัวใจตัวเอง พ่ายแพ้ให้กับเขาเด็ดขาด เธอต้องไม่รักเขา เหมือนที่เขาเคยประกาศไว้ว่า อย่าคิดหวังเป็นเมียเขา เพราะเธอเป็นได้แค่ เมียเชลย ที่เขาไม่มีวันรัก ! /// “คุณเอาตัวฉันมาทำไม” ไลลาถามเสียงแผ่ว เรื่องที่ได้ยินทำให้เธอไม่อยากเชื่อ แต่ท่าทางของคนพูดทำให้เธอจำต้องเชื่อเขา “เธอต้องอยู่เป็นเชลย จนกว่านายอังตวนจะหาทางชดใช้ความเสียหายได้ทั้งหมด หรืออังเดรยอมกลับมารับโทษ ให้พูดตรงๆ คือมาอยู่ขัดดอกยังไงล่ะ” สิ่งที่ได้ยินทำเอาไลลาหัวใจหล่นไปกองกับพื้น ไม่คิดว่าพี่ชายจะทำเรื่องเลวร้ายแบบนี้ จนทำให้พ่อและเธอต้องพลอยเดือดร้อนไปด้วย “แล้วฉันต้องทำอะไรบ้าง” หญิงสาวกลั้นใจถามออกไป “คุณปู่ของฉัน ท่านต้องการให้ฉันมีทายาท ท่านยื่นข้อเสนอให้พ่อของเธอว่า ภายในหนึ่งปีนี้หากเธอมีลูกให้ฉันได้ ก็จะยกหนี้ทั้งหมดให้” ราฟาเอลบอกข้อเสนอของคนเป็นปู่ให้เธอรับรู้ “ถ้า... ถ้าฉันยอมรับข้อเสนอ หนี้ของพ่อฉันจะได้รับการชดใช้ใช่ไหมคะ” เธอถามเขาเสียงเจือสะอื้น อีกฝ่ายพยักหน้ารับ “ใช่ ขอแค่เธอยอมทำตามเงื่อนไข เธอจะชดใช้หนี้แทนพ่อเธอได้” “แล้วความผิดของพี่อังเดรล่ะค่ะ ฉันจะชดใช้ให้แทนได้ไหม” ไลลาถามอย่างมีความหวัง “เธอนี่ได้คืบจะเอาศอก ถ้าเธอมีลูกให้ฉัน ค่อยมาพูดเรื่องนี้กัน” ราฟาเอลบอกเสียงเข้ม เขากระตุกยิ้มหยัน เมื่อเห็นสายตาผิดหวังของหญิงสาว “ฉัน... ฉันยอมรับข้อเสนอค่ะ” ไลลากลั้นใจพูดออกไป ก้มหน้าหลบสายตาของเขา มือน้อยกำแน่นข่มกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลออกมา เธอไม่มีทางเลือกอื่น อนาคตความฝันพังพินาศลงไปแล้ว เมื่อต้องเอาร่างกายของตัวเองชดใช้ความผิดแทนพี่ชาย “เข้าใจอะไรง่ายๆ ก็ดีแล้ว” ราฟาเอลเชยคางหญิงสาวขึ้นมา ก่อนจะก้มลงไปแตะริมฝีปากจุมพิตเรียวปากอิ่มอย่างดุดัน ไลลาตัวแข็งทื่อด้วยความตกใจ ก่อนจะตั้งสติได้แล้วเบือนหน้าหนีเขา มือยกผลักแผงอกหนาให้ออกห่าง “นี่คุณทำอะไร” “หึ ก็ทดสอบคุณภาพยังไงล่ะ ซื้อผ้ายังต้องดูเนื้อ นี่เลือกแม่พันธุ์ทำลูก มันต้องทดสอบคุณภาพสักหน่อยสิ” ถ้อยคำหยาบหยามนั้น ทำเอาคนฟังน้ำตาคลอ ศักดิ์ศรีถูกเขาเหยียบย่ำลงไปอย่างไร้ทางสู้ หญิงสาวได้แต่ฝืนข่มกลั้นความอดสูนั้นไว้ หนึ่งปีเท่านั้นเธอต้องอดทน เธอต้องทำเพื่อพ่อและพี่ชาย “จำเอาไว้ว่า อย่าคิดหวังจะเป็นเมียฉัน เพราะเธอเป็นได้แค่ เมียเชลย !”
ทัณฑ์ร้ายจากเขาสร้างราคีให้กับเธอยังไม่พอ ยังก่อสายใยเป็นหนึ่งชีวิตน้อยๆ ที่เธอมิอาจทำลายได้ "ฉันทำผิดอะไร นายถึงได้ทำกับฉันแบบนี้" มัสลินเอ่ยถามผู้ชายที่ทำลายความสาว สร้างราคีคาวให้เธอ ด้วยน้ำเสียงขมขื่น เธอไม่เคยรู้จักเขา ไม่เคยแม้แต่จะเห็นหน้า แต่ทำไมเขาถึงทำร้ายเธออย่างไร้ความปรานี "ผิดสิ ผิดที่เธอเป็นเจ้าสาวของไอ้ภานุยังไงล่ะ ถ้าเธอไม่แต่งงานกับมัน ฉันคงไม่เอาตัวเธอมา" หากเธอไม่ใช่เจ้าสาวของคนที่เขาเกลียดชัง หากเธอไม่แต่งงานกับคนที่ทำให้พี่ชายเขา ต้องกลายเป็นเจ้าชายนิทรา เขาคงไม่ลากตัวเธอมาเป็นเครื่องมือในการล้างแค้นในครั้งนี้!
เขาต้องการมีลูก แต่ไม่ต้องการมีเมีย ทางเลือกที่ดีคือการจ้างผู้หญิงสักคนมาอุ้มบุญ ทว่า... เธอกลับขโมยลูกของเขาไปนี่สิ โทษของเธอคือ ต้องมาเป็นเมียจริงๆ ของเขา /// ริคคาโด้ มาร์เซียอาโน่ ทายาทคนโตของตระกูลมาร์เซียอาโน่ ผู้มีอิทธิพลคนหนึ่งของประเทศคารัสซีเลีย เบื้องหลังเขาคือหัวหน้าแก๊งเลโอปาสคาล แก๊งมาเฟียหนึ่งในสี่แก๊งใหญ่ของคารัสซีเลีย ชีวิตท่ามกลางคมกระสุนและควันปืน ทำให้เขาไม่ปรารถนาจะมีคู่ครองให้เป็นจุดอ่อน ทว่า... นายฟรองซัว มาร์เซียอาโน่ ปู่ของเขากลับเคี่ยวเข็ญให้หลานชายมีทายาท ริคคาโด้จึงเลือกจ้างผู้หญิงคนหนึ่งมาอุ้มบุญให้เขา โดยมีเงื่อนไขคือ 1. เขาต้องการลูกชายเท่านั้น 2. ไม่จำเป็นต้องพบหน้ากัน จ่ายเงินเมื่อเด็กคลอดคือจบสัญญา 3. ห้ามให้ใครรู้ว่าเป็นแม่ของลูกเขา เขาได้ลูกชายตัวน้อยสมใจ โดยไม่เคยสนใจว่าแม่ของเด็กคือใคร! อลิชา กิตติรำไพ หญิงสาวลูกครึ่งไทย-คารัสซีเลีย เธอเป็นเจ้าของโฮมสเตย์เล็ก ๆ แห่งหนึ่ง ทางตอนใต้ของคารัสซีเลีย อลิชาใช้ชีวิตอย่างสงบสุขกับน้องโรซีลูกสาวตัวน้อยวัยห้าขวบ และนายพัชรบิดาของเธอ วันหนึ่งอลิชาได้ช่วยชีวิตผู้ชายคนหนึ่งไว้ นั่นทำให้ชีวิตแสนสงบ ต้องพบกับความวุ่นวาย เมื่อเขาไม่ใช่คนธรรมดา แต่เขาคือ หัวหน้าแก๊งมาเฟีย เธอจะทำเช่นไร กับมาเฟียหนุ่มแสนร้ายกาจคนนี้ คนที่ครั้งหนึ่งเคยว่าจ้างให้เธอ เป็นแม่อุ้มบุญลูกชายของเขา! * เพิ่มตอนพิเศษ โรซี่น้อยตอนโต ** ฝากโรซี่น้อยไว้ในอ้อมใจของนักอ่านด้วยนะคะ
ถึงจะโกรธ เกลียด เคียดแค้นแค่ไหน แต่หัวใจไม่อาจต้านรักได้ ----------------------------------------- ไรยาค่อยๆ คลานไป ทันทีที่เจ้าบ่าวหันหน้ามา เพื่อจะยื่นมือให้เธอจับ จะได้ไม่ล้มนั้น ยิ่งจะทำให้เธอเกือบล้มไปเพราะเขาแล้ว ในหัวสมองก็ประมวลผลออกมาได้คำตอบทันที ว่าคนที่เธอเฝ้าครุ่นคิดว่าเป็นใครมาตลอดสองอาทิตย์นั้น แท้จริงก็คือใครกันแน่ในที่สุด ‘Mr. H. Hhemmhawattana ก็คือหรัญญ์ เหมวัฒน์’ ‘หรือพี่ฮั้นท์ของสาวๆ ที่เธอมักจะได้ยินเรียกขานกันนี่เอง’ ‘เขากลายมาเป็นเจ้าบ่าวเธอได้ยังไง’ ‘เขาจะมาแต่งงานกับเธอทำไม’ เท่าที่รู้มา เขาไม่ได้ร่ำรวยระดับร้อยล้านพันล้านแน่ๆ แล้วเขาไปทำอะไรมา ถึงได้มีเงินมากมายขนาดเอามาทุ่มซื้อหุ้นบริษัทของพ่อเธอได้ ไหนจะไถ่บ้านคืนให้ และอีกหลายต่อหลายอย่างที่เขาจ่ายไป รวมทั้งแหวนเพชรน้ำงามและไม่น่าจะต่ำกว่าห้ากระรัตบนพานดอกไม้ตรงหน้าเธออีก ---------------------------------------------------------------------------------------- ฮั้นท์ (หรัญญ์ เหมวัฒน์) นักธุรกิจหนุ่ม ผู้มีชีวิตที่พลิกผันจากเลวร้ายกลับกลายเป็นดี ซึ่งเขาเองก็ตั้งตัวไม่ทัน แต่ทั้งหมดนั้น มาจากความดี ความขยันหมั่นเพียรของเขา บวกกับโชคช่วย ถึงเวลาที่เขากลับมายืนอยู่จุดเดิม ในฐานะใหม่ ที่ใครต่อใครต่างงุนงง โดยเฉพาะเพื่อนๆ หรือแม้แต่กับผู้หญิงที่เคยเมนเขามาแล้ว และเขาก็จะทำให้ผู้หญิงพวกนั้นได้รู้ ว่าไม่ควรเมินเขาจริงๆ ---------------------- ย้า (ไรยา เจริญรัตชตะ) ทายาทนักธุรกิจหลายร้อยล้าน ที่ชีวิตพลิกผัน จากดีกลายเป็นเลวร้ายในไม่กี่ปี จนเธอกับครอบครัวก็ตั้งตัวไม่ติด รับภาวะย่ำแย่แทบไม่ทัน และถึงเวลาที่เธอจะต้องเลือก ระหว่างช่วยกู้ทุกอย่างของครอบครัวคืน กับทิ้งทุกอย่างไปแบบไม่เหลียวหลัง เพื่อไปเลียแผลหัวใจจากชายที่เธอรักแทบตาย สุดท้ายเธอจะเลือกทางเดินยังไง จะไปต่อหรือพอแค่นี้ ---------------------------------------------------------------------------------------- เมียแต่งท่านประธาน Chairman's Wife ตอนแรกคิดว่าจะให้นิยายที่เรื่องนี้มีแค่ชื่อภาษาอังกฤษเท่านั้นค่ะ ที่เหลือให้รี้ดไปตีความเอาเอง ว่าควรจะใช้ภาษาไทยว่าอะไรดี ระหว่าง แรงรัก - รั้งรัก - รังรัก และใช้นามปากกาพิมรภัค แต่สุดท้ายก็คิดชื่อใหม่ได้แล้วค่ะ และตัดสินใจใช้นามปากกาหลัก นั่นคือ กันเกราค่ะ เพราะแว้ปไปเขียนอวตารหลายเรื่องแล้ว และไม่ได้ออกนามปากกานี้นานแล้ว ส่วนแนวก็จะเพิ่มดราม่าเข้าไปอีก ซึ่งจะเป็น Signature ของกันเกราอยู่แล้ว รี้ดอยากได้มาม่าเจ้มจ้นแค่ไหน บอกกันได้เด้อ ----------------------------------------------------------------------------------------
"นางเป็นบุตรีผู้สูงศักดิ์ของฮูหยินเอกของจวนเสนาบดี นางมีหน้าตาโดดเด่น ทั้งอ่อนโอนและมีน้ำใจไมตรีต่อผู้อื่น แต่... นางทำดีต่อป้าของนาง นางกลับฆ่าแม่ของนางตาย นางรักเอ็นดูน้องสาวของนาง แต่น้องสาวกลับแย่งสามีของนางไป นางคอยสนับสนุนและดูแลสามีของนางอย่างสุดหัวใจ แต่สามีกลับทำให้นางตายทั้งกลม...ตระกูลฝ่ายมารดาของนางก็ถูกประหารชีวิตทั้งตระกูลด้วย นางตายตาไม่หลับและสาบานว่าหากมีชาติหน้า นางจะไม่เมตาตาต่อใครอีก ใครก็ตาม กล้ามาทำร้ายข้า ข้าจะล้างแค้นด้วยชีวิตทั้งตระกูลของพวกเจ้า เมื่อเกิดใหม่อีกครั้ง นางอายุได้สิบสี่ปี นางสาบานว่าจะต้องเปลี่ยนชะตากรรมและแก้แค้นชาติก่อน ป้านางใจ้ร้าย นางจะใจร้ายกลับยิ่งกว่านาง นางคิดจะได้ครองตำแหน่งฮูหยินงั้นเหรอ บอกเลยไม่มีทาง! ส่วนน้องสาวชอบผู้ชายชั่ว ๆ นักไม่ใช่หรือ ได้!ข้าจะยกให้เลย ส่วนชายชั่วนั่น ข้าจะทำให้เจ้าไม่สามารถมีทายาทได้อีกตลอดทั้งชาติ!แต่ข้าจะแก้แค้น เหตุใดเจ้าต้องมาช่วยข้าด้วย?"
เสิ่นชิงชิว หลานสาวของเศรษฐีที่รวยที่สุดในเมืองไห้ คบหาอยู่กับลู่จั๋วมาเป็นเวลาสามปีแล้ว แต่ความจริงใจของเธอกลับสูญเปล่า ลู่จั๋วปฏิบัติกับเธอเพียงในฐานะหญิงบ้านนอกคนหนึ่ง และทอดทิ้งเธอในวันแต่งงาน โดยไปหารักแรกของเขา หลังจากเลิกรากันอย่างเด็ดขาด เสิ่นชิงชิวก็กลับมามีสถานะเป็นสาวรวยอีกครั้ง ได้รับมรดกมูลค่าหลายร้อยพันล้าน และเริ่มต้นชีวิตที่รุ่งโรจน์ที่สุด แต่แล้วมักจะมีคนโผล่มาทไให้กับเธอหงุดหงิดอยู่เสมอ! ขณะที่เธอกำลังจัดการกับผู้ร้าย คุณชายฟู่ผู้มีอำนาจนั้นก็ปรบมือและโห่ร้องว่า "ที่รักของฉันสุดยอดมากจริงๆ"
หลังจากแต่งงานได้ 2 ปี ในที่สุดเจียงเนี่ยนอันก็ตั้งครรภ์สักที ความดีอกดีใจของเธอแต่กลับแลกกับคำขอหย่าของสามี หลังจากการสมคบคิด เธอนอนในกองเลือด และต้องการขอร้องเขาให้ช่วยเด็กเอาไว้ แต่กลับไม่สามารถติดต่อกับอีกฝ่ายได้ ด้วยความสิ้นหวังเธอจึงออกจากประเทศไป ต่อมาในงานแต่งงานของเจียงเหนียนอัน คุณกู้เสียการควบคุมและคุกเข่าลง ดวงตาของเขาแดงก่ำ "มีลูกของฉัน แล้วเธออยากจะแต่งงานกับใครกัน?"
ผมต้องทำงานนอกเวลาทุกวันเพื่อหารายได้ประคองชีวิตและจ่ายค่าเรียนมหาวิทยาลัยด้วยตัวเอง เนื่องจากฐานะครอบครัวยากจนและไม่สามารถส่งเสียผมเข้ามหาวิทยาลัยได้ และตอนเรียนที่มหาวิทยาลัย ผมก็ได้พบกับเธอ-สาวแสนสวยที่หนุ่มๆ ทุกคนในชั้นเรียนต่างก็ใฝ่ฝันถึง ไม่เว้นแม้แต่ผมเอง แต่ผมก็รู้ตัวดีว่าตัวเองไม่คู่ควรกับเธอ ถึงอย่างนั้นก็ตาม ผมก็รวบรวมความกล้าสารภาพกับเธอจนได้ สุดท้ายผมนึกไม่ถึงว่าเธอจะยอมตกลงเป็นแฟนกับผม เธอบอกกับผมว่าอยากได้ของขวัญเป็นไอโฟนรุ่นล่าสุด ผมก็ไปรับงานซักเสื้อผ้าให้เพื่อนร่วมชั้นเรียนเพื่อพยายามเก็บเงินซื้อให้เธอจนได้ และในที่สุดหนึ่งเดือนต่อมา ผมก็ซื้อมาได้จริง ๆ แต่ขณะที่ผมกำลังห่อของขวัญเพื่อนำไปมอบให้เธอ ก็พบว่าเธอกำลังมีอะไรกับหัวหน้าทีมฟุตบอลในห้องล็อกเกอร์ เธอเหมือนเปลี่ยนเป็นอีกคนหนึ่งซึ่งผมไม่เคยรู้จักเลย เธอหัวเราะเยาะความโง่เขลาของผม เหยียดหยามศักดิ์ศรีของผม ปล่อยให้เขาซึ่งตอนนี้ได้กลายเป็นแฟนใหม่ของเธอไปแล้ว ทุบตีผม ผมนอนเจ็บอยู่บนพื้นอย่างสิ้นหวัง ต่อมา จู่ ๆ ผมก็ได้รับโทรศัพท์จากพ่อ ตั้งแต่วันนั้น ชีวิตของผมก็ได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างกับหนัามือเป็นหลังมือ ใครจะไปรู้ว่า ผมเป็นลูกชายของมหาเศรษฐี
“หยุดทำบ้าๆ นะพี่สิงห์...อ๊อย...” น้ำผึ้งขนลุกซู่ เขาจูบไซ้ซอกคอของหล่อน ขณะหญิงสาวกำลังยืนส่องกระจกอยู่หน้าอ่างล้างหน้า “พี่ขออีกนิด แค่ภายนอกเท่านั้นนะจ๊ะ ไม่เสียหายอะไรนี่นา...นะครับ” พี่เขยปะเหลาะปะแหละอย่างคนเอาแต่ได้ เสียงออดอ้อนอ่อนหวานเริ่มทำให้น้องเมียใจอ่อนหวามไหว ปล่อยให้มือของเขาเคล้นคลึงสะโพกของหล่อนอย่างนึกมันเขี้ยว สอดท่อนแขนเข้ามาระหว่างง่ามก้น หงายฝ่ามือลูบไล้เข้ามาถึงหนอกเนื้ออุ่นจัดอีกครั้ง ตะล่อมล้วงเข้ามาโอบเนินนูนเหมือนหลังเต่า บีบขยำเบาๆ เหมือนจะประมาณความอวบใหญ่ล้นอุ้งมือ “ของผึ้งใหญ่จัง” มือสัมผัสกลีบเนื้อเป็นพูแน่น โหนกนูนและใหญ่กว่าของเจนนี่มากมาย “อ๊าย...” น้ำผึ้งเสียว กระดกก้นขึ้นโดยอัตโนมัติ สิงหาบีบขยำความเป็นผู้หญิงของหล่อนเป็นจังหวะ หัวใจเต้นแรงกับความอวบใหญ่ที่อัดแน่นอยู่ในอุ้งมือของตน “อย่า...พี่สิงห์...หยุดเดี๋ยวนี้นะ เดี๋ยวพี่เจนนี่มาเห็นผึ้งซวยแน่ๆ” น้องเมียร้องห้ามอย่างสับสนใจ ส่ายก้นทำท่าว่าจะดิ้นหนี แต่ช้ากว่ามือใหญ่ของสิงหาอีกข้างที่กดลงบนแผ่นหลังของหล่อนเหมือนจะล็อกกายไม่ให้ขยับหนี